5 maja 2021 3:56

Podstawy taryf i barier handlowych

Handel międzynarodowy zwiększa liczbę dóbr, z których mogą wybierać konsumenci krajowi, obniża koszt tych towarów poprzez zwiększoną konkurencję i umożliwia krajowym przemysłom wysyłanie ich produktów za granicę. Chociaż wszystkie te efekty wydają się korzystne, wolny handel nie jest powszechnie akceptowany jako całkowicie korzystny dla wszystkich stron.

W rzeczywistości kampania prezydencka prezydenta Trumpa w 2016 r. Była bardzo krytyczna wobec umów o wolnym handlu. W 2018 roku administracja Trumpa wprowadziła miliardy dolarów w nowych taryfach na chiński import i zagroziła cła innym krajom. Chiny zemściły się, ogłaszając cła na towary importowane z USA, w tym stal i wieprzowinę. Trump wprowadził również cła na import stali i aluminium z Unii Europejskiej, Meksyku i Kanady w 2018 r. W tym samym roku Chiny ogłosiły wprowadzenie 25% cła na towary amerykańskie o wartości 16 mld USD, w tym pojazdy i ropę naftową. odwet za amerykańskie cła na chińskie towary o wartości 16 miliardów dolarów.„To jest dokładnie„ wet za wet ”- powiedział CNBC Art Hogan, główny strateg rynkowy w B. Riley FBR.„Nasze 16 miliardów dolarów przychodzi w zaplanowanym czasie. Chiny powiedziały, że widzimy wasze 16 miliardów dolarów, a dopasujemy wasze 16 miliardów dolarów”.

W tym artykule przyjrzymy się, jak niektóre kraje reagują na różne czynniki, które próbują wpłynąć na handel.

Kluczowe wnioski

  • Cła, czyli podatki nakładane na import, pojawiły się ostatnio w wiadomościach, gdy administracja Trumpa zainicjowała wiele rund celnych w Chinach i innych krajach.
  • Taryfy to rodzaj protekcjonistycznej bariery handlowej, która może przybierać różne formy.
  • Chociaż cła mogą przynosić korzyści kilku sektorom krajowym, ekonomiści zgadzają się, że polityka wolnego handlu na rynku globalnym jest idealna.
  • Taryfy płacą konsumenci krajowi, a nie kraj eksportujący, ale mają one wpływ na wzrost względnych cen produktów importowanych.

Kto pobiera taryfę?

Najprościej mówiąc, taryfa to podatek. Zwiększa to koszty ponoszone przez konsumentów w zakresie importowanych towarów i jest jedną z kilku polityk handlowych, które dany kraj może wprowadzić. Taryfy uiszcza się organowi celnemu kraju nakładającego taryfę. Np. Opłaty celne na przywóz do Stanów Zjednoczonych są pobierane przez Urząd Celny i Ochrony Granic działający w imieniu Departamentu Handlu.6 W Wielkiej Brytanii to  HM Revenue & Customs (HMRC) zbiera pieniądze.

Ważne jest, aby uznać, że podatki należne od importu są płacone przez konsumentów krajowych i nie są nakładane bezpośrednio na eksport z zagranicy. Efekt jest jednak, aby produkty zagraniczne relatywnie droższe dla konsumentów, ale jeśli producenci polegać na importowanych komponentów lub innych wejść w ich procesie produkcyjnym, będą one również zdać zwiększone koszty na konsumentów.

Często towary z zagranicy są tańsze, ponieważ oferują tańszy kapitał lub koszty pracy; jeśli towary te staną się droższe, konsumenci wybiorą stosunkowo droższy produkt krajowy. Ogólnie rzecz biorąc, konsumenci zwykle tracą na taryfach, w przypadku których podatki są pobierane w kraju.

Dlaczego stosuje się taryfy i bariery handlowe?

Taryfy są często tworzone w celu ochrony nowo powstających gałęzi przemysłu i rozwijających się gospodarek, ale są również stosowane przez bardziej zaawansowane gospodarki z rozwiniętymi gałęziami przemysłu.9 Oto pięć głównych powodów, dla których stosowane są taryfy:

Ochrona zatrudnienia w kraju

bezrobocie i mniej szczęśliwy elektorat.

Argument o bezrobociu często przenosi się na przemysł krajowy narzekający na tanią zagraniczną siłę roboczą oraz to, że złe warunki pracy i brak regulacji pozwalają zagranicznym firmom produkować towary taniej. Jednak w ekonomii kraje będą nadal wytwarzać dobra, dopóki nie będą już miały przewagi komparatywnej (nie mylić z przewagą absolutną ).

Ochrona konsumentów

Rząd może nakładać cła na produkty, które jego zdaniem mogą stanowić zagrożenie dla jego ludności. Na przykład Korea Południowa może nałożyć cło na importowaną wołowinę ze Stanów Zjednoczonych, jeśli uważa, że ​​towary mogą być skażone chorobą.

Przemysł dla niemowląt

Stosowanie ceł w celu ochrony nowo powstających gałęzi przemysłu można dostrzec w strategii industrializacji opartej na substytucji importu (ISI) stosowanej przez wiele krajów rozwijających się. Rząd rozwijającej się gospodarki będzie nakładał cła na towary importowane w branżach, w których chce wspierać wzrost. Zwiększa to ceny towarów importowanych i tworzy rynek krajowy dla towarów wytwarzanych w kraju, jednocześnie chroniąc te gałęzie przemysłu przed wyparciem przez bardziej konkurencyjne ceny. Zmniejsza bezrobocie i umożliwia krajom rozwijającym się przejście od produktów rolnych do produktów gotowych.

Krytyka tego rodzaju protekcjonistycznej strategii obraca się wokół kosztów subsydiowania rozwoju nowo powstających gałęzi przemysłu. Jeśli przemysł rozwija się bez konkurencji, może zakończyć się produkcją towarów niższej jakości, a subsydia potrzebne do utrzymania przemysłu wspieranego przez państwo mogą osłabić wzrost gospodarczy.

Bezpieczeństwo narodowe

Kraje rozwinięte stosują również bariery, aby chronić niektóre branże uważane za strategicznie ważne, takie jak te wspierające bezpieczeństwo narodowe. Przemysł obronny jest często postrzegany jako istotny dla interesów państwa i często cieszy się znacznym poziomem ochrony. Na przykład, podczas gdy zarówno Europa Zachodnia, jak i Stany Zjednoczone są uprzemysłowione, obie bardzo chronią firmy zorientowane na obronność.

Odwet

Kraje mogą również ustalać cła jako technikę odwetową, jeśli uważają, że partner handlowy nie przestrzegał zasad. Na przykład, jeśli Francja uważa, że ​​Stany Zjednoczone zezwoliły swoim producentom wina na nazwanie swoich win musujących produkowanych w kraju „Szampanem” (nazwa charakterystyczna dla regionu Szampanii we Francji) zbyt długo, może nałożyć cło na mięso importowane z Stany Zjednoczone. Jeśli Stany Zjednoczone zgodzą się na rozprawienie się z niewłaściwym oznakowaniem, Francja prawdopodobnie zaprzestanie działań odwetowych. Można również zastosować odwet, jeśli partner handlowy jest sprzeczny z celami polityki zagranicznej rządu.

Typowe rodzaje taryf

Istnieje kilka rodzajów taryf i barier, które rząd może zastosować:

Specyficzne taryfy

Stała opłata pobierana od jednej jednostki importowanego towaru nazywana jest taryfą specjalną. Taryfa ta może się różnić w zależności od rodzaju importowanych towarów. Na przykład kraj może nałożyć taryfę w wysokości 15 USD na każdą importowaną parę butów, ale 300 USD na każdy importowany komputer.

Taryfy ad valorem

Wyrażenie „ad valorem” po łacinie oznacza „według wartości”, a ten rodzaj taryfy jest nakładany na towar w oparciu o procent wartości tego towaru. Przykładem taryfy ad valorem byłaby taryfa 15% nałożona przez Japonię na amerykańskie samochody. 15% to wzrost ceny w stosunku do wartości samochodu, więc pojazd o wartości 10 000 USD kosztuje obecnie 11 500 USD dla japońskich konsumentów. Ten wzrost cen chroni producentów krajowych przed podcięciem, ale także powoduje sztucznie zawyżone ceny japońskich kupujących samochody.

Bariery pozataryfowe w handlu

Licencje

Licencja jest przyznawana firmie przez rząd i umożliwia firmie import określonego rodzaju towarów do kraju. Na przykład mogłoby istnieć ograniczenie w odniesieniu do importowanego sera, a niektórym przedsiębiorstwom zostałyby przyznane licencje umożliwiające im działanie jako importerzy. Stwarza to ograniczenie konkurencji i podwyższa ceny, z którymi borykają się konsumenci.

Limity importu

Kontyngent importowy to ograniczenie dotyczące ilości określonego towaru, który można importować. Tego rodzaju bariera często wiąże się z wydawaniem licencji. Na przykład kraj może wprowadzić kontyngent na dozwoloną ilość importowanych owoców cytrusowych.

Dobrowolne ograniczenia eksportu (VER)

Ten rodzaj bariery w handlu jest „dobrowolny”, ponieważ jest tworzony przez kraj eksportujący, a nie importujący. Samoograniczenia eksportu (VER) jest zwykle nakładany na rozkaz kraju przywozu i może towarzyszyć wzajemnym ver. Na przykład Brazylia mogłaby wystawić VER na eksport cukru do Kanady, na podstawie wniosku Kanady. Kanada mogłaby wówczas wystawić VER na eksport węgla do Brazylii. Zwiększa to cenę zarówno węgla, jak i cukru, ale chroni rodzimy przemysł.

Wymagania dotyczące zawartości lokalnej

Zamiast ograniczać liczbę towarów, które można importować, rząd może wymagać, aby określony procent towarów był wytwarzany na rynku krajowym. Ograniczenie może stanowić procent samego dobra lub procent wartości towaru. Na przykład ograniczenie dotyczące importu komputerów może oznaczać, że 25% części używanych do produkcji komputera jest wytwarzanych w kraju lub może powiedzieć, że 15% wartości towaru musi pochodzić z komponentów wyprodukowanych w kraju.

W ostatniej sekcji zbadamy, kto korzysta z taryf i jak wpływają one na cenę towarów.

Kto korzysta z taryf?

Korzyści z taryf są nierówne. Ponieważ taryfa jest podatkiem, rząd odnotuje wzrost dochodów w miarę wprowadzania importu na rynek krajowy. Krajowe gałęzie przemysłu również odnoszą korzyści ze zmniejszenia konkurencji, ponieważ ceny importowe są sztucznie zawyżane.

Niestety dla konsumentów – zarówno indywidualnych, jak i przedsiębiorstw – wyższe ceny importu oznaczają wyższe ceny towarów. Jeśli cena stali jest zawyżona z powodu ceł, indywidualni konsumenci płacą więcej za produkty ze stali, a przedsiębiorstwa płacą więcej za stal, z której wytwarzają towary. Krótko mówiąc, cła i bariery handlowe są zwykle prokreacyjne i antykonsumenckie.

Wpływ taryf i barier handlowych na przedsiębiorstwa, konsumentów i rząd zmienia się w czasie. W krótkim okresie wyższe ceny towarów mogą zmniejszyć konsumpcję przez konsumentów indywidualnych i przedsiębiorstwa. W tym okresie niektóre biznesy osiągną zyski, a rząd odnotuje wzrost dochodów z ceł.

W dłuższej perspektywie przedsiębiorstwa te mogą doświadczyć spadku wydajności z powodu braku konkurencji, a także mogą doświadczyć spadku zysków z powodu pojawienia się substytutów ich produktów. Długofalowym efektem dotacji dla rządu jest wzrost popytu na usługi publiczne, gdyż wzrost cen, zwłaszcza żywności, pozostawia mniejszy dochód do dyspozycji.

Jak taryfy wpływają na ceny?

Taryfy podnoszą ceny towarów importowanych. Z tego powodu producenci krajowi nie są zmuszeni do obniżania cen w wyniku zwiększonej konkurencji, w wyniku czego konsumenci krajowi płacą wyższe ceny. Taryfy zmniejszają również efektywność, pozwalając firmom, które nie istniałyby na bardziej konkurencyjnym rynku, pozostać otwartymi.

Poniższy rysunek ilustruje skutki światowego handlu bez cła. Na wykresie DS oznacza podaż krajową, a DD oznacza popyt krajowy. Cena towarów w domu znajduje się w cenie P, podczas gdy cena światowa znajduje się w cenie P *. Po niższej cenie krajowi konsumenci będą konsumować towary o wartości Qw, ale ponieważ kraj pochodzenia może produkować tylko do Qd, musi importować towary o wartości Qw-Qd.

Wprowadzenie taryfy lub innej polityki podwyżki cen skutkuje wzrostem cen i ograniczeniem wielkości importu. Na poniższym rysunku cena wzrasta z pozataryfowego P * do P ’. Ponieważ cena wzrosła, więcej firm krajowych jest skłonnych produkować to dobro, więc Qd idzie w dobrym kierunku. To również przesuwa Qw w lewo. Ogólnym efektem jest zmniejszenie importu, zwiększona produkcja krajowa i wyższe ceny konsumpcyjne.

Taryfy i nowoczesny handel

Rola ceł w handlu międzynarodowym zmniejszyła się w dzisiejszych czasach. Jedną z głównych przyczyn tego spadku jest wprowadzenie międzynarodowych organizacji mających na celu poprawę wolnego handlu, takich jak Światowa Organizacja Handlu (WTO). Takie organizacje utrudniają krajowi nakładanie ceł i podatków na towary importowane i mogą zmniejszyć prawdopodobieństwo odwetowych podatków. Z tego powodu kraje przeszły na bariery pozataryfowe, takie jak kontyngenty i ograniczenia wywozu.

Organizacje takie jak WTO próbują zmniejszyć zakłócenia w produkcji i konsumpcji powodowane przez cła. Zniekształcenia te wynikają z tego, że krajowi producenci wytwarzają towary z powodu zawyżonych cen, a konsumenci kupują mniej towarów, ponieważ ceny wzrosły.

Od lat trzydziestych XX wieku wiele krajów rozwiniętych zmniejszyło cła i bariery handlowe, co poprawiło globalną integrację i doprowadziło do globalizacji. Wielostronne porozumienia między rządami zwiększają prawdopodobieństwo obniżenia ceł, a egzekwowanie wiążących porozumień zmniejsza niepewność.

Podsumowanie

Wolny handel przynosi korzyści konsumentom dzięki zwiększonemu wyborowi i obniżonym cenom, ale ponieważ światowa gospodarka niesie ze sobą niepewność, wiele rządów nakłada cła i inne bariery handlowe w celu ochrony przemysłu. Istnieje delikatna równowaga między dążeniem do zwiększenia wydajności a potrzebą rządu, aby zapewnić niskie bezrobocie.

 

Related Posts