Indeks podatków i cen (TPI)

Co oznacza podatki i indeks cen?

Wskaźnik podatkowo-cenowy (TPI) jest miarą odsetka, jaki musi wzrosnąć dochód konsumenta, aby utrzymać ten sam poziom siły nabywczej. Wskaźnik podatkowo-cenowy (TPI) uwzględnia zmiany cen detalicznych spowodowane inflacją, a także zmiany podatków bezpośrednich, które zmniejszają dochód do dyspozycji konsumenta. Ten indeks jest używany w Wielkiej Brytanii.

Administracja Margaret Thatcher jako pierwsza wprowadziła miernik TPI. To dodało TPI jako trzeci sposób pomiaru siły nabywczej podatników i zdolności do utrzymania standardów życia, dołączając do  Indeksu Cen Detalicznych (RPI) i RPI (X).

Indeks taki jak TPI pomaga decydentom zrozumieć, o ile musi wzrosnąć pensja danej osoby, aby utrzymać jakość życia w miarę upływu czasu.

Zrozumienie wskaźnika podatku i cen (TPI)

Indeks podatkowy i cenowy uwzględnia więcej czynników niż indeks cen detalicznych. RPI wykorzystuje jedynie zmiany cen detalicznych, podczas gdy TPI uwzględnia również inne czynniki wpływające na dochód do dyspozycji, a mianowicie podatki. Wzrost zarówno podatków bezpośrednich, jak i ceny towarów detalicznych wymaga, aby dochód konsumenta wzrósł bardziej niż same ceny detaliczne. Jeśli podatki bezpośrednie, takie jak podatki dochodowe, spadają, podczas gdy cena towarów detalicznych rośnie, RPI wykazuje większy wzrost niż TPI.

Miary takie jak TPI są ważnymi narzędziami do kształtowania polityki fiskalnej i przepisów prawa pracy. Powiedzmy, że przeciętny pracownik najemny w kraju zarabia 60 000 dolarów rocznie, a kiedy zaczyna tę pracę, pensja ta pozwala temu pracownikowi na wygodne życie i zakup domu. Jeśli jednak ten sam pracownik będzie nadal pracował na tym samym stanowisku za taką samą dokładną pensję, to 60 000 dolarów nie pójdzie tak daleko 20 lat później. Wynika to z inflacji i rosnących podatków.

TPI dzisiaj

TPI jest regularnie publikowany przez Office for National Statistics. W styczniu 2017 r. Stopa inflacji mierzona wskaźnikiem wzrosła w ciągu ostatnich 12 miesięcy o 3,1%. Historycznie rzecz biorąc, liczba ta jest stosunkowo niska. Na przykład wskaźnik TPI odzwierciedlał zmianę o 25,5 rok do roku w styczniu 1975 r., Co odzwierciedla potrzebę wzrostu dochodów o 25,5% w ciągu 12 miesięcy, aby osoba mogła utrzymać tę samą siłę nabywczą i jakość życia.