Fundusz Hedge
Co to jest fundusz hedgingowy?
Fundusze hedgingowe to alternatywne inwestycje wykorzystujące połączone fundusze, które stosują różne strategie w celu uzyskania aktywnych zwrotów lub alfa dla swoich inwestorów. Fundusze hedgingowe mogą być agresywnie zarządzane lub wykorzystywać instrumenty pochodne i lewarowanie zarówno na rynkach krajowych, jak i międzynarodowych w celu generowania wysokich zwrotów (w sensie bezwzględnym lub powyżej określonego rynkowego poziomu odniesienia).
Należy zauważyć, że fundusze hedgingowe są ogólnie dostępne tylko dla akredytowanych inwestorów, ponieważ wymagają mniej przepisów dotyczących SEC niżinne fundusze. Jednym z aspektów, który wyróżnił branżę funduszy hedgingowych, jest fakt, że fundusze hedgingowe podlegająmniejszym regulacjom niż fundusze inwestycyjne i inne instrumenty inwestycyjne.
Kluczowe wnioski
- Fundusze hedgingowe są aktywnie zarządzanymi inwestycjami alternatywnymi, które mogą również wykorzystywać nietradycyjne strategie inwestycyjne lub klasy aktywów.
- Fundusze hedgingowe są droższe w porównaniu z konwencjonalnymi funduszami inwestycyjnymi i często ograniczają inwestycje do inwestorów o dużej wartości netto lub innych wymagających inwestorów.
- Liczba funduszy hedgingowych ma wyjątkową krzywą wzrostu w ciągu ostatnich 20 lat i jest również związana z kilkoma kontrowersjami.
- Chociaż wyniki funduszy hedgingowych jako najlepszych na rynku były chwalone w latach 90. i na początku 2000 r., Od czasu kryzysu finansowego wiele funduszy hedgingowych osiągnęło gorsze wyniki (zwłaszcza po uwzględnieniu opłat i podatków).
Zrozumienie funduszy hedgingowych
Każdy fundusz hedgingowy jest konstruowany w celu wykorzystania pewnych możliwych do zidentyfikowania okazji rynkowych. Fundusze hedgingowe stosują różne strategie inwestycyjne i dlatego często są klasyfikowane według stylu inwestowania. Istnieje znaczna różnorodność atrybutów ryzyka i inwestycji między stylami.
Z prawnego punktu widzenia fundusze hedgingowe są najczęściej tworzone jako prywatne spółki komandytowe, które są otwarte dla ograniczonej liczby akredytowanych inwestorów i wymagają dużej początkowej minimalnej inwestycji. Inwestycje w fundusze hedgingowe są niepłynne, ponieważ często wymagają od inwestorów utrzymywania środków w funduszu przez co najmniej rok, czyli okres zwany okresem blokady. Wypłaty mogą również odbywać się tylko w określonych odstępach czasu, takich jak kwartalne lub półroczne.
Historia funduszu hedgingowego
AW Jones & Co., były pisarz i socjolog, firma Alfreda Winslowa Jonesa, założyła pierwszy fundusz hedgingowy w 1949 r. Podczas pisania artykułu o aktualnych trendach inwestycyjnych w Fortune w 1948 r. Jones zainspirował się do spróbowania swoich sił w zarządzaniu pieniędzmi. Zebrał 100 000 USD (w tym 40 000 z własnej kieszeni) i postanowił spróbować zminimalizować ryzyko związane z utrzymywaniem długoterminowych pozycji na akcjachpoprzez krótką sprzedaż innych akcji. Ta innowacja inwestycyjna jest obecnie określana jako klasyczny model długich / krótkich akcji. Jones zastosował również dźwignię, aby zwiększyć zwroty.
W 1952 roku Jones zmienił strukturę swojego wehikułu inwestycyjnego, przekształcając go ze spółki jawnej w spółkę komandytową i dodając 20% premię motywacyjną jako wynagrodzenie dla wspólnika zarządzającego. Jako pierwszy zarządzający pieniędzmi, który połączył krótką sprzedaż, wykorzystanie dźwigni dzielonego ryzyka poprzez partnerstwo z innymi inwestorami oraz system wynagrodzeń oparty na wynikach inwestycyjnych, Jones zdobył swoje miejsce w historii inwestowania jako ojciec funduszu hedgingowego.
Fundusze hedgingowe dramatycznie przewyższały większość funduszy inwestycyjnych w latach sześćdziesiątych i zyskały dalszą popularność, gdy artykuł w Fortune z 1966 r. Zwrócił uwagę na niejasną inwestycję, która przewyższała wszystkie fundusze inwestycyjne na rynku o dwucyfrowe wartości w porównaniu z poprzednim rokiem i wysokie dwucyfrowe wartości. w ciągu ostatnich pięciu lat.3
Jednak w miarę ewolucji trendów w funduszach hedgingowych wiele funduszy odwróciło się od strategii Jonesa, która skupiała się na doborze akcji w połączeniu z zabezpieczeniem, i zamiast tego zdecydowało się na bardziej ryzykowne strategie oparte na długoterminowej dźwigni. Taktyka ta doprowadziła do poważnych strat w latach 1969-70, po których nastąpiło kilka zamknięć funduszy hedgingowych podczas bessy w latach 1973-74.
Branża była stosunkowo spokojna przez ponad dwie dekady, aż w 1986 roku w artykule Institutional Investor zachwalano dwucyfrowe wyniki Juliana Robertsona Tiger Fund. Dzięki świetnemu funduszowi hedgingowemu, który po raz kolejny przyciągnął uwagę opinii publicznej dzięki swoim znakomitym wynikom, inwestorzy przylecieli do branży, która obecnie oferowała tysiące funduszy i stale rosnącą gamę egzotycznych strategii, w tym handel walutami i instrumentami pochodnymi, takimi jak kontrakty terminowe i opcje.
Na początku lat dziewięćdziesiątych czołowi menadżerowie funduszy porzucili tradycyjną branżę funduszy inwestycyjnych, szukając sławy i fortuny jako zarządzający funduszami hedgingowymi. Niestety historia powtórzyła się pod koniec lat 90. i na początku XXI wieku, gdy wiele znanych funduszy hedgingowych, w tym Robertson, zawiodło w spektakularny sposób. Od tego czasu branża funduszy hedgingowych znacznie się rozwinęła. Dziś branża funduszy hedgingowych jest ogromna – według raportu Preqin Global Hedge Fund z 2018 roku łączne aktywa w zarządzaniu w branży są wyceniane na ponad 3,2 biliona dolarów. Na podstawie statystyk firmy badawczej Barclays hedge, łączna liczba aktywów zarządzanych przez fundusze hedgingowe wzrosła o 2335% w latach 1997-2018.
Liczba działających funduszy hedgingowych również wzrosła, przynajmniej w niektórych okresach. W 2002 r. Istniało około 2000 funduszy hedgingowych. Szacunki różnią się co do liczby działających obecnie funduszy hedgingowych. Do końca 2015 roku liczba ta przekroczyła 10 000. Jednak straty i słabe wyniki doprowadziły do likwidacji. Według firmy badawczej Hedge Fund Research na koniec 2017 roku istniało 9754 funduszy hedgingowych. Według Statistica do 2019 roku liczba funduszy na świecie osiągnęła 11 088;5581 było w Ameryce Północnej.
Kluczowe cechy funduszy hedgingowych
Są otwarte tylko dla „akredytowanych” lub kwalifikowanych inwestorów
Fundusze hedgingowe mogą pobierać pieniądze jedynie od „kwalifikowanych” inwestorów – osób, których roczny dochód przekracza 200 000 USD w ciągu ostatnich dwóch lat lub których wartość netto przekracza 1 milion USD, z wyłączeniem miejsca zamieszkania. W związku z tym Komisja Papierów Wartościowych i Giełd uważa inwestorów kwalifikowanych za wystarczająco odpowiednich, aby poradzić sobie z potencjalnym ryzykiem wynikającym z szerszego mandatu inwestycyjnego.
Oferują większą swobodę inwestycyjną niż inne fundusze
Zakres inwestycji funduszu hedgingowego jest ograniczony jedynie jego mandatem. Fundusz hedgingowy może zasadniczo inwestować w wszystko – grunty, nieruchomości, akcje, instrumenty pochodne i waluty. Z drugiej strony fundusze inwestycyjne muszą zasadniczo trzymać się akcji lub obligacji i zwykle są to wyłącznie pozycje długie.
Często wykorzystują dźwignię finansową
Fundusze hedgingowe często wykorzystują pożyczone pieniądze, aby zwiększyć swoje zyski, a także umożliwiają im zajmowanie agresywnych pozycji krótkich, w zależności od strategii funduszu. Jak widzieliśmy podczas Dźwignia finansowa może również wyeliminować fundusze hedgingowe.
Struktura opłat 2 i 20
I nstead ładowania się wskaźnik kosztów tylko fundusze hedgingowe ładować zarówno współczynnik koszt i opłaty za wyniki. Ta struktura opłat jest znana jako „ Dwa i dwadzieścia ” – 2% opłata za zarządzanie aktywami, a następnie 20% redukcja wszelkich wygenerowanych zysków.
Uwagi specjalne
Istnieją bardziej szczegółowe cechy, które definiują fundusz hedgingowy, ale zasadniczo, ponieważ są to prywatne narzędzia inwestycyjne, które pozwalają inwestować tylko zamożnym osobom, fundusze hedgingowe mogą robić, co chcą, o ile ujawnią strategię inwestorom z góry. Ta szeroka szerokość geograficzna może wydawać się bardzo ryzykowna, a czasami może być. Niektóre z najbardziej spektakularnych wybuchów finansowych dotyczyły funduszy hedgingowych. To powiedziawszy, ta elastyczność zapewniana funduszom hedgingowym doprowadziła do tego, że niektórzy z najbardziej utalentowanych zarządzających pieniędzmi osiągali niesamowite długoterminowe zyski.
Należy zauważyć, że „hedging” jest w rzeczywistości praktyką mającą na celu zmniejszenie ryzyka, ale celem większości funduszy hedgingowych jest maksymalizacja zwrotu z inwestycji. Nazwa jest w większości historyczna, ponieważ pierwsze fundusze hedgingowe próbowały zabezpieczyć się przed ryzykiem spadkowym związanym z bessą, skracając rynek. (Fundusze inwestycyjne zazwyczaj nie zajmują krótkich pozycji jako jednego z ich głównych celów). W dzisiejszych czasach fundusze hedgingowe stosują dziesiątki różnych strategii, więc nie można powiedzieć, że fundusze hedgingowe są po prostu „zabezpieczeniem ryzyka”. W rzeczywistości, ponieważ zarządzający funduszami hedgingowymi dokonują inwestycji spekulacyjnych, fundusze te mogą wiązać się z większym ryzykiem niż cały rynek.
Poniżej przedstawiono niektóre z unikalnych zagrożeń związanych z funduszami hedgingowymi:
- Skoncentrowana strategia inwestycyjna naraża fundusze hedgingowe na potencjalnie ogromne straty.
- Fundusze hedgingowe zazwyczaj wymagają od inwestorów zablokowania pieniędzy na okres lat.
- Wykorzystanie dźwigni finansowej lub pożyczonych pieniędzy może zamienić niewielką stratę w znaczną stratę.
Struktura wynagrodzeń menedżerów funduszy hedgingowych
Zarządzający funduszami hedgingowymi są znani z typowej struktury wynagrodzeń 2 i 20, w której zarządzający funduszem otrzymuje rocznie 2% aktywów i 20% zysków. To 2% jest krytykowane i nietrudno zrozumieć, dlaczego. Nawet jeśli zarządzający funduszem hedgingowym straci pieniądze, nadal otrzyma 2% aktywów. Na przykład menedżer nadzorujący fundusz o wartości 1 miliarda dolarów mógłby bez kiwnięcia palcem zgarnąć 20 milionów dolarów odszkodowania rocznie.
To powiedziawszy, istnieją mechanizmy, które mają pomóc chronić tych, którzy inwestują w fundusze hedgingowe. Często ograniczenia opłat, takie jak wysokie stawki, są stosowane, aby uniemożliwić zarządzającym portfelem dwukrotne zapłacenie za te same zwroty. Mogą również obowiązywać limity opłat, aby uniemożliwić menedżerom podejmowanie nadmiernego ryzyka.
Jak wybrać fundusz hedgingowy
Przy tak wielu funduszach hedgingowych we wszechświecie inwestycyjnym ważne jest, aby inwestorzy wiedzieli, czego szukają, aby usprawnić proces należytej staranności i podejmować terminowe i właściwe decyzje.
Szukając wysokiej jakości funduszu hedgingowego, inwestor powinien zidentyfikować wskaźniki, które są dla niego ważne, oraz wyniki wymagane dla każdego z nich. Wytyczne te mogą opierać się na wartościach bezwzględnych, takich jak zwroty przekraczające 20% rocznie w ciągu ostatnich pięciu lat, lub mogą być względne, jak na przykład pięć najlepiej zarabiających funduszy w określonej kategorii.
Aby zapoznać się z listą największych funduszy hedgingowych na świecie, przeczytaj: „ Jakie są największe fundusze hedgingowe na świecie? ”
Wytyczne dotyczące bezwzględnych wyników funduszu
Pierwszą wytyczną, jaką inwestor powinien wyznaczyć przy wyborze funduszu, jest roczna stopa zwrotu. Załóżmy, że chcemy znaleźć fundusze z pięcioletnim rocznym zwrotem, który przewyższa zwrot z indeksu Citigroup World Government Bond Index (WGBI) o 1%. Ten filtr wyeliminowałby wszystkie fundusze, które osiągają wyniki gorsze od indeksu w długich okresach, i mógłby zostać skorygowany na podstawie wyników indeksu w czasie.
Wytyczne te ujawnią również fundusze o znacznie wyższych oczekiwanych zwrotach, takie jak globalne fundusze makro, fundusze długo / krótkie z tendencją długoterminową i kilka innych. Ale jeśli nie są to rodzaje funduszy, których poszukuje inwestor, to musi również ustalić wytyczne dotyczące odchylenia standardowego. Ponownie użyjemy WGBI do obliczenia odchylenia standardowego dla indeksu w ciągu ostatnich pięciu lat. Załóżmy, że dodajemy 1% do tego wyniku i ustalamy tę wartość jako wskazówkę dla odchylenia standardowego. Fundusze o odchyleniu standardowym większym niż wytyczne mogą również zostać wyeliminowane z dalszych rozważań.
Niestety wysokie zyski niekoniecznie pomagają w znalezieniu atrakcyjnego funduszu. W niektórych przypadkach fundusz hedgingowy mógł zastosować strategię, która była przychylna, co spowodowało, że wyniki były wyższe niż normalnie w jego kategorii. Dlatego po zidentyfikowaniu niektórych funduszy jako funduszy osiągających wysokie zyski ważne jest, aby zidentyfikować strategię funduszu i porównać jego zyski z innymi funduszami w tej samej kategorii. W tym celu inwestor może ustalić wytyczne, generując najpierw analizę porównawczą podobnych funduszy. Na przykład, można ustalić 50. percentyl jako wskazówkę dotyczącą filtrowania funduszy.
Teraz inwestor ma dwie wytyczne, które wszystkie fundusze muszą spełnić w celu dalszego rozważenia. Jednak zastosowanie tych dwóch wytycznych nadal pozostawia zbyt wiele funduszy do oceny w rozsądnym czasie. Konieczne jest ustalenie dodatkowych wytycznych, ale dodatkowe wytyczne niekoniecznie będą miały zastosowanie do pozostałych funduszy. Na przykład wytyczne dotyczące funduszu arbitrażowego na potrzeby fuzji będą się różnić od wytycznych dla funduszu neutralnego dla rynku, który obejmuje długie krótkie pozycje.
Względne wytyczne dotyczące wyników funduszu
Aby ułatwić inwestorowi poszukiwanie wysokiej jakości funduszy, które nie tylko spełniają wstępne wytyczne dotyczące zwrotu i ryzyka, ale także spełniają wytyczne dotyczące strategii, kolejnym krokiem jest ustanowienie zestawu względnych wytycznych. Względne wskaźniki wydajności powinny zawsze opierać się na określonych kategoriach lub strategiach. Na przykład nie byłoby sprawiedliwe porównanie globalnego makrofinansowego funduszu lewarowanego z neutralnym dla rynku długim / krótkim funduszem akcyjnym.
Aby ustalić wytyczne dla określonej strategii, inwestor może skorzystać z pakietu oprogramowania analitycznego (takiego jak Morningstar), aby najpierw zidentyfikować zbiór funduszy wykorzystujących podobne strategie. Następnie analiza rówieśnicza ujawni wiele statystyk, podzielonych na kwartyle lub decyle, dla tego wszechświata.
Próg dla każdej wytycznej może być wynikiem dla każdego wskaźnika, który osiąga lub przekracza 50. percentyl. Inwestor może poluzować wytyczne, stosując 60. percentyl lub zawęzić wytyczne, stosując 40. percentyl. Korzystanie z 50. percentyla we wszystkich metrykach zwykle powoduje odfiltrowanie wszystkich funduszy hedgingowych z wyjątkiem kilku do dodatkowego rozważenia. Ponadto ustalenie wytycznych w ten sposób pozwala na elastyczność w dostosowywaniu wytycznych, ponieważ otoczenie gospodarcze może mieć wpływ na bezwzględne zwroty dla niektórych strategii.
Czynniki używane przez niektórych zwolenników funduszy hedgingowych obejmują:
Te wytyczne pomogą wyeliminować wiele funduszy we wszechświecie i zidentyfikować możliwą do wykorzystania liczbę funduszy do dalszej analizy.
Inne wytyczne dotyczące rozważania funduszy
Inwestor może również chcieć rozważyć inne wytyczne, które mogą dodatkowo zmniejszyć liczbę funduszy do analizy lub zidentyfikować fundusze spełniające dodatkowe kryteria, które mogą być dla niego istotne. Oto kilka przykładów innych wskazówek:
- Wielkość funduszu / wielkość firmy: Wytyczne dotyczące wielkości mogą być minimalne lub maksymalne w zależności od preferencji inwestora. Na przykład inwestorzy instytucjonalni często inwestują tak duże kwoty, że fundusz lub firma musi mieć minimalną wielkość, aby pomieścić dużą inwestycję. Dla innych inwestorów fundusz, który jest zbyt duży, może stawić czoła przyszłym wyzwaniom, stosując tę samą strategię, aby dopasować się do poprzednich sukcesów. Taka sytuacja może mieć miejsce w przypadku funduszy hedgingowych, które inwestują w akcje o małej kapitalizacji .
- Historia: Jeśli inwestor chce, aby fundusz miał minimalny okres 24 lub 36 miesięcy, niniejsze wytyczne wyeliminują wszelkie nowe fundusze. Czasami jednak zarządzający funduszem odchodzi, aby założyć własny fundusz i chociaż fundusz jest nowy, jego wyniki można śledzić przez znacznie dłuższy okres.
- Minimalna inwestycja: to kryterium jest bardzo ważne dla mniejszych inwestorów, ponieważ wiele funduszy ma minimalne wartości, które mogą utrudniać prawidłową dywersyfikację. Minimalna inwestycja funduszu może również wskazywać typy inwestorów funduszu. Większe minimum może wskazywać na wyższy odsetek inwestorów instytucjonalnych, podczas gdy niskie minimum może wskazywać na większą liczbę inwestorów indywidualnych.
- Warunki umorzenia: Warunki te mają wpływ na płynność i stają się bardzo ważne, gdy cały portfel jest wysoce niepłynny. Dłuższe okresy blokady są trudniejsze do włączenia do portfela, a okresy wykupu dłuższe niż miesiąc mogą stanowić pewne wyzwania podczas procesu zarządzania portfelem. Można wdrożyć wytyczną w celu wyeliminowania funduszy, które są blokowane, gdy portfel jest już niepłynny, podczas gdy ta wytyczna może zostać złagodzona, gdy portfel ma odpowiednią płynność.
Opodatkowanie zysków funduszu hedgingowego
Kiedy krajowy amerykański fundusz hedgingowy zwraca zyski inwestorom, pieniądze podlegają opodatkowaniu podatkiem od zysków kapitałowych. Stawka krótkoterminowych zysków kapitałowych dotyczy zysków z inwestycji utrzymywanych krócej niż jeden rok i jest taka sama, jak stopa podatkowa inwestora od zwykłego dochodu. W przypadku inwestycji trwających dłużej niż rok, dla większości podatników stawka ta wynosi nie więcej niż 15%, ale w wysokich przedziałach podatkowych może dochodzić nawet do 20%. Podatek ten dotyczy zarówno inwestorów amerykańskich, jak i zagranicznych.
Zagraniczny fundusz hedgingowy ma siedzibę poza Stanami Zjednoczonymi, zwykle w kraju o niskim lub wolnym od podatku. Akceptuje inwestycje od zagranicznych inwestorów i zwolnionych z podatku podmiotów amerykańskich. Inwestorzy ci nie ponoszą żadnych zobowiązań podatkowych w Stanach Zjednoczonych od wypłaconych zysków.
Sposoby unikania podatków przez fundusze hedgingowe
Wiele funduszy hedgingowych jest tak skonstruowanych, aby wykorzystać przenoszone odsetki. W ramach tej struktury fundusz jest traktowany jako spółka osobowa. Założyciele i zarządzający funduszami są komplementariuszami, a inwestorzy – komandytariuszami. Założyciele są również właścicielami firmy zarządzającej, która prowadzi fundusz hedgingowy. Zarządzający jako komplementariusz funduszu pobierają 20% prowizji za wyniki z przeniesionych udziałów.
Zarządzający funduszami hedgingowymi otrzymują wynagrodzenie z tego przeniesionego odsetek;ich dochody z funduszu są opodatkowane jako zwrot z inwestycji, a nie wynagrodzenie lub wynagrodzenie za świadczone usługi. Opłata zachęta jest opodatkowany na długoterminowych zysków kapitałowych stawki 20%, w przeciwieństwie do zwykłych stawek podatku dochodowego, gdzie stopa Top to 39.6%. Oznacza to znaczne oszczędności podatkowe dla zarządzających funduszami hedgingowymi.
Ten układ biznesowy ma swoich krytyków, którzy twierdzą, że struktura jest luką, która pozwala funduszom hedgingowym uniknąć płacenia podatków. Pomimo wielu prób w Kongresie, reguła odsetek nie została jeszcze unieważniona. Stało się to aktualnym tematem podczas prawyborów w 2016 roku. A plan podatkowy prezydenta Bidena zakłada eliminację rezerwy na odsetki.
Wiele znanych funduszy hedgingowych wykorzystuje działalność reasekuracyjną na Bermudach jako kolejny sposób na zmniejszenie swoich zobowiązań podatkowych. Bermudy nie pobierają podatku dochodowego od osób prawnych, więc fundusze hedgingowe zakładają własne firmy reasekuracyjne na Bermudach. Fundusze hedgingowe wysyłają następnie pieniądze do firm reasekuracyjnych na Bermudach. Ci reasekuratorzy z kolei inwestują te środki z powrotem w fundusze hedgingowe. Wszelkie zyski z funduszy hedgingowych trafiają do reasekuratorów na Bermudach, gdzie nie są oni winni podatku dochodowego od osób prawnych. Zyski z inwestycji w fundusze hedgingowe rosną bez żadnych zobowiązań podatkowych. Podatki są należne tylko wtedy, gdy inwestorzy sprzedają swoje udziały w reasekuratorach.
Działalność na Bermudach musi być działalnością ubezpieczeniową. Każdy inny rodzaj działalności prawdopodobnie wiązałby się z karami od amerykańskiego Urzędu Skarbowego (IRS) dla pasywnych zagranicznych firm inwestycyjnych. IRS definiuje ubezpieczenia jako działalność aktywną. Aby zakwalifikować się jako aktywna firma, firma reasekuracyjna nie może mieć puli kapitału znacznie większej niż ta, której potrzebuje do zabezpieczenia sprzedawanego przez siebie ubezpieczenia. Nie jest jasne, czym jest ten standard, ponieważ nie został jeszcze zdefiniowany przez IRS.
Kontrowersje dotyczące funduszy hedgingowych
Szereg funduszy hedgingowych było zamieszanych w skandale związane z wykorzystywaniem informacji poufnych od 2008 r. Jeden z najbardziej znanych przypadków związanych z wykorzystywaniem informacji poufnych dotyczy Grupy Galleon zarządzanej przez Raja Rajaratnama.
Grupa Galleon zarządzała w szczytowym okresie ponad 7 miliardami dolarów, zanim została zmuszona do zamknięcia w 2009 roku. Firma została założona w 1997 roku przez Rajaratnama. W 2009 roku prokuratorzy federalni oskarżyli Rajaratnam o liczne oszustwa i wykorzystywanie informacji poufnych. Został skazany 14 zarzutami w 2011 roku i zaczął odbywać karę 11 lat pozbawienia wolności. Za skandal skazano również wielu pracowników Grupy Galleon.
Rajaratnam został przyłapany na uzyskaniu poufnych informacji od Rajata Gupty, członka zarządu Goldman Sachs. Zanim wiadomość została upubliczniona, Gupta rzekomo przekazał informację, że Warren Buffett dokonał inwestycji w Goldman Sachs we wrześniu 2008 roku, w szczytowym momencie kryzysu finansowego. Rajaratnam był w stanie kupić znaczne ilości akcji Goldman Sachs i zarobić na tych akcjach w ciągu jednego dnia.
Rajaratnam został również skazany za inne zarzuty dotyczące wykorzystywania informacji poufnych. Przez całą swoją kadencję jako zarządzający funduszem utrzymywał grupę osób z branży, aby uzyskać dostęp do istotnych informacji.
Przepisy dotyczące funduszy hedgingowych
Fundusze hedgingowe są tak duże i potężne, że SEC zaczyna zwracać na nie większą uwagę, zwłaszcza że naruszenia, takie jak wykorzystywanie informacji poufnych i oszustwa, zdarzają się znacznie częściej. Jednak ostatnia ustawa faktycznie poluzowała sposób, w jaki fundusze hedgingowe mogą sprzedawać swoje pojazdy inwestorom.
W marcu 2012 roku została podpisana ustawa Jumpstart Our Business Startups Act (ustawa JOBS). Podstawowym założeniem ustawy JOBS było zachęcenie do finansowania małych firm w USA poprzez złagodzenie regulacji dotyczących papierów wartościowych. Ustawa o JOBS miała również duży wpływ na fundusze hedgingowe: we wrześniu 2013 r. Zniesiono zakaz reklamowania funduszy hedgingowych. W głosowaniu 4 do 1 SEC zatwierdziła wniosek o zezwolenie funduszom hedgingowym i innym firmom, które tworzą prywatne oferty, na reklamowanie się, komu chcą, chociaż nadal mogą przyjmować inwestycje tylko od akredytowanych inwestorów. Fundusze hedgingowe są często kluczowymi dostawcami kapitału dla start-upów i małych firm ze względu na ich szeroką swobodę inwestycyjną. Danie funduszom hedgingowym możliwości pozyskiwania kapitału w efekcie pomogłoby w rozwoju małych przedsiębiorstw poprzez zwiększenie puli dostępnego kapitału inwestycyjnego.
Reklama funduszu hedgingowego polega na oferowaniu produktów inwestycyjnych funduszu akredytowanym inwestorom lub pośrednikom finansowym za pośrednictwem prasy, telewizji i Internetu. Fundusz hedgingowy, który chce pozyskać inwestorów (reklamować się), musi złożyć „ Formularz D ” w SEC co najmniej 15 dni przed rozpoczęciem reklamy. Ponieważ reklama fundusz hedgingowy został surowo zabronione przed zniesieniem tego zakazu, SEC jest bardzo zainteresowany tym, jak reklama jest używany przez emitentów prywatnych, a więc dokonał zmian Formularz D opiłki. Fundusze, które publicznie zachęcają, będą również musiały złożyć zmieniony formularz D w ciągu 30 dni od zakończenia oferty. Nieprzestrzeganie tych zasad prawdopodobnie spowoduje zakaz tworzenia dodatkowych zabezpieczeń na rok lub dłużej.
Post-2008: W pogoni za S&P
Od kryzysu w 2008 roku świat funduszy hedgingowych wkroczył w kolejny okres mniej niż gwiezdnych zwrotów. Wiele funduszy, które wcześniej osiągały dwucyfrowe stopy zwrotu w ciągu przeciętnego roku, odnotowało znaczny spadek zysków. W wielu przypadkach fundusze nie dorównują zwrotom z indeksu S&P 500. Dla inwestorów zastanawiających się, gdzie ulokować swoje pieniądze, staje się to coraz łatwiejszą decyzją: po co ponosić wysokie opłaty i inwestycje początkowe, dodatkowe ryzyko i ograniczenia wypłaty wynikające z fundusze hedgingowe, czy bezpieczniejsza, prostsza inwestycja, taka jak fundusz wspólnego inwestowania, może przynieść takie same lub, w niektórych przypadkach, nawet większe zyski?
Istnieje wiele powodów, dla których fundusze hedgingowe zmagały się w ostatnich latach. Powody te prowadzą do wyzwania, od napięć geopolitycznych na całym świecie do nadmiernej zależności wielu funduszy od poszczególnych sektorów, w tym technologii, i podwyżek stóp procentowych przez Fed. Wielu prominentnych zarządzających funduszami dokonało szeroko nagłośnionych złych zakładów, które kosztowały ich nie tylko pieniężnie, ale także reputację doświadczonych liderów funduszy.
Przykładem takiego podejścia jest David Einhorn. Firma Einhorn, Greenlight Capital, postawiła na początku przeciwko Allied Capital i Lehman Brothers podczas kryzysu finansowego. Te głośne zakłady zakończyły się sukcesem i przyniosły Einhornowi reputację sprytnego inwestora.
Jednak firma odnotowała 34-procentowe straty, co jest najgorszym w historii, w 2018 r. Z powodu krótkich szortów w porównaniu z Amazon, który niedawno stał się drugim bilionem dolarów przedsiębiorstwem po Apple, oraz udziały w General Motors, które odnotowały mniej niż gwiezdny wynik. 2018.
Warto zauważyć, że ogólna wielkość branży funduszy hedgingowych (pod względem zarządzanych aktywów) nie zmniejszyła się znacząco w tym okresie i nadal rośnie. Cały czas pojawiają się nowe fundusze hedgingowe, nawet jeśli w ciągu ostatnich 10 lat odnotowano rekordową liczbę zamknięć funduszy hedgingowych.
Pośród rosnącej presji niektóre fundusze hedgingowe ponownie oceniają aspekty swojej organizacji, w tym strukturę opłat „Dwadzieścia i dwadzieścia”. Według danych Hedge Fund Research, w ostatnim kwartale 2016 roku średnia opłata za zarządzanie spadła do 1,48%, podczas gdy średnia opłata motywacyjna spadła do 17,4%. W tym sensie przeciętny fundusz hedgingowy jest nadal znacznie bardziej kosztowny niż, powiedzmy, indeks lub fundusz inwestycyjny, ale fakt, że struktura opłat zmienia się średnio, jest zauważalny.
Główne fundusze hedgingowe
W połowie 2018 roku dostawca danych HFM Absolute Return stworzył rankingową listę funduszy hedgingowych według całkowitego AUM. Ta lista najlepszych funduszy hedgingowych obejmuje niektóre firmy, które mają więcej aktywów na poziomie AUM w innych obszarach, poza oddziałem funduszy hedgingowych. Niemniej ranking uwzględnia tylko operacje funduszy hedgingowych w każdej firmie.
Według wyników badania, Elliott Management Corporation Paula Singera posiadała aktywa AUM o wartości 35 miliardów dolarów. Założony w 1977 roku fundusz jest czasami określany jako „fundusz sępów”, ponieważ około jedna trzecia jego aktywów koncentruje się na zagrożonych papierach wartościowych, w tym na zadłużeniu krajów upadłych. Niezależnie od tego strategia sprawdza się od wielu dziesięcioleci.
Założona w 2001 roku przez Davida Siegela i Johna Overdecka, nowojorska spółka Two Sigma Investments znajduje się blisko szczytu listy funduszy hedgingowych AUM, z ponad 37 miliardami dolarów zarządzanych aktywów. Firma została zaprojektowana tak, aby nie polegać na jednej strategii inwestycyjnej, dzięki czemu może być elastyczna wraz ze zmianami na rynku.
Jednym z najpopularniejszych funduszy hedgingowych na świecie jest Renaissance Technologies Jamesa H. Simona. Fundusz, z 57 miliardami dolarów AUM, został uruchomiony w 1982 roku, ale zrewolucjonizował swoją strategię wraz ze zmianami technologicznymi w ostatnich latach. Teraz Renaissance jest znana z systematycznego handlu opartego na modelach komputerowych i algorytmach ilościowych. Dzięki tym podejściom, Renaissance był w stanie zapewnić inwestorom niezmiennie wysokie stopy zwrotu, nawet pomimo niedawnych zawirowań na szerszym rynku funduszy hedgingowych.
AQR Capital Investments jest drugim co do wielkości funduszem hedgingowym na świecie, nadzorującym prawie 90 miliardów dolarów w AUM w momencie przeprowadzania ankiety przez HFM. AQR z siedzibą w Greenwich w stanie Connecticut jest znane z wykorzystywania zarówno tradycyjnych, jak i alternatywnych strategii inwestycyjnych.
Bridgewater Associates Raya Dalio pozostaje największym funduszem hedgingowym na świecie, z prawie 125 miliardami dolarów aktywów AUM w połowie 2018 roku. Fundusz z siedzibą w Connecticut zatrudnia około 1700 osób i koncentruje się na globalnej strategii makroekonomicznej. Bridgewater zalicza do swoich klientów fundacje, fundusze, a nawet zagraniczne rządy i banki centralne.
Często Zadawane Pytania
Co to jest fundusz hedgingowy?
Fundusz hedgingowy to rodzaj narzędzia inwestycyjnego przeznaczonego dla zamożnych osób fizycznych, inwestorów instytucjonalnych i innych akredytowanych inwestorów. Termin „zabezpieczenie” jest używany, ponieważ fundusze hedgingowe pierwotnie koncentrowały się na strategiach, które zabezpieczały ryzyko, na jakie narażeni są inwestorzy, na przykład poprzez jednoczesny zakup i skracanie akcji w ramach strategii długo-krótkiej akcji. Obecnie fundusze hedgingowe oferują bardzo szeroki wachlarz strategii dla praktycznie wszystkich dostępnych klas aktywów, w tym nieruchomości, instrumentów pochodnych i nietradycyjnych inwestycji, takich jak dzieła sztuki i wino.
Jak wypada porównanie funduszy hedgingowych z innymi instrumentami inwestycyjnymi?
Jako rodzaj aktywnie zarządzanego funduszu inwestycyjnego, fundusze hedgingowe są podobne do innych instrumentów inwestycyjnych, takich jak fundusze wspólnego inwestowania, fundusze venture capital i joint venture. Jednak fundusze hedgingowe znane są z kilku charakterystycznych cech. Po pierwsze, podlegają one mniej rygorystycznym regulacjom niż konkurencyjne produkty, takie jak fundusze inwestycyjne lub fundusze typu ETF, co zapewnia im praktycznie nieograniczoną elastyczność w zakresie strategii i celów, do których mogą dążyć. Po drugie, fundusze hedgingowe mają reputację droższych niż inne instrumenty, a wiele funduszy hedgingowych stosuje strukturę opłat „2 i 20”.
Dlaczego ludzie inwestują w fundusze hedgingowe?
Ze względu na swoją różnorodność fundusze hedgingowe mogą pomóc inwestorom w realizacji różnorodnych celów inwestycyjnych. Na przykład inwestora może zainteresować określony fundusz hedgingowy ze względu na reputację jego zarządzających, określone aktywa, w które inwestuje fundusz lub unikalną strategię, którą stosuje. W niektórych przypadkach techniki stosowane przez fundusze hedgingowe – takie jak łączenie dźwigni finansowej ze złożonymi transakcjami na instrumentach pochodnych – mogą nawet nie być dozwolone przez organy regulacyjne, jeśli są stosowane przez fundusz wzajemny lub inny rodzaj instrumentu inwestycyjnego.