Jak ustalana jest cena instrumentu pochodnego?

Różne rodzaje instrumentów pochodnych mają różne mechanizmy wyceny. Instrument pochodny to po prostu kontrakt finansowy, którego wartość jest oparta na jakimś instrumencie bazowym (np. Cenie akcji, obligacji lub towaru). Najpopularniejszymi rodzajami instrumentów pochodnych są kontrakty futures, kontrakty forward, opcje i swapy. Bardziej egzotyczne pochodne mogą opierać się na czynnikach takich jak pogoda lub emisja dwutlenku węgla.

Podstawy wyceny kontraktów futures

Kontrakty futures to ustandaryzowane kontrakty finansowe, które pozwalają posiadaczom kupować lub sprzedawać bazowe aktywa lub towary po określonej cenie w przyszłości, która jest obecnie zablokowana. Dlatego wartość kontraktu futures jest oparta na cenie gotówkowej towaru.

Ceny kontraktów futures często odbiegają nieco od ceny gotówkowej lub ceny spot instrumentu bazowego. Różnica między ceną gotówkową towaru a ceną futures jest podstawą. Jest to kluczowa koncepcja dla zarządzających portfelami i traderów, ponieważ związek między cenami gotówki i kontraktów terminowych wpływa na wartość kontraktów wykorzystywanych do zabezpieczenia. Ponieważ do wygaśnięcia najbliższego kontraktu istnieją luki między ceną kasową a względną, podstawa niekoniecznie jest dokładna.

Oprócz odchyleń powstałych ze względu na lukę czasową między wygaśnięciem kontraktu futures a towarem kasowym, może się również różnić jakość produktu, lokalizacja dostawy i stan faktyczny. Ogólnie rzecz biorąc, podstawa jest wykorzystywana przez inwestorów do mierzenia opłacalności dostawy gotówki lub faktycznej, a także służy do wyszukiwania okazji do arbitrażu.

Na przykład rozważmy kontrakt futures na kukurydzę, który obejmuje 5000 buszli kukurydzy. Jeśli cena kukurydzy wynosi 5 USD za buszel, wartość kontraktu wynosi 25 000 USD. Kontrakty futures są standaryzowane i obejmują określoną kwotę i jakość towaru bazowego, dzięki czemu można nimi handlować na scentralizowanej giełdzie. Cena kontraktów futures zmienia się w stosunku do ceny spot towaru w oparciu o podaż i popyt na ten towar.

Napastnicy są wyceniane podobnie do futures, ale przekazuje się nietypowe kontrakty, które rozmieszczone zamiast między dwoma kontrahentami i transakcji over-the-counter większą elastyczność terminów.

Podstawy wyceny opcji

ceną wykonania, przed wygaśnięciem kontraktu.

Podstawowym celem teorii wyceny opcji jest obliczenie prawdopodobieństwa, że ​​opcja zostanie wykonana lub będzie  w cenie  (ITM) w momencie wygaśnięcia. Cena aktywów bazowych ( cena wykonania,  zmienność,  stopa procentowa i czas do wygaśnięcia, czyli liczba dni między datą obliczenia a datą wykonania opcji, to powszechnie stosowane zmienne, które są wprowadzane do modeli matematycznych w celu wyliczenia teoretyczna wartość godziwa opcji.

Oprócz akcji i spółki  strajkowych  ceny, czas, zmienność, a stopy procentowe są również dość integralną w dokładnie wyceny opcji. Im dłużej inwestor będzie musiał skorzystać z opcji, tym większe prawdopodobieństwo, że będzie to ITM w momencie wygaśnięcia. Podobnie, im bardziej zmienny jest instrument bazowy, tym większe jest prawdopodobieństwo wygaśnięcia ITM. Wyższe stopy procentowe powinny przełożyć się na wyższe ceny opcji.

Najbardziej znanym modelem wyceny opcji jest metoda Blacka-Scholesa. Metoda ta uznaje podstawową cenę akcji, opcja cenę wykonania, czasu, aż opcja wygasa, podkreślając free zmienność i wolnej od ryzyka stopy procentowej w celu zapewnienia wartość opcji. Istnieją inne popularne modele, takie jak modele wyceny drzewa dwumianowego i drzewa trójmianowego.

Podstawy wyceny swapów

Swapy  to instrumenty pochodne, które stanowią umowę między dwiema stronami dotyczącą wymiany szeregu  przepływów pieniężnych  w określonym czasie. Swapy oferują dużą elastyczność w projektowaniu i konstruowaniu umów opartych na wzajemnym porozumieniu. Ta elastyczność generuje wiele odmian wymiany, z których każda służy do określonego celu. Na przykład jedna strona może zamienić stały przepływ środków pieniężnych, aby otrzymać zmienny przepływ pieniężny, który zmienia się wraz ze zmianą stóp procentowych. Inni mogą wymieniać przepływy pieniężne związane ze stopami procentowymi w jednym kraju na przepływy w innym.

Najbardziej podstawowym rodzajem swapu jest  zwykły waniliowy  swap na stopę procentową. W tego rodzaju zamianie strony zgadzają się na wymianę płatności odsetek. Na przykład załóżmy, że Bank A zgadza się dokonywać płatności na rzecz Banku B na podstawie stałej stopy procentowej, podczas gdy Bank B zgadza się dokonywać płatności na rzecz Banku A w oparciu o zmienną stopę procentową.

Wartość swapu w dniu inicjacji będzie wynosić zero dla obu stron. Aby to stwierdzenie było prawdziwe, wartości strumieni pieniężnych, które strony swapowe zamierzają wymienić, powinny być równe. Koncepcja ta jest zilustrowana hipotetycznym przykładem, w którym wartość nogi stałej i nogi pływającej swapu będzie wynosić odpowiednio  V fix  i  V fl  . Tak więc przy inicjacji:

Kwoty nominalne nie są wymieniane w ramach swapów procentowych, ponieważ kwoty te są równe i nie ma sensu ich wymiany. Jeżeli przyjmie się, że strony również zdecydują się na wymianę kwoty nominalnej na koniec okresu, proces będzie podobny do wymiany obligacji o  stałym oprocentowaniu na obligację  o  zmiennym oprocentowaniu  o tej samej wartości nominalnej. Dlatego takie kontrakty swapowe mogą być wyceniane w kategoriach obligacji o stałym i zmiennym oprocentowaniu.