4 maja 2021 18:03

Ustawa Dodda-Franka o reformie Wall Street i ochronie konsumentów

Czym jest ustawa o reformie Wall Street i ochronie konsumenta Dodda-Franka?

Ustawa Dodda-Franka o reformie Wall Street i ochronie konsumentów powstała jako odpowiedź nakryzys finansowy 2008 roku. Nazwany na cześć sponsorów, senatora Christophera J. Dodda (D-Conn.) I przedstawiciela Barneya Franka (D-Mass.), Ustawa zawiera liczne postanowienia, napisane na około 2300 stronach, które miały zostać wdrożone przez kilka lat.

Kluczowe wnioski

  • Ustawa Dodda-Franka o reformie Wall Street i ochronie konsumentów dotyczyła sektorów systemu finansowego, które, jak sądzono, spowodowały kryzys finansowy w 2008 r., W tym banków, kredytodawców hipotecznych i agencji ratingowych.
  • Krytycy prawa argumentują, że nakładane przez nie obciążenia regulacyjne mogą sprawić, że amerykańskie firmy będą mniej konkurencyjne niż ich zagraniczne odpowiedniki.
  • W 2018 roku Kongres przyjął nowe prawo, które cofnęło niektóre ograniczenia Dodda-Franka.

Zrozumieć Dodd-Frank Wall Street Reform and Consumer Protection Act

Ustawa Dodda-Franka o reformie Wall Street i ochronie konsumentów to obszerny akt prawny dotyczący reformy finansowej, który został przyjęty w 2010 roku za rządów Obamy. Ustawa Dodda-Franka o reformie Wall Street i ochronie konsumentów – zwykle skracana tylko do ustawy Dodda-Franka – ustanowiła szereg nowych agencji rządowych, których zadaniem było nadzorowanie różnych elementów ustawy, a co za tym idzie – różnych aspektów systemu finansowego.



Ustawa Dodda-Franka o reformie Wall Street i ochronie konsumentów miała na celu zapobieżenie kolejnemu kryzysowi finansowemu, podobnemu do tego z 2008 roku.

Dodd-Frank Wall Street Reform and Consumer Protection Act Components.

Oto niektóre z jego kluczowych przepisów i sposób ich działania:

  • Stabilność finansowa: Zgodnie z ustawą Dodda-Franka Rada Nadzoru nad Stabilnością Finansową i Urząd ds. Uporządkowanej Likwidacji monitorują stabilność finansową głównych firm finansowych, ponieważ upadłość tych firm może mieć poważny negatywny wpływ na gospodarkę USA (firmy uznane za „zbyt duże, aby niepowodzenie ” ). Prawo przewiduje również likwidację lub restrukturyzację za pośrednictwem Funduszu Uporządkowanej Likwidacji, utworzonego w celu pomocy przy likwidacji spółek finansowych, które zostały objęte zarządem komisarycznym, i zapobiegania wykorzystywaniu dolarów podatkowych do wspierania takich firm. Rada ma uprawnienia do podziału banków, które są uważane za tak duże, że stwarzają ryzyko systemowe ;może również zmusić je do zwiększenia rezerw obowiązkowych. Podobnie, nowy Federalny Urząd Ubezpieczeń miał za zadanie identyfikację i monitorowanie towarzystw ubezpieczeniowych uznanych za „zbyt duże, by upaść”.
  • Biuro Ochrony Finansów Konsumentów: Biuro Ochrony Konsumentów (CFPB), utworzone przez Dodda-Franka, otrzymało zadanie zapobiegania drapieżnym kredytom hipotecznym (odzwierciedlając powszechne przekonanie, że rynek kredytów hipotecznych subprime był przyczyną katastrofy w 2008 roku) i sprawił, że konsumentom łatwiej jest zrozumieć warunki kredytu hipotecznego przed wyrażeniem na nie zgody. Odstrasza pośredników hipotecznych od uzyskiwania wyższych prowizji za zamykanie kredytów z wyższymi opłatami i / lub wyższymi stopami procentowymi oraz wymaga, aby pierwotni pożyczkodawcy nie kierowali potencjalnych pożyczkobiorców do pożyczki, która przyniesie najwyższą spłatę pożyczkodawcy. CFPB reguluje również inne rodzaje kredytów konsumenckich, w tym karty kredytowe i debetowe, oraz zajmuje się skargami konsumentów. Wymaga od kredytodawców, z wyłączeniem kredytodawców samochodowych, ujawniania informacji w formie łatwej do odczytania i zrozumienia przez konsumentów; przykładem są uproszczone terminy, które są obecnie stosowane we wnioskach o karty kredytowe.
  • Reguła Volckera: Kolejny kluczowy składnik Dodda-Franka, Reguła Volckera, ogranicza sposoby inwestowania przez banki, ograniczając handel spekulacyjny i eliminując handel na własny rachunek. Banki nie mogą być zaangażowane w fundusze hedgingowe lub prywatne firmy kapitałowe, które są uważane za zbyt ryzykowne. Aby zminimalizować możliwe konflikty interesów, firmy finansowe nie mogą handlować na własny rachunek bez wystarczającej „skórki w grze”. Reguła Volckera jest wyraźnym krokiem wstecz w kierunku Ustawy Glassa-Steagalla z 1933 r., Która jako pierwsza dostrzegła nieodłączne niebezpieczeństwa podmiotów finansowych, które jednocześnie rozszerzają usługi bankowości komercyjnej i inwestycyjnej. Ustawa zawiera również przepis dotyczący regulacji instrumentów pochodnych, takich jak swapy ryzyka kredytowego, które były powszechnie obwiniane za przyczynienie się do kryzysu finansowego w 2008 r. Dodd-Frank ustanowił scentralizowane giełdy do handlu swapami, aby zmniejszyć możliwość niewykonania zobowiązania przez kontrahenta, a także zażądał szerszego ujawniania informacji o transakcjach swapowych, aby zwiększyć przejrzystość na tych rynkach. Reguła Volckera reguluje również korzystanie przez firmy finansowe z instrumentów pochodnych w celu zapobieżenia podejmowaniu przez instytucje „zbyt duże, by upaść” dużego ryzyka, które mogłoby siać spustoszenie w całej gospodarce.
  • Biuro ratingów kredytowych Komisji Papierów Wartościowych i Giełd (SEC): Ponieważagencje ratingowe zostały oskarżone o przyczynianie się do kryzysu finansowego poprzez wystawianie myląco korzystnych ratingów inwestycyjnych, Dodd-Frank założyłBiuro Oceny Kredytowej SEC. Zadaniem biura jest zapewnienie, aby agencje wystawiały miarodajne i wiarygodne oceny kredytowe przedsiębiorstw, gmin i innych podmiotów, które oceniają.
  • Program zgłaszania nieprawidłowości: Dodd-Frank również wzmocnił i rozszerzył istniejący program sygnalistów ogłoszony przez ustawę Sarbanes-Oxley (SOX). W szczególności ustanowił obowiązkowy program nagród, w ramach którego sygnaliści mogą otrzymać od 10% do 30% wpływów z ugody sądowej, rozszerzył zakres pracownika objętego ochroną o pracowników spółek zależnych i stowarzyszonych firmy oraz przedłużył okres przedawnienia zgodnie z art. które sygnaliści mogą wnieść roszczenie przeciwko pracodawcy od 90 do 180 dni po wykryciu naruszenia.

Ustawa o wzroście gospodarczym, ulgach regulacyjnych i ochronie konsumentów

Kiedy Donald Trump został wybrany na prezydenta w 2016 r., Zobowiązał się do uchylenia Dodda-Franka, aw maju 2018 r. Administracja Trumpa podpisała nową ustawę znoszącą znaczące jej części.10 Po stronie krytyków Kongres Stanów Zjednoczonych uchwalił ustawę o wzroście gospodarczym, ulgach regulacyjnych i ochronie konsumentów, która cofa znaczące części ustawy Dodda-Franka. Został on podpisany przez prezydenta Trumpa 24 maja 2018 r. Oto niektóre zapisy nowej ustawy, a także obszary, w których nastąpiło poluzowanie standardów:

  • Nowa ustawa ułatwia regulacje Dodda-Franka dla małych i regionalnych banków, zwiększając próg aktywów dla stosowania standardów ostrożnościowych, wymogów testów warunków skrajnych i obowiązkowych komitetów ds. Ryzyka.
  • W przypadku instytucji, które przechowują aktywa klientów, ale nie działają jako pożyczkodawcy ani tradycyjni bankierzy, nowe prawo przewiduje niższe wymogi kapitałowe i niższe wskaźniki dźwigni.
  • Nowa ustawa zwalnia pod pewnymi warunkami wymogi dotyczące depozytu zabezpieczającego w przypadku mieszkaniowych kredytów hipotecznych posiadanych przez instytucję depozytową lub spółdzielczą kasę kredytową. Poleca również Federalnej Agencji Finansowania Mieszkalnictwa ustanowienie standardów dla Freddie Mac i Fannie Mae w  celu rozważenia alternatywnych metod oceny zdolności kredytowej
  • Prawo zwalnia pożyczkodawców z aktywami poniżej 10 miliardów dolarów z wymogów reguły Volckera i nakłada na małych pożyczkodawców mniej rygorystyczne normy dotyczące sprawozdawczości i kapitału.
  • Prawo wymaga, aby trzy główne agencje informacji kredytowej zezwalały konsumentom na bezpłatne „zamrażanie” ich akt kredytowych w celu zapobiegania oszustwom.

Krytyka Dodda-Franka na temat reformy Wall Street i ustawy o ochronie konsumentów

Zwolennicy Dodda-Franka wierzyli, że ustawa uchroni gospodarkę przed kryzysem takim jak ten z 2008 roku i ochroni konsumentów przed wieloma nadużyciami, które przyczyniły się do kryzysu. Krytycy argumentowali jednak, że ustawa ta może zaszkodzić konkurencyjności firm amerykańskich w stosunku do ich zagranicznych odpowiedników. W szczególności twierdzą, że wymogi dotyczące zgodności z przepisami nadmiernie obciążają banki wspólnotowe i mniejsze instytucje finansowe – mimo że nie odegrały żadnej roli w wywołaniu kryzysu finansowego.

Znawcy świata finansów, jak były sekretarz skarbu Larry Summers, dyrektor generalny Blackstone Group LP ( BX ) Stephen Schwarzman, aktywista Carl Icahn i dyrektor generalny JPMorgan Chase & Co. ograniczenia kapitałowe narzucone przez Dodda-Franka powodują również, że rynek jest ogólnie mniej płynny.

Brak płynności może być szczególnie silny na rynku obligacji, gdzie wszystkie papiery wartościowe nie są wyceniane według wartości rynkowej, a wiele obligacji nie ma stałej podaży kupujących i sprzedających. Wyższe wymogi dotyczące rezerw obowiązkowych w ramach Dodda-Franka oznaczają, że banki muszą utrzymywać wyższy procent swoich aktywów w gotówce, co zmniejsza kwotę, jaką mogą przechowywać w zbywalnych papierach wartościowych.

W efekcie ogranicza to tradycyjną rolę banków w kreowaniu rynku obligacji. Ponieważ banki nie są w stanie odgrywać roli animatora rynku, potencjalnym nabywcom będzie prawdopodobnie trudniej znaleźć sprzedawców, którzy mogliby przeciwdziałać. Co ważniejsze, potencjalnym sprzedawcom może być trudniej znaleźć przeciwnych nabywców.

Często Zadawane Pytania

Jakie są kluczowe elementy ustawy Dodda-Franka?

Zgodnie z ustawą Dodda-Franka Rada Nadzoru nad Stabilnością Finansową i Urząd Uporządkowanej Likwidacji monitorowały stabilność finansową głównych firm finansowych, ponieważ ich upadek może mieć poważny negatywny wpływ na gospodarkę USA. Biuro Ochrony Konsumentów (CFPB) otrzymało zadanie zapobiegania drapieżnym kredytom hipotecznym. Reguła Volckera ograniczyła sposoby inwestowania przez banki, ograniczając handel spekulacyjny i eliminując handel na własny rachunek. Biuro Ratingów Kredytowych SEC było odpowiedzialne za zapewnienie, aby agencje wystawiały miarodajne i wiarygodne ratingi kredytowe ocenianych podmiotów. Wreszcie, Dodd-Frank wzmocnił i rozszerzył również istniejący program informowania o nieprawidłowościach ogłoszony przez ustawę Sarbanes-Oxley (SOX).

Jakie są krytyki ustawy Dodda-Franka?

Krytycy Dodda-Franka Wall Street Reform and Consumer Protection Act argumentowali, że ustawa ta może zaszkodzić konkurencyjności firm amerykańskich w stosunku do ich zagranicznych odpowiedników. W szczególności twierdzą, że wymogi dotyczące zgodności z przepisami nadmiernie obciążają banki wspólnotowe i mniejsze instytucje finansowe – mimo że nie odegrały żadnej roli w wywołaniu kryzysu finansowego. Kilku notabli ze świata finansów argumentowało, że chociaż każda instytucja jest niewątpliwie bezpieczniejsza ze względu na ograniczenia kapitałowe narzucone przez Dodda-Franka, ograniczenia te powodują również, że rynek jest ogólnie mniej płynny.

Jak ustawa Dodda-Franka może wpłynąć na rynek obligacji?

Potencjalny brak płynności z powodu wyższych rezerw obowiązkowych w ramach Dodda-Franka oznacza, że ​​banki muszą utrzymywać wyższy procent swoich aktywów w gotówce, co zmniejsza ilość, jaką mogą utrzymywać w zbywalnych papierach wartościowych. W efekcie ogranicza to tradycyjną rolę banków w kreowaniu rynku obligacji. Ponieważ banki nie są w stanie odgrywać roli animatora rynku, potencjalnym nabywcom będzie prawdopodobnie trudniej znaleźć sprzedawców, którzy mogliby przeciwdziałać. Co ważniejsze, potencjalnym sprzedawcom może być trudniej znaleźć przeciwnych nabywców.