Inflation Hawk
Co to jest jastrząb inflacji?
Jastrząb inflacyjny to decydent lub doradca, którego interesuje głównie potencjalny wpływ stóp procentowych na politykę fiskalną. Jastrzębie są postrzegane jako skłonne pozwolić na wzrost stóp procentowych, aby utrzymać inflację pod kontrolą.
Kluczowe wnioski
- Jastrzębie to decydenci i doradcy, którzy opowiadają się za wyższymi stopami procentowymi, aby utrzymać inflację w ryzach.
- Przeciwieństwem jastrzębia jest gołąb, który preferuje bardziej akomodacyjną politykę stóp procentowych w celu stymulowania wydatków w gospodarce.
- W zależności od stanu gospodarki USA decydenci mogą zmieniać stanowisko z jastrzębiego lub gołębi.
Zrozumieć jastrzębie inflacji
Jastrząb ogólnie opowiada się za stosunkowo wyższymi stopami procentowymi, jeśli są one potrzebne do kontrolowania inflacji. Innymi słowy, jastrzębie mniej przejmują się wzrostem gospodarczym, a bardziej skupiają się na potencjalnej presji recesyjnej wywołanej wysokimi stopami inflacji.
Chociaż opisano tutaj najbardziej powszechne użycie terminu jastrząb, jest on używany w różnych kontekstach. W każdym przypadku odnosi się do kogoś, kto jest intensywnie skupiony na konkretnym aspekcie większego dążenia lub przedsięwzięcia. Na przykład jastrząb budżetowy uważa, że budżet federalny ma ogromne znaczenie – tak jak zwykły jastrząb (lub jastrząb inflacyjny) koncentruje się na stopach procentowych.
Zalety i wady zasad Hawk
Chociaż słowo jastrząb jest często stosowane jako zniewaga, wysokie stopy procentowe mogą nieść korzyści ekonomiczne. Chociaż zmniejszają prawdopodobieństwo pożyczenia środków przez ludzi, zwiększają prawdopodobieństwo, że zaoszczędzą pieniądze.
W niektórych przypadkach banki mogą swobodnie pożyczać pieniądze, gdy stopy procentowe są wyższe. Wysokie stopy rozpraszają ryzyko, przez co banki są potencjalnie bardziej skłonne do akceptowania pożyczkobiorców z mniej niż idealną historią kredytową. Co więcej, jeśli kraj podwyższy stopy procentowe, ale jego partnerzy handlowi nie, może to spowodować spadek cen towarów importowanych.
W niektórych przypadkach banki mogą swobodnie pożyczać pieniądze, gdy stopy procentowe są wyższe. Wysokie stopy rozpraszają ryzyko, przez co banki są potencjalnie bardziej skłonne do akceptowania pożyczkobiorców z mniej niż idealną historią kredytową. Co więcej, jeśli kraj podwyższy stopy procentowe, ale jego partnerzy handlowi nie, może to spowodować spadek cen towarów importowanych.
Wyższe stopy procentowe są deflacyjne – więc stosując prostą relację parytetu siły nabywczej – jeśli względna stopa inflacji w USA spada w stosunku do stopy inflacji u partnera handlowego, kurs wymiany powinien zostać dostosowany, aby utrzymać ceny zgodnie z umacnianiem się dolara w stosunku do partnerów handlowych Kiedy dolar zyskuje na wartości, cena towarów w stosunku do partnera handlowego staje się tańsza dla nabywcy z USA.
Przeciwieństwem jastrzębia jest gołąb, czyli doradca ds. Polityki gospodarczej, który preferuje politykę pieniężną z niskimi stopami procentowymi. Gołębie zazwyczaj uważają, że niższe stawki pobudzą gospodarkę, prowadząc do wzrostu zatrudnienia.
Nie są to jedyne przypadki w ekonomii, w których zwierzęta są używane jako deskryptory. Byki i niedźwiedzie są również używane, gdzie to pierwsze odnosi się do rynku, na który wpływają rosnące ceny, podczas gdy drugie jest typowym rynkiem, na którym ceny spadają.
Kto jest uważany za jastrzębia inflacji?
Esther George, prezes Rezerwy Federalnej w Kansas City (Fed), jest uważana za jastrzębia. George jest zwolennikiem podnoszenia stóp procentowych i obawia się potencjalnych baniek cenowych, które towarzyszą inflacji.
Loretta Mester, prezes Cleveland Fed, również mieści się w tej kategorii. Mester studiował pod okiem Charlesa Plossera, byłego prezesa Fed Bank of Philadelphia i zagorzałego jastrzębia. Martwi się inflacją spowodowaną niskimi stopami procentowymi, za którymi opowiadają się gołębie.
Spośród obecnych członków Fed z prawem głosu, Raphael Bostic, prezes Fed z Atlanty, jest uważany za dość jastrzębiego.
Czy jastrzębie mogą stać się gołębiami i odwrotnie?
Tak, jak pokazuje najnowsza historia przywództwa amerykańskiego Fed.
Alan Greenspan, który był przewodniczącym Fed w latach 1987–2006, był uważany za dość jastrzębiego w 1987 r., Ale z czasem zmienił się na stosunkowo gołębie stanowisko. Ben Bernanke, który służył na stanowisku od 2006 do 2014 roku, również zmieniał się z jastrzębimi i gołębiimi tendencjami.
Janet Yellen, szefowa Fed w latach 2014-2018, była ogólnie postrzegana jako gołębica, która zobowiązała się do utrzymania niskich stóp procentowych. Jerome Powell, powołany na stanowisko w 2018 r., Został oceniony jako „neutralny” (ani jastrzębi, ani gołębi) przez Bloomberg Intelligence Fed Spectrometer.
Jak ustalane są stopy procentowe?
Na ośmiu corocznych spotkaniach grupa z Fed analizuje wskaźniki ekonomiczne, takie jak indeks cen konsumpcyjnych (CPI) i indeks cen producenta (PPI) i określa, czy stopy powinny rosnąć, spadać, czy też pozostać bez zmian. Ci, którzy popierają wysokie stopy procentowe, to jastrzębie, a zwolennicy niskich stóp procentowych to gołębie.
Wysokie stopy procentowe powodują, że pożyczanie jest mniej atrakcyjne. W rezultacie konsumenci są mniej skłonni do dokonywania dużych zakupów lub zaciągania kredytów. Brak wydatków oznacza niższy popyt, co pomaga utrzymać stabilne ceny i zapobiega inflacji.
Natomiast niskie stopy procentowe zachęcają konsumentów do zaciągania kredytów na samochody, domy i inne dobra. Konsumenci wydają więcej i ostatecznie pojawia się inflacja.
Odpowiedzialnością Fed za zrównoważenie wzrostu gospodarczego i inflacji jest manipulowanie stopami procentowymi.