Inwestycje długoterminowe

Co to są inwestycje długoterminowe?

Inwestycja długoterminowa to konto po stronie aktywów w bilansie firmy, które reprezentuje inwestycje firmy, w tym akcje, obligacje, nieruchomości i środki pieniężne. Inwestycje długoterminowe to aktywa, które firma zamierza utrzymywać przez ponad rok.

Długoterminowy rachunek inwestycyjny różni się znacznie od krótkoterminowego rachunku inwestycyjnego tym, że inwestycje krótkoterminowe najprawdopodobniej zostaną sprzedane, podczas gdy inwestycje długoterminowe nie będą sprzedawane przez lata, aw niektórych przypadkach mogą nigdy nie zostać sprzedane.

Bycie inwestorem długoterminowym oznacza, że ​​jesteś gotów zaakceptować pewne ryzyko w pogoni za potencjalnie wyższymi nagrodami i możesz pozwolić sobie na cierpliwość przez dłuższy czas. Sugeruje również, że masz wystarczająco dużo dostępnego kapitału, aby pozwolić sobie na związanie określonej kwoty na długi czas.

Wyjaśnienie inwestycji długoterminowych

Powszechna forma inwestowania długoterminowego ma miejsce, gdy firma A inwestuje głównie w spółkę B i uzyskuje znaczący wpływ na spółkę B bez posiadania większości akcji uprawniających do głosowania. W takim przypadku cena zakupu byłaby pokazana jako inwestycja długoterminowa.

Kiedy spółka holdingowa lub inna firma kupuje obligacje lub akcje zwykłe jako inwestycje, decyzja o zaklasyfikowaniu ich jako krótkoterminowych lub długoterminowych ma dość ważne konsekwencje dla sposobu, w jaki te aktywa są wyceniane w bilansie. Inwestycje krótkoterminowe podlegają wycenie rynkowej, a wszelkie spadki wartości są ujmowane jako strata.

Jednak wzrost wartości nie jest rozpoznawany, dopóki pozycja nie zostanie sprzedana. W związku z tym bilansowa klasyfikacja inwestycji – czy to długoterminowa, czy krótkoterminowa – ma bezpośredni wpływ na dochód netto, który jest wykazywany w rachunku zysków i strat.

Inwestycje utrzymywane do terminu zapadalności

Jeżeli jednostka zamierza utrzymać inwestycję do momentu jej zapadalności, a firma może wykazać taką zdolność, inwestycję odnotowuje się jako „utrzymywaną do terminu zapadalności”. Inwestycję rejestruje się po koszcie, chociaż wszelkie premie lub rabaty są amortyzowane przez cały okres trwania inwestycji.

Na przykład klasyczną inwestycją utrzymywaną do terminu zapadalności był zakup systemu PayPal przez eBay w 2002 r. Kiedy PayPal znacznie powiększył swoją infrastrukturę i bazę użytkowników, w 2015 r. Wyodrębniono go jako własną firmę z pięcioletnią umową na dalsze przetwarzanie. płatności w serwisie eBay. Ta inwestycja pomogła firmie PayPal w rozwoju, a jednocześnie pozwoliła eBayowi na posiadanie światowej klasy rozwiązania do przetwarzania płatności przez prawie dwie dekady.

Inwestycja długoterminowa może zostać odpisana, aby właściwie odzwierciedlić utratę wartości. Jednak może nie nastąpić żadna korekta z powodu tymczasowych wahań na rynku. Ponieważ inwestycje muszą mieć datę końcową, udziałowe papiery wartościowe nie mogą być klasyfikowane jako utrzymywane do terminu zapadalności.

Dostępne do sprzedaży i inwestycji handlowych

Inwestycje utrzymywane z zamiarem odsprzedaży w ciągu roku w celu osiągnięcia krótkoterminowego zysku klasyfikuje się jako inwestycje krótkoterminowe. Inwestycja handlowa może nie być inwestycją długoterminową. Jednak firma może posiadać inwestycję z zamiarem sprzedaży w przyszłości.

Inwestycje te są klasyfikowane jako „dostępne do sprzedaży”, o ile przewidywany termin sprzedaży nie przypada w ciągu najbliższych 12 miesięcy. Inwestycje długoterminowe dostępne do sprzedaży są ujmowane według kosztu w momencie zakupu, a następnie korygowane w celu odzwierciedlenia ich wartości godziwej na koniec okresu sprawozdawczego. Niezrealizowane zyski lub straty z tytułu posiadania majątku są utrzymywane jako „inne całkowite dochody” do momentu sprzedaży inwestycji długoterminowej.