Narastanie rabatu

Co to jest przyrost rabatu?

Przyrost dyskonta to wzrost wartości instrumentu zdyskontowanego w miarę upływu czasu i zbliżania się terminu zapadalności. Wartość instrumentu będzie narastać (rosnąć) według stopy procentowej wynikającej z zdyskontowanej ceny emisyjnej, wartości w dniu wykupu i okresu do wykupu.

Jak działa przyrost rabatu

Obligację można kupić po cenie nominalnej, z premią lub z rabatem. Jednak niezależnie od ceny zakupu obligacji, wszystkie obligacje mają zapadalność według wartości nominalnej. Wartość nominalna to kwota, którą inwestor w obligacje zostanie spłacony w terminie zapadalności. Obligacja kupowana z premią ma wartość powyżej wartości nominalnej. Gdy obligacja zbliża się do terminu wykupu, wartość obligacji spada, aż osiągnie równowartość w dniu wykupu. Spadek wartości w czasie nazywany jest amortyzacją składki.

Obligacja wyemitowana z dyskontem ma wartość mniejszą niż wartość nominalna. Gdy obligacja zbliża się do terminu wykupu, jej wartość będzie rosła, aż zbiegnie się z wartością nominalną w momencie wykupu. Ten wzrost wartości w czasie jest nazywany narastaniem rabatu. Na przykład trzyletnia obligacja o wartości nominalnej 1000 USD jest emitowana po 975 USD. Od emisji do wykupu wartość obligacji będzie rosła, aż osiągnie pełną wartość nominalną 1000 USD, czyli kwotę, która zostanie wypłacona posiadaczowi obligacji w terminie wykupu.

Uwagi specjalne

Akrecję można obliczyć metodą liniową, przy czym wzrost jest równomiernie rozłożony w całym okresie. Stosując tę ​​metodę rozliczania portfela, narastanie dyskonta można uznać za liniową akumulację zysków kapitałowych z obligacji dyskontowej w oczekiwaniu na uzyskanie wartości równej w momencie wykupu. Akrecję można również uwzględnić przy użyciu stałej rentowności, przy czym wzrost jest najbardziej zbliżony do terminu zapadalności. Metoda stałego dochodu to metoda wymagana przez Internal Revenue Service (IRS) do obliczenia skorygowanej podstawy kosztów od kwoty zakupu do oczekiwanej kwoty wykupu. Metoda ta rozkłada zysk na pozostały okres życia obligacji, zamiast ujmować zysk w roku wykupu obligacji.

Obliczanie akrecji

Aby obliczyć wielkość przyrostu, użyj wzoru:

Kwota naliczenia = Podstawa zakupu x (rok bieżący / okresy naliczania w roku) – Odsetki od kuponów

Pierwszym krokiem w metodzie stałej rentowności jest określenie stopy zwrotu do terminu zapadalności (YTM), czyli stopy zwrotu z obligacji utrzymywanej do terminu zapadalności. Rentowność do terminu zapadalności zależy od tego, jak często dochód jest sumowany. IRS daje podatnikowi pewną elastyczność w określaniu, który okres naliczania wykorzystać do obliczenia zysku. Na przykład obligacja o wartości nominalnej 100 USD i oprocentowaniu kuponu 2% jest emitowana za 75 USD z 10-letnim terminem zapadalności. Załóżmy, że dla uproszczenia jest to sumowane corocznie. W związku z tym YTM można obliczyć jako:

Wartość nominalna 100 USD = 75 USD x (1 + r) 10

100 $ / 75 $ = (1 + r) 10

1,3333 = (1 + r) 10

r = 2,92%

Oprocentowanie kuponu od obligacji wynosi 2% x 100 USD wartości nominalnej = 2 USD. W związku z tym,

Okres naliczania1 = (75 USD x 2,92%) – Odsetki od kuponów

Okres narastania1 = 2,19 $ – 2 $

Okres narastania 1 = 0,19 USD

Cena zakupu 75 USD stanowi podstawę emisji obligacji. Jednak w kolejnych okresach podstawą jest cena zakupu powiększona o naliczone odsetki. Na przykład po 2 roku rozliczenie międzyokresowe można obliczyć w następujący sposób:

Akrecji period2 = [($ 75 + $ 0,19) x 2,92%] – $ 2 Na

Akrecji period2 = $ +0,20

Korzystając z tego przykładu, można zobaczyć, że obligacja dyskontowa ma dodatnie naliczenie międzyokresowe; innymi słowy, podstawa narasta, zwiększając się w czasie od 0,19 USD, 0,20 USD i tak dalej. Okresy od 3 do 10 można obliczyć w podobny sposób, wykorzystując do obliczenia podstawy dla bieżącego okresu naliczenie międzyokresowe za poprzedni okres.