Jak 5 wpływowych ekonomistów zmieniło historię obu Ameryk

Istnieje stary dowcip, który często mówi się o ekonomistach : trzech ekonomistów poluje na kaczki. Pierwszy strzela 20 metrów przed kaczkami, drugi 20 metrów za kaczkami, a trzeci mówi: „Świetna robota! Mamy je!”.

Żartując sobie na bok, jest wielu ekonomistów, którzy wykonują niesamowite prace i są tacy, którzy wnieśli wkład w teorię finansową, która znalazła również odzwierciedlenie w wielu aspektach historii społecznej. W tym artykule pokażemy pięciu z tych ekonomistów i wyjaśnimy ich wpływ na społeczeństwo.

1. Adam Smith (1723-1790)

przemyśle i handlu oraz jednym z głównych współautorów współczesnej ekonomii dyscypliny akademickiej.

Smith wstąpił na Uniwersytet w Glasgow w wieku 15 lat i studiował filozofię moralną. Jego pierwotne zainteresowanie chrześcijaństwem przekształciło się w bardziej deistyczne stanowisko (chociaż zostało to zakwestionowane).

Argumenty Smitha przeciwko merkantylizmowi i na rzecz wolnego handlu stanowiły poważne wyzwanie dla większości protekcjonizmu, ceł i gromadzenia złota, które dominowały w połowie XVIII wieku; dziś często nazywany jest „ojcem nowoczesnej ekonomii”. W świecie, poszedł globalny, wyobrazić sobie, jak wiele wolniej życie będzie miał wolny, otwarty handel nie zachęca i jeśli gromadzenie od twardych aktywów ( merkantylizm ) było normą: Życie gospodarcze byłoby dość ponure.

Pod koniec życia Smith zniszczył większość swoich rękopisów i chociaż niektóre przeżyły, świat nigdy nie poznał zakresu jego ostatnich myśli i teorii, jego ostatnich notatek. (Powiązane informacje można znaleźć w Podstawy ekonomii ”).

2. David Ricardo (1772–1823)

Duża rodzina mogła przyczynić się do popędu Ricarda; był trzecim dzieckiem 17 dzieci z portugalskiej rodziny żydowskiej. Jego wkład w naukę ekonomii pochodził z bardziej praktycznego doświadczenia niż Adam Smith. Ricardo dołączył do swojego ojca, aby pracować na londyńskiej giełdzie w wieku 14 lat i szybko odniósł sukces w spekulacjach na akcjach i nieruchomościach. Po przeczytaniu Bogactwa narodów Smitha  w 1799 r. Zainteresował się ekonomią, chociaż jego pierwszy artykuł ekonomiczny został opublikowany prawie 10 lat później.

Ricardo został członkiem brytyjskiego parlamentu reprezentującego gminę Irlandii w 1819 r. Jego największe dzieło „Esej o wpływie niskiej ceny kukurydzy na zyski zapasów” (1815) przekonywał o uchylenie ówczesnych przepisów dotyczących kukurydzy. aby lepiej rozłożyć bogactwo, i postępował zgodnie z nim, kierując się Zasadami ekonomii politycznej i opodatkowania  (1817).

Ricardo był najbardziej znany z przekonania, że ​​narody powinny specjalizować się dla większego dobra. Głosił też głośno argument przeciwko protekcjonizmowi, ale mógł odcisnąć swoje największe piętno na czynszach, podatkach, płacach i zyskach, pokazując, że właściciele ziemscy zajmujący majątek kosztem robotników nie są korzystni dla społeczeństwa.

Ricardo jest jednym z najkrócej żyjących wielkich ekonomistów, zmarł w 1823 roku w wieku 51 lat.

3. Alfred Marshall (1842-1924)

Marshall urodził się w Londynie i chociaż początkowo chciał być duchownym, sukces w Cambridge zaprowadził go do środowiska akademickiego. Marshall może być najmniej uznanym z wielkich ekonomistów, ponieważ nie był orędownikiem żadnych radykalnych teorii. Ale przypisuje się mu próbę zastosowania rygorystycznej matematyki do ekonomii, próbując przekształcić ekonomię w bardziej naukę niż filozofię.

Pomimo nacisku na matematykę, Marshall starał się, aby jego praca była dostępna dla zwykłych ludzi; jego „Ekonomia przemysłu” (1879) została szeroko wykorzystana w Anglii jako program nauczania. Spędził też prawie 10 lat pracując nad bardziej naukowym „Zasadami ekonomii” (1890), które okazały się jego najważniejszym dziełem. Najbardziej przypisuje mu się utrwalanie krzywych podaży i popytu, krańcowej użyteczności i krańcowych kosztów produkcji w ujednolicony model.

4. John Maynard Keynes (1883-1946)

Historycy czasami nazywają Johna Maynarda Keynesa „gigantycznym ekonomistą”. Sześć stóp i sześć stóp Brytyjczyk przyjął wykład w Cambridge, który był osobiście sfinansowany przez Alfreda Marshalla, którego krzywe polityki monetarnej w celu złagodzenia negatywnych skutków ekonomicznych recesje, depresje i wysięgników.

Podczas I wojny światowej Keynes pracował na warunkach kredytowych między Wielką Brytanią a jej sojusznikami i był reprezentantem traktatu pokojowego podpisanego w Wersalu. (Więcej informacji na temat jego teorii można znaleźć w artykułach „ Zrozumieć ekonomię strony podaży ” i „ Formułowanie polityki pieniężnej ”).

Keynes został prawie całkowicie zniszczony osobiście przez krach giełdowy w 1929 roku, ale był w stanie odbudować swoją fortunę. W 1936 roku Keynes napisał swoją przełomową pracę, „Ogólną teorię zatrudnienia, odsetek i pieniędzy”, w której zalecał interwencję rządu w celu promowania konsumpcji i inwestowania oraz złagodzenia szalejącego w tamtym czasie Wielkiego Kryzysu. depresji ”, jak lubią to nazywać krytycy). Praca ta została uznana za początek nowoczesnej makroekonomii. (Aby dowiedzieć się więcej, zobacz „ Analiza makroekonomiczna ”).

5. Milton Friedman (1912-2006)

Milton Friedman był ostatnim z czworga dzieci urodzonych przez żydowskich imigrantów z Austro-Węgier. Po uzyskaniu tytułu Bachelor of Arts na Rutgers i Master na University of Chicago, rozpoczął pracę dla New Deal, serii programów zaprojektowanych przez prezydenta USA Franklina D. Roosevelta, aby zapewnić ulgę i powrót do zdrowia po skutkach Wielka Depresja. Chociaż Friedman był ogólnie zwolennikiem Nowego Ładu, był przeciwny większości programów rządowych i kontroli cen.

W porównaniu z Keynesem Milton Friedman był bardziej leseferystycznym ekonomistą: był za minimalizowaniem roli rządu na wolnym rynku. Idee te stały się podstawą jego książki „Kapitalizm i wolność” (1962). Jest prawdopodobnie najbardziej znany z promowania wolnych rynków i przypisuje mu się koncepcję nowoczesnych rynków walutowych, nieuregulowanych i niepowiązanych ze standardami metali szlachetnych (odzwierciedlając mantrę „pieniądze są warte tego, co ludzie uważają za warte”).

Prace Friedmana były nawet rozpowszechniane w podziemiu podczas zimnej wojny i były podstawą gospodarek opartych na podatkach konsumpcyjnych, a nie na podatku dochodowym – lub opartym na podatku od majątku. (Aby dowiedzieć się więcej o pomysłach Friedmana, zobacz „ Jaka jest teoria ilościowa pieniądza?”)

Friedman uważał, że wprowadzenie kapitalizmu do krajów totalitarnych doprowadzi do poprawy społeczeństwa i zwiększenia wolności politycznej. Laureat Nagrody Nobla w dziedzinie nauk ekonomicznych w 1976 r. Był nieugięty co do związku między podażą pieniądza a inflacją. Jego przemówienie w 1988 r. Skierowane do chińskich studentów i uczonych w San Francisco, w którym odniósł się do Hongkongu jako najlepszego przykładu polityki leseferyzmu. uznano za bezpośredni wpływ na późniejsze reformy gospodarcze w Chinach.

Podsumowanie

Wszyscy ludzie, których omówiliśmy, wywarli głęboki wpływ na świat, ale tylko czas pokaże, jak wpłyną na nasze obecne myślenie ekonomiczne – i przemyślenia o tym, dokąd zmierzamy dalej.

Więcej na ten temat przeczytasz w artykule „ Why Can’t Economists Agree? ”