Jak obliczyć dochód do wykupu obligacji zerokuponowych
Obligacje zerokuponowe nie mają powtarzających się płatności odsetek, co odróżnia oprocentowaniem kuponowym.
Formuła obligacji zerokuponowych
Wzór do obliczenia wydajności zapadalności na wiązanie zerokuponową jest:
Rentowność do terminu zapadalności = (wartość nominalna / bieżąca cena obligacji) ^ (1 / rok do terminu zapadalności) −1
Rozważmy obligację zerokuponową o wartości 1000 USD, na którą pozostały dwa lata do wykupu. Obligacji jest obecnie wyceniana na $ 925 ceną, po której mógłby być zakupiony dzisiaj. Formuła wyglądałaby następująco: (1000/925) ^ (1/2) -1. Po rozwiązaniu równanie to daje wartość 0,03975, która zostanie zaokrąglona i wymieniona jako wydajność 3,98%.
Formuły wartości pieniądza w czasie zazwyczaj wymagają danych dotyczących stóp procentowych dla każdego punktu w czasie. W konsekwencji sprawia to, że rentowność do terminu zapadalności jest łatwiejsza do obliczenia dla obligacji zerokuponowych. Nie ma płatności kuponowych do ponownego zainwestowania, co oznacza, że są one równoważne normalnej stopie zwrotu z obligacji.
Potencjalne zmiany
Rentowność do wykupu może zmieniać się z roku na rok. Zależy to od zmian w ogólnych cenach na rynku obligacji. Załóżmy na przykład, że inwestorzy będą bardziej skłonni do trzymania obligacji z powodu niepewności gospodarczej. Wówczas ceny obligacji prawdopodobnie wzrosłyby, co spowodowałoby gwałtowny wzrost mianownika w formule rentowności do wykupu, a tym samym zmniejszenie rentowności.
Rentowność do terminu zapadalności jest podstawową koncepcją inwestycyjną używaną do porównywania obligacji o różnych kuponach i okresach do wykupu. Bez uwzględnienia jakichkolwiek płatności odsetek, obligacje zerokuponowe zawsze wykazują rentowność do terminu zapadalności równą ich normalnym stopom zwrotu. Rentowność do wykupu obligacji zerokuponowych jest również nazywana stopą kasową.
Uwagi specjalne
Obrót obligacjami zerokuponowymi na głównych giełdach. Są powszechnie emitowane przez korporacje, rządy stanowe i lokalne oraz Departament Skarbu USA. Obligacje korporacyjne zerokuponowe są zwykle bardziej ryzykowne niż podobne obligacje z oprocentowaniem kuponowym. Jeśli emitent nie wywiąże się z obligacji zerokuponowych, inwestor nie otrzymał nawet płatności kuponowych, więc potencjalne straty są większe.
IRS nakłada na posiadacza obligacji zerokuponowych podatek dochodowy naliczany każdego roku, mimo że posiadacz obligacji faktycznie nie otrzymuje gotówki przed terminem wykupu. Nazywa się to odsetkami kalkulacyjnymi.
Obligacje zerokuponowe często zapadają za dziesięć lat lub dłużej, więc mogą być inwestycjami długoterminowymi. Brak bieżącego dochodu z obligacji zerokuponowych zniechęca niektórych inwestorów. Inni uważają, że papiery wartościowe dobrze nadają się do osiągania długoterminowych celów finansowych, takich jak oszczędzanie na wydatki na studia dziecka. Dzięki rabatom inwestor może w ciągu kilku lat zamienić niewielką kwotę na pokaźną sumę.
Obligacje zerokuponowe zasadniczo ograniczają inwestora do gwarantowanej stopy reinwestycji. Takie rozwiązanie może być najkorzystniejsze, gdy stopy procentowe są wysokie i gdy są umieszczane nakontach emerytalnych uprzywilejowanych podatkowo. Niektórzy inwestorzy unikają również płacenia podatków od odsetek kalkulacyjnych, kupując zerokuponowe obligacje komunalne. Zwykle są zwolnione z podatku, jeśli inwestor mieszka w państwie, w którym wyemitowano obligację.
Ponieważ obligacje zerokuponowe nie są wypłacane kuponowo, ich wartość jest w całości oparta na aktualnej cenie w porównaniu z wartością nominalną. W związku z tym, gdy stopy procentowe spadają, ceny rosną szybciej niż tradycyjne obligacje i odwrotnie. To może sprawić, że obligacje zerokuponowe, zwłaszcza zabezpieczeniem portfeli akcji.