Upadek Lehman Brothers: studium przypadku

Firma Lehman Brothers ogłosiła upadłość 15 września 2008 r. Setki pracowników, przeważnie ubranych w garnitury, po kolei opuszczało biura banku z pudełkami w rękach. Było to ponure przypomnienie, że nic nie jest wieczne – nawet w bogactwie świata finansów i inwestycji.

W momencie upadku Lehman był czwartym co do wielkości bankiem inwestycyjnym w Stanach Zjednoczonych, zatrudniającym 25 000 pracowników na całym świecie. Miał 639 miliardów dolarów aktywów i 613 miliardów dolarów pasywów. Bank stał się symbolem ekscesów krach subprime, który przetoczył się przez rynki finansowe i kosztował około 10 bilionów dolarów utraconej produkcji gospodarczej.

W tym artykule przyjrzymy się wydarzeniom, które doprowadziły do ​​upadku Lehman Brothers.

Historia Lehman Brothers

Lehman Brothers ma skromne początki, a jego korzenie sięgają sklepu wielobranżowego założonego przez niemieckich braci Henry, Emanuel i Mayer Lehman w Montgomery w stanie Alabama w 1844 roku. Rolnicy płacili za swoje towary bawełną, co doprowadziło firmę do handlu bawełną. Po śmierci Henry’ego pozostali bracia Lehmanowie rozszerzyli zakres działalności o  handel towarami i  usługi maklerskie.

Firma prosperowała w następnych dziesięcioleciach, gdy gospodarka Stanów Zjednoczonych wyrosła na międzynarodową potęgę. Ale Lehman mierzy się z wieloma wyzwaniami na przestrzeni lat. Firma przetrwała bankructwa kolejowe XIX wieku, wielki kryzys, dwie wojny światowe, niedobór kapitału, kiedy została wydzielona przez American Express ( długoterminowego zarządzania kapitałem i rosyjskiego zadłużenia. niewywiązanie się z zobowiązań w 1998 r.

Pomimo jego zdolności do przetrwania poprzednich katastrof, załamanie amerykańskiego rynku nieruchomości ostatecznie rzuciło Lehmana na kolana, ponieważ jego gwałtowny atak na rynek kredytów hipotecznych subprime okazał się katastrofalnym krokiem.

Najwyższy winowajca

Firma, wraz z wieloma innymi firmami finansowymi, rozwinęła działalność w zakresie papierów wartościowych zabezpieczonych hipoteką i zabezpieczających zobowiązań dłużnych. W 2003 i 2004 r., Gdy bańka na rynku nieruchomości w Stanach Zjednoczonych była już nadobrej drodze, Lehman nabył pięciu kredytodawców hipotecznych wraz z BNC Mortgage i Aurora Loan Services, które specjalizowały się wpożyczkach typu Alt-A. Pożyczki te zostały udzielone pożyczkobiorcom bez pełnej dokumentacji.

Początkowo przejęcia Lehmana wydawały się prorocze. Działalność Lehmana w zakresie nieruchomości umożliwiła wzrost przychodów w dziale rynków kapitałowych o 56% w latach 2004–2006. W 2006 r. Firma dokonała sekurytyzacji kredytów hipotecznych o wartości 146 miliardów dolarów, co stanowi 10% wzrost w porównaniu z 2005 r. Od 2005 do 2007 r. Lehman odnotował rekordowe zyski. W 2007 r. ogłosiła 4,2 mld USD dochodu netto przy 19,3 mld USD przychodów.

Kolosalne błędne obliczenia

W lutym 2007 r. Kurs akcji Lehmana osiągnął rekordowy poziom 86,18 USD za akcję, co dało jej kapitalizację rynkową w wysokości prawie 60 miliardów USD. Jednak w pierwszym kwartale 2007 r. Rysy na amerykańskim rynku mieszkaniowym były już widoczne. Niespłacanie kredytów hipotecznych subprime zaczęło wzrastać do najwyższego poziomu od siedmiu lat.14 marca 2007 r., Dzień po tym, jak akcje odnotowały największy jednodniowy spadek od pięciu lat w związku z obawami, że rosnące niewypłacalność wpłynie na rentowność Lehmana, firma odnotowała rekordowe przychody i zyski za pierwszy kwartał fiskalny. Po raporcie zysków Lehman powiedział, że ryzyko związane z rosnącymi zaległościami w domach jest dobrze opanowane i będzie miało niewielki wpływ na zyski firmy.

Początek końca

Akcje Lehmana gwałtownie spadły, gdy kryzys kredytowy wybuchł w sierpniu 2007 r. Wraz z upadkiem dwóchfunduszy hedgingowych Bear Stearns. W ciągu tego miesiąca firma zlikwidowała 1200 miejsc pracy związanych z kredytami hipotecznymi i zamknęła swoją jednostkę BNC. Zamknęła również biura pożyczkodawcy Alt-A Aurora w trzech stanach. Nawet gdy korekta na amerykańskim rynku nieruchomości nabrała rozpędu, Lehman nadal był głównym graczem na rynku kredytów hipotecznych.

W 2007 roku Lehman poręczył więcej papierów wartościowych zabezpieczonych hipoteką niż jakakolwiek inna firma, gromadząc portfel o wartości 85 miliardów dolarów, czyli czterokrotnie większy od kapitału własnego. W czwartym kwartale 2007 r. Kurs akcji Lehmana odbił się, gdy światowe rynki akcji osiągnęły nowe maksima, a ceny aktywów o stałym dochodzie tymczasowo odbiły. Firma nie skorzystała jednak z okazji, aby zmniejszyć swój ogromny portfel kredytów hipotecznych, co z perspektywy czasu okazałoby się ostatnią szansą.

Pędząc ku niepowodzeniu

W 2007 r. Wysoki stopień lewarowania Lehmanawynosił 31, podczas gdy duży portfel hipotecznych papierów wartościowych sprawił, że był on bardzo podatny na pogarszające się warunki rynkowe.17 marca 2008 r., Z powodu obaw, że Lehman będzie następną firmą z Wall Street, która upadnie po bliskim upadku Bear Stearns, jej akcje spadły o prawie 48%.

W kwietniu, po emisji akcji uprzywilejowanych – które można było zamienić na akcje Lehmana po 32% premii w stosunku do ich ceny równoległej – przyniosła 4 miliardy dolarów, zaufanie do firmy nieco wzrosło. Jednak kurs wznowił spadki, gdy zarządzający funduszami hedgingowymi zaczęli kwestionować wycenę portfela hipotecznego Lehmana.

7 czerwca 2008 roku Lehman ogłosił stratę w drugim kwartale w wysokości 2,8 miliarda dolarów, pierwszą stratę od czasu wydzielenia go przez American Express, i poinformował, że do 12 czerwca pozyskał kolejne 6 miliardów dolarów od inwestorów. Według Davida P. Belmont, „Firma podała również, że zwiększyła swojąpulę płynności do około 45 miliardów dolarów, zmniejszyła aktywa brutto o 147 miliardów dolarów, zmniejszyła ekspozycję na mieszkaniowe i komercyjne kredyty hipoteczne o 20% oraz obniżyła lewarowanie z 32 do około 25 razy. ”.

2:38

Za mało, za późno

Środki te były postrzegane jako za mało, za późno. Latem kierownictwo Lehmana podjęło nieudane próby nawiązania współpracy z wieloma potencjalnymi partnerami. Akcje spadły o 77% w pierwszym tygodniu września 2008 r., W obliczu gwałtownych spadków na światowych rynkach akcji, gdy inwestorzy kwestionowaliplan dyrektora generalnego Richarda Fulda, aby utrzymać niezależność firmy, sprzedając część jej jednostki zarządzania aktywami i wydzielając nieruchomości komercyjne. Nadzieje, że Korea Development Bank przejmie udziały w Lehmanie, zostały rozwiane 9 września, ponieważ państwowy bank południowokoreański wstrzymał rozmowy.

Te druzgocące wiadomości doprowadziły do ​​45% spadku akcji Lehmana, a zadłużenie firmy wzrosło o 66% w swapach ryzyka kredytowego. Klienci funduszu hedgingowego zaczęli odchodzić od firmy, a w ichślady poszli wierzyciele krótkoterminowi. Kruchą sytuację finansową Lehmana najlepiej podkreśliły żałosne wyniki raportu fiskalnego za trzeci kwartał z 10 września.

W obliczu straty w wysokości 3,9 miliarda dolarów, w tym 5,6 miliarda dolarów odpisu, firma ogłosiła szeroko zakrojone strategiczne działania restrukturyzacyjne. Agencja Moody’s Investor Service ogłosiła również, że dokonuje przeglądu ratingów kredytowych Lehmanai stwierdziła, że ​​jedynym sposobem uniknięcia obniżenia ratingu przez Lehmanabyłaby sprzedaż pakietu większościowego partnerowi strategicznemu. Do 11 września akcje zanotowały kolejny ogromny spadek (42%) z powodu tych wydarzeń.

Mając tylko 1 miliard dolarów w gotówce do końca tego tygodnia, Lehman szybko tracił czas. W weekend 13 września Lehman, Barclays i Bank of America ( przejęcie tego pierwszego, ale ostatecznie zakończyły się niepowodzeniem. W poniedziałek 15 września Lehman ogłosił upadłość, w wyniku czego akcje spadły o 93% w porównaniu z poprzednim zamknięciem 12 września.