Różne strategie funduszy hedgingowych

Kluczowe wnioski

• Fundusze hedgingowe to wszechstronne narzędzia inwestycyjne, które mogą wykorzystywać dźwignię finansową, instrumenty pochodne i zajmować krótkie pozycje w akcjach.
• Z tego powodu fundusze hedgingowe stosują różne strategie, aby próbować generować aktywne zwroty dla swoich inwestorów.
• Strategie funduszy hedgingowych wahają się od długich / krótkich akcji po neutralne dla rynku.
• Arbitraż fuzyjny to rodzaj strategii sterowanej zdarzeniami, która może również obejmować spółki znajdujące się w trudnej sytuacji.

---

Ponieważ arbitraż fuzji wiąże się z niepewnością, zarządzający funduszami hedgingowymi muszą w pełni ocenić te transakcje i zaakceptować ryzyko, które wiąże się z tego rodzaju strategią.

Taka strategia wiąże się oczywiście ze znacznym ryzykiem. Fuzja może nie przebiegać zgodnie z planem ze względu na warunkowe wymogi jednej lub obu spółek, bądź też przepisy mogą ostatecznie zakazać połączenia. Dlatego osoby, które biorą udział w tego rodzaju strategii, muszą mieć pełną wiedzę na temat wszystkich związanych z nimi zagrożeń, a także potencjalnych korzyści.

Arbitraż zamienny

Zamienne papiery wartościowe to hybrydowe papiery wartościowe, które łączą obligację prostą z opcją na akcje. Zamienny arbitrażowy fundusz hedgingowy zazwyczaj zajmuje pozycję neutralną dla delta pozycję, w której pozycje obligacji i akcji równoważą się wzajemnie w miarę wahań na rynku. Aby zachować neutralność delta, inwestorzy muszą zwiększyć swoje zabezpieczenie lub sprzedać więcej akcji, jeśli cena wzrośnie, i odkupić akcje z powrotem, aby zmniejszyć zabezpieczenie, jeśli cena spadnie. To zmusza ich do kupowania tanio i sprzedawania drogo.

Arbitraż zamienny rozwija się dzięki zmienności. Im bardziej akcje odbijają się, tym więcej pojawia się możliwości dostosowania neutralnego dla delta zabezpieczenia i zysków z handlu księgami. Fundusze rozwijają się, gdy zmienność jest wysoka lub spada, ale walczą, gdy zmienność wzrasta – jak zawsze ma to miejsce w czasach napięć rynkowych. Arbitraż zamienny  jest również narażony na ryzyko zdarzeń. Jeśli emitent stanie się celem przejęcia, premia za konwersję spada, zanim zarządzający będzie mógł dostosować zabezpieczenie, powodując znaczną stratę.

Oparta na wydarzeniach

Na pograniczu akcji i stałego dochodu znajdują się strategie oparte na zdarzeniach. Ten rodzaj strategii sprawdza się dobrze w okresach silnej koniunktury gospodarczej, kiedy aktywność przedsiębiorstw jest zwykle wysoka. Dzięki strategii opartej na zdarzeniach fundusze hedgingowe kupują zadłużenie redukcji wartości w jakimkolwiek planie reorganizacji.

Jeśli firma nie ogłosiła jeszcze upadłości, zarządzający może sprzedać krótki kapitał, zakładając, że akcje spadną albo, gdy złoży wniosek, albo gdy negocjowana zamiana kapitału na dług zapobiegnie upadłości. Jeżeli firma jest już w stanie upadłości, mniejszą klasę długu uprawnioną do niższej spłaty po reorganizacji może stanowić lepsze zabezpieczenie.

Inwestorzy w fundusze oparte na wydarzeniach muszą być w stanie podjąć pewne ryzyko i być cierpliwi. Reorganizacje korporacyjne nie zawsze przebiegają zgodnie z planami menedżerów, aw niektórych przypadkach mogą przebiegać przez miesiące, a nawet lata, w trakcie których niespokojna działalność firmy może ulec pogorszeniu. Zmieniające się warunki na rynku finansowym mogą również wpłynąć na wynik – na lepsze lub na gorsze.

Kredyt

Arbitraż struktury kapitałowej, podobnie jak transakcje sterowane zdarzeniami, również leży u podstaw większości strategii kredytowych funduszy hedgingowych. Menedżerowie szukają względnej wartości między starszymi a podrzędnymi papierami wartościowymi tego samego emitenta korporacyjnego. Obracają również papierami wartościowymi o równoważnej jakości kredytowej od różnych emitentów korporacyjnych lub w różnych transzach w złożonym kapitale strukturyzowanych instrumentów dłużnych, takich jak papiery wartościowe zabezpieczone hipoteką (MBS) lub zabezpieczone zobowiązania kredytowe (CLO). Kredytowe fundusze hedgingowe koncentrują się na kredytach, a nie na stopach procentowych. W rzeczywistości wielu menedżerów sprzedaje kontrakty terminowe na krótkie stopy procentowe lub obligacje skarbowe, aby zabezpieczyć swoją ekspozycję na stopy procentowe.

Fundusze kredytowe mają tendencję do prosperowania, gdy spready kredytowe zawężają się w okresach silnego wzrostu gospodarczego. Ale mogą ponieść straty, gdy gospodarka zwalnia i rozprzestrzeniają się spready.

Arbitraż o stałym dochodzie

Fundusze hedgingowe, które angażują się w arbitraż o stałym dochodzie, uzyskują zwrot z obligacji rządowych wolnych od ryzyka, eliminując ryzyko kredytowe. Pamiętaj, że inwestorzy, którzy korzystają z arbitrażu, kupują aktywa lub papiery wartościowe na jednym rynku, a następnie sprzedają je na innym rynku. Każdy zysk osiągany przez inwestorów jest wynikiem rozbieżności w cenie między ceną zakupu a ceną sprzedaży.

Dlatego menedżerowie stawiają lewarowane zakłady na to, jak zmieni się kształt krzywej dochodowości. Na przykład, jeśli spodziewają się, że stopy długoterminowe wzrosną w stosunku do krótkich, będą sprzedawać krótkoterminowe obligacje lub kontrakty terminowe na obligacje i kupować krótkoterminowe papiery wartościowe lub kontrakty terminowe na stopy procentowe.

Fundusze te zazwyczaj wykorzystują wysoką dźwignię finansową, aby zwiększyć skromne zyski w innym przypadku. Z definicji dźwignia finansowa zwiększa ryzyko straty, gdy menedżer się myli.

Globalne makro

Niektóre fundusze hedgingowe analizują, jak trendy makroekonomiczne wpłyną na stopy procentowe, waluty, towary lub akcje na całym świecie i zajmują długie lub krótkie pozycje w dowolnej klasie aktywów, która jest najbardziej wrażliwa na ich poglądy. Chociaż globalne fundusze makro mogą handlować niemal wszystkim, zarządzający zazwyczaj preferują wysoce płynne instrumenty, takie jak kontrakty terminowe i walutowe kontrakty terminowe forward.

Fundusze makro nie zawsze są zabezpieczone, ale menedżerowie często podejmują duże zakłady kierunkowe – niektóre nigdy się nie sprawdzają. W rezultacie zwroty należą do najbardziej niestabilnych ze wszystkich strategii funduszy hedgingowych.

Tylko krótkie

Ostatecznymi inwestorami kierunkowymi są fundusze hedgingowe zajmujące się tylko pozycją krótką – zawodowi pesymiści, którzy poświęcają swoją energię na znajdowanie przewartościowanych akcji. Przeszukują przypisy do sprawozdań finansowych i rozmawiają z dostawcami lub konkurentami, aby odkryć wszelkie oznaki problemów, które mogą zostać zignorowane przez inwestorów. Zarządzający funduszami hedgingowymi czasami oceniają home run, gdy nadużycia.

Fundusze typu short-only mogą stanowić zabezpieczenie portfela przed bessą, ale nie są one przeznaczone dla osób o słabych nerwach. Menedżerowie mają do czynienia z trwałym handicapem: muszą przezwyciężyć długoterminowe tendencje wzrostowe na rynku akcji.

Ilościowy

Ilościowe strategie funduszy hedgingowych polegają na analizie ilościowej (QA) przy podejmowaniu decyzji inwestycyjnych. QA to technika, która stara się zrozumieć wzorce za pomocą matematycznego i statystycznego modelowania, pomiarów i badań opartych na dużych zbiorach danych. Ilościowe fundusze hedgingowe często wykorzystują technologię do obliczania liczb i automatycznego podejmowania decyzji handlowych w oparciu o modele matematyczne lub techniki uczenia maszynowego. Fundusze te można uznać za „ czarne skrzynki ”, ponieważ ich wewnętrzne mechanizmy są niejasne i zastrzeżone. Firmy oferujące transakcje o wysokiej częstotliwości (HFT), które handlują pieniędzmi inwestorów, byłyby przykładami ilościowych funduszy hedgingowych.

Podsumowanie

Inwestorzy powinni przeprowadzić szeroko zakrojoną analizę due diligence przed przekazaniem pieniędzy do jakiegokolwiek funduszu hedgingowego. Zrozumienie, jakie strategie stosuje fundusz, a także jego profil ryzyka, jest niezbędnym pierwszym krokiem.