4 maja 2021 14:00

Alfa

Co to jest Alpha

Alfa (α) to termin używany w inwestowaniu do opisania zdolności strategii inwestycyjnej do pokonania rynku lub jej „przewagi”. Alfa jest zatem często określana jako „ nadwyżka zwrotu ” lub „ nienormalna stopa zwrotu ”, co odnosi się do idei, że rynki są wydajne, a zatem nie ma sposobu, aby systematycznie uzyskiwać zwroty przekraczające cały rynek. Alfa jest często używana w połączeniu z  beta (grecka litera β), która mierzy ogólną zmienność  lub ryzyko szerokiego rynku, znane jako systematyczne ryzyko rynkowe.

Alpha jest używana w finansach jako miara  wyników, wskazująca, kiedy strategia, inwestor lub zarządzający portfelem zdołali pokonać zwrot rynkowy w pewnym okresie. Alpha, często uważana za  aktywny zwrot  z inwestycji, porównuje wyniki inwestycji z indeksem rynkowym lub punktem odniesienia, który jest uważany za reprezentujący ruch na rynku jako całość. Nadwyżka zwrotu z inwestycji w stosunku do  zwrotu  z indeksu odniesienia to alfa inwestycji. Alfa może być dodatnia lub ujemna i jest wynikiem aktywnego inwestowania. Z drugiej strony beta można zarobić dzięki pasywnemu  inwestowaniu w indeksy.

Kluczowe wnioski

  • Alfa odnosi się do nadwyżki zwrotu z inwestycji powyżej stopy zwrotu z benchmarku.
  • Aktywni zarządzający portfelami dążą do generowania współczynnika alfa w zdywersyfikowanych portfelach, przy czym dywersyfikacja ma na celu wyeliminowanie niesystematycznego ryzyka.
  • Ponieważ wartość alfa reprezentuje wyniki portfela w stosunku do wskaźnika referencyjnego, często uważa się, że reprezentuje wartość, którą zarządzający portfelem dodaje lub odejmuje od zwrotu z funduszu.
  • Alfa Jensena bierze pod uwagę model wyceny aktywów kapitałowych (CAPM) i uwzględnia w swoich obliczeniach element skorygowany o ryzyko.

Zrozumieć Alpha

Alfa to jeden z pięciu popularnych technicznych wskaźników ryzyka inwestycyjnego. Pozostałe to beta,  odchylenie standardowe,  R-kwadrat i  współczynnik Sharpe’a. Są to wszystkie pomiary statystyczne stosowane we  współczesnej teorii portfela (MPT). Wszystkie te wskaźniki mają pomóc inwestorom określić profil ryzyka i zwrotu z inwestycji.

Aktywni zarządzający portfelami dążą do generowania współczynnika alfa w zdywersyfikowanych portfelach, przy czym dywersyfikacja ma na celu wyeliminowanie  niesystematycznego ryzyka. Ponieważ wartość alfa reprezentuje wyniki portfela w stosunku do wskaźnika referencyjnego, często uważa się, że reprezentuje wartość, którą zarządzający portfelem dodaje lub odejmuje od zwrotu z funduszu. Innymi słowy, alfa to zwrot z inwestycji, który nie jest wynikiem ogólnego ruchu na większym rynku. W związku z tym alfa zero wskazywałoby, że portfel lub fundusz doskonale śledzi indeks odniesienia i że zarządzający nie dodał ani nie stracił żadnej dodatkowej wartości w porównaniu z szerokim rynkiem.

Koncepcja alfa stała się bardziej popularna wraz z pojawieniem się inteligentnych funduszy indeksowych beta powiązanych z indeksami, takimi jak indeks Standard & Poor’s 500 i „Wilshire 5000 Total Market Index. sklep.

Pomimo, że alfa w portfelu jest bardzo pożądana, wielu benchmarkom indeksów udaje się  przez większość czasu pokonać zarządzających aktywami. Częściowo ze względu na rosnący brak wiary w tradycyjne doradztwo finansowe wynikające z tego trendu, coraz więcej inwestorów przechodzi na tanich,  pasywnych  doradców internetowych (często nazywanych  roboadvisorami ), którzy wyłącznie lub prawie wyłącznie inwestują kapitał klientów w indeks – śledzenie funduszy, uzasadnieniem jest to, że jeśli nie mogą pokonać rynku, równie dobrze mogą do niego dołączyć.

Ponadto, ponieważ większość „tradycyjnych” doradców finansowych pobiera opłatę, gdy zarządza się portfelem i ustala alfa zero, w rzeczywistości oznacza to niewielką  stratę netto  dla inwestora. Załóżmy na przykład, że doradca finansowy Jim pobiera 1% wartości portfela za swoje usługi i że w okresie 12 miesięcy Jim zdołał uzyskać współczynnik alfa 0,75 dla portfela jednego ze swoich klientów, Franka. Chociaż Jim rzeczywiście pomógł w osiągnięciu portfela Franka, opłata pobierana przez niego przekracza wygenerowaną przez niego alfa, więc portfel Franka odnotował stratę netto. Dla inwestorów przykład podkreśla znaczenie rozważenia opłat w połączeniu ze zwrotami za wyniki i współczynnikiem alfa.

Efektywnego rynku Hipoteza  (EMH) zakłada, że ceny rynkowe zawierają wszystkie dostępne informacje, w każdym czasie, a więc papiery wartościowe są zawsze prawidłowo wycenione (rynek jest efektywny.) W związku z tym, zgodnie z AHM, nie ma sposobu, aby systematycznie zidentyfikować i wykorzystać błędnych wycen na rynku, ponieważ ich nie ma. Jeśli zostaną zidentyfikowane błędne wyceny, są one szybko usuwane, a tak trwałe wzorce anomalii rynkowych, które można wykorzystać, są zwykle nieliczne. Dowody empiryczne porównujące historyczne zwroty aktywnych funduszy wzajemnych z ich pasywnymi wskaźnikami wskazują, że mniej niż 10% wszystkich aktywnych funduszy jest w stanie uzyskać dodatnią wartość alfa w okresie ponad 10 lat, a odsetek ten spada po uwzględnieniu podatków i opłat pod uwagę. Innymi słowy, alfa jest trudna do zdobycia, zwłaszcza po podatkach i opłatach. Ponieważ ryzyko beta można izolować poprzez dywersyfikację i zabezpieczanie różnych rodzajów ryzyka (co wiąże się z różnymi kosztami transakcji), niektórzy sugerowali, że alfa nie istnieje, ale po prostu stanowi rekompensatę za podjęcie niezabezpieczonego ryzyka, którego nie było. zidentyfikowany lub przeoczony.

Poszukiwanie inwestycji Alpha

Alpha jest powszechnie używana do klasyfikowania aktywnych funduszy inwestycyjnych, a także wszystkich innych rodzajów inwestycji. Często jest przedstawiany jako pojedyncza liczba (np. +3,0 lub -5,0) i zwykle odnosi się do odsetka mierzącego wyniki portfela lub funduszu w porównaniu z referencyjnym indeksem odniesienia (tj. 3% lepiej lub 5% gorzej).

Głębsza analiza alfa może również obejmować „ alfa Jensena ”. Alfa Jensena bierze pod uwagę teorię rynkową modelu wyceny aktywów kapitałowych ( CAPM ) i uwzględnia w swoich obliczeniach element skorygowany o ryzyko. Beta (lub współczynnik beta) jest używana w CAPM, który oblicza oczekiwany zwrot z aktywa na podstawie jego własnej konkretnej beta i oczekiwanych zwrotów rynkowych. Alpha i beta są używane razem przez menedżerów inwestycyjnych do obliczania, porównywania i analizowania zwrotów.

Cały wszechświat inwestycyjny oferuje szeroką gamę papierów wartościowych, produktów inwestycyjnych i opcji doradczych do rozważenia przez inwestorów. Różne cykle rynkowe mają również wpływ na alfa inwestycji w różnych klasach aktywów. Dlatego ważne jest, aby wziąć pod uwagę wskaźniki ryzyka i zwrotu w połączeniu z alfa.

Przykłady

Jest to zilustrowane w poniższych dwóch historycznych przykładów stały dochód ETF oraz ETF praw własności:

IShares Convertible Bond ETF ( obligacje zamienne mają znacznie bardziej ryzykowny profil niż zwykłe obligacje waniliowe.

Fundusz WisdomTree US Quality Dividend Growth Fund (DGRW ) to inwestycja kapitałowa o wyższym ryzyku rynkowym, która ma na celu inwestowanie w akcje zwiększające dywidendę. Jej zasoby śledzą dostosowany indeks o nazwie WisdomTree US Quality Dividend Growth Index. Miał trzyletnie roczne odchylenie standardowe wynoszące 10,58%, wyższe niż ICVT. Jego roczny zwrot z 15 listopada 2017 r. Wyniósł 18,24%, czyli był wyższy niż indeks S&P 500, który wyniósł 14,67%, więc jego współczynnik alfa wyniósł 3,57% w porównaniu z indeksem S&P 500. Ale znowu S&P 500 może nie być właściwy punkt odniesienia dla tego funduszu ETF, ponieważ akcje wzrostowe przynoszące dywidendy stanowią bardzo szczególny podzbiór całego rynku akcji i mogą nawet nie obejmować 500 najcenniejszych akcji w Ameryce.

Powyższy przykład ilustruje sukces dwóch zarządzających funduszami w generowaniu alfa. Dowody wskazują jednak, że  wskaźniki alfaStatystyki pokazują, że w ciągu ostatnich dziesięciu lat 83% aktywnych funduszy w USA nie spełniało wybranych przez siebie kryteriów. Eksperci przypisują ten trend wielu przyczynom, w tym:

  • Rosnąca wiedza doradców finansowych
  • Postępy w  technologii finansowej  i oprogramowaniu, którymi dysponują doradcy
  • Coraz większe możliwości zaangażowania się potencjalnych inwestorów na rynku dzięki rozwojowi Internetu
  • Zmniejszający się odsetek inwestorów podejmujących ryzyko w swoich portfelach oraz
  • Coraz więcej pieniędzy inwestowanych w pogoń za Alfą

Zagadnienia dotyczące wersji alfa

Chociaż alfa została nazwana „świętym Graalem” inwestowania i jako taka cieszy się dużym zainteresowaniem zarówno inwestorów, jak i doradców, istnieje kilka ważnych kwestii, które należy wziąć pod uwagę podczas korzystania z alfa.

  1. Podstawowe obliczenie współczynnika alfa odejmuje całkowity zwrot z inwestycji od porównywalnego wskaźnika w swojej kategorii aktywów. To obliczenie alfa jest stosowane przede wszystkim tylko w odniesieniu do porównywalnego wzorca dla kategorii aktywów, jak wskazano w powyższych przykładach. W związku z tym nie mierzy on lepszych wyników akcji ETF-a w porównaniu z punktem odniesienia dla stałego dochodu. Ta alfa jest również najlepiej używana do porównywania wyników podobnych inwestycji w aktywa. W związku z tym wartość alfa funduszu kapitałowego ETF, DGRW, nie jest stosunkowo porównywalna z wartością alfa ETF o stałym dochodzie, ICVT.
  2. Niektóre odniesienia do alfy mogą odnosić się do bardziej zaawansowanej techniki. Alfa Jensena uwzględnia teorię CAPM i środki skorygowane o ryzyko, wykorzystując stopę wolną od ryzyka i współczynnik beta.

Podczas korzystania z wygenerowanych obliczeń alfa ważne jest, aby zrozumieć stosowane obliczenia. Alfa może być obliczona przy użyciu różnych wzorców indeksowych w ramach klasy aktywów. W niektórych przypadkach może nie być odpowiedniego, istniejącego wcześniej indeksu, w którym to przypadku doradcy mogą używać algorytmów  i innych modeli do symulacji indeksu do celów porównawczych obliczeń alfa.

Alfa może również odnosić się do nienormalnej stopy zwrotu z  papieru wartościowego  lub portfela przekraczającej to, co można by przewidzieć w   modelu równowagi, takim jak CAPM. W tym przypadku model CAPM może mieć na celu oszacowanie zwrotów dla inwestorów w różnych punktach wzdłuż granicy efektywności. Analiza CAPM może oszacować, że portfel powinien zarabiać 10% na podstawie profilu ryzyka portfela. Jeśli portfel faktycznie zarabia 15%, alfa portfela wyniesie 5,0, czyli + 5% w stosunku do przewidywanego w modelu CAPM.

 

Related Posts