Jak obliczyć wartość nominalną skorygowaną o deltę?
Wartość referencyjna skorygowana o deltę służy do pokazania wartości opcji. Różni się to od większości innych instrumentów pochodnych, które wykorzystują wartość referencyjną brutto lub, w przypadku instrumentów pochodnych na stopę procentową, równowartość 10-letnich obligacji. Inwestorzy mogą obliczyć wartość referencyjną portfela skorygowaną o deltę, sumując ważone delty opcji.
Wartość referencyjna skorygowana o deltę określa ilościowo zmiany wartości portfela, jeśli składał się on z bazowych pozycji kapitałowych, a nie z kontraktów na opcje. Na przykład cena akcji wynosi 70 USD, a delta powiązanej opcji kupna wynosi 0,8. W tym przypadku wartość ważonej delty dla opcji wynosi 56 USD (70 USD x 0,80).
Kluczowe wnioski
- Inwestorzy dodają razem ważone delty opcji, aby obliczyć wartość referencyjną skorygowaną o deltę.
- Delta odnosi się do wrażliwości ceny instrumentu pochodnego na zmiany.
- Aby obliczyć wartość referencyjną, pomnóż jednostki w kontrakcie przez cenę spot.
Wyjaśniając Delta
W terminologii obrotu instrumentami pochodnymi „delta” odnosi się do wrażliwości ceny instrumentu pochodnego na zmiany ceny aktywów bazowych. Na przykład inwestor kupuje 20 kontraktów opcji kupna na akcje. Jeśli cena akcji wzrośnie o 100%, ale wartość kontraktów wzrośnie tylko o 75%, delta dla opcji wyniesie 0,75.
Delta opcji kupna jest dodatnia, a delta opcji sprzedaży ujemna.
Delta mierzy zmianę premii opcyjnej generowanej przez zmianę bazowego papieru wartościowego. Wartość delta mieści się w zakresie od -100 do 0 dla opcji sprzedaży i od 0 do 100 dla połączeń (pomnożone przez 100, aby przesunąć ułamek dziesiętny). Puty generują ujemną deltę, ponieważ mają ujemny związek z bazowym papierem wartościowym, tj. Ceny sprzedaży spadają, gdy instrument bazowy rośnie i odwrotnie.
Z drugiej strony opcje call generują pozytywny związek z ceną bazowego papieru wartościowego. Tak więc, jeśli instrument bazowy wzrośnie, premia kupna wzrośnie, o ile inne zmienne, które obejmują zmienność implikowaną i czas pozostały do wygaśnięcia, pozostają stałe. I odwrotnie, jeśli cena instrumentu bazowego spadnie, premia kupna również spadnie, o ile inne zmienne pozostaną stałe.
Na-pieniędzy rozwiązaniem wytwarza delta około 50, co oznacza, że opcja ta premii wzrost lub spadek o pół punktu w reakcji na jeden punkt w górę lub w dół w ochronie podstawowej. Na przykład opcja kupna pszenicy at-the-money ma deltę równą 0,5, a cena pszenicy rośnie o 10 centów. Składka wzrośnie o około 5 centów (0,5 x 10 = 5) lub 250 USD (każdy cent składki jest wart 50 USD).
Wyjaśnienie wartości referencyjnej i ekspozycji skorygowanej o delta
Wartość nominalna to całkowita kwota aktywów bazowych kontraktu opcyjnego po jego cenie spot. Termin ten rozróżnia między kwotą zainwestowanych pieniędzy a kwotą związaną z całą transakcją.
Wartość nominalną oblicza się poprzez pomnożenie jednostek w jednym kontrakcie przez cenę spot. Można to łatwo wykazać za pomocą indeksowanego kontraktu futures. Na przykład inwestor lub handlowiec chce kupić jeden kontrakt futures na złoto. Kontrakt będzie kosztował kupującego 100 uncji złota. Jeśli kontrakt futures na złoto kosztuje 1300 USD, to ma wartość nominalną 130 000 USD (1300 x 100).
Opcje mają wrażliwość zależną od delta, więc ich wartość referencyjna nie jest tak prosta, jak indeksowany kontrakt futures. Zamiast tego wartość referencyjna opcji musi zostać skorygowana w oparciu o sumę ekspozycji w portfelu. Najłatwiejszym sposobem obliczenia tej wartości referencyjnej skorygowanej o deltę jest obliczenie delty dla każdej indywidualnej opcji i zsumowanie ich.
Wartość referencyjna jest przydatna w określaniu poziomów ekspozycji na swapy stóp procentowych, swapy całkowitego dochodu, możliwości kapitałowych, instrumentów pochodnych walutowych i funduszy typu ETF (ETF). ekspozycja skorygowana o delta