Opłaty i regulacje dotyczące zarządzania kapitałem prywatnym

Historycznie rzecz biorąc, fundusze private equity podlegały minimalnemu nadzorowi regulacyjnemu, ponieważ ich inwestorami były głównie osoby o dużej wartości netto (HNWI), które były w stanie lepiej wytrzymać straty w niekorzystnych sytuacjach, a zatem wymagały mniejszej ochrony. Jednak ostatnio w funduszach private equity więcej kapitału inwestycyjnego pochodzi z funduszy emerytalnych i funduszy kapitałowych. W następstwie kryzysu finansowego z 2008 r. Warta wiele bilionów dolarów branża znalazła się pod zwiększoną kontrolą rządu.

Co to jest private equity?

Kapitał prywatny to kapitał – a konkretnie akcje stanowiące własność podmiotu lub udział w nim – który nie jest notowany na giełdzie ani nie jest przedmiotem obrotu. Składa się z funduszy i inwestorów, którzy bezpośrednio inwestują w firmy prywatne lub angażują się w  wykupy  spółek publicznych z zamiarem uczynienia ich prywatnymi.

Opłaty Private Equity

Fundusze private equity mają podobną strukturę opłat jak fundusze hedgingowe, składającą się zazwyczaj z opłaty za zarządzanie i opłaty za wyniki. Firmy private equity zwykle pobierają roczne opłaty za zarządzanie w wysokości około 2% zaangażowanego kapitału funduszu.

Biorąc pod uwagę wysokość opłaty za zarządzanie w stosunku do wielkości niektórych funduszy, lukratywny charakter branży private equity jest oczywisty. Fundusz o wartości 2 miliardów dolarów pobierający 2% opłaty za zarządzanie powoduje, że firma zarabia 40 milionów dolarów każdego roku, niezależnie od tego, czy odniesie sukces w generowaniu zysków dla inwestorów. Szczególnie w przypadku większych funduszy mogą wystąpić sytuacje, w których dochody z wynagrodzenia za zarządzanie przewyższają zyski oparte na wynikach, co budzi obawy, że menedżerowie są nadmiernie wynagradzani, pomimo przeciętnych wyników inwestycyjnych.

Opłata za wyniki wynosi zwykle około 20% zysków z inwestycji i w świecie prywatnych funduszy inwestycyjnych opłata ta jest określana jako odsetki przenoszone.

Sposób alokacji kapitału pomiędzy inwestorów a komplementariusza w funduszu private equity opisano w kaskadzie dystrybucji. Wodospad określa procentowy udział procentowy, jaki uzyska komplementariusz, a także minimalną stopę procentową zwrotu, zwaną „preferowaną stopą zwrotu”, która musi zostać osiągnięta, zanim komplementariusz funduszu będzie mógł otrzymać zyski z tytułu odsetek przenoszonych.

Stawka podatku od odsetek

Przedmiotem szczególnych kontrowersji w zakresie opłat jest stawka podatku odsetkowego. Dochód z tytułu opłat za zarządzanie funduszem jest opodatkowany według stawek podatku dochodowego, z których najwyższa wynosi 37%. Ale dochody z przenoszonych odsetek są opodatkowane według znacznie niższej 20% stawki długoterminowych zysków kapitałowych.

Przepis w kodeksie podatkowym, który sprawia, że ​​stawka podatku od długoterminowych zysków kapitałowych jest stosunkowo niska, miał na celu pobudzenie inwestycji. Krytycy twierdzą, że jest to luka, która pozwala zarządzającym funduszami płacić niesprawiedliwie niską stawkę podatku od większości swoich dochodów.

Liczby, których to dotyczy, nie są trywialne. W artykule opublikowanym w New York Times profesor prawa Victor Fleischer oszacował, że opodatkowanie wraz z odsetkami według zwykłych stawek wygenerowałoby około 180 miliardów dolarów.

Rozporządzenie w sprawie kapitału prywatnego

Od czasu pojawienia się nowoczesnego sektora private equity w latach czterdziestych XX wieku, działał on w dużej mierze bez regulacji. Jednak sytuacja zmieniła się w 2010 roku, kiedy ustawa Dodd-Frank Wall Street Reform and Consumer Protection Act została podpisana do prawa federalnego. Podczas gdy ustawa o doradcach inwestycyjnych z 1940 r. Była odpowiedzią na krach rynkowy w 1929 r., Dodd-Frank został opracowany w celu rozwiązania problemów, które przyczyniły się do kryzysu finansowego w 2008 r.

Przed Dodd-Frank komplementariusze w funduszach private equity zwolnili się z przestrzegania ustawy o doradcach inwestycyjnych z 1940 r., Która miała na celu ochronę inwestorów poprzez monitorowanie specjalistów, którzy oferują porady w sprawach inwestycyjnych. Fundusze private equity mogły zostać wyłączone z prawodawstwa poprzez ograniczenie liczby inwestorów i spełnienie innych wymogów. Jednak tytuł IV Dodd-Frank usunął „wyłączenie doradców prywatnych”, które pozwalało każdemu doradcy inwestycyjnemu mającemu mniej niż 15 klientów na uniknięcie rejestracji w Komisji Papierów Wartościowych i Giełd (SEC).

Dodd-Frank wymaga, aby wszystkie firmy private equity z aktywami przekraczającymi 150 milionów USD zarejestrowały się w SEC w kategorii „Doradcy inwestycyjni”. Proces rejestracji rozpoczął się w 2012 r., W tym samym roku SEC utworzyła specjalną jednostkę do nadzorowania przemysłu. Zgodnie z nowymi przepisami fundusze private equity są również zobowiązane do zgłaszania informacji dotyczących ich wielkości, oferowanych usług, inwestorów i pracowników, a także potencjalnych konfliktów interesów.

Powszechne naruszenia zgodności

Od czasu rozpoczęcia przeglądu przez SEC okazało się, że wiele firm private equity przenosi opłaty na klientów bez ich wiedzy, a SEC podkreśliła potrzebę poprawy ujawniania informacji przez branżę.

Na konferencji branży private equity w 2014 r. Andrew Bowden, były dyrektor Biura Kontroli i Egzaminów Zgodności SEC, powiedział: „Zdecydowanie najczęstsza obserwacja, jaką nasi egzaminatorzy poczynili podczas egzaminowania funduszy private equity dotyczyła doradcy. pobieranie opłat i podział wydatków.

Kiedy zbadaliśmy, w jaki sposób doradcy funduszy private equity radzą sobie z opłatami i wydatkami, stwierdziliśmy, co uważamy za naruszenia prawa lub istotne uchybienia w kontrolach w 50% przypadków. W rezultacie pracownicy ds. Zgodności zarówno w małych, jak i duże firmy private equity rozwinęły się, dostosowując się do otoczenia regulacyjnego po okresie Dodda-Franka.

Podsumowanie

Pomimo powszechnych braków w zakresie przestrzegania przepisów ujawnionych przez SEC, apetyt inwestorów na inwestowanie w fundusze private equity był jak dotąd silny. Jednak Rezerwa Federalna zasygnalizowała zamiar dalszego podnoszenia stóp procentowych, co może zmniejszyć atrakcyjność alternatywnych inwestycji, takich jak fundusze private equity. Branża może stanąć przed wyzwaniami w postaci trudniejszego środowiska pozyskiwania funduszy, a także zwiększonego nadzoru ze strony SEC.