Ocena ryzyka kraju związanego z inwestycjami międzynarodowymi

Wielu inwestorów lokuje część swoich portfeli w zagranicznych papierach wartościowych. Decyzja ta obejmuje analizę różnych funduszy inwestycyjnych, funduszy typu ETF (ETF) lub ofert akcji i obligacji. Jednak inwestorzy często zaniedbują ważny pierwszy krok w procesie międzynarodowego inwestowania. Decyzja o inwestowaniu za granicą powinna rozpocząć się od określenia stopnia ryzyka związanego z klimatem inwestycyjnym w rozpatrywanym kraju.

Ryzyko kraju odnosi się do ryzyka gospodarczego, politycznego i biznesowego, które jest charakterystyczne dla danego kraju i może skutkować nieoczekiwanymi stratami inwestycyjnymi. W tym artykule przyjrzymy się koncepcji ryzyka kraju i sposobom jego analizy przez inwestorów.

Ryzyko gospodarcze i polityczne

Inwestując w obcym kraju, rozważ trzy główne źródła ryzyka :

1. Ryzyko ekonomiczne: to ryzyko odnosi się do zdolności kraju do spłaty swoich długów. Kraj o stabilnych finansach i silniejszej gospodarce powinien zapewniać bardziej niezawodne inwestycje niż kraj o słabszych finansach lub źle funkcjonującej gospodarce.
2. Ryzyko polityczne: Ryzyko to odnosi się do decyzji politycznych podejmowanych w kraju, które mogą skutkować nieoczekiwaną stratą dla inwestorów. Podczas gdy ryzyko ekonomiczne jest często określane jako zdolność kraju do spłaty swoich długów, ryzyko polityczne jest czasami określane jako gotowość kraju do spłaty długów lub utrzymania przyjaznego klimatu dla inwestycji zewnętrznych. Nawet jeśli gospodarka danego kraju jest silna, a klimat polityczny jest nieprzyjazny (lub staje się nieprzyjazny) dla inwestorów zewnętrznych, kraj ten może nie być dobrym kandydatem do inwestycji.
3. Ryzyko suwerenne:  jest to ryzyko, że zagraniczny bank centralny zmieni swoje przepisy walutowe, znacznie zmniejszając lub unieważniając wartość swoich kontraktów walutowych. Analiza   czynników ryzyka związanego z suwerennością jest korzystna zarówno dla  inwestorów kapitałowych, jak  i obligacyjnych, ale być może bardziej bezpośrednio korzystna dla inwestorów w obligacje. Inwestując w akcje określonych spółek w obcym kraju, analiza ryzyka związanego z suwerennością   może pomóc w stworzeniu  makroekonomicznego  obrazu środowiska operacyjnego, ale większość badań i analiz musiałaby zostać przeprowadzona na poziomie przedsiębiorstwa. Z drugiej strony, jeśli inwestujesz bezpośrednio w obligacje danego kraju, ocena kondycji gospodarczej i siły kraju może być dobrym sposobem oceny potencjalnej inwestycji w obligacje. W końcu  podstawowym  aktywem obligacji jest sam kraj i jego zdolność do wzrostu i generowania dochodów.

Rynki rozwinięte, wschodzące i wschodzące

Istnieją trzy rodzaje rynków dla inwestycji międzynarodowych:

• Rynki rozwinięte obejmują największe, najbardziej uprzemysłowione gospodarki. Ich systemy ekonomiczne są dobrze rozwinięte. Są politycznie stabilni, a praworządność jest dobrze ugruntowana. Rynki rozwinięte są zwykle uważane za najbezpieczniejsze miejsca do inwestowania, ale ich wskaźniki wzrostu gospodarczego często są podobne do tych z krajów na wcześniejszym etapie rozwoju. Analiza inwestycyjna rynków rozwiniętych zwykle koncentruje się na bieżących cyklach koniunkturalnych i rynkowych. Względy polityczne są często mniej ważne. Przykłady rynków rozwiniętych to Stany Zjednoczone, Kanada, Francja, Japonia i Australia.
• Rynki wschodzące doświadczają gwałtownej industrializacji i często wykazują niezwykle wysoki poziom wzrostu gospodarczego. Ten silny wzrost gospodarczy może czasem przełożyć się na zwroty z inwestycji, które są wyższe niż te dostępne na rynkach rozwiniętych. Jednak inwestowanie na rynkach wschodzących jest również bardziej ryzykowne niż na rynkach rozwiniętych. Na rynkach wschodzących często panuje większa niepewność polityczna, a ich gospodarki mogą być bardziej podatne na  wzrosty i spadki. Oprócz dokładnej oceny fundamentów gospodarczych i finansowych rynków wschodzących, inwestorzy powinni zwracać baczną uwagę na klimat polityczny w tym kraju i możliwość nieoczekiwanych wydarzeń politycznych. Wiele z najszybciej rozwijających się gospodarek świata, w tym Chiny, Indie i Brazylia, to rynki wschodzące.
• Rynki frontierowe reprezentują „następną falę” miejsc docelowych inwestycji. Rynki te są na ogół mniejsze niż tradycyjne rynki wschodzące lub występują w krajach, które nakładają ograniczenia na możliwość inwestowania przez obcokrajowców. Chociaż rynki frontierowe mogą być wyjątkowo ryzykowne i często cierpią z powodu niskiej płynności, oferują również potencjał ponadprzeciętnych zwrotów w czasie. Rynki frontierowe nie są również dobrze skorelowane z innymi, bardziej tradycyjnymi lokacjami inwestycyjnymi, co oznacza, że ​​zapewniają dodatkowe korzyści z dywersyfikacji, gdy są utrzymywane w dobrze zaokrąglonym portfelu inwestycyjnym. Podobnie jak w przypadku rynków wschodzących, inwestorzy na rynkach frontier muszą zwracać baczną uwagę na otoczenie polityczne, a także na rozwój gospodarczy i finansowy. Przykłady rynków granicznych to Nigeria, Botswana i Kuwejt.

Pomiar ryzyka kraju

Podobnie jak korporacje w Stanach Zjednoczonych otrzymują ratingi kredytowe w celu określenia ich zdolności do spłaty zadłużenia, tak samo dzieje się z krajami. W rzeczywistości praktycznie każdy kraj na świecie, w którym można zainwestować, otrzymuje ratingi od Moody’s, Standard & Poor’s (S&P) lub innych dużych agencji ratingowych. Kraj o wyższym ratingu jest uważany za bezpieczniejszą inwestycję niż kraj o niższym ratingu kredytowym. Sprawdzanie ratingów kredytowych kraju to doskonały sposób na rozpoczęcie analizy potencjalnej inwestycji.

Kolejnym ważnym krokiem przy podejmowaniu decyzji o inwestycji jest zbadanie podstaw gospodarczych i finansowych danego kraju. Różni analitycy preferują różne miary, ale większość ekspertów, rozważając inwestycję za granicą, zwraca się do odczytów produktu krajowego brutto (PKB), inflacji i wskaźnika cen konsumpcyjnych (CPI) danego kraju. Inwestorzy będą również chcieli dokładnie ocenić strukturę rynków finansowych w kraju, dostępność atrakcyjnych alternatyw inwestycyjnych oraz ostatnie wyniki lokalnych rynków akcji i obligacji.

Źródła informacji o ryzyku kraju

Istnieje wiele doskonałych źródeł informacji na temat klimatu gospodarczego i politycznego w innych krajach. Gazety, takie jak The New York Times, The Wall Street Journal i Financial Times, poświęcają wiele uwagi wydarzeniom zagranicznym. Wiele znakomitych tygodników zajmuje się również międzynarodową ekonomią i polityką. The Economist jest ogólnie uważany za nosiciela standardów wśród cotygodniowych publikacji. W Internecie można również znaleźć międzynarodowe wydania wielu zagranicznych gazet i czasopism. Przeglądanie lokalnych źródeł wiadomości może czasami dostarczyć innego spojrzenia na atrakcyjność kraju, który rozważa się pod względem inwestycyjnym.

The  Economist Intelligence Unit (EIU)  i „The World Factbook” Centralnej Agencji Wywiadowczej (CIA) to dwa doskonałe źródła obiektywnych, wyczerpujących informacji o krajach, z bardziej szczegółowym omówieniem krajów i regionów. Oba te źródła zawierają szeroki przegląd ekonomicznego, politycznego, demograficznego i społecznego klimatu kraju.

Jednak najczęstszą metodą stosowaną przez inwestorów z ograniczeniami czasowymi lub zasobowymi, które nie pozwalają im na samodzielne wykonanie analizy, jest poleganie na ekspertach, którzy spędzają cały swój czas na przeprowadzaniu tego typu analiz. Obliczanie  wskaźników obsługi zadłużenia,  wskaźników importu / eksportu,   zmian podaży pieniądza i innych fundamentalnych aspektów kraju oraz próba uwzględnienia ich wszystkich w szerszym kontekście wymaga dużego zaangażowania, jeśli robisz to sam. Pozyskiwanie tych narzędzi od organizacji zajmujących się analizą ryzyka kraju pozwala skoncentrować więcej energii na inwestowaniu.