Jak AQR stawia zakłady przeciwko Beta
AQR, duży fundusz hedgingowy założony przez słynnego inwestora Cliff Asnessa, stosuje strategię arbitrażu statystycznego, zajmując krótką pozycję w akcjach o wysokim współczynniku beta i długą w akcjach o niskim współczynniku beta. Ta strategia jest znana jako zakład przeciwko beta. Teoria opiera się na rzekomej nieefektywności modelu wyceny aktywów kapitałowych, czyli CAPM, ze względu na ograniczenia dużych funduszy ze względu na rodzaj dźwigni, z której mogą korzystać, i ryzyko, jakie mogą podjąć. Beta jest statystyczną miarą ryzyka pojedynczej akcji lub portfela w stosunku do rynku jako całości. Fraza zakład przeciwko beta została wymyślona na podstawie kilku artykułów ekonomicznych napisanych przez twórców strategii.
Kluczowe wnioski
- AQR, duży fundusz hedgingowy, zarządzający aktywami o wartości ponad 143 miliardów dolarów od 2020 roku, znany jest z krótkich akcji z wysokim współczynnikiem beta i długich z niską wartością beta.
- Strategia arbitrażu statystycznego nazywana jest zakładem przeciwko beta i opiera się na rzekomej nieefektywności CAPM, w której duże fundusze są ograniczone pod względem rodzaju dźwigni, z której mogą korzystać, i ryzyka, jakie mogą podjąć.
- Beta odnosi się do ryzyka, którego nie można zmniejszyć poprzez dywersyfikację portfela; akcje z wyższą wersją beta są bardziej zmienne i poruszają się wraz z rynkiem; akcje o niższym współczynniku beta są mniej zmienne niż rynek lub zmienność nie jest związana z rynkiem.
- Model wyceny aktywów kapitałowych (CAPM) to model, który pokazuje oczekiwany zwrot z aktywów.
- Zakład przeciwko strategii beta przewiduje, że aktywa z wyższą wersją beta są zawyżone, a aktywa z niższą wersją beta są zaniżone, a ceny akcji w końcu powrócą do wyrównania.
Beta
Beta jest miarą ryzyka, której nie można zmniejszyć poprzez dywersyfikację. Beta o wartości jeden oznacza, że akcje lub portfel poruszają się dokładnie w zgodzie z większym rynkiem. Wartość beta większa niż jeden oznacza, że aktywa o większej zmienności mają tendencję do poruszania się w górę iw dół wraz z rynkiem. Wartość beta mniejsza niż jeden wskazuje na aktywa mniej zmienne niż rynek lub aktywa o wyższej zmienności, które nie są skorelowane z większym rynkiem. Ujemna beta pokazuje, że aktywa przesuwają się odwrotnie w stosunku do całego rynku. Niektóre instrumenty pochodne, takie jak opcje sprzedaży, mają stale ujemne bety.
CAPM
CAPM to model obliczający oczekiwany zwrot z aktywów lub portfela. Wzór określa oczekiwany zwrot jako obowiązującą stopę wolną od ryzyka plus zwrot z rynku pomniejszony o stopę wolną od ryzyka pomnożony przez wartość beta akcji. Linia rynku zabezpieczeń, czyli SML, jest wynikiem CAPM. Pokazuje oczekiwaną stopę zwrotu jako funkcję niedywersyfikowalnego ryzyka. SML jest linią prostą, która pokazuje kompromis między ryzykiem a zwrotem aktywów. Nachylenie SML jest równe premii za ryzyko rynkowe. Rynkowa premia za ryzyko to różnica między oczekiwaną stopą zwrotu z portfela rynkowego a stopą wolną od ryzyka.
Postaw przeciwko strategii beta
Podstawowy zakład przeciwko strategii beta polega na znalezieniu aktywów z wyższymi wersjami beta i zajęciu w nich krótkiej pozycji. Jednocześnie lewarowana pozycja długa jest zajmowana w aktywach z niższymi wartościami beta. Chodzi o to, że aktywa o wyższej wersji beta są zawyżone, a zasoby o niższej wersji beta są niedoszacowane. Teoria zakłada, że ceny akcji w końcu wracają do siebie. Jest to zasadniczo strategia arbitrażu statystycznego, w której ceny aktywów wracają do mediany ceny w stosunku do ryzyka. Ta mediana jest definiowana jako SML.
Główną zasadą CAPM jest to, że wszyscy rozsądni inwestorzy inwestują swoje pieniądze w portfel o najwyższym oczekiwanym nadwyżce zwrotu na jednostkę ryzyka. Oczekiwany nadwyżkowy zwrot na jednostkę ryzyka nazywany jestwspółczynnikiem Sharpe’a. Inwestor może następnie lewarować lub zmniejszyć tę dźwignię w oparciu o swoje indywidualne preferencje dotyczące ryzyka. Jednak wiele dużych funduszy inwestycyjnych i inwestorów indywidualnych ma ograniczenia w zakresie dźwigni finansowej, z której mogą korzystać. W rezultacie mają tendencję do przeważania swoich portfeli w kierunku aktywów o wyższej wersji beta, aby poprawić zwroty.
To nachylenie w kierunku akcji o wyższej wartości beta wskazuje, że aktywa te wymagają niższych zwrotów skorygowanych o ryzyko w porównaniu z aktywami o niższej wartości beta. Zasadniczo niektórzy eksperci uważają, że nachylenie linii SML jest zbyt płaskie dla rynku amerykańskiego w porównaniu z CAPM. Rzekomo powoduje to anomalię cenową na rynku, na którym niektórzy próbują osiągnąć zysk. Niektóre dokumenty ekonomiczne przeprowadzające historyczne testy historyczne wykazały lepsze wskaźniki Sharpe’a w porównaniu z rynkiem jako całością.
Badając to zjawisko, AQR skonstruował neutralne rynkowo zakłady na podstawie współczynników beta, które można wykorzystać do zmierzenia tego pomysłu. Z praktycznego punktu widzenia, wykonanie tej strategii jest niekorzystne z powodu prowizji i innych kosztów handlowych. Jako taka może nie być przydatna dla inwestorów indywidualnych. Strategia prawdopodobnie wymaga dużego kapitału i dostępu do niskich kosztów handlowych, aby odnieść sukces.