Nowoczesna teoria portfela (MPT)

Co to jest nowoczesna teoria portfela (MPT)?

Nowoczesnateoria portfela (MPT) to teoria dotycząca tego, jak inwestorzy niechętni do ryzyka mogą konstruować portfele, aby zmaksymalizować oczekiwany zwrot w oparciu o dany poziom ryzyka rynkowego. Harry Markowitz był pionierem tej teorii w artykule „Wybór portfela”, który został opublikowany w Journal of Finance w 1952 r. Później otrzymał Nagrodę Nobla za pracę nad nowoczesną teorią portfolio.

Zrozumienie teorii nowoczesnego portfela (MPT)

Nowoczesna teoria portfela twierdzi, że charakterystyka ryzyka i zwrotu z inwestycji nie powinna być rozpatrywana osobno, ale powinna być oceniana na podstawie tego, jak inwestycja wpływa na ogólne ryzyko i zwrot z portfela. MPT pokazuje, że inwestor może skonstruować portfel wielu aktywów, które zmaksymalizują zwroty przy danym poziomie ryzyka. Podobnie, mając pożądany poziom oczekiwanego zwrotu, inwestor może skonstruować portfel o najniższym możliwym ryzyku. Na podstawie miar statystycznych, takich jak wariancja i korelacja, wyniki pojedynczej inwestycji są mniej ważne niż ich wpływ na cały portfel.

MPT zakłada, że ​​inwestorzy mają awersję do ryzyka, co oznacza, że ​​wolą mniej ryzykowny portfel od bardziej ryzykownego dla danego poziomu zwrotu. W praktyce niechęć do ryzyka oznacza, że ​​większość ludzi powinna inwestować w wiele klas aktywów.

Oczekiwany zwrot z portfela oblicza się jako ważoną sumę zwrotów z poszczególnych aktywów. Gdyby portfel zawierał cztery aktywa o jednakowej wadze z oczekiwanymi zwrotami 4, 6, 10 i 14%, oczekiwany zwrot z portfela wyniósłby:

(4% x 25%) + (6% x 25%) + (10% x 25%) + (14% x 25%) = 8,5%

Ryzyko portfela jest skomplikowaną funkcją wariancji każdego aktywa i korelacji każdej pary aktywów. Aby obliczyć ryzyko portfela czterech aktywów, inwestor potrzebuje każdej z czterech wariancji aktywów i sześciu wartości korelacji, ponieważ istnieje sześć możliwych kombinacji dwóch aktywów z czterema aktywami. Ze względu na korelacje aktywów całkowite ryzyko portfela lub odchylenie standardowe jest niższe niż to, co można by obliczyć za pomocą sumy ważonej.

Korzyści z nowoczesnej teorii portfela (MPT)

MPT to zdywersyfikowane portfele. W rzeczywistości rozwój funduszy typu ETF sprawił, że MPT stało się bardziej odpowiednie, dając inwestorom łatwiejszy dostęp do różnych klas aktywów. Inwestorzy giełdowi mogą korzystać z MPT, aby zmniejszyć ryzyko, lokując niewielką część swoich portfeli wfunduszach ETF obligacji rządowych. Wariancja portfela będzie znacznie niższa, ponieważ obligacje skarbowe mają ujemną korelację z akcjami. Dodanie niewielkiej inwestycji w papiery skarbowe do portfela akcji nie będzie miało dużego wpływu na oczekiwane zwroty z powodu tego efektu redukcji strat.

Podobnie, MPT można wykorzystać do zmniejszenia zmienności portfela Departamentu Skarbu USA, lokując 10% w inflacji, kiedy obligacje radzą sobie słabo. W rezultacie ogólna zmienność portfela jest mniejsza niż portfela składającego się wyłącznie z obligacji rządowych. Ponadto oczekiwane zwroty są wyższe.

Nowoczesna teoria portfela pozwala inwestorom konstruować bardziej wydajne portfele. Każdą możliwą kombinację istniejących aktywów można przedstawić na wykresie, z ryzykiem portfela na osi X i oczekiwanym zwrotem na osi Y. Ta fabuła ujawnia najbardziej pożądane portfele. Na przykład załóżmy, że Portfel A ma oczekiwany zwrot w wysokości 8,5% i odchylenie standardowe na poziomie 8%. Ponadto załóżmy, że Portfel B ma oczekiwany zwrot w wysokości 8,5% i odchylenie standardowe na poziomie 9,5%. Portfel A zostałby uznany za bardziej efektywny, ponieważ ma taki sam oczekiwany zwrot, ale mniejsze ryzyko.

Możliwe jest narysowanie krzywej opadającej w górę, aby połączyć wszystkie najbardziej wydajne portfele. Ta krzywa nazywa się efektywną granicą. Inwestowanie w portfel pod krzywą nie jest pożądane, ponieważ nie maksymalizuje zwrotów przy danym poziomie ryzyka.