Indeks cen detalicznych (RPI)

Co to jest indeks cen detalicznych (RPI)?

Indeks cen detalicznych (RPI) jest jednym z dwóch głównych mierników inflacji konsumenckiej opracowywanych przez Urząd Statystyczny Zjednoczonego Królestwa (ONS). W Wielkiej Brytanii nie są one uważane za oficjalne statystyki, ale są używane do pewnych typów eskalacji kosztów. RPI został wprowadzony w Wielkiej Brytanii w 1947 r., A oficjalnie został wprowadzony w 1956 r.

Zrozumienie wskaźnika cen detalicznych (RPI)

Indeks cen detalicznych (RPI) to starsza miara inflacji, która jest nadal publikowana, ponieważ służy do obliczania kosztów utrzymania i eskalacji płac; rząd nie uważa go jednak za oficjalną stopę inflacji. RPI został po raz pierwszy obliczony dla czerwca 1947 r., W dużej mierze zastępując poprzedni wskaźnik kosztów utrzymania. Kiedyś była to główna oficjalna miara inflacji. Jednak wskaźnik cen konsumpcyjnych (CPI) obecnie w dużej mierze służy temu celowi.

Rząd Wielkiej Brytanii nadal wykorzystuje RPI do niektórych celów, takich jak obliczanie kwot płatnych z tytułu indeksowanych papierów wartościowych, w tym indeksowanych loszek i podwyżek czynszów za mieszkania socjalne. Brytyjscy pracodawcy używają go również jako punktu wyjścia w negocjacjach płacowych. Jednak od 2003 r. Nie jest już wykorzystywany do wyznaczania celu inflacyjnego Komitetu Polityki Pieniężnej Banku Anglii, a od kwietnia 2011 r. Nie służy już jako podstawa do indeksacji emerytur byłych pracowników sektora publicznego. Od 2016 r. Brytyjska emerytura państwowa jest indeksowana według najwyższego ze wzrostu średnich zarobków, wskaźnika CPI lub stopy 2,5%.

W 2013 r., Po konsultacjach na temat możliwości poprawy RPI, krajowy statystyk brytyjski stwierdził, że formuła zastosowana do stworzenia RPI nie spełnia międzynarodowych standardów i zalecił opublikowanie nowego indeksu znanego jako RPIJ. Następnie ONS zdecydował, że nie będzie już klasyfikować RPI jako „statystyki krajowej”. ONS będzie jednak nadal obliczać RPI spośród kilku wersji wskaźnika inflacji, aby zapewnić spójne historyczne szeregi czasowe dotyczące inflacji. Czynniki indeksu są nadal wykorzystywane do korygowania o inflację zysków kapitałowych w celu uwzględnienia ich w obliczeniach podatkowych dla podmiotów podlegających podatkowi dochodowemu od osób prawnych w Wielkiej Brytanii

W styczniu 2018 roku Mark Carney, prezes Banku Anglii, powiedział, że RPI powinno zostać porzucone.

RPI a CPI

Podobnie jak lepiej znany wskaźnik CPI, RPI śledzi zmiany w koszcie stałego koszyka towarów w czasie i jest wytwarzany poprzez połączenie około 180 000 ofert cenowych dla około 700 reprezentatywnych pozycji. Jednak od czasu wprowadzenia wskaźnika CPI w 1996 r. 12-miesięczna inflacja w Wielkiej Brytanii była generalnie o około 0,9 punktu procentowego wyższa, mierzona za pomocą RPI, w porównaniu z CPI.

Różnica 0,9 punktu procentowego między RPI a CPI w Wielkiej Brytanii wynika z kilku powodów. Po pierwsze, RPI obejmuje szereg pozycji, które są wyłączone z CPI i odwrotnie. Po drugie, te dwa wskaźniki mierzą zmianę cen dla różnych populacji docelowych. Wreszcie te dwie miary wykorzystują różne formuły, co prowadzi do różnicy zwanej „efektem formuły”.