Jak cięcia podatkowe wpływają na gospodarkę
Zwolennicy obniżek podatków argumentują, że obniżenie podatków poprawia gospodarkę poprzez zwiększenie wydatków. Ci, którzy się im sprzeciwiają, twierdzą, że obniżki podatków pomagają tylko bogatym, ponieważ mogą prowadzić do ograniczenia usług rządowych, na których polegają osoby o niższych dochodach. Innymi słowy, istnieją dwie różne strony tej skali równoważenia gospodarczego.
System podatkowy
Federalny system podatkowy opiera się na szeregu podatków w celu generowania dochodów. Zdecydowanie największym źródłem finansowania jest podatek dochodowy płacony przez osoby fizyczne, nieruchomości i trusty. W 2018 roku Internal Revenue Service (IRS) zebrał 1,57 biliona dolarów netto podatku dochodowego od osób fizycznych, czyli 52,4% całości. Podatki dochodowe od osób fizycznych są pobierane od wynagrodzeń, odsetek, dywidend i zysków kapitałowych. Zwykłe stopy dochodu są marginalne w oparciu o dochód, podczas gdy długoterminowe zyski kapitałowe są traktowane preferencyjnie.2
Podatku od wynagrodzeń, że fundusze świadczeń Social Security i Medicare jest kolejnym największym źródłem dochodu narodowego. IRS zebrał 1,13 bln USD netto wpodatkach FICA w 2018 r., Czyli 37,6% całości. Podatek od wynagrodzeń pobierany jest według stałej stawki procentowej od wynagrodzeń, do pewnego limitu, i jest płacony w równych częściach zarówno przez pracodawcę, jak i pracownika.
Kolejne pod względem wielkości kategorie to podatek od osób prawnych, który stanowił 6,8% do kasy krajowej oraz podatek akcyzowy nakładany na takie artykuły, jak benzyna i tytoń, który stanowił 2,4%. Aby uzyskać więcej informacji, zapoznaj się z poniższą tabelą.
Źródło: IRS.
Zmieniające się obciążenie podatkowe
Rząd federalny wykorzystuje politykę podatkową do generowania dochodów i nakłada obciążenia tam, gdzie uważa, że przyniesie to najmniejszy skutek. Jednak „teoria lepu na muchy” dotycząca opodatkowania (przekonanie, że ciężar podatku pozostaje tam, gdzie rząd nakłada podatek) często okazuje się błędna.
Zamiast tego następuje przesunięcie podatków. Przesunięcie obciążenia podatkowego opisuje sytuację, w której reakcja ekonomiczna na podatek powoduje zmianę cen i produkcji w gospodarce, przenosząc w ten sposób część obciążenia na inne. Przykład tego przesunięcia miał miejsce, gdy rząd nałożył podatek od sprzedaży dóbr luksusowych w 1991 r., Zakładając, że bogaci mogą sobie pozwolić na zapłacenie podatku i nie zmienią swoich nawyków związanych z wydatkami.
Niestety, popyt na niektóre towary luksusowe ( towary lub usługi o dużej elastyczności ) spadł, a branże takie jak produkcja samolotów osobistych i budowa łodzi ucierpiały, powodując zwolnienia w niektórych sektorach.
Jeśli podatek zostanie nałożony na towary lub usługi niewrażliwe na cenę, takie jak papierosy, nie doprowadzi to do dużych zmian, takich jak zamknięcie fabryk i bezrobocie. Badania wykazały, że wzrost ceny papierosów o 10% zmniejsza popyt tylko o 4%. Podatek nałożony na dobra luksusowe w 1991 r. Również wynosił 10%, ale pozostawił producentom jachtów 86% spadek sprzedaży i tysiące utraconych miejsc pracy. Niezależnie od tego, przy ustalaniu polityki podatkowej zawsze należy brać pod uwagę przesunięcia podatkowe.
Produkt krajowy brutto
Podatki federalne mają również bezpośredni wpływ na produkt narodowy brutto (PNB), miarę zamożności narodu. Prostym sposobem sprawdzenia, jak podatki wpływają na produkcję, jest przyjrzenie się równaniu zagregowanego popytu :
- GNP = C + I + G + NX
Gdzie:
- C = wydatki konsumpcyjne osób fizycznych
- I = wydatki inwestycyjne (wydatki biznesowe na maszyny itp.)
- G = zakupy rządowe
- NX = eksport netto
Wydatki konsumenckie stanowią zazwyczaj dwie trzecie PNB. Jak można się spodziewać, obniżenie podatków zwiększa dochód do dyspozycji, umożliwiając konsumentowi wydanie dodatkowych kwot, a tym samym wzrost PNB.
Obniżenie podatków wypycha zatem krzywą zagregowanego popytu, ponieważ konsumenci żądają więcej dóbr i usług przy wyższych dochodach do dyspozycji. Obniżki podatków po stronie podaży mają na celu pobudzenie akumulacji kapitału. W przypadku powodzenia cięcia spowodują przesunięcie zarówno zagregowanego popytu, jak i zagregowanej podaży, ponieważ poziom cen podaży dóbr zostanie obniżony, co często prowadzi do wzrostu popytu na te towary.
Cięcia podatkowe i gospodarka
Powszechnie uważa się, że obniżenie krańcowych stawek podatkowych pobudzi wzrost gospodarczy. Chodzi o to, że niższe stawki podatkowe dadzą ludziom większy dochód po opodatkowaniu, który można by wykorzystać na zakup większej ilości towarów i usług. Jest to argument po stronie popytu, który przemawia za obniżeniem podatków jako ekspansywnym bodźcem fiskalnym. Ponadto obniżone stawki podatkowe mogłyby pobudzić oszczędności i inwestycje, co zwiększyłoby zdolność produkcyjną gospodarki.
Jednak badania wykazały, że niekoniecznie jest to prawdą. W dokumencie roboczym dla National Bureau of Economic Research stwierdzono, że obniżki podatków skierowane do osób o wysokich dochodach mają mniejszy wpływ ekonomiczny niż cięcia o podobnej wielkości skierowane do podatników o niskich i umiarkowanych dochodach. Ponadto Congressional Research Service stwierdził, że stałe obniżanie najwyższych stawek podatkowych dla osób o wysokich dochodach w wieku powyżej 65 lat nie ma żadnego korelacyjnego wpływu na wzrost gospodarczy.
Innymi słowy, na wzrost gospodarczy w dużej mierze nie wpływa wysokość podatku płaconego przez bogatych. Wzrost jest bardziej prawdopodobny, jeśli osoby o niższych dochodach otrzymają obniżkę podatków.
Podatek kapitałowy?
Ze względu na ideał sprawiedliwości obniżanie podatków nigdy nie jest prostym zadaniem. Dwie odrębne koncepcje to równość pozioma i równość wertykalna. Sprawiedliwość horyzontalna to idea, zgodnie z którą wszystkie osoby fizyczne powinny być opodatkowane jednakowo. Przykładem horyzontalnej słuszności jest podatek od sprzedaży, gdzie zapłacona kwota stanowi procent kupowanego artykułu. Stawka podatku pozostaje taka sama, niezależnie od tego, czy wydasz 1 USD, czy 10 000 USD. Podatki są proporcjonalne.
Drugą koncepcją jest sprawiedliwość wertykalna, która jest tłumaczona jako zasada zdolności do zapłaty. Innymi słowy, ci, którzy są w stanie najlepiej zapłacić, powinni płacić wyższe podatki. Przykładem słuszności pionowej jest federalny system podatku dochodowego od osób fizycznych. Podatek dochodowy jest podatkiem progresywnym, ponieważ zapłacona część podatku rośnie wraz ze wzrostem dochodu.
Optyka i emocje związane z obniżką podatków
Obniżenie podatków staje się emocjonalne, ponieważ w prostych słowach ludzie, którzy płacą najwięcej podatków, również odnoszą największe korzyści. Jeśli obniżysz podatek od sprzedaży o 1%, osoba kupująca Hyundaia może zaoszczędzić 200 USD, a osoba kupująca Mercedesa może zaoszczędzić 1000 USD. Chociaż procentowa korzyść jest taka sama, w prostych dolarach kupujący Mercedesa zyskuje więcej.
Obniżanie podatków dochodowych jest bardziej emocjonalne ze względu na progresywny charakter podatku. Obniżenie podatków nakładanych na rodzinę o małym skorygowanym dochodzie brutto (AGI) pozwoli im zaoszczędzić mniej w całkowitych kwotach dolarowych niż nieco mniejsza obniżka podatku dla rodziny o znacznie wyższych zarobkach. Całkowite cięcia przyniosą większe korzyści osobom o wysokich dochodach w sensie dolarowym, po prostu dlatego, że zarabiają więcej.
Decyzja podatkowa
Obniżenie podatków zmniejsza dochody budżetowe, przynajmniej w krótkim okresie, i prowadzi do deficytu budżetowego lub wzrostu długu państwowego. Naturalnym środkiem zaradczym byłoby ograniczenie wydatków. Jednak krytycy obniżek podatków argumentowaliby wówczas, że obniżka podatków pomaga bogatym kosztem biednych, ponieważ usługi, które prawdopodobnie zostałyby obcięte, są korzystne dla biednych. Zwolennicy twierdzą, że odkładanie pieniędzy z powrotem w kieszeniach konsumentów wzrośnie; stąd gospodarka będzie rosła, a płace wzrosną. Ostatecznie wynik zależy od miejsca cięcia.