Fundusz rynku pieniężnego
Co to jest fundusz rynku pieniężnego?
Fundusz rynku pieniężnego to rodzaj funduszu wspólnego inwestowania, który inwestuje w wysoce płynne, krótkoterminowe instrumenty. Instrumenty te obejmują środki pieniężne, papiery wartościowe równoważne środkom pieniężnym oraz dłużne papiery wartościowe o wysokim ratingu kredytowym i krótkim terminie zapadalności (takie jak amerykańskie papiery skarbowe). Fundusze rynku pieniężnego mają oferować inwestorom wysoką płynność przy bardzo niskim poziomie ryzyka. Fundusze rynku pieniężnego są również nazywane funduszami inwestycyjnymi rynku pieniężnego.
18 marca 2020 roku Rezerwa Federalna ogłosiła utworzenie instrumentu wsparcia płynności na rynku pieniężnym (MMLF). Jest to program pożyczkowy, który pożycza pieniądze bankom, aby mogły kupować aktywa od funduszy rynku pieniężnego, zapewniając tym funduszom płynność w czasie kryzysu związanego z COVID-19.
Chociaż z nazwy brzmią podobnie, fundusz rynku pieniężnego to nie to samo, co rachunek rynku pieniężnego (MMA). Fundusz rynku pieniężnego to inwestycja sponsorowana przez towarzystwo funduszy inwestycyjnych. W związku z tym nie daje gwarancji kwoty głównej. Rachunek rynku pieniężnego to rodzaj oprocentowanego konta oszczędnościowego. Rachunki rynku pieniężnego są oferowane przez instytucje finansowe. Są ubezpieczeni przez Federalną Korporację Ubezpieczeń Depozytów (FDIC) i zazwyczaj mają ograniczone uprawnienia do transakcji.
Kluczowe wnioski
- Fundusz rynku pieniężnego to rodzaj funduszu wspólnego inwestowania, który inwestuje w wysokiej jakości krótkoterminowe instrumenty dłużne, środki pieniężne i ich ekwiwalenty.
- Chociaż fundusze rynku pieniężnego nie są tak bezpieczne jak gotówka, w spektrum inwestycyjnym uważane są za wyjątkowo niskie ryzyko.
- Fundusz rynku pieniężnego generuje dochód (podlegający opodatkowaniu lub zwolniony z podatku, w zależności od jego portfela), ale niewielki wzrost wartości kapitału.
- Fundusze rynku pieniężnego powinny być wykorzystywane jako miejsce do tymczasowego parkowania pieniędzy przed zainwestowaniem w inne miejsce lub dokonaniem przewidywanych nakładów pieniężnych; nie nadają się jako inwestycje długoterminowe.
Jak działa fundusz rynku pieniężnego
Fundusze rynku pieniężnego działają jak typowy fundusz inwestycyjny. Emitują jednostki lub akcje podlegające wykupowi na rzecz inwestorów i są zobowiązani do przestrzegania wytycznych opracowanych przez organy nadzoru finansowego (na przykład wytyczne amerykańskiej Komisji Papierów Wartościowych i Giełd (SEC)).
Fundusz rynku pieniężnego może inwestować w następujące rodzaje dłużnych instrumentów finansowych:
- Akceptacje bankowe (BA) – krótkoterminowy dług gwarantowany przez bank komercyjny
- Certyfikaty depozytowe (CD) – bankowe certyfikaty oszczędnościowe z krótkoterminowym terminem zapadalności
- Papier komercyjny niezabezpieczony krótkoterminowy dług korporacyjny
- Umowy odkupu (repo) – krótkoterminowe rządowe papiery wartościowe
- Amerykańskie obligacje skarbowe – krótkoterminowe papiery dłużne
Zwroty z tych instrumentów zależą od obowiązujących rynkowych stóp procentowych, a zatem ogólne zwroty z funduszy rynku pieniężnego zależą również od stóp procentowych.
Rodzaje funduszy rynku pieniężnego
Fundusze rynku pieniężnego są podzielone na różne typy w zależności od klasy zainwestowanych aktywów, okresu zapadalności i innych atrybutów.
Fundusz Prime Money
Fundusz prime money inwestuje w papiery dłużne o zmiennym oprocentowaniu i papiery komercyjne z aktywów innych niż skarbowe, takie jak te emitowane przez korporacje, agencje rządowe Stanów Zjednoczonych i przedsiębiorstwa sponsorowane przez rząd (GSE).
Rządowy fundusz pieniężny
Rządowy fundusz pieniężny inwestuje co najmniej 99,5% łącznych aktywów w gotówkę, rządowe papiery wartościowe i umowy odkupu, które są w pełni zabezpieczone gotówką lub rządowymi papierami wartościowymi.
Fundusz Skarbu
Fundusz skarbowy inwestuje w standardowe dłużne papiery wartościowe emitowane przez bony skarbowe USA, takie jak bony skarbowe, obligacje skarbowe i bony skarbowe.
Fundusz zwolniony z podatku
Fundusz pieniężny zwolniony z podatku oferuje zarobki wolne od amerykańskiego federalnego podatku dochodowego. W zależności od dokładnych papierów wartościowych, w które inwestuje, zwolniony z podatku fundusz pieniężny może mieć również zwolnienie z państwowego podatku dochodowego. Do tego typu funduszy rynku pieniężnego należą przede wszystkim obligacje komunalne i inne dłużne papiery wartościowe.
Niektóre fundusze rynku pieniężnego mają przyciągać pieniądze instytucjonalne o wysokiej minimalnej kwocie inwestycji (często 1 milion USD). Jednak inne fundusze rynku pieniężnego są funduszami detalicznymi i są dostępne dla inwestorów indywidualnych ze względu na ich niewielkie minimum.
Uwagi specjalne
Standard wartości aktywów netto (NAV)
Wszystkie cechy standardowego funduszu wspólnego inwestowania dotyczą funduszu rynku pieniężnego, z jedną kluczową różnicą. Celem funduszu rynku pieniężnego jest utrzymanie wartości aktywów netto (NAV) na poziomie 1 USD na akcję. Wszelkie nadwyżki zysków, które są generowane przez odsetki od udziałów w portfelu, są przekazywane inwestorom w formie wypłaty dywidendy. Inwestorzy mogą kupować lub umarzać jednostki uczestnictwa funduszy rynku pieniężnego za pośrednictwem towarzystw funduszy inwestycyjnych, domów maklerskich i banków.
Jedną z głównych przyczyn popularności funduszy rynku pieniężnego jest utrzymanie przez nie NAV 1 USD. Wymóg ten zmusza zarządzających funduszami do dokonywania regularnych płatności na rzecz inwestorów, zapewniając im regularny przepływ dochodów. Umożliwia również łatwe obliczenia i śledzenie zysków netto generowanych przez fundusz.
Breaking the Buck
Czasami fundusz rynku pieniężnego może spaść poniżej 1 USD NAV. Stwarza to stan, do którego czasami odnosi się potoczny termin „łamanie grosza”. Kiedy taki stan występuje, można go przypisać przejściowym wahaniom cen na rynkach pieniężnych. Jeśli jednak będzie się utrzymywał, stan ten może wywołać moment, w którym dochody z lokat funduszu rynku pieniężnego nie przekroczą jego kosztów operacyjnych lub strat inwestycyjnych.
Na przykład, jeśli fundusz wykorzystał nadmierną dźwignię finansową przy zakupie instrumentów – lub ogólne stopy procentowe spadły do bardzo niskiego poziomu, zbliżonego do zera – i fundusz zbankrutował, to jeden z tych scenariuszy może doprowadzić do sytuacji, w której fundusz nie będzie mógł spełnić żądań wykupu. W takim przypadku regulatorzy mogą wkroczyć do akcji i wymusić likwidację funduszu. Jednak przypadki złamania grosza są bardzo rzadkie.
W 1994 roku doszło do pierwszego złamania kasy. Fundusz rynku pieniężnego rządu USA Community Bankers został zlikwidowany po cenie 0,96 USD za akcję. Było to wynikiem dużych strat, jakie fundusz poniósł po okresie intensywnych inwestycji w instrumenty pochodne.
W 2008 roku, po bankructwie Lehman Brothers, szanowny Rezerwowy Fundusz Podstawowy również złamał grosze. Fundusz posiadał miliony zobowiązań dłużnych Lehman Brothers, a spanikowany wykup dokonywany przez inwestorów spowodował, że jego NAV spadł do 0,97 USD na akcję. Wycofanie pieniędzy spowodowało likwidację Rezerwowego Funduszu Podstawowego. To wydarzenie wywołało chaos na rynkach pieniężnych.
Aby temu zapobiec, w 2010 r. – w następstwie kryzysu finansowego z 2008 r. – SEC wydała nowe zasady lepszego zarządzania funduszami rynku pieniężnego. Zasady te miały na celu zapewnienie większej stabilności i odporności poprzez nałożenie surowszych ograniczeń na posiadane portfele i wprowadzenie przepisów dotyczących nakładania opłat za płynność i zawieszania umorzeń.
Regulacja funduszy rynku pieniężnego
W Stanach Zjednoczonych fundusze rynku pieniężnego znajdują się pod nadzorem SEC. Ten organ regulacyjny określa niezbędne wytyczne dotyczące charakterystyki, zapadalności i różnorodności dopuszczalnych inwestycji w fundusz rynku pieniężnego.
Zgodnie z przepisami fundusz pieniężny inwestuje głównie w instrumenty dłużne o najwyższym ratingu, których termin zapadalności powinien wynosić poniżej 13 miesięcy. Portfel funduszy rynku pieniężnego musi utrzymywać średni ważony okres zapadalności (WAM) wynoszący 60 dni lub mniej. Ten wymóg WAM oznacza, że średni okres zapadalności wszystkich zainwestowanych instrumentów – proporcjonalnie do ich wagi w portfelu funduszu – nie powinien przekraczać 60 dni. To ograniczenie terminu zapadalności ma na celu zapewnienie, że tylko wysoce płynne instrumenty kwalifikują się do inwestycji, a pieniądze inwestora nie są zablokowane w instrumentach o długim terminie zapadalności, które mogą zepsuć płynność.
Fundusz rynku pieniężnego nie może inwestować więcej niż 5% w jednego emitenta (w celu uniknięcia ryzyka specyficznego dla emitenta). Wyjątek od tej reguły stanowią jednak papiery wartościowe emitowane przez rząd oraz umowy z przyrzeczeniem odkupu.
Zalety i wady funduszy rynku pieniężnego
Fundusze rynku pieniężnego konkurują z podobnymi opcjami inwestycyjnymi, takimi jak rachunki bankowe na rynku pieniężnym, ultrakrótkie fundusze obligacyjne i ulepszone fundusze gotówkowe. Te opcje inwestycyjne mogą inwestować w szerszą gamę aktywów, a także dążyć do wyższych zwrotów.
Podstawowym celem funduszu rynku pieniężnego jest zapewnienie inwestorom bezpiecznej drogi do inwestowania w bezpieczne i wysoce płynne aktywa oparte na dłużnych równowartościach pieniężnych przy użyciu mniejszych kwot inwestycji. W sferze inwestycji typu fundusze wspólnego inwestowania fundusze rynku pieniężnego charakteryzują się niskim ryzykiem i niską stopą zwrotu.
Wielu inwestorów woli lokować w takich funduszach znaczne kwoty na krótki okres. Jednak fundusze rynku pieniężnego nie nadają się do długoterminowych celów inwestycyjnych, takich jak planowanie emerytalne. Dzieje się tak, ponieważ nie oferują one dużego wzrostu wartości kapitału.
Fundusze rynku pieniężnego wydają się atrakcyjne dla inwestorów, ponieważ są dostarczane bez obciążeń – bez opłat za subskrypcję ani opłat za umorzenie. Wiele funduszy zapewnia również inwestorom zyski uprzywilejowane podatkowo, inwestując w miejskie papiery wartościowe, które są zwolnione z podatku na poziomie podatków federalnych (aw niektórych przypadkach również na poziomie stanowym).
Plusy
- Bardzo niskie ryzyko
- Bardzo płynny
- Lepsze zwroty niż konta bankowe
Cons
- Brak ubezpieczenia FDIC
- Brak wzrostu wartości kapitału
- Wrażliwy na zmiany stóp procentowych, polityka pieniężna
Należy pamiętać, że fundusze rynku pieniężnego nie są objęte federalnym ubezpieczeniem depozytów FDIC, podczas gdy rachunki depozytowe rynku pieniężnego, konta oszczędnościowe online i certyfikaty depozytowe są objęte tym rodzajem ubezpieczenia. Podobnie jak inne inwestycyjne papiery wartościowe, fundusze rynku pieniężnego podlegają przepisom ustawy o spółkach inwestycyjnych z 1940 r.
Aktywny inwestor, który ma czas i wiedzę, aby szukać możliwie najlepszych krótkoterminowych instrumentów dłużnych – oferujących możliwie najlepsze stopy procentowe przy preferowanym poziomie ryzyka – może preferować samodzielne inwestowanie w różne dostępne instrumenty. Z drugiej strony, mniej doświadczony inwestor może woleć wybrać ścieżkę funduszy rynku pieniężnego, powierzając zarządzanie pieniędzmi operatorom funduszy.
Udziałowcy funduszu mogą zazwyczaj wypłacić swoje pieniądze w dowolnym momencie, ale mogą mieć ograniczenie liczby wypłat w określonym okresie.
Historia funduszy rynku pieniężnego
Fundusze rynku pieniężnego zostały zaprojektowane i uruchomione w Stanach Zjednoczonych we wczesnych latach siedemdziesiątych XX wieku. Szybko zyskały popularność, ponieważ były łatwym sposobem dla inwestorów na zakup puli papierów wartościowych, które generalnie oferowały lepsze zwroty niż te dostępne w standardowym oprocentowanym banku konto.
Papiery komercyjne stały się powszechnym składnikiem wielu funduszy rynku pieniężnego. Wcześniej fundusze rynku pieniężnego posiadały tylko obligacje rządowe. Jednak to przejście od samych obligacji rządowych skutkowało wyższymi rentownościami. Jednocześnie to poleganie na papierach komercyjnych doprowadziło do kryzysu rezerwowego funduszu podstawowego.
Oprócz reform, które SEC wprowadziła w 2010 r., SEC wprowadziła również pewne fundamentalne zmiany strukturalne w sposobie regulowania funduszy rynku pieniężnego w 2016 r.
Te zmiany wymagały od najlepszych instytucjonalnych funduszy rynku pieniężnego unoszenia wartości NAV i zaprzestania utrzymywania stabilnej ceny. Detaliczne i rządowe fundusze rynku pieniężnego mogły utrzymać stabilną politykę 1 dolara na akcję. Przepisy zapewniły również zarządom pozarządowych funduszy rynku pieniężnego nowe narzędzia do rozwiązywania problemów z runami.
Fundusze rynku pieniężnego dzisiaj
Dziś fundusze rynku pieniężnego stały się jednym z podstawowych filarów współczesnych rynków kapitałowych. Inwestorom oferują zdywersyfikowany, profesjonalnie zarządzany portfel o wysokiej dziennej płynności. Wielu inwestorów wykorzystuje fundusze rynku pieniężnego jako miejsce do przechowywania gotówki do czasu podjęcia decyzji o innych inwestycjach lub potrzebach finansowania, które mogą pojawić się w perspektywie krótkoterminowej.
Stopy procentowe dostępne dla różnych instrumentów składających się na portfel funduszu rynku pieniężnego są kluczowymi czynnikami określającymi zwrot z danego funduszu rynku pieniężnego. Wystarczy spojrzeć na dane historyczne, aby uzyskać wystarczające informacje o tym, jak kształtowały się stopy zwrotu na rynku pieniężnym.
W ciągu dekady obejmującej lata 2000–2010 polityka pieniężna Banku Rezerw Federalnych doprowadziła do tego, że krótkoterminowe stopy procentowe – oprocentowanie, które banki płacą, aby pożyczać od siebie pieniądze – oscylowały wokół 0%. Te bliskie zeru stopy oznaczały, że inwestorzy funduszy rynku pieniężnego odnotowali zwroty, które były znacznie niższe niż w poprzednich dziesięcioleciach. Ponadto, wraz z zaostrzeniem przepisów po kryzysie finansowym w 2008 r., Liczba papierów wartościowych, które można było zainwestować, zmniejszyła się.
Badanie porównawcze z 2012 r. Przeprowadzone przez Winthrop Capital Management wskazuje, że chociaż aktywa netto Federated Prime Money Market Fund wzrosły z 95,7 mld USD do 204,1 mld USD w latach 2007–2011, całkowity zwrot z funduszu faktycznie spadł z 4,78% do 0% w okresie w tym samym okresie.
Inną polityką gospodarczą ostatnich lat, która wywarła negatywny wpływ na fundusze rynku pieniężnego, jest poluzowanie ilościowe (QE). QE to niekonwencjonalna polityka pieniężna, w ramach której bank centralny kupuje rządowe papiery wartościowe lub inne papiery wartościowe z rynku w celu obniżenia stóp procentowych i zwiększenia podaży pieniądza.
Ponieważ główne gospodarki na całym świecie – w tym Stany Zjednoczone – stosowały środki łagodzenia ilościowego w następstwie kryzysu finansowego w 2008 r., Znaczna część pieniędzy z tego programu trafiła do funduszy inwestycyjnych rynku pieniężnego jako przystań. Ta migracja środków doprowadziła do utrzymywania stóp procentowych na niskim poziomie przez długi czas oraz do zmniejszenia zwrotów z funduszy rynku pieniężnego.