Doradca Robo

Kluczowe wnioski

• Robo-doradcy (roboadvisors, robo-doradcy) to platformy cyfrowe, które zapewniają zautomatyzowane, oparte na algorytmach usługi inwestycyjne przy niewielkim lub zerowym nadzorze ze strony człowieka.
• Robo-doradcy najczęściej automatyzują i optymalizują pasywne strategie indeksowania, które są zgodne z optymalizacją średniej wariancji.
• Robo-doradcy są często bardzo niedrogi i wymagają bardzo niskich sald otwarcia, więc prawie każdy może skorzystać z pomocy Robo-doradcy, jeśli zechce.
• Robo-doradcy najlepiej nadają się do prostego inwestowania i nie są najlepszymi opcjami w przypadku bardziej złożonych problemów, takich jak planowanie nieruchomości.
• Biorąc pod uwagę względną młodość ich możliwości technologicznych i minimalną obecność ludzi, robo-doradcy byli krytykowani za brak empatii i wyrafinowania.

---

W 2020 r. Największym robo-doradcą pod względem aktywów była usługa Vanguard Personal Advisor Service, zarządzająca aktywami o wartości 161 miliardów dolarów (AUM).

W rezultacie branża doświadczyła gwałtownego wzrostu;aktywa klientów zarządzane przez robo-doradców osiągnęły wartość 987 miliardów dolarów w 2020 roku, przy czym oczekuje się, że do 2025 roku osiągną 2,9 biliona dolarów na całym świecie.3

Inne typowe określenia dla robo-doradców to „automatyczny doradca inwestycyjny”, „zautomatyzowane zarządzanie inwestycjami” i „platformy doradztwa cyfrowego”. Wszystkie odnoszą się do tego samego przesunięcia konsumentów w kierunku korzystania z aplikacji fintech (technologii finansowej) do zarządzania inwestycjami.

Równoważenie portfela

Większość robo-doradców wykorzystuje nowoczesną teorię portfela (lub jej inny wariant) do budowania pasywnych, indeksowanych portfeli dla swoich użytkowników. Po ustaleniu, robo-doradcy nadal monitorują te portfele, aby zapewnić utrzymanie optymalnych wag klas aktywów nawet po zmianach rynków. Robo-doradcy osiągają to za pomocą pasm równoważących.

Każda  klasa aktywów lub indywidualny papier wartościowy ma przypisaną wagę docelową i odpowiedni zakres tolerancji. Na przykład strategia alokacji może obejmować wymóg posiadania 30%   akcji obligacji rządowych  z przedziałem +/- 5% dla każdej klasy aktywów.

Zasadniczo udziały na rynkach wschodzących i krajowych blue chipach mogą wahać się między 25% a 35%, podczas gdy 35% do 45% portfela musi być alokowane na obligacje rządowe. Kiedy waga każdego posiadacza skacze poza dopuszczalny zakres, cały portfel jest równoważony, aby odzwierciedlić początkowy docelowy skład.

W przeszłości ten rodzaj równoważenia był źle widziany, ponieważ może być czasochłonny i generować opłaty transakcyjne. Jednak w przypadku doradców robo jest to zarówno automatyczne, jak i praktycznie bezpłatne.

Innym rodzajem przywracania równowagi, powszechnie stosowanym w robotach-doradcach – opłacalnym dzięki zastosowaniu algorytmów – jest pobieranie strat podatkowych. Gromadzenie strat podatkowych to strategia polegająca na sprzedaży papierów wartościowych ze stratą w celu skompensowania zobowiązania podatkowego z tytułu zysków kapitałowych w podobnym papierze wartościowym.

Strategia ta jest zwykle stosowana w celu ograniczenia rozpoznawania krótkoterminowych zysków kapitałowych. Aby to zrobić, robo-doradcy będą utrzymywać stabilną liczbę dwóch lub więcej funduszy ETF dla każdej klasy aktywów. Tak więc, jeśli S&P 500 straci na wartości, automatycznie sprzeda ten, aby zabezpieczyć stratę kapitałową, jednocześnie kupując inny fundusz ETF S&P 500. Robo-doradcy muszą uważać, aby wybrać odpowiednie fundusze ETF i rezerwowe fundusze ETF, aby uniknąć naruszenia zasad sprzedaży prania.

Korzyści z używania Robo-Advisors

Główną zaletą robo-doradców jest to, że są one niedrogą alternatywą dla tradycyjnych doradców. Eliminując pracę ludzi, platformy internetowe mogą oferować te same usługi za ułamek kosztów. Większość doradców robotów pobiera roczną opłatę zryczałtowaną w wysokości od 0,2% do 0,5% całkowitego salda konta klienta. Porównuje się to z typową stawką od 1% do 2% pobieraną przez osoby zajmujące się planowaniem finansowym (i potencjalnie więcej w przypadku kont opartych na prowizjach ).

Robo-doradcy są również bardziej dostępni. Są dostępne 24 godziny na dobę, 7 dni w tygodniu, o ile użytkownik ma połączenie z Internetem. Ponadto rozpoczęcie działalności wymaga znacznie mniej kapitału, ponieważ minimalne aktywa wymagane do zarejestrowania konta wynoszą zwykle od setek do tysięcy (standardową podstawą jest 5000 USD). Jeden z najpopularniejszych robo-doradców, Betterment, nie ma żadnego minimum konta dla swojej standardowej oferty.

W przeciwieństwie do tego, doradcy zwykle nie przyjmują klientów posiadających aktywa do zainwestowania poniżej 100 000 USD, zwłaszcza tych, którzy mają ugruntowaną pozycję w tej branży. Preferują zamożne osoby, które potrzebują różnorodnych usług w zakresie zarządzania majątkiem i mogą sobie na nie pozwolić.

Wydajność to kolejna istotna zaleta tych platform internetowych. Na przykład, zanim robo-doradcy chciałby wykonać transakcję, musiałby zadzwonić lub fizycznie spotkać się z doradcą finansowym, wyjaśnić swoje potrzeby, wypełnić dokumenty i czekać. Teraz wszystko to można zrobić za pomocą kliknięcia kilku przycisków w zaciszu własnego domu.

Z drugiej strony korzystanie z robo-doradcy ograniczy opcje, które możesz zrobić jako inwestor indywidualny. Nie możesz wybrać, w które fundusze inwestycyjne lub ETF chcesz zainwestować, ani kupować pojedynczych akcji lub obligacji na swoim koncie. Mimo to, wybieranie akcji lub próba pokonania rynku często przynosiły słabe wyniki, a zwykłym inwestorom często lepiej radzi sobie ze strategią indeksowania.

Zatrudnienie doradcy Robo

Otwarcie robo-doradcy często wiąże się z wypełnieniem krótkiego kwestionariusza dotyczącego profilu ryzyka oraz oceną Twojej sytuacji finansowej, horyzontu czasowego i subiektywnych celów inwestycyjnych. W wielu przypadkach będziesz mieć możliwość bezpośredniego połączenia konta bankowego w celu szybkiego i łatwego zasilenia konta doradczego robo.

Cechą charakterystyczną zautomatyzowanych usług doradczych jest ich łatwy dostęp online. Jednak wiele platform cyfrowych ma tendencję do przyciągania i kierowania reklam do określonych grup demograficznych bardziej niż innych. Mianowicie młodsza kohorta inwestorów z millenialsów i generacji X, którzy są uzależnieni od technologii i wciąż gromadzą swoje aktywa, które można zainwestować.

Ta populacja czuje się znacznie bardziej komfortowo, dzieląc się danymi osobowymi online i powierzając technologii ważne zadania, takie jak zarządzanie majątkiem. Rzeczywiście, większość działań marketingowych firm doradczych wykorzystuje kanały mediów społecznościowych, aby dotrzeć do millenialsów.

Mimo to branża cieszy się coraz większym zainteresowaniem ze strony pokolenia wyżu demograficznego oraz zamożnych inwestorów, zwłaszcza że technologia stale się poprawia. Raport z badania przeprowadzony w 2016 r. Przez Hearts and Wallets pokazuje, że połowa inwestorów w wieku od 53 do 64 lat i jedna trzecia emerytów korzysta z zasobów cyfrowych do zarządzania swoimi finansami.

Robo-Doradcy i SEC

Doradcy robotowi mają taki sam status prawny jak doradcy ludzcy. Muszą zarejestrować się w amerykańskiej Komisji Papierów Wartościowych i Giełd (SEC), aby prowadzić działalność, a zatem podlegają tym samym przepisom i regulacjom dotyczącym papierów wartościowych, co tradycyjni maklerzy-dealerzy.

Oficjalne oznaczenie to „Zarejestrowany doradca inwestycyjny” lub w skrócie RIA. Większość doradców robo jest również członkami niezależnego organu regulacyjnego BrokerCheck do badania doradców robotów w taki sam sposób, jak robiliby to w przypadku ludzkich doradców.

Aktywa zarządzane przez robo-doradców nie są ubezpieczone przez Federalną Korporację Ubezpieczeń Depozytów (FDIC), ponieważ są to papiery wartościowe przechowywane w celach inwestycyjnych, a nie depozyty bankowe. Nie musi to jednak oznaczać, że klienci nie są chronieni, ponieważ istnieje wiele innych sposobów, za pomocą których brokerzy-dealerzy mogą ubezpieczyć aktywa. Na przykład Securities Investor Protection Corporation (SIPC).

Jak Robo-doradcy zarabiają pieniądze

Głównym sposobem, w jaki większość doradców robo zarabia pieniądze, jest opłata za zawijanie, oparta na zarządzanych aktywach (AUM). Podczas gdy tradycyjni (ludzcy) doradcy finansowi zazwyczaj pobierają 1% lub więcej rocznego AUM, większość robo-doradców pobiera około 0,25% rocznie.

Są w stanie pobierać niższe opłaty, ponieważ używają algorytmów do automatyzacji transakcji i indeksowanych strategii, które wykorzystują wolne od prowizji i tanie fundusze ETF. Ponieważ jednak pobierają niższe opłaty, robo-doradcy muszą przyciągać większą liczbę mniejszych kont, aby generować takie same przychody, jak droższy doradca.

Oprócz opłaty za zarządzanie robo-doradcy mogą zarabiać na kilka innych sposobów. Jednym ze sposobów są odsetki uzyskane z sald gotówkowych („zarządzanie gotówką”), które są naliczane robo-doradcy zamiast klientowi. Ponieważ wiele kont z obsługą robotów ma tylko niewielką alokację na gotówkę w swoich portfelach, może to stać się znaczącym źródłem dochodu tylko wtedy, gdy mają wielu użytkowników.