Dobrowolne ograniczenie eksportu (VER)
Co to jest dobrowolne ograniczenie eksportu (VER)?
Dobrowolne ograniczenie eksportu (VER) to ograniczenie handlu dotyczące ilości towarów, które kraj eksportujący może eksportować do innego kraju. Ten limit jest narzucany przez kraj wywozu.
VER pojawiły się w latach trzydziestych XX wieku i zyskały dużą popularność w latach osiemdziesiątych, kiedy Japonia użyła ich do ograniczenia eksportu samochodów do Stanów Zjednoczonych. W 1994 roku członkowie Światowej Organizacji Handlu (WTO) zgodzili się nie wdrażać żadnych nowych VER i wycofywać istniejące.
Kluczowe wnioski
- Dobrowolne ograniczenie eksportu (VER) to narzucone przez siebie ograniczenie ilości towaru, które kraj eksportujący może eksportować.
- VER są uważane za bariery pozataryfowe, które są restrykcyjnymi barierami handlowymi – takimi jak kontyngenty i embargo.
- Są one związane z dobrowolną ekspansją importu (VIE), która ma umożliwić większy import i może obejmować obniżenie ceł lub zniesienie kontyngentów.
Jak działa dobrowolne ograniczenie eksportu (VER)
Dobrowolne ograniczenia eksportu (VER) należą do szerokiej kategorii kontyngenty, sankcje, opłaty, embargo i inne ograniczenia. Zazwyczaj VER są wynikiem próśb kraju importującego o zapewnienie środka ochrony jego rodzimym przedsiębiorstwom produkującym konkurencyjne towary, chociaż takie porozumienia można również zawrzeć na poziomie branży.
VER są często tworzone, ponieważ kraje eksportujące wolałyby nałożyć własne ograniczenia, niż ryzykować gorsze warunki z tytułu taryf lub kontyngentów. Są używane od lat trzydziestych XX wieku, stosowane przez duże, rozwinięte gospodarki do szerokiej gamy produktów, od tekstyliów po obuwie, stal i samochody, i stały się popularną formą protekcjonizmu w latach osiemdziesiątych.
Po Rundzie Urugwajskiej i aktualizacji Układu ogólnego w sprawie taryf celnych i handlu (GATT) w 1994 r. Członkowie WTO zgodzili się nie wdrażać żadnych nowych VER i wycofać wszelkie istniejące w ciągu jednego roku, z pewnymi wyjątkami.
Ograniczenia dobrowolnego ograniczenia wywozu (VER)
Istnieją sposoby, w jakie firma może uniknąć VER. Na przykład firma z kraju eksportującego zawsze może zbudować zakład produkcyjny w kraju, do którego będzie kierowany eksport. W ten sposób firma nie będzie już musiała eksportować towarów i nie powinna być związana VER tego kraju.
Możliwość budowania zakładów produkcyjnych za granicą i obejścia przepisów dotyczących eksportu jest jednym z głównych powodów, dla których VER w przeszłości były nieskuteczne w ochronie krajowych producentów.
Dobrowolne ograniczenie eksportu (VER) a dobrowolne rozszerzenie importu (VIE)
Z dobrowolnym ograniczeniem eksportu (VER) wiąże się dobrowolna ekspansja importu (VIE), która jest zmianą w polityce gospodarczej i handlowej kraju w celu umożliwienia większego importu poprzez obniżenie ceł lub zniesienie kontyngentów. Często VIE są częścią umów handlowych z innym krajem lub są wynikiem presji międzynarodowej.
Zalety i wady dobrowolnego ograniczenia eksportu (VER)
Dzięki funkcjonującym VER producenci w kraju importującym doświadczają wzrostu dobrobytu, ponieważ zmniejsza się konkurencja, co powinno skutkować wyższymi cenami, zyskami i zatrudnieniem.
Te korzyści dla producentów i rynku pracy wiążą się jednak z pewnymi godnymi uwagi zastrzeżeniami. VER zmniejszają dobrobyt narodowy, tworząc negatywne skutki handlowe, negatywne zakłócenia konsumpcji i negatywne zakłócenia produkcji.
Przykład dobrowolnego ograniczenia wywozu (VER)
Najbardziej godnym uwagi przykładem jest sytuacja, w której Japonia narzuciła VER na eksport samochodów do Stanów Zjednoczonych w wyniku amerykańskiej presji w latach osiemdziesiątych. VER następnie zapewnił amerykańskiej branży motoryzacyjnej pewną ochronę przed zalewem zagranicznej konkurencji.
Ulga ta była jednak krótkotrwała, ponieważ ostatecznie doprowadziła do wzrostu eksportu droższych japońskich pojazdów i wzrostu liczby japońskich montowni w Ameryce Północnej.