Jak naprawdę radzi sobie Twój fundusz powierniczy? - KamilTaylan.blog
4 maja 2021 18:45

Jak naprawdę radzi sobie Twój fundusz powierniczy?

Obliczanie zwrotu skuteczności inwestycji portfela w fundusze jest tylko punktem wyjścia dla procesu oceny wydajności. Chociaż bezwzględne zwroty z portfela mogą zadowolić większość inwestorów, należy przeprowadzić dokładniejszą ocenę, aby określić powodzenie każdej klasy aktywów w porównaniu z jej wskaźnikami referencyjnymi i porównywalnymi. Jak więc naprawdę radzi sobie Twoje portfolio? Czytaj dalej, aby się dowiedzieć.

Porównania kapitałowe funduszy powierniczych

Porównawcze rówieśnicze grupy kapitałowe ewoluowały tak szybko, jak style zarządzania. Dowolnego zarządzającego funduszem kapitałowym można porównać do ogólnego spektrum innych menedżerów. To porównanie jest szczególnie pomocne w ocenie skuteczności zespołu zarządzającego funduszem w czasach, gdy zwroty bezwzględne mieszczą się w zewnętrznym zakresie norm historycznych.

Uniwersum kapitałowe ma różne kształty i rozmiary, pochodzące ze wszystkich rówieśniczych grup kapitałowych, spółek o małej kapitalizacji, międzynarodowych i stylowych. Dwie z najbardziej popularnych grup rówieśniczych to wzrost i wartość. Jeśli Twoje pieniądze są inwestowane w fundusz inwestycyjny typu value, to należy je porównać z innymi funduszami typu value, wraz z ogólnym wszechświatem akcji. Zarządzający wartością zwykle inwestują w spółki, które wydają się notować poniżej ich wartości wewnętrznej, więc ich wyniki najprawdopodobniej nie będą podobne do wyników menedżera o stylu wzrostu w danym okresie. Menedżer ds. Wzrostu, z drugiej strony, unika cennych akcji i kieruje się w stronę firm, które według nich będą rosły szybciej niż cały rynek. Menedżerowie ds. Wzrostu zazwyczaj mają wzorce zwrotu podobne do innych menedżerów ds. Wzrostu.

Istnieje wiele baz danych zarówno dla rynku instytucjonalnego, jak i dla rynku funduszy inwestycyjnych; Callan i Lipper to dwaj powszechnie cytowani dostawcy wszechświatów porównawczych. Zbierają wyniki inwestycyjne z zaksięgowanych zwrotów z funduszy inwestycyjnych w momencie ich zgłaszania. Wszechświat (zwykle ponad 1000) jest podzielony na kwartyle, a czasem na decyle. Na przykład ranking funduszy inwestycyjnych w górnym kwartylu uzyskał wyniki w 25% najlepszych funduszy akcyjnych. Celem każdego menedżera jest jak najwyższa pozycja we wszechświecie.

W ogólnym wszechświecie akcyjnym istnieją również wycięcia ze świata rówieśników. Na przykład z 1000 funduszy w ogólnym wszechświecie może 350 byłoby zorientowanych na wzrost. Byłoby ważne, aby fundusz wzrostu zawsze zajmował wysokie miejsce wśród swoich rówieśników. Miałoby to jeszcze większe znaczenie, gdyby styl wzrostu był gorszy i nie był korzystny w okresie, do którego odnosi się ranking.

Oceny funduszu obligacji

Obligacyjne fundusze inwestycyjne  można również porównać z innymi funduszami. Istnieją ogólne wszechświaty obligacji, które są podzielone na segmenty rynku obligacji. Ponieważ spready między najwyższymi i najniższymi zwrotami z obligacji są zwykle mniejsze w porównaniu do spreadów funduszy akcyjnych, rankingi porównawcze mogą być bardzo podobne w przypadku wielu funduszy. Aby odróżnić sukces funduszu obligacji, można użyć innych narzędzi do oceny wyników.

Różne efekty są uważane za niesystematyczne i mogą być w pewnym stopniu kontrolowane przez zarządzającego obligacjami. Sektorowy sukces miałby miejsce wtedy, gdy menedżer postawiłby zakłady sektorowe na obszary, które mogły zostać niedowartościowane, a zatem osiągnęły lepsze wyniki niż ogólny rynek. Najlepszym sposobem oceny portfela za pomocą narzędzia do różnicowania sektorów jest użycie przeglądu portfela „przed” i „po”. Ponieważ jest to forma obstawiania stóp procentowych, wybór najlepszego miejsca na krzywej dochodowości będzie miał znaczenie podczas przeglądu przed i po. Efekt stopy procentowej jest skuteczny, gdy zarządzający obligacjami wybiera właściwe miejsce do inwestowania w krzywą dochodowości w ramach strategii przewidywania stóp procentowych. Ponieważ przewidywanie stóp procentowych jest jedną z najbardziej ryzykownych aktywnych strategii, można prawie założyć, że odniesie sukces, jeśli fundusz osiągnie wyniki znacznie powyżej lub poniżej reszty pakietu.

Ważne jest również, aby wykluczyć zarówno efekt rezydualny, jak i efekt dojrzałości, ponieważ są one uważane za systematyczne i nie mogą być kontrolowane przez decyzje menedżera. Rentowność odnosi się do pasywnego charakteru inwestowania w obligacje, w którym część zwrotu jest uzyskiwana tylko dzięki oprocentowaniu. Efekty rezydualne odnoszą się do zdarzeń losowych, które wpływają na zwrot z obligacji. Wyciągnięcie tych dwóch efektów z równania powinno ujawnić, jak skutecznie menedżer generował zwroty dzięki aktywnemu zarządzaniu.

Atrybucja wydajności

Analiza atrybucji jest stosunkowo nowym narzędziem, które nie jest szeroko stosowane przez inwestorów indywidualnych. Metoda polega na rozbiciu składników zwrotu funduszu w porównaniu z punktem odniesienia, aby określić, gdzie zarządzający uzyskał wynagrodzenie. Badając wybory dotyczące budowy portfela menedżera, użytkownik może określić, które decyzje były najbardziej opłacalne lub kosztowne. Elastyczność analizy atrybucji pozwala użytkownikowi na ocenę krzyżową dowolnego typu menedżera z dowolnym typem benchmarku. Jednym z kluczowych elementów wszystkich modeli atrybucji, zarówno dla porównania akcji, jak i obligacji, jest to, że wyniki prześledzą wpływ trzech głównych decyzji w podejściu odgórnym. Chociaż różne grupy branżowe nazywają je różnymi nazwami, ogólnie rzecz biorąc, są to ogólne decyzje dotyczące polityki inwestycyjnej, decyzje dotyczące alokacji aktywów i decyzje dotyczące wyboru zabezpieczeń.

Ogólne decyzje dotyczące polityki śledzą wszelkie skutki niezwiązane z alokacją aktywów lub wyborem zabezpieczeń. Decyzja o alokacji aktywów dotyczy sposobu, w jaki zarządzający rozdziela dolary z portfela na gotówkę, papiery wartościowe o stałym dochodzie i udziałowe papiery wartościowe. Przykładem decyzji o alokacji aktywów byłoby utrzymanie 10% wagi gotówki, gdy rynek spada. Jeśli menedżer pokona rynek w tym okresie, najprawdopodobniej będzie miał pozytywny efekt alokacji. Wybór zabezpieczeń może mieć pewien wpływ na wydajność, ale zwykle nie są one tak znaczące, jak efekty alokacji aktywów. Dowody empiryczne wykazały, że wybór papieru wartościowego ma stosunkowo niewielki wpływ na ogólne wyniki portfela. Analiza atrybucji ukazuje wpływ doboru doskonałych zabezpieczeń na ogólną wydajność.

Wskazówki dotyczące korzystania z ewaluacji

Chociaż ocena wydajności jest bardzo ważna, a nie tylko obliczanie zwrotów, konieczne jest spojrzenie na to wszystko w odpowiedniej perspektywie. Obejmuje to dokładną ocenę menedżera przed zatrudnieniem lub zwolnieniem. Zacznij od najbardziej ogólnego narzędzia i przejdź do narzędzi najbardziej szczegółowych, aby nie wyciągać niedokładnych wniosków na temat stylu lub strategii menedżera. Co najważniejsze, używaj najdłuższych dostępnych interwałów czasowych. W miarę jak cykle gospodarcze stają się coraz krótsze, tak samo jak cykle inwestycyjne. Na przykład, jeśli ocenia się menedżera ds. Wzrostu pod kątem wyboru, inwestor powinien sprawdzić, jak ten menedżer radził sobie w okresach, w których wzrost był na fali i poza modą. Pomocne byłoby również upewnienie się, że menedżer nie angażuje się w  dryfowanie stylów, powoli odchodząc od wybranej dyscypliny, gdy style się zmieniają. Chociaż takie posunięcie może poprawić ogólne wyniki menedżera, nie poprawi jego sukcesu jako menedżera ds. Rozwoju.

Podsumowanie

W miarę jak świat inwestycji staje się coraz bardziej złożony, tak samo postępuje proces oceny wyników. Samo obliczenie całkowitych wyników inwestycyjnych na zasadzie bezwzględnej nie wystarczy do oceny ogólnego sukcesu funduszu lub zarządzającego. Menedżerów akcji i obligacji należy oceniać na podstawie ich rankingów na tle innych menedżerów i menedżerów o podobnych stylach. Poza tym analiza atrybucji określa ilościowo powodzenie decyzji strategicznych, alokacji aktywów i wyboru zabezpieczeń. Ważne jest, aby mieć odpowiednią perspektywę na odpływy i odpływy cykli inwestycyjnych, a co najważniejsze, zawsze oceniać wyniki w najdłuższych dostępnych ramach czasowych.