Obligacja o stałym oprocentowaniu

Co to jest obligacja o stałym oprocentowaniu?

Obligacja o stałym oprocentowaniu to obligacja oprocentowana na tym samym poziomie przez cały okres jej obowiązywania. Inwestor, który chce uzyskać gwarantowane oprocentowanie na określony okres, może zakupić obligację o stałym oprocentowaniu w postaci obligacji skarbowej, korporacyjnej, komunalnej lub certyfikatu depozytowego (CD). Ze względu na stałą i poziomą stopę procentową są one ogólnie znane jako papiery wartościowe o stałym dochodzie.

Obligacje o stałym oprocentowaniu można porównać z obligacjami o zmiennym lub zmiennym oprocentowaniu.

Zrozumienie obligacji o stałym oprocentowaniu

Obligacja o stałym oprocentowaniu to długoterminowy instrument dłużny, który płaci stałą stopę kuponową przez okres trwania obligacji. Stała stopa procentowa jest wskazana w umowie powierniczej w momencie emisji i płatna w określonych terminach do terminu wykupu obligacji. Korzyścią z posiadania obligacji o stałym oprocentowaniu jest to, że inwestorzy wiedzą z całą pewnością, jakie odsetki zarobią i jak długo. Dopóki emitent obligacji nie spłaci obligacji lub nie wezwie ich do zapłaty, posiadacz obligacji może dokładnie przewidzieć, jaki będzie jego zwrot z inwestycji.

Kluczowym ryzykiem związanym z posiadaniem obligacji o stałym oprocentowaniu jest ryzyko stopy procentowej lub szansa na wzrost oprocentowania obligacji, co sprawi, że istniejące obligacje inwestora będą mniej wartościowe. Na przykład załóżmy, że inwestor kupuje obligację oprocentowaną według stałej stopy 5%, ale stopy procentowe w gospodarce wzrosną do 7%. Oznacza to, że nowe obligacje są emitowane z oprocentowaniem 7%, a inwestor nie uzyskuje już możliwie najlepszego zwrotu ze swojej inwestycji. Ponieważ istnieje odwrotna zależność między cenami obligacji a stopami procentowymi, wartość obligacji inwestora spadnie, aby odzwierciedlić wyższą stopę procentową na rynku. Jeśli chce sprzedać swoją 5% obligację, aby ponownie zainwestować wpływy w nowe 7% obligacje, może to zrobić ze stratą, ponieważ cena rynkowa obligacji spadłaby. Im dłuższy okres obowiązywania obligacji o stałym oprocentowaniu, tym większe ryzyko wzrostu stóp procentowych i obniżenia wartości obligacji.

Jeśli stopy procentowe spadną do 3%; jednak 5% obligacja inwestora zyskałaby na wartości, gdyby ją sprzedał, ponieważ cena rynkowa obligacji rośnie wraz ze spadkiem stóp procentowych. Stała stopa oprocentowania jego obligacji w warunkach spadających stóp procentowych będzie bardziej atrakcyjną inwestycją niż nowe obligacje wyemitowane na poziomie 3%.

Inne uwagi

Inwestor mógłby zmniejszyć swoje ryzyko stopy procentowej, wybierając krótszy okres obowiązywania obligacji. Prawdopodobnie zarabiałby jednak niższą stopę procentową, ponieważ krótkoterminowa obligacja o stałym oprocentowaniu będzie zazwyczaj płaciła mniej niż długoterminowa obligacja o stałym oprocentowaniu. Jeśli posiadacz obligacji zdecyduje się trzymać swoją obligację do terminu zapadalności i nie sprzeda jej na otwartym rynku, nie będzie się obawiał ewentualnych wahań stóp procentowych.

Rzeczywista wartość obligacji o stałym oprocentowaniu jest narażona na stratę w wyniku inflacji. Ponieważ obligacje są długoterminowymi papierami wartościowymi, rosnące ceny z biegiem czasu mogą osłabić siłę nabywczą każdej wypłaty odsetek, jaką dokonuje obligacja. Na przykład, jeśli dziesięcioletnia obligacja płaci 250 dolarów stałych kuponów co pół roku, za pięć lat, rzeczywista wartość 250 dolarów będzie dziś bezwartościowa. Kiedy inwestorzy martwią się, że rentowność obligacji nie nadąży za rosnącymi kosztami inflacji, cena obligacji spada, ponieważ jest mniejszy popyt na nią.

Obligacja o stałym oprocentowaniu niesie również ryzyko płynności dla tych inwestorów, którzy rozważają sprzedaż obligacji przed terminem wykupu. Ryzyko to występuje, gdy różnica między ceną kupna a ceną sprzedaży obligacji jest zbyt duża. Jeśli tak się stanie, a posiadacz obligacji żąda (cena sprzedaży) więcej, niż inwestorzy chcą zapłacić (cena kupna), wówczas pierwotny posiadacz może zostać postawiony w scenariuszu, w którym sprzedaje papier wartościowy ze stratą lub znacznie obniżoną stopą, a tym samym poświęcenie płynności.