Różne strategie funduszy hedgingowych
Fundusze hedgingowe to alternatywne inwestycje, które wykorzystują okazje rynkowe na swoją korzyść. Fundusze te wymagają większych inwestycji początkowych niż wiele innych rodzajów inwestycji i ogólnie są dostępne tylko dla akredytowanych inwestorów. Dzieje się tak, ponieważ fundusze hedgingowe wymagają znacznie mniej regulacji ze strony Komisji Papierów Wartościowych i Giełd (SEC) niż inne, takie jak fundusze inwestycyjne. Większość funduszy hedgingowych jest niepłynnych, co oznacza, że inwestorzy muszą inwestować swoje pieniądze przez dłuższy czas, a wypłaty są często ograniczone do określonych okresów.
W związku z tym używają różnych strategii, aby ich inwestorzy mogli uzyskiwać aktywne zwroty. Potencjalni inwestorzy funduszy hedgingowych muszą jednak zrozumieć, w jaki sposób te fundusze zarabiają pieniądze i jakie ryzyko podejmują, kupując ten produkt finansowy. Chociaż nie ma dwóch identycznych funduszy hedgingowych, większość z nich generuje zwroty przy użyciu jednej lub kilku z kilku określonych strategii, które opisaliśmy poniżej.
Kluczowe wnioski
- Fundusze hedgingowe to wszechstronne narzędzia inwestycyjne, które mogą wykorzystywać dźwignię finansową, instrumenty pochodne i zajmować krótkie pozycje w akcjach.
- Z tego powodu fundusze hedgingowe stosują różne strategie, aby próbować generować aktywne zwroty dla swoich inwestorów.
- Strategie funduszy hedgingowych wahają się od długich / krótkich akcji po neutralne dla rynku.
- Arbitraż fuzyjny to rodzaj strategii sterowanej zdarzeniami, która może również obejmować spółki znajdujące się w trudnej sytuacji.
Akcje długie / krótkie
Pierwszy fundusz hedgingowy stosowałstrategiędługich / krótkich akcji. Strategia ta, zapoczątkowana przez Alfreda W. Jonesa w 1949 r., Jest nadal stosowana w przypadku lwiej części aktywów kapitałowych funduszy hedgingowych. Koncepcja jest prosta: badania inwestycyjne pokazują oczekiwanych zwycięzców i przegranych, więc dlaczego nie postawić na oba? Zajmij długie pozycje u zwycięzców jako zabezpieczenie w celu sfinansowania krótkich pozycji u przegranych. Połączony portfel stwarza więcej możliwości dla idiosynkratycznych (tj. Specyficznych dla akcji) zysków, zmniejszając ryzyko rynkowe, a krótkie pozycje równoważą długą ekspozycję rynkową.
Akcje długie / krótkie to w zasadzie rozszerzenie handlu parami, w których inwestorzy zajmują pozycje długie i krótkie na dwóch konkurujących spółkach z tej samej branży w oparciu o ich względne wyceny. Jest to zakład lewarowany o stosunkowo niskim ryzyku, który dotyczy umiejętności menedżera w zakresie doboru akcji.
Na przykład, jeśli General Motors (GM) wygląda tanio w porównaniu do Forda, inwestor parami może kupić GM o wartości 100 000 USD i skrócić o równej wartości akcji Forda. Ekspozycja rynkowa netto wynosi zero, ale jeśli GM osiągnie lepsze wyniki niż Ford, inwestor zarobi bez względu na to, co stanie się z całym rynkiem.
Załóżmy, że Ford wzrośnie o 20%, a GM o 27%. Handlarz sprzedaje GM za 127 000 $, pokrywa short Forda za 120 000 $ i kieruje do kieszeni 7 000 $. Jeśli Ford spadnie o 30%, a GM spadnie o 23%, sprzedają GM za 77 000 USD, pokrywają krótką pozycję Forda za 70 000 USD i nadal mają 7 000 USD. Jeśli jednak przedsiębiorca się myli i Ford osiągnie lepsze wyniki niż GM, straci pieniądze.
Rynek neutralny
Długie / krótkie kapitałowe fundusze hedgingowe zazwyczaj mają ekspozycję netto na długie rynki, ponieważ większość zarządzających nie zabezpiecza całej swojej długiej wartości rynkowej krótkimi pozycjami. Niezabezpieczona część portfela może ulegać wahaniom, wprowadzając element synchronizacji rynkowej do ogólnego zwrotu. Z kolei neutralne rynkowo fundusze hedgingowe celują w zerową ekspozycję na rynku netto lub pozycje krótkie i długie mają taką samą wartość rynkową. Oznacza to, że menedżerowie generują cały zwrot z doboru akcji. Ta strategia wiąże się z mniejszym ryzykiem niż strategia długookresowa, ale oczekiwane zwroty również są niższe.
Długie / krótkie i neutralne dla rynku fundusze hedgingowe borykały się z problemami przez kilka lat po rabatu na pożyczki lub odsetki uzyskane od zabezpieczenia gotówkowego zaksięgowanego na pożyczonych akcjach sprzedanych w krótkim terminie. Gotówka jest pożyczana z dnia na dzień, a pośrednik pożyczkowy zatrzymuje część.
Zwykle wynosi to 20% odsetek jako opłata za zorganizowanie pożyczki na akcje, przy jednoczesnym „rabacie” pozostałej części pożyczkobiorcy. Jeśli stopy procentowe overnight wynoszą 4%, a fundusz neutralny dla rynku uzyska typowy rabat w wysokości 80%, będzie zarabiał 3,2% rocznie (0,04 x 0,8) przed opłatami, nawet jeśli portfel jest płaski. Ale kiedy stawki są bliskie zeru, tak samo jest z rabatem.
Arbitraż w sprawie fuzji
Bardziej ryzykowna wersja neutralnego dla rynku arbitrażu fuzji czerpie zyski z przejęć. Dlatego jest często uważany za jeden rodzaj strategii opartej na zdarzeniach. Po ogłoszeniu transakcji zamiany akcji zarządzający funduszem hedgingowym może kupić akcje spółki przejmowanej i sprzedać je krótko po stosunku określonym w umowie o połączeniu. Umowa podlega pewnym warunkom:
- Zatwierdzenie regulacyjne
- Przychylny głos akcjonariuszy spółki przejmowanej
- Brak istotnych niekorzystnych zmian w biznesie lub sytuacji finansowej spółki docelowej
Akcje spółki przejmowanej są sprzedawane po cenie niższej od wartości jednej akcji, która jest ceną za fuzję – spread, który rekompensuje inwestorowi ryzyko niezamknięcia transakcji, a także wartość pieniądza w czasie do jej zamknięcia.
W transakcjach gotówkowych akcje spółki przejmowanej są sprzedawane z dyskontem w stosunku do gotówki płatnej na zamknięcie, więc zarządzający nie musi się zabezpieczać. W obu przypadkach spread zapewnia zwrot, gdy transakcja zostanie zawarta, bez względu na to, co stanie się z rynkiem. Haczyk? Kupujący często płaci dużą premię w stosunku do ceny akcji przed transakcją, więc inwestorzy ponoszą duże straty, gdy transakcje się rozpadają.
Ponieważ arbitraż fuzji wiąże się z niepewnością, zarządzający funduszami hedgingowymi muszą w pełni ocenić te transakcje i zaakceptować ryzyko, które wiąże się z tego rodzaju strategią.
Taka strategia wiąże się oczywiście ze znacznym ryzykiem. Fuzja może nie przebiegać zgodnie z planem ze względu na warunkowe wymogi jednej lub obu spółek, bądź też przepisy mogą ostatecznie zakazać połączenia. Dlatego osoby, które biorą udział w tego rodzaju strategii, muszą mieć pełną wiedzę na temat wszystkich związanych z nimi zagrożeń, a także potencjalnych korzyści.
Arbitraż zamienny
Zamienne papiery wartościowe to hybrydowe papiery wartościowe, które łączą obligację prostą z opcją na akcje. Zamienny arbitrażowy fundusz hedgingowy zazwyczaj zajmuje pozycję neutralną dla delta pozycję, w której pozycje obligacji i akcji równoważą się wzajemnie w miarę wahań na rynku. Aby zachować neutralność delta, inwestorzy muszą zwiększyć swoje zabezpieczenie lub sprzedać więcej akcji, jeśli cena wzrośnie, i odkupić akcje z powrotem, aby zmniejszyć zabezpieczenie, jeśli cena spadnie. To zmusza ich do kupowania tanio i sprzedawania drogo.
Arbitraż zamienny rozwija się dzięki zmienności. Im bardziej akcje odbijają się, tym więcej pojawia się możliwości dostosowania neutralnego dla delta zabezpieczenia i zysków z handlu księgami. Fundusze rozwijają się, gdy zmienność jest wysoka lub spada, ale walczą, gdy zmienność wzrasta – jak zawsze ma to miejsce w czasach napięć rynkowych. Arbitraż zamienny jest również narażony na ryzyko zdarzeń. Jeśli emitent stanie się celem przejęcia, premia za konwersję spada, zanim zarządzający będzie mógł dostosować zabezpieczenie, powodując znaczną stratę.
Oparta na wydarzeniach
Na pograniczu akcji i stałego dochodu znajdują się strategie oparte na zdarzeniach. Ten rodzaj strategii sprawdza się dobrze w okresach silnej koniunktury gospodarczej, kiedy aktywność przedsiębiorstw jest zwykle wysoka. Dzięki strategii opartej na zdarzeniach fundusze hedgingowe kupują zadłużenie redukcji wartości w jakimkolwiek planie reorganizacji.
Jeśli firma nie ogłosiła jeszcze upadłości, zarządzający może sprzedać krótki kapitał, zakładając, że akcje spadną albo, gdy złoży wniosek, albo gdy negocjowana zamiana kapitału na dług zapobiegnie upadłości. Jeżeli firma jest już w stanie upadłości, mniejszą klasę długu uprawnioną do niższej spłaty po reorganizacji może stanowić lepsze zabezpieczenie.
Inwestorzy w fundusze oparte na wydarzeniach muszą być w stanie podjąć pewne ryzyko i być cierpliwi. Reorganizacje korporacyjne nie zawsze przebiegają zgodnie z planami menedżerów, aw niektórych przypadkach mogą przebiegać przez miesiące, a nawet lata, w trakcie których niespokojna działalność firmy może ulec pogorszeniu. Zmieniające się warunki na rynku finansowym mogą również wpłynąć na wynik – na lepsze lub na gorsze.
Kredyt
Arbitraż struktury kapitałowej, podobnie jak transakcje sterowane zdarzeniami, również leży u podstaw większości strategii kredytowych funduszy hedgingowych. Menedżerowie szukają względnej wartości między starszymi a podrzędnymi papierami wartościowymi tego samego emitenta korporacyjnego. Obracają również papierami wartościowymi o równoważnej jakości kredytowej od różnych emitentów korporacyjnych lub w różnych transzach w złożonym kapitale strukturyzowanych instrumentów dłużnych, takich jak papiery wartościowe zabezpieczone hipoteką (MBS) lub zabezpieczone zobowiązania kredytowe (CLO). Kredytowe fundusze hedgingowe koncentrują się na kredytach, a nie na stopach procentowych. W rzeczywistości wielu menedżerów sprzedaje kontrakty terminowe na krótkie stopy procentowe lub obligacje skarbowe, aby zabezpieczyć swoją ekspozycję na stopy procentowe.
Fundusze kredytowe mają tendencję do prosperowania, gdy spready kredytowe zawężają się w okresach silnego wzrostu gospodarczego. Ale mogą ponieść straty, gdy gospodarka zwalnia i rozprzestrzeniają się spready.
Arbitraż o stałym dochodzie
Fundusze hedgingowe, które angażują się w arbitraż o stałym dochodzie, uzyskują zwrot z obligacji rządowych wolnych od ryzyka, eliminując ryzyko kredytowe. Pamiętaj, że inwestorzy, którzy korzystają z arbitrażu, kupują aktywa lub papiery wartościowe na jednym rynku, a następnie sprzedają je na innym rynku. Każdy zysk osiągany przez inwestorów jest wynikiem rozbieżności w cenie między ceną zakupu a ceną sprzedaży.
Dlatego menedżerowie stawiają lewarowane zakłady na to, jak zmieni się kształt krzywej dochodowości. Na przykład, jeśli spodziewają się, że stopy długoterminowe wzrosną w stosunku do krótkich, będą sprzedawać krótkoterminowe obligacje lub kontrakty terminowe na obligacje i kupować krótkoterminowe papiery wartościowe lub kontrakty terminowe na stopy procentowe.
Fundusze te zazwyczaj wykorzystują wysoką dźwignię finansową, aby zwiększyć skromne zyski w innym przypadku. Z definicji dźwignia finansowa zwiększa ryzyko straty, gdy menedżer się myli.
Globalne makro
Niektóre fundusze hedgingowe analizują, jak trendy makroekonomiczne wpłyną na stopy procentowe, waluty, towary lub akcje na całym świecie i zajmują długie lub krótkie pozycje w dowolnej klasie aktywów, która jest najbardziej wrażliwa na ich poglądy. Chociaż globalne fundusze makro mogą handlować niemal wszystkim, zarządzający zazwyczaj preferują wysoce płynne instrumenty, takie jak kontrakty terminowe i walutowe kontrakty terminowe forward.
Fundusze makro nie zawsze są zabezpieczone, ale menedżerowie często podejmują duże zakłady kierunkowe – niektóre nigdy się nie sprawdzają. W rezultacie zwroty należą do najbardziej niestabilnych ze wszystkich strategii funduszy hedgingowych.
Tylko krótkie
Ostatecznymi inwestorami kierunkowymi są fundusze hedgingowe zajmujące się tylko pozycją krótką – zawodowi pesymiści, którzy poświęcają swoją energię na znajdowanie przewartościowanych akcji. Przeszukują przypisy do sprawozdań finansowych i rozmawiają z dostawcami lub konkurentami, aby odkryć wszelkie oznaki problemów, które mogą zostać zignorowane przez inwestorów. Zarządzający funduszami hedgingowymi czasami oceniają home run, gdy nadużycia.
Fundusze typu short-only mogą stanowić zabezpieczenie portfela przed bessą, ale nie są one przeznaczone dla osób o słabych nerwach. Menedżerowie mają do czynienia z trwałym handicapem: muszą przezwyciężyć długoterminowe tendencje wzrostowe na rynku akcji.
Ilościowy
Ilościowe strategie funduszy hedgingowych polegają na analizie ilościowej (QA) przy podejmowaniu decyzji inwestycyjnych. QA to technika, która stara się zrozumieć wzorce za pomocą matematycznego i statystycznego modelowania, pomiarów i badań opartych na dużych zbiorach danych. Ilościowe fundusze hedgingowe często wykorzystują technologię do obliczania liczb i automatycznego podejmowania decyzji handlowych w oparciu o modele matematyczne lub techniki uczenia maszynowego. Fundusze te można uznać za „ czarne skrzynki ”, ponieważ ich wewnętrzne mechanizmy są niejasne i zastrzeżone. Firmy oferujące transakcje o wysokiej częstotliwości (HFT), które handlują pieniędzmi inwestorów, byłyby przykładami ilościowych funduszy hedgingowych.
Podsumowanie
Inwestorzy powinni przeprowadzić szeroko zakrojoną analizę due diligence przed przekazaniem pieniędzy do jakiegokolwiek funduszu hedgingowego. Zrozumienie, jakie strategie stosuje fundusz, a także jego profil ryzyka, jest niezbędnym pierwszym krokiem.