Jak SEC śledzi wykorzystanie informacji poufnych

Wbrew powszechnemu przekonaniu wykorzystywanie informacji poufnych nie zawsze jest nielegalne. Wykorzystywanie informacji poufnych jest legalne, gdy osoby posiadające dostęp do informacji poufnych – takie jak dyrektorzy, kierownicy i pracownicy firmy – kupują lub sprzedają akcje swojej firmy zgodnie z przepisami i regulacjami dotyczącymi papierów wartościowych. Takie legalne wykorzystanie informacji poufnych należy złożyć w amerykańskiej Komisji Papierów Wartościowych i Giełd (SEC) na określonych formularzach w określonych terminach.

Jednak wersja wykorzystywania informacji poufnych, która pojawia się na pierwszych stronach gazet, to nielegalny handel dokonywany przez kogoś, kto posiada istotne i niepubliczne informacje. SEC energicznie prowadzi takie przypadki wykorzystywania informacji poufnych w celu zapewnienia równych szans na rynku kapitałowym, na którym nikt nie ma nieuczciwej przewagi. W przeciwnym razie szerzący się handel informacjami poufnymi może podważyć zaufanie społeczne do rynku i utrudnić jego funkcjonowanie. Udane sprawy SEC przeciwko tak znanym osobom, jak Martha Stewart i były szef globalnej firmy McKinsey, Rajat Gupta, dowodzą, że nikt nie stoi ponad prawem, jeśli podejmują taką nielegalną działalność. W związku z pytaniami dotyczącymi sprzedaży udziałów przez dyrektora generalnego Intela (INTC) Briana Krzanicha w świetle luk wykrytych w chipach firmy, oto spojrzenie na to, czym jest handel poufny i jak nadzoruje go regulator giełdowy.

Nielegalne wykorzystywanie informacji poufnych

SEC definiuje nielegalne wykorzystywanie informacji poufnych jako „kupowanie lub sprzedawanie papieru wartościowego, z naruszeniem obowiązku powierniczego lub innego stosunku zaufania i zaufania, gdy jest w posiadaniu istotnych, niepublicznych informacji na temat papieru wartościowego”. SEC dalej wyjaśnia, że ​​naruszenia związane z wykorzystywaniem informacji poufnych mogą również obejmować „przekazywanie” takich informacji, obrót papierami wartościowymi przez osobę „daną” oraz transakcje dokonywane przez osoby, które takie informacje sprzeniewierzają.

Czym w ogóle są istotne informacje? Chociaż nie ma precyzyjnej definicji, „istotne informacje” można szeroko zdefiniować jako wszelkie informacje specyficzne dla spółki, które byłyby uznane za wystarczająco ważne przez inwestora, który myśli o kupnie lub sprzedaży akcji. Może to obejmować szeroki wachlarz pozycji, w tym wyniki finansowe różniące się od bieżących oczekiwań, akcji lub odkup; nabycie lub zbycie; wygranie lub utrata ważnego kontraktu lub klienta. „Informacje niepubliczne” odnoszą się do informacji, które nie zostały jeszcze udostępnione inwestorom.

Przez lata SEC prowadziła sprawy dotyczące wykorzystywania informacji poufnych przeciwko setkom stron, w tym

• Osoby z wewnątrz korporacyjne, które handlowały papierami wartościowymi firmy po uzyskaniu informacji o istotnych, poufnych wydarzeniach;
• Znajomi i rodzina wtajemniczonych, a także inni odbiorcy napiwków, którzy dokonali obrotu papierami wartościowymi po otrzymaniu takich informacji;
• Pracownicy firm usługowych, takich jak firmy prawnicze, bankowe, maklerskie i drukarskie, którzy zetknęli się z istotnymi niepublicznymi informacjami o firmach i dokonali na nich obrotu; i
• Pracownicy rządowi, którzy uzyskali informacje wewnętrzne w związku z wykonywaną pracą.

Śledzenie SEC

We wrześniu 1998 r. Thomas Newkirk i Melissa Robertson z „Wykorzystywanie informacji poufnych – perspektywa Stanów Zjednoczonych” wskazali, że wykorzystywanie informacji poufnych jest przestępstwem bardzo trudnym do udowodnienia. Zauważyli, że ponieważ bezpośrednie dowody wykorzystywania informacji poufnych są rzadkie, dowody są prawie całkowicie poszlakowe.

SEC śledzi wykorzystanie informacji poufnych na kilka sposobów:

• Działania w zakresie nadzoru rynku : jest to jeden z najważniejszych sposobów identyfikacji wykorzystywania informacji poufnych. SEC wykorzystuje zaawansowane narzędzia do wykrywania nielegalnego wykorzystywania informacji poufnych, zwłaszcza w okresie ważnych wydarzeń, takich jak raporty o zyskach i kluczowe wydarzenia w korporacji.

Takiej inwigilacji pomaga fakt, że większość transakcji z wykorzystaniem informacji poufnych jest przeprowadzana z zamiarem „wyrzucenia ich z pola gry”. Oznacza to, że osoba mająca dostęp do informacji poufnych, która oddaje się nielegalnemu handlowi, zazwyczaj chce zgarnąć jak najwięcej, zamiast zadowalać się niewielkim wynikiem. Takie ogromne, anomalne transakcje są zwykle oznaczane jako podejrzane i mogą wywołać dochodzenie SEC.

• Wskazówki i skargi : Handel poufnymi informacjami ujawnia się również poprzez wskazówki i skargi pochodzące ze źródeł, takich jak niezadowoleni inwestorzy lub handlowcy po niewłaściwej stronie transakcji. W wyżej wymienionym przemówieniu Newkirk i Robertson zauważyli, że SEC regularnie otrzymuje telefony od „wściekłych” wystawców opcji, którzy mogli napisać setki kontraktów na akcje bez pieniędzy (OTM) na krótko przed wprowadzeniem przez inną firmę oferta przetargowa na to. Dodali, że kilka ważnych spraw związanych z wykorzystywaniem informacji poufnych rozpoczęło się od takiego wezwania od zirytowanego przedsiębiorcy. Ta tendencja do maksymalnego wykorzystywania informacji wewnętrznych jest kolejną luką w zabezpieczeniach, która ułatwia wykrywanie wykorzystywania informacji poufnych.

Najłatwiejszym sposobem wykorzystania informacji poufnych jest wykorzystanie opcji OTM, ponieważ zapewniają one największy zwrot z każdej zainwestowanej złotówki. Załóżmy, że masz 100 000 USD na zainwestowanie w nikczemny program handlowy i otrzymałeś informację o rychłej ofercie przejęcia akcji biotechnologicznej, która obecnie kosztuje 12 USD. Twoje źródło, dyrektor wysokiego szczebla potencjalnego nabywcy, mówi Ci, że oferta docelowa będzie wynosić 20 USD w gotówce. Teraz możesz od razu kupić 8.333 akcje firmy docelowej za 12 USD, sprzedać je za około 20 USD po ogłoszeniu transakcji i zgarnąć fajny zysk w wysokości 66 664 USD, aby uzyskać 60% zwrotu. Ale ponieważ chcesz zmaksymalizować swoje zyski, kupujesz 2000 kontraktów na jednomiesięczne rozmowy z firmą docelową z ceną wykonania 15 USD za 0,50 USD każdy (każdy kontrakt kosztuje 0,50 USD x 100 akcji = 50 USD). Po ogłoszeniu umowy te wezwania wzrosną do 5 USD (tj. 20 USD – 15 USD), co daje każdemu kontraktowi wartość 500 USD, co daje 10-krotny zysk. 2000 kontraktów byłoby wartych 1 milion dolarów fajnego, a zysk z tej transakcji wyniósłby 900 000 dolarów.

Handlowcy, którzy napisali wezwania, które kupiłeś za 0,50 USD, zrobili tak nieświadomi, że posiadasz poufne informacje, które mogą zostać wykorzystane dla Twojej korzyści finansowej i na ich szkodę. Czy byłoby jakimś zaskoczeniem, gdyby narzekali na podejrzany charakter tego handlu, który obciążył ich gigantyczną stratą dla SEC?

Wskazówki dotyczące wykorzystywania informacji poufnych mogą również pochodzić od sygnalistów, którzy mogą zebrać od 10% do 30% pieniędzy zebranych od osób, które łamią przepisy dotyczące papierów wartościowych. Jednakże, ponieważ wykorzystywanie informacji poufnych jest zwykle dokonywane jednorazowo przez jednego poufnego, który może handlować bezpośrednio lub dawać napiwek komuś innemu, sygnaliści wydają się być bardziej skuteczni w wykrywaniu powszechnych oszustw niż izolowanych nadużyciach związanych z wykorzystywaniem informacji poufnych.

• Źródła, takie jak inne działy SEC, organizacje samoregulujące i media : potencjalne transakcje handlowe mogą pochodzić również z innych jednostek SEC, takich jak Wydział Handlu i Rynków, a także organizacji samoregulacyjnych, takich jak Urząd Regulacji  Sektora Finansowego (FINRA ). Doniesienia medialne są kolejnym źródłem potencjalnych klientów dotyczących potencjalnych naruszeń przepisów dotyczących papierów wartościowych.

Dochodzenia przeprowadzone przez SEC

Po uzyskaniu przez SEC podstawowych faktów na temat możliwego naruszenia zasad bezpieczeństwa, jej Wydział ds. Egzekwowania przepisów wszczyna pełne dochodzenie, które jest prowadzone prywatnie. SEC opracowuje sprawę, przeprowadzając wywiady ze świadkami, badając zapisy i dane handlowe, pozyskując nagrania telefoniczne itp. W ostatnich latach SEC wykorzystała większy arsenał narzędzi i technik do zwalczania wykorzystywania informacji poufnych. Na przykład w przełomowej sprawie Galleon Group po raz pierwszy wykorzystano podsłuchy, aby zaangażować wiele osób w szeroko zakrojony krąg wykorzystujący poufne informacje.

Ponieważ dowody w przypadku wykorzystywania informacji poufnych są w dużej mierze poszlakowe, pracownicy SEC muszą ustalić łańcuch wydarzeń i dopasować elementy dowodów, podobnie jak układanka. Sprawa wniesiona przez SEC przeciwko konsultantowi i jego przyjacielowi we wrześniu 2011 r. Ilustruje tę kwestię. Kierownik przekazał swojemu przyjacielowi poufne informacje, o których dowiedział się o zbliżających się przejęciach dwóch firm biotechnologicznych, który kupił wiele opcji kupna tych firm. Wykorzystanie informacji poufnych przyniosło nielegalne zyski w wysokości 2,6 miliona dolarów, a dyrektor otrzymał gotówkę od swojego przyjaciela w zamian za napiwki. SEC zarzuciła, że ​​obaj informowali o potencjalnych przejęciach podczas osobistych spotkań i przez telefon. Niektóre z tych spotkań były śledzone poprzez wykorzystanie kart MetroCard przez dwóch sprawców na stacjach metra w Nowym Jorku oraz duże wypłaty gotówki z bankomatów i banków dokonywane przez przyjaciela dyrektora przed ich spotkaniami.

Po dochodzeniu w sprawie wykorzystania informacji poufnych pracownicy przedstawiają swoje ustalenia SEC do przeglądu, która może upoważnić personel do wszczęcia postępowania administracyjnego lub wniesienia sprawy do sądu federalnego. W postępowaniu cywilnym SEC składa skargę do amerykańskiego sądu okręgowego i domaga się sankcji lub nakazu przeciwko osobie, która zakazuje jakichkolwiek dalszych działań naruszających prawo dotyczące papierów wartościowych, a także cywilnych kar pieniężnych i rekompensaty nielegalnych zysków. W postępowaniu administracyjnym postępowanie jest rozpoznawane przez sędziego prawa administracyjnego, który wydaje decyzję wstępną zawierającą ustalenia faktyczne i wnioski prawne. Sankcje administracyjne obejmują nakazy zaprzestania działalności, zawieszenie lub cofnięcie rejestracji w branży finansowej, cenzury, cywilne kary pieniężne i rozwiązanie.

Przykłady wykorzystywania informacji poufnych

Podczas gdy lata osiemdziesiąte były dekadą masowych skandali związanych z handlem poufnymi informacjami, które wywołały takie osoby jak Ivan Boesky, Dennis Levine i Michael Milken, dwie z największych spraw związanych z wykorzystywaniem informacji poufnych w tym tysiącleciu obejmują:

• SAC Capital – W listopadzie 2013 r. Firma SAC Capital, założona przez Steve’a Cohena (jednego ze 150 najbogatszych ludzi na świecie), zgodziła się na rekordową grzywnę w wysokości 1,8 miliarda dolarów za wykorzystywanie informacji poufnych. SEC twierdzi, że handel informacjami poufnymi był szeroko rozpowszechniony w SAC Capital i obejmował akcje ponad 20 spółek publicznych w latach 1999–2010. Aż ośmiu handlowców lub analityków, którzy pracowali dla SAC, zostało skazanych lub przyznało się do zarzutów wykorzystywania informacji poufnych. Obejmuje to Matthew Martomę, menedżera portfela, który pracował dla spółki zależnej SAC. Martoma został skazany na dziewięć lat więzienia po tym, jak federalne jury uznało go za winnego handlu materialnymi, niepublicznymi informacjami dotyczącymi leku na Alzheimera, który był opracowywany przez Elan Corporation i Wyeth. W lipcu 2008 r. Dzięki wykorzystaniu informacji poufnych Martomy spółka stowarzyszona SAC mogła zebrać 82 miliony dolarów zysków i 194 miliony dolarów unikniętych strat, co daje łącznie ponad 276 milionów dolarów nielegalnych zysków. Martoma otrzymał 9,3 miliona dolarów premii pod koniec 2008 roku, którą musiał spłacić, gdy został skazany.
• Raj Rajaratnam i Galleon Group – W 2011 roku miliarder zarządzający funduszem hedgingowym Rajaratnam został skazany na 11 lat więzienia za wykorzystywanie informacji poufnych, co jest najdłuższym wyrokiem w takim przypadku. Założyciel i menadżer funduszu hedgingowego Galleon, Rajaratnam zapłacił również karę w wysokości 92,8 miliona dolarów za powszechne wykorzystywanie informacji poufnych. SEC zarzuciła, że ​​Rajaratnam zorganizował szeroko zakrojony krąg osób i podmiotów zajmujących się handlem informacjami poufnymi, w skład którego wchodzili doradcy funduszy hedgingowych, osoby z wewnątrz korporacji (w tym były dyrektor generalny McKinsey i członek zarządu Goldman Sachs Rajat Gupta i Anil Kumar, dyrektor McKinsey) i inni Profesjonaliści z Wall Street. Rajaratnam był zaangażowany w handel informacjami poufnymi ponad 15 spółek notowanych na giełdzie za ponad 90 milionów dolarów unikniętych strat lub nielegalnych zysków.

Podsumowanie

Wykorzystywanie informacji poufnych w Stanach Zjednoczonych jest przestępstwem podlegającym karze pieniężnej i pozbawieniu wolności, z maksymalnym wyrokiem więzienia za naruszenie w zakresie wykorzystywania informacji poufnych wynoszącym 20 lat i maksymalną grzywną w przypadku osób fizycznych w wysokości 5 mln USD. Chociaż amerykańskie kary za wykorzystywanie informacji poufnych należą do najsurowszych na świecie, liczba spraw wniesionych przez SEC w ostatnich latach pokazuje, że całkowite wyeliminowanie tej praktyki może być niemożliwe.