Wydajność ekonomiczna
Co to jest efektywność ekonomiczna?
Efektywność ekonomiczna ma miejsce wtedy, gdy wszystkie dobra i czynniki produkcji w gospodarce są dystrybuowane lub przydzielane do ich najcenniejszych zastosowań, a odpady są eliminowane lub minimalizowane.
Kluczowe wnioski
- Efektywność ekonomiczna ma miejsce wtedy, gdy każdy deficytowy zasób w gospodarce jest wykorzystywany i rozdzielany między producentów i konsumentów w sposób, który generuje największe korzyści gospodarcze i przynosi konsumentom największe korzyści.
- Efektywność ekonomiczna może obejmować wydajne decyzje produkcyjne w przedsiębiorstwach i branżach, efektywne decyzje dotyczące konsumpcji dokonywane przez indywidualnych konsumentów oraz wydajną dystrybucję dóbr konsumpcyjnych i produkcyjnych wśród indywidualnych konsumentów i firm.
- Efektywność Pareto ma miejsce wtedy, gdy każde dobro ekonomiczne jest optymalnie rozłożone na produkcję i konsumpcję, tak aby nie można było dokonać żadnych zmian w aranżacji, aby komukolwiek polepszyć sytuację bez pogarszania sytuacji innej osoby.
Zrozumienie efektywności ekonomicznej
Efektywność ekonomiczna oznacza stan ekonomiczny, w którym każdy zasób jest optymalnie przydzielany, aby służyć każdej osobie lub jednostce w najlepszy sposób, przy jednoczesnym minimalizowaniu marnotrawstwa i nieefektywności. Gdy gospodarka jest ekonomicznie wydajna, wszelkie zmiany wprowadzone w celu pomocy jednemu podmiotowi zaszkodzą innemu. Jeśli chodzi o produkcję, dobra są wytwarzane po najniższych możliwych kosztach, podobnie jak zmienne nakłady produkcji.
Niektóre terminy, które obejmują fazy efektywności ekonomicznej, obejmują efektywność alokacyjną, efektywność produkcyjną, efektywność dystrybucji i efektywność Pareto. Stan efektywności ekonomicznej jest zasadniczo teoretyczny; limit, do którego można się zbliżyć, ale którego nigdy nie można osiągnąć. Zamiast tego ekonomiści patrzą na wielkość strat, określanych jako marnotrawstwo, między czystą wydajnością a rzeczywistością, aby zobaczyć, jak wydajnie funkcjonuje gospodarka.
Efektywność ekonomiczna i niedobór
Zasady efektywności ekonomicznej opierają się na założeniu, że zasoby są ograniczone. Dlatego nie ma wystarczających zasobów, aby zapewnić, że wszystkie aspekty gospodarki przez cały czas funkcjonują na najwyższym poziomie. Zamiast tego ograniczone zasoby muszą być rozdzielane, aby w idealny sposób zaspokoić potrzeby gospodarki, jednocześnie ograniczając ilość wytwarzanych odpadów. Stan idealny wiąże się z dobrobytem ludności, przy czym szczytowa wydajność skutkuje również najwyższym możliwym poziomem dobrobytu w oparciu o dostępne zasoby.
Efektywność produkcji, alokacji i dystrybucji
Wydajne firmy starają się maksymalizować swoje zyski, przynosząc jak największe dochody przy jednoczesnej minimalizacji kosztów. Aby to zrobić, wybierają kombinację nakładów, która minimalizuje ich koszty, jednocześnie wytwarzając jak najwięcej wyników. W ten sposób działają skutecznie; gdy robią to wszystkie firmy w gospodarce, nazywa się to wydajnością produkcyjną.
Podobnie konsumenci dążą do maksymalizacji swojego dobrobytu, konsumując kombinacje dóbr konsumpcyjnych końcowych, które zapewniają najwyższe całkowite zaspokojenie ich pragnień i potrzeb przy najniższych dla nich kosztach. Wynikający z tego popyt konsumencki prowadzi produktywne (poprzez prawa podaży i popytu ) firmy do wytwarzania w gospodarce odpowiednich ilości dóbr konsumpcyjnych, które zapewnią najwyższy poziom satysfakcji konsumenta w stosunku do kosztów nakładów. Efektywność alokacji nazywana jest efektywnością alokacji, gdy zasoby ekonomiczne są przydzielane różnym firmom i branżom (każda zgodnie z zasadą wydajności produkcyjnej) w sposób, który pozwala na wytworzenie odpowiednich ilości dóbr konsumpcyjnych.
Wreszcie, ponieważ każdy człowiek inaczej ceni dobra i zgodnie z prawem malejącej użyteczności krańcowej, dystrybucja dóbr konsumpcyjnych w gospodarce jest wydajna lub nieefektywna. Efektywność dystrybucyjna występuje wtedy, gdy dobra konsumpcyjne w gospodarce są tak rozłożone, że każda jednostka jest konsumowana przez osobę, która ceni tę jednostkę najbardziej w porównaniu do wszystkich innych jednostek. Należy zauważyć, że ten rodzaj wydajności zakłada, że wartość, jaką jednostki przypisują dobrom ekonomicznym, może być określona ilościowo i porównana między poszczególnymi osobami.
Efektywność ekonomiczna i dobrobyt
Pomiar efektywności ekonomicznej jest często subiektywny i opiera się na założeniach dotyczących wytworzonego dobra społecznego lub dobrobytu oraz tego, jak dobrze służy to konsumentom. Pod tym względem dobrobyt odnosi się do poziomu życia i względnego komfortu, jakiego doświadczają ludzie w gospodarce. W szczytowej wydajności ekonomicznej (kiedy gospodarka osiąga wydajność produkcyjną i alokacyjną), dobrobytu jednej osoby nie można poprawić bez późniejszego obniżenia dobrobytu drugiej. Ten punkt nazywa się wydajnością Pareto.
Nawet jeśli osiągnięta zostanie efektywność Pareto, poziom życia wszystkich jednostek w gospodarce może nie być równy. Efektywność Pareto nie obejmuje kwestii sprawiedliwości lub równości między osobami w danej gospodarce. Zamiast tego koncentruje się wyłącznie na osiągnięciu punktu optymalnego działania w zakresie wykorzystania ograniczonych lub rzadkich zasobów. Stwierdza, że efektywność uzyskuje się, gdy dystrybucja istnieje, gdy sytuacji jednej strony nie można poprawić bez pogorszenia sytuacji drugiej strony.