Kwalifikowana praktyka instytucjonalna (QIP)
Co to jest kwalifikowana praktyka instytucjonalna (QIP)
Kwalifikowana lokata instytucjonalna (QIP) jest w swej istocie sposobem na pozyskanie kapitału przez spółki giełdowe bez konieczności składania dokumentów prawnych regulatorom rynku. Występuje powszechnie w Indiach i innych krajach Azji Południowo-Wschodniej. Indyjska Rada Papierów Wartościowych i Giełd (SEBI) stworzyła zasadę, aby uniknąć uzależnienia firm od zagranicznych zasobów kapitałowych.
Kluczowe wnioski
- Kwalifikowane lokaty instytucjonalne (QIPS) to sposób na publiczne emitowanie akcji bez przechodzenia przez zgodność ze standardami.
- QIP zamiast tego są zgodne z luźniejszym zestawem przepisów, ale gdzie osoby przydzielone są bardziej rygorystycznie regulowane.
- Praktyka jest stosowana głównie w Indiach i innych krajach Azji Południowo-Wschodniej.
- QIP zostały stworzone, aby uniknąć uzależnienia od zagranicznych zasobów w celu pozyskania kapitału.
- Kwalifikowani nabywcy instytucjonalni (QIB) to jedyne podmioty, które mogą kupować QIP.
Jak działa kwalifikowana praktyka instytucjonalna (QIP)
Kwalifikowana lokata instytucjonalna (QIP) była początkowo oznaczeniem emisji papierów wartościowych wydanym przez Radę Papierów Wartościowych i Giełd Indii (SEBI). QIP umożliwia spółce notowanej na giełdzie w Indiach pozyskiwanie kapitału z rynków krajowych bez konieczności składania jakichkolwiek wniosków przed emisją do organów nadzoru rynku. SEBI ogranicza firmy do pozyskiwania pieniędzy wyłącznie poprzez emisję papierów wartościowych.
SEBI przedstawiła wytyczne dotyczące tej wyjątkowej drogi indyjskiego finansowania 8 maja 2006 r. Głównym powodem opracowania QIP było powstrzymanie Indii przed zbytnim uzależnieniem się od kapitału zagranicznego w celu finansowania wzrostu gospodarczego.
Przed QIP rosły obawy ze strony indyjskich organów regulacyjnych, że ich krajowe firmy zbyt łatwo uzyskują dostęp do międzynarodowego finansowania za pośrednictwem amerykańskich kwitów depozytowych (ADR), obligacji zamiennych w obcej walucie (FCCB) i globalnych kwitów depozytowych (GDR), a nie z siedzibą w Indiach. źródła kapitału. Władze zaproponowały wytyczne dotyczące QIP, aby zachęcić indyjskie firmy do pozyskiwania funduszy na rynku krajowym zamiast na rynki zagraniczne.
QIP są pomocne z kilku powodów. Ich zastosowanie oszczędza czas, ponieważ wystawianie QIP i dostęp do kapitału jest znacznie szybszy niż w przypadku kolejnej oferty publicznej (FPO). Szybkość wynika z tego, że QIP mają znacznie mniej przepisów i regulacji, których należy przestrzegać, co czyni je znacznie bardziej opłacalnymi. Ponadto jest mniej opłat prawnych i nie ma kosztów wystawiania za granicą.
W Indiach 47 firm zebrało łącznie 551 miliardów rupii (8 miliardów dolarów) w ramach QIP w roku podatkowym 2018. Liczba ta jest najwyższa w historii w roku finansowym. Jednak na początku 2019 r. 30 z tych 47 QIP było notowanych poniżej pierwotnych cen emisyjnych.
Regulamin kwalifikowanego stażu instytucjonalnego (QIP)
Aby móc pozyskiwać kapitał za pośrednictwem QIP, firma musi być notowana na przydzielonych do grupy.
Istnieją również przepisy dotyczące liczby osób przydzielonych do QIP, w zależności od konkretnych czynników w danej kwestii. Ponadto żadnemu z przydzielonych nie wolno posiadać więcej niż 50% całkowitej emisji długu. Ponadto przydzieleni nie mogą być w żaden sposób powiązani z promotorami danej emisji. Kilka innych przepisów określa, kto może otrzymywać papiery wartościowe QIP, a kto nie.
Kwalifikowane staże instytucjonalne (QIP) i kwalifikowani nabywcy instytucjonalni (QIB)
Jedynymi stronami uprawnionymi do zakupu QIP są kwalifikowani nabywcy instytucjonalni (QIB), którzy są akredytowanymi inwestorami, zgodnie z definicją organu zarządzającego papierami wartościowymi i giełdą, któremu podlega. To ograniczenie wynika z przekonania, że QIBs są instytucjami posiadającymi wiedzę i możliwości finansowe, które pozwalają im oceniać rynki kapitałowe i uczestniczyć w nich na tym poziomie, bez prawnych gwarancji związanych z następną ofertą publiczną (FPO).