5 maja 2021 4:54

Dwa i dwadzieścia

Co to jest dwa i dwadzieścia?

Dwa i dwadzieścia (lub „2 i 20”) to umowa dotycząca opłat, która jest standardem w branży funduszy hedgingowych i jest również powszechna w kapitale podwyższonego ryzyka i niepublicznym rynku kapitałowym. Spółki zarządzające funduszami hedgingowymi zazwyczaj pobierają od klientów zarówno opłatę za zarządzanie, jak i opłatę za wyniki. „Dwa” oznacza 2% zarządzanych aktywów (AUM) i odnosi się do rocznej opłaty za zarządzanie pobieranej przez fundusz hedgingowy za zarządzanie aktywami. „Dwadzieścia” odnosi się do standardowej opłaty za wyniki lub motywacyjnej w wysokości 20% zysków osiągniętych przez fundusz powyżej określonego z góry określonego poziomu odniesienia. Chociaż ten lukratywny układ opłat spowodował, że wielu zarządzających funduszami hedgingowymi stało się niezwykle zamożnych, w ostatnich latach struktura opłat stała się przedmiotem ostrzału inwestorów i polityków z różnych powodów.

Kluczowe wnioski

  • Dwa odnoszą się do standardowej opłaty za zarządzanie w wysokości 2% aktywów rocznie, a 20 oznacza opłatę motywacyjną w wysokości 20% zysków powyżej pewnego progu zwanego stopą progową.
  • Ten lukratywny układ opłat spowodował, że wielu zarządzających funduszami hedgingowymi stało się multimilionerami, a nawet miliarderami, ale w ostatnich latach poddawano je ścisłej kontroli inwestorów i polityków.
  • Wysoki znak wodny może mieć zastosowanie do opłaty za wyniki; określa, że ​​zarządzający funduszem otrzyma procent zysków tylko wtedy, gdy wartość netto funduszu przekroczy jego poprzednią najwyższą wartość.

Jak działa dwa i dwadzieścia

Opłata za zarządzanie w wysokości 2% jest wypłacana zarządzającym funduszami hedgingowymi niezależnie od wyników funduszu. Zarządzający funduszem hedgingowym z 1 miliardem dolarów AUM zarabia rocznie 20 milionów dolarów z tytułu opłat za zarządzanie, nawet jeśli fundusz osiąga słabe wyniki. Opłata za wyniki w wysokości 20% jest pobierana, jeśli fundusz osiągnie poziom wyników przekraczający pewien próg bazowy zwany wymaganą stopą zwrotu. Minimalna stopa zwrotu może być ustaloną z góry wartością procentową lub może opierać się na wartości odniesienia, takiej jak zwrot z indeksu akcji lub obligacji.

Niektóre fundusze hedgingowe muszą również zmagać się z wysokim znakiem wodnym, który ma zastosowanie do ich opłaty za wyniki. Polityka wysokiego znaku wodnego określa, że ​​zarządzający funduszem otrzyma tylko procent zysków, jeśli wartość netto funduszu przekroczy jego poprzednią najwyższą wartość. Uniemożliwia to zarządzającemu funduszem otrzymywanie dużych kwot za słabe wyniki i zapewnia, że ​​wszelkie straty muszą zostać wyrównane przed wypłaceniem opłat za wyniki.

Dwa i dwadzieścia: sumowanie się do miliardów

Dziesięciu najlepiej zarabiających zarządzających funduszami hedgingowymi łącznie zarobiło 7,7 miliarda dolarów z tytułu opłat w 2018 roku, co daje ich łączną wartość netto na 70,7 miliarda dolarów, według Bloomberga. Poniższa tabela przedstawia pięciu najlepszych zarządzających funduszami, którzy zgarnęli najwięcej w 2018 roku.

Gigantyczne fundusze hedgingowe założone przez tych tytanów wzrosły tak duże, że same wygenerowały setki milionów z opłat za zarządzanie. Ich skuteczne strategie na przestrzeni wielu lat – jeśli nie dziesięcioleci – przyniosły tym funduszom miliardy w postaci opłat za wyniki. Podczas gdy wysokie opłaty pobierane przez zarządzających gwiazdami funduszy hedgingowych mogą być uzasadnione ich trwałymi lepszymi wynikami, pytanie o miliard dolarów polega na tym, czy większość zarządzających funduszami generuje wystarczające zyski, aby uzasadnić ich model opłat dwu- i dwudziestu.

Czy usprawiedliwienie dwu i dwudziestu?

Jim Simons, najlepiej zarabiający zarządzający funduszami hedgingowymi w ostatnich latach, założył Renaissance Technologies w 1982 r. Wielokrotnie nagradzany matematyk (i były łamacz kodów NSA), Simons ustanowił Renaissance jako 71,8% rocznie w latach 1994–2014. Zwroty te są po uwzględnieniu opłat za zarządzanie w wysokości 5% i opłat za wyniki w wysokości 5%. 44%. Medalion jest zamknięty dla inwestorów zewnętrznych od 2005 roku i obecnie zarządza pieniędzmi tylko dla pracowników Renaissance. Renaissance miał 75 miliardów dolarów AUM w kwietniu 2020 r., Więc mimo że Simons ustąpił ze stanowiska szefa w 2010 r., Te nadmierne opłaty powinny nadal przyczyniać się do wzrostu jego wartości netto.

Ale takie znakomite wyniki są raczej wyjątkiem niż normą w branży funduszy hedgingowych. Chociaż z definicji oczekuje się, że fundusze hedgingowe będą zarabiać na każdym rynku ze względu na ich zdolność do zajmowania pozycji długich i krótkich, ich wyniki są od lat słabsze od indeksów akcyjnych. Według dostawcy danych Hedge Fund Research (HFR) w ciągu dziesięciu lat od 2009 do 2018 fundusze hedgingowe osiągały średni roczny zwrot w wysokości 6,09%, czyli mniej niż połowę rocznego zwrotu S&P 500 w wysokości 15,82% w tym okresie. W 2018 fundusze hedgingowe zwróciły się na poziomie -4,07% w porównaniu do całkowitego zwrotu z indeksu S&P 500 (z uwzględnieniem dywidend) na poziomie -4,38%.



Na podstawie danych z HFR analiza CNBC ujawniła, że ​​w 2018 r. Po raz pierwszy od dekady fundusze hedgingowe osiągnęły lepsze wyniki niż S&P 500, choć tylko o niewielką marżę.

Warren Buffett w swoim liście z lutego 2017 r. Do akcjonariuszy Berkshire Hathaway oszacował, że poszukiwanie doskonałych porad inwestycyjnych przez finansowe „elity” – takie jak osoby zamożne, fundusze emerytalne i fundusze uniwersyteckie, z których wszyscy są typowymi inwestorami funduszy hedgingowych – spowodował, że w ciągu ostatniej dekady zmarnowano łącznie ponad 100 miliardów dolarów.

Zaktualizowano dwa i dwadzieścia

Przewlekłe słabe wyniki i wysokie opłaty powodują, że inwestorzy ratują fundusze hedgingowe, a od początku 2016 r. Wycofano 94,3 mld USD netto. Dobre wyniki większości rynków umożliwiły wzrost aktywów branży funduszy hedgingowych o 78,8 mld USD w pierwszym kwartale 2019 r. Do 3,18 USD. bilionów dolarów na całym świecie, około 2% poniżej rekordowego poziomu 3,24 USD w trzecim kwartale 2018 roku, według HFR.

Rozprzestrzenianie się funduszy hedgingowych, których obecnie działa ponad 11 000 w porównaniu z mniej niż 1 000 funduszy 30 lat temu, również spowodowało presję na obniżenie opłat. Przeciętny fundusz pobiera obecnie opłatę za zarządzanie w wysokości 1,5% i 17% opłaty za wyniki, w porównaniu z 1,6% i 20% 10 lat temu.

Zarządzający funduszami hedgingowymi znajdują się również pod presją polityków, którzy chcą przeklasyfikować opłaty za wyniki jako zwykły dochód do celów podatkowych, a nie zyski kapitałowe. Podczas gdy opłata za zarządzanie w wysokości 2% pobierana z opłat za zabezpieczenie jest traktowana jako zwykły dochód, opłata w wysokości 20% jest traktowana jako zysk kapitałowy, ponieważ zwroty zazwyczaj nie są wypłacane, ale są traktowane tak, jakby były ponownie inwestowane w środki pieniężne inwestorów funduszu. Ten „przenoszony udział” w funduszu umożliwia zarządzającym o wysokich dochodach w funduszach hedgingowych, kapitale podwyższonego ryzyka i niepublicznym rynku kapitałowym opodatkowanie tego strumienia dochodów według stopy zysków kapitałowych wynoszącej 23,8%, zamiast najwyższej zwykłej stawki 37%. W marcu 2019 r. Kongresowi Demokraci ponownie wprowadzili przepisy, które miały zlikwidować powszechnie krytykowaną ulgę podatkową z tytułu odsetek od odsetek.

Przykład dwóch i dwudziestu

Załóżmy, że hipotetyczny fundusz hedgingowy Peak-to-Trough Investments (PTI) miał na początku roku 1 miliard dolarów w aktywach aktywów i jest zamknięty dla inwestorów. Wartość AUM funduszu rośnie do 1,15 miliarda USD na koniec roku 1, ale pod koniec roku 2 AUM spada do 920 milionów USD, po czym pod koniec trzeciego roku osiąga poziom 1,25 miliarda USD. „, całkowite roczne opłaty funduszu na koniec każdego roku można obliczyć w następujący sposób:

Rok 1 :

AUM funduszu na początku roku 1 = 1000 mln USD

AUM funduszu na koniec roku 1 = 1150 mln USD

Opłata za zarządzanie = 2% rocznego AUM = 23 mln USD

Opłata za wyniki = 20% wzrostu funduszu = 150 mln USD x 20% = 30 mln USD

Łączne opłaty za fundusz = 23 mln USD + 30 mln USD = 53 mln USD

Rok 2 :

AUM funduszu na początku roku 2 = 1150 mln USD

AUM funduszu na koniec roku 2 = 920 mln USD

Opłata za zarządzanie = 2% rocznego AUM = 18,4 mln USD

Opłata za wyniki = nie jest płatna, ponieważ wysoki znak wodny w wysokości 1150 mln USD nie został przekroczony

Łączne opłaty za fundusz = 18,4 mln USD

Rok 3:

Fundusz AUM na początku 3 roku = 920 mln USD

AUM funduszu na koniec roku 3 = 1250 mln USD

Opłata za zarządzanie = 2% rocznego AUM = 25 mln USD

Opłata za wyniki = 20% wzrostu funduszu powyżej wysokiego znaku wodnego =  100 mln USD  x 20% =  20 mln USD

Łączne opłaty za fundusz = 25 mln USD + 20 mln USD  = 45  mln USD