6 wspólnych strategii ochrony portfela
Warren Buffett, prawdopodobnie największy na świecie selektor akcji, kieruje się jedną zasadą przy inwestowaniu: nigdy nie trać pieniędzy.
To nie znaczy, że powinniśmy sprzedać swoje inwestycje gospodarstw moment zaczną kierując się na południe. Ale powinieneś zachować pełną świadomość ich ruchów i strat, które jesteś gotów znieść. Chociaż wszyscy chcemy, aby nasze aktywa były owocne i pomnażały się, kluczem do udanego inwestowania długoterminowego jest ochrona kapitału. Chociaż nie można całkowicie uniknąć ryzyka podczas inwestowania na rynkach, tych sześć strategii może pomóc chronić Twój portfel.
kluczowe wnioski
- Podstawowa zasada inwestowania to: Chroń i chroń swojego mocodawcę.
- Techniki zachowania kapitału obejmują dywersyfikację udziałów w różnych klasach aktywów i wybór aktywów, które nie są skorelowane (to znaczy poruszają się w odwrotnej relacji względem siebie).
- Opcje sprzedaży i zlecenia stop-loss mogą zapobiec krwawieniu, gdy ceny inwestycji zaczną spadać.
- Dywidendy wzmacniają portfele, zwiększając ogólny zwrot.
- Banknoty z ochroną kapitału zabezpieczają inwestycję w instrumenty o stałym dochodzie.
1. Dywersyfikacja
Jednym z kamieni węgielnych nowoczesnej teorii portfela (MPT) jest dywersyfikacja. W czasie spowolnienia rynkowego zwolennicy MPT wierzą, że dobrze zdywersyfikowany portfel osiągnie lepsze wyniki niż skoncentrowany. Inwestorzy tworzą głębsze i szerzej zdywersyfikowane portfele, posiadając dużą liczbę inwestycji w więcej niż jednej klasie aktywów, zmniejszając w ten sposób niesystematyczne ryzyko. To ryzyko wiąże się z inwestowaniem w konkretną firmę. Według niektórych ekspertów finansowych portfele akcji, które obejmują 12, 18 lub nawet 30 akcji, mogą wyeliminować większość, jeśli nie wszystkie, niesystematyczne ryzyko.
2. Aktywa nieskorelowane
Przeciwieństwem niesystematycznego ryzyka jest ryzyko systemowe, czyli ryzyko związane z inwestowaniem na rynkach generalnie. Niestety zawsze istnieje systematyczne ryzyko. Istnieje jednak sposób, aby to zmniejszyć, dodając nieskorelowane klasy aktywów, takie jak obligacje, towary, waluty i nieruchomości do akcji w portfelu. Aktywa nieskorelowane reagują inaczej na zmiany na rynkach niż akcje – w rzeczywistości często zmieniają się one w odwrotny sposób. Kiedy jeden zasób nie działa, inny jest w górę. W ten sposób wyrównują ogólną zmienność wartości twojego portfela.
Ostatecznie użycie nieskorelowanych aktywów eliminuje wzloty i upadki wydajności, zapewniając bardziej zrównoważone zwroty. Przynajmniej taka jest teoria.
Ta strategia stała się trudniejsza do wdrożenia w ostatnich latach. Po kryzysie finansowym w 2008 r. Aktywa, które niegdyś nie podlegały korelacji, obecnie naśladują się nawzajem i reagują w tandemie na giełdę.
3. Opcje sprzedaży
W latach 1926-2009 indeks S&P 500 spadł w 24 z 84 lat lub w ponad 25% przypadków. Inwestorzy generalnie chronią zyski, odbierając zyski poza stołem. Czasami jest to mądry wybór. Jednak często zdarza się, że wygrywające akcje po prostu odpoczywają, zanim przejdą dalej. W tym przypadku nie chcesz sprzedawać, ale chcesz zablokować część swoich zysków. Jak to się robi?
Dostępnych jest kilka metod. Najczęściej kupuje się opcje sprzedaży, czyli zakład, że cena akcji bazowych spadnie.5 W odróżnieniu od skracania akcji, opcja sprzedaży daje możliwość sprzedaży po określonej cenie w określonym momencie w przyszłości.
Na przykład załóżmy, że posiadasz 100 akcji Spółki A, która wzrosła o 80% w ciągu jednego roku i obecnie kosztuje 100 USD. Jesteś przekonany, że jego przyszłość jest doskonała, ale akcje rosły zbyt szybko i prawdopodobnie spadną w najbliższym czasie. Aby zabezpieczyć swoje zyski, kupujesz jedną opcję sprzedaży Spółki A z datą wygaśnięcia sześć miesięcy w przyszłości po cenie wykonania 105 USD lub niewielkiej wartości pieniężnej. Koszt zakupu tej opcji wynosi 600 USD lub 6 USD za akcję, co daje ci prawo do sprzedaży 100 akcji Spółki A po 105 USD w pewnym momencie przed wygaśnięciem za sześć miesięcy.
Jeśli cena akcji spadnie do 90 USD, koszt zakupu opcji sprzedaży znacznie wzrośnie. W tym momencie sprzedajesz opcję z zyskiem, aby zrównoważyć spadek ceny akcji. Inwestorzy poszukujący długoterminowej ochrony mogą kupować długoterminowe papiery wartościowe z oczekiwaniem na akcje (LEAPS) na okres nawet trzech lat.
Ważne jest, aby pamiętać, że niekoniecznie próbujesz zarabiać na opcjach, ale zamiast tego starasz się, aby Twoje niezrealizowane zyski nie przerodziły się w straty. Inwestorzy zainteresowani ochroną całego swojego portfela zamiast poszczególnych akcji mogą kupić indeksowe LEAPS działające w ten sam sposób.
4. Stop Losses
Twarde stopery obejmują uruchomienie sprzedaży akcji po ustalonej cenie, która się nie zmienia. Na przykład, gdy kupujesz akcje Spółki A za 10 USD za akcję z twardym stopem na 9 USD, akcje są automatycznie sprzedawane, jeśli cena spadnie do 9 USD.
Trailing stop różni się tym, że przemieszcza się z ceną akcji i może być ustawiony w dolarach lub w procentach. Korzystając z poprzedniego przykładu, załóżmy, że ustawiasz trailing stop na 10%. Jeśli cena akcji wzrośnie o 2 dolary, stop kroczący przesunie się z pierwotnego 9 dolara do 10,80 dolara. Jeśli akcje spadną do 10,50 USD, używając twardego stopu na poziomie 9 USD, nadal będziesz właścicielem akcji. W przypadku trailing stop, twoje akcje będą sprzedawane po 10,80 $. To, co dzieje się później, decyduje o tym, co jest bardziej korzystne. Jeśli cena akcji następnie spadnie do 9 USD z 10,50 USD, wygrywa trailing stop. Jeśli jednak wzrośnie do 15 $, lepszym sprawdzeniem jest twardy stop.
Zwolennicy stop lossów uważają, że chronią cię przed szybko zmieniającymi się rynkami. Przeciwnicy sugerują, że zarówno twarde, jak i trailing stopery powodują, że tymczasowe straty są trwałe. Z tego powodu wszelkiego rodzaju postoje muszą być dobrze zaplanowane.
5. Dywidendy
Inwestowanie w akcje wypłacające dywidendy jest prawdopodobnie najmniej znanym sposobem ochrony portfela. Historycznie rzecz biorąc, dywidendy stanowią znaczną część całkowitego zwrotu z akcji. W niektórych przypadkach może reprezentować całą kwotę.
Posiadanie stabilnych firm, które wypłacają dywidendy, to sprawdzony sposób na dostarczanie ponadprzeciętnych zwrotów. Oprócz dochodu z inwestycji, badania pokazują, że firmy, które wypłacają hojne dywidendy, zwykle rosną szybciej niż te, które tego nie robią. Szybszy wzrost często prowadzi do wyższych cen akcji, co z kolei generuje wyższe zyski kapitałowe.
Jak to chroni Twoje portfolio? Zasadniczo poprzez zwiększenie całkowitego zwrotu. Kiedy ceny akcji spadają, dywidenda amortyzowana jest ważna dla inwestorów unikających ryzyka i zwykle skutkuje niższą zmiennością.
Oprócz zapewnienia amortyzacji na rynku spadkowym, dywidendy są dobrym zabezpieczeniem przed inflacją. Inwestując współki typu blue-chip, które zarówno wypłacają dywidendy, jak i dysponują dużą mocą cenową, zapewniasz swojemu portfelowi ochronę, której papierów wartościowych zabezpieczonych przed inflacją Skarbu Państwa (TIPS) – nie mogą się równać.
Ponadto, jeśli zainwestujesz w „arystokratów dywidendowych”, te firmy, które zwiększają dywidendy przez 25 kolejnych lat, możesz być praktycznie pewien, że te firmy zwiększą roczną wypłatę, podczas gdy wypłaty obligacji pozostaną takie same. Jeśli zbliżasz się do emerytury, ostatnią rzeczą, której potrzebujesz, jest okres wysokiej inflacji, aby zniszczyć twoją siłę nabywczą.
6. Główne zabezpieczone notatki
Inwestorzy, którzy obawiają się utrzymania swojego kapitału, mogą chcieć rozważyć obligacje z ochroną kapitału zprawami do udziału w kapitale. Są podobne do obligacji w tym sensie, że są papierami wartościowymi o stałym dochodzie, które zwracają inwestycję kapitałową, jeśli są trzymane do terminu zapadalności. Jednak tam, gdzie się różnią, jest udział kapitałowy, który istnieje obok gwarancji kapitału.
Na przykład, załóżmy, że chciałeś kupić 1000 $ w obligacjach z ochroną kapitału, powiązanych z indeksem S&P 500. Te banknoty będą zapadać za pięć lat. Emitent kupiłby obligacje zerokuponowe, których termin zapadalności przypada mniej więcej w tym samym czasie, co obligacje z dyskontem względem wartości nominalnej. Obligacje nie będą podlegały oprocentowaniu do terminu wykupu, gdy zostaną wykupione po wartości nominalnej. W tym przykładzie 1000 USD w obligacjach zerokuponowych jest kupowane za 800 USD, a pozostałe 200 USD jest inwestowane w opcje kupna S&P 500.
Obligacje byłyby zapadalne i, w zależności od stopy udziału, zyski byłyby wypłacane w terminie zapadalności. Jeśli indeks zyskał 20% w tym okresie, a wskaźnik udziału wyniesie 90%, otrzymasz swoją pierwotną inwestycję w wysokości 1000 USD plus 180 USD zysków. W zamian za gwarancję swojego głównego zobowiązanego tracisz 20 dolarów zysku. Ale powiedzmy, że indeks traci 20% w ciągu pięciu lat. Nadal będziesz otrzymywać swoją pierwotną inwestycję w wysokości 1000 USD; w przeciwieństwie do tego bezpośrednia inwestycja w indeks spadłaby o 200 USD.
Inwestorzy niechętni do ryzyka uznają obligacje z ochroną kapitału za atrakcyjne. Jednak zanim wskoczymy na pokład, ważne jest, aby określić siłę banku gwarantującego kapitał, bazową inwestycję banknotów i opłaty związane z ich zakupem.
Podsumowanie
Każda z tych strategii może chronić Twój portfel przed nieuniknioną zmiennością, która istnieje w świecie inwestycji. Nie wszystkie z nich będą odpowiadać Tobie lub Twojej tolerancji na ryzyko. Ale umieszczenie przynajmniej niektórych z nich na miejscu może dobrze pomóc zachować twoją zasadę – i pomóc ci lepiej spać w nocy.