Wskaźnik kwalifikacji
Co to jest współczynnik kwalifikacji?
Termin „współczynnik kwalifikacji” odnosi się do miary zdolności kredytowej pożyczkobiorcy, która pomaga pożyczkodawcom w podjęciu decyzji o udzieleniu im kredytu. Stosowany w procesie gwarantowania, współczynnik kwalifikacji oblicza prawdopodobieństwo spłaty pożyczki przez pożyczkobiorcę.
Kredytodawcy zwykle stosują jeden z dwóch współczynników kwalifikacji w swoich procesach ubezpieczeniowych. Pierwszy to miesięczny wskaźnik zadłużenia do dochodów (DTI), a drugi to współczynnik zaplecza, który oblicza miesięczną spłatę zadłużenia do dochodu. Wskaźniki kwalifikacji określają również warunki każdego wniosku kredytowego, w tym warunki spłaty i wysokość oprocentowania.
Kluczowe wnioski
- Współczynnik kwalifikacji oblicza zdolność pożyczkobiorcy do spłaty pożyczki, zazwyczaj jako stosunek zadłużenia do dochodu lub wydatków mieszkaniowych do dochodu.
- Pożyczkodawcy używają współczynników kwalifikacji, aby pomóc w zabezpieczeniu wniosku kredytowego o zatwierdzenie i / lub warunków kredytu, który powinien zostać przedłużony.
- Pożyczkodawcy używają wskaźnika front-end w połączeniu ze wskaźnikiem back-end, aby określić, ile pożyczyć.
- W grę mogą wchodzić również pewne czynniki jakościowe, które dają pożyczkodawcom swobodę przed udzieleniem lub odmową udzielenia pożyczki.
Zrozumienie współczynników kwalifikacji
Wnioski o kredyty konsumenckie zapewniają pożyczkodawcom wgląd w osobistą i finansową sytuację wnioskodawców. Konsumenci są zobowiązani do podania informacji, takich jak imię i nazwisko, adres i informacje finansowe dotyczące tych wniosków. Informacje te obejmują informacje o zatrudnieniu, dochodzie i długach. Kredytodawcy wykorzystywać te informacje w subemisję procesu w celu ustalenia, czy nie zatwierdzić wniosku kredytowego konsumenta dla większości produktów kredytowych, zwłaszcza kredytów i hipotek.
Same wydatki mieszkaniowe pożyczkobiorcy, które obejmują ubezpieczenie domu, podatki, opłaty za media i opłaty za sąsiedztwo lub stowarzyszenie, nie mogą przekroczyć 28% miesięcznego dochodu brutto pożyczkobiorcy. Inny wskaźnik kwalifikacyjny, DTI kredytobiorcy, obejmuje wydatki mieszkaniowe plus zadłużenie i generalnie nie może przekraczać 36% miesięcznego dochodu brutto.
Wyższe wskaźniki wskazują na zwiększone ryzyko niewypłacalności. Jednak niektórzy pożyczkodawcy mogą zaakceptować wyższe wskaźniki w zamian za pewne czynniki, takie jak znaczne zaliczki, spore oszczędności i korzystne wyniki kredytowe. Na przykład pożyczkodawca może zaoferować kredyt hipoteczny pożyczkobiorcy z wysokim współczynnikiem front-end, jeśli zapłaci połowę ceny zakupu jako zaliczkę.
W przypadkupożyczek Federalnej Administracji Mieszkalnictwa (FHA)pożyczkodawcy zazwyczaj preferują początkowy wskaźnik nieprzekraczający 31% lub mniej .
Jak wspomniano powyżej, pożyczkodawcy na ogół stosują jeden z dwóch współczynników kwalifikacji, aby określić prawdopodobieństwo spłaty. Opiera się to na informacjach dostarczonych przez wnioskodawcę, a także na jego raporcie kredytowym. Pierwszy współczynnik dotyczy całkowitego miesięcznego zadłużenia wnioskodawcy do całkowitego miesięcznego dochodu, podczas gdy drugi oblicza łączne miesięczne spłaty zadłużenia w porównaniu z całkowitym miesięcznym dochodem. Współczynniki te uwzględniają całkowity roczny dochód gospodarstwa domowego i dzielą go przez 12. Banki zazwyczaj używają niższej z dwóch liczb do określenia, jaką dużą pożyczkę mogą zaoferować.
Uwagi specjalne
Wskaźniki kwalifikacji nie są sztywne. Na przykład doskonała historia kredytowa często łagodzi zły współczynnik. Ponadto niektórzy kredytobiorcy, którzy nie spełniają standardowych współczynników kwalifikacyjnych, korzystają ze specjalnych programów hipotecznych oferowanych przez niektóre banki. Dodatkowe ryzyko niewypłacalności tych pożyczkobiorców oznacza, że zazwyczaj płacą oni wyższe stopy procentowe niż kredyty hipoteczne, które spełniają standardowe współczynniki kwalifikacyjne.
Wskaźniki zadłużenia i kwalifikacji kart kredytowych
Zadłużenie z tytułu kart kredytowych również wlicza się do wskaźnika back-end, ale jest to znacznie bardziej skomplikowane. Kredytodawcy stosowali minimalną spłatę salda karty kredytowej i żądali miesięcznego zadłużenia. Ale ten system nie był sprawiedliwy wobec użytkowników kart kredytowych, którzy co miesiąc spłacali w całości swoje saldo i używali kart kredytowych głównie dla wygody i punktów premiowych.
Większość pożyczkodawców patrzy teraz na całkowite saldo odnawialne pożyczkobiorcy i stosuje 5% całości jako zadłużenie miesięczne. Załóżmy, że masz zadłużenie na karcie kredytowej w wysokości 10 000 USD. W takim przypadku bank traktuje miesięczny dług w wysokości 500 USD w stosunku do wskaźnika zaplecza.
Przykład współczynnika kwalifikacji
Oto hipotetyczny przykład pokazujący, jak działają wskaźniki kwalifikacji. Powiedzmy, że ty i twój współmałżonek zarabiacie łącznie 96 000 $ rocznie, a dochód brutto twojej rodziny wyniósłby 8 000 $ miesięcznie. Pomnóż 8000 USD przez próg 28% wymagany przez większość pożyczkodawców, a otrzymasz minimalny wydatek mieszkaniowy, na jaki możesz sobie pozwolić, który pożyczkodawcy określają jako front, czyli front-end ratio. W takim przypadku Twoja rodzina będzie kwalifikować się do pożyczki, jeśli łączne miesięczne wydatki mieszkaniowe nie przekroczą 2240 USD. Należy pamiętać, że ta kwota wydatków obejmuje podatki od nieruchomości, ubezpieczenie domu, prywatne ubezpieczenie hipoteczne (PMI) i opłaty, takie jak opłaty za mieszkanie.
Teraz spójrzmy na współczynnik zaplecza, korzystając z tego samego przykładu. W takim przypadku weź miesięczny dochód w wysokości 8 000 USD i pomnóż go przez minimalny próg 36%. W rzeczywistości jest to stosunek zadłużenia do dochodu, a otrzymasz kwotę 2880 USD. Następnie odejmij wszelkie miesięczne spłaty zadłużenia od tych 2280 USD. Załóżmy, że składają się one z 300 $ miesięcznej raty za samochód i 400 $ miesięcznej raty kredytu studenckiego. To daje 2180 dolarów na wydatki mieszkaniowe. Zwróć uwagę, że ta liczba jest zwykle niższa niż współczynnik front-end.