Względny parytet siły nabywczej (RPPP)
Względny parytet siły nabywczej (RPPP) jest rozwinięciem tradycyjnej teorii parytetu siły nabywczej (PPP) w celu uwzględnienia zmian inflacji w czasie. Siła nabywcza to siła pieniądza wyrażona liczbą dóbr lub usług, które jedna jednostka może kupić i którą można zmniejszyć poprzez inflację. RPPP sugeruje, że kraje o wyższych stopach inflacji będą miały zdewaluowaną walutę.
Kluczowe wnioski
- Względny parytet siły nabywczej (RPPP) to teoria ekonomiczna, która głosi, że kursy walutowe i stopy inflacji (poziomy cen) w dwóch krajach powinny z czasem wyrównać się.
- Względny PPP jest rozszerzeniem absolutnego PPP, ponieważ jest dynamiczną (w przeciwieństwie do statycznej) wersją PPP.
- Chociaż PPP jest przydatne w teoretycznym zrozumieniu makroekonomii, w praktyce RPPP nie wydaje się sprawdzać w krótkich horyzontach czasowych.
Zrozumienie względnego parytetu siły nabywczej (RPPP)
Zgodnie z relatywnym parytetem siły nabywczej (RPPP), różnica między stopami inflacji w obu krajach a kosztami towarów będzie wpływać na zmiany kursu wymiany między tymi dwoma krajami. RPPP rozwija ideę parytetu siły nabywczej i uzupełnia teorię bezwzględnego parytetu siły nabywczej (APPP). Koncepcja APPP zakłada, że kurs walutowy między dwoma krajami będzie równy stosunkowi poziomów cen dla tych dwóch krajów.
Względną wersję PPP oblicza się według następującego wzoru:
Parytet siły nabywczej w teorii
Parytet siły nabywczej (PPP) to koncepcja, zgodnie z którą towary w jednym kraju będą kosztować tyle samo w innym, po zastosowaniu ich kursu wymiany. Zgodnie z tą teorią, dwie waluty są na równi, gdy koszyk rynkowy ma taką samą wartość w obu krajach. Porównanie cen identycznych artykułów w różnych krajach określi stopę PPP. Jednak dokładne porównanie jest trudne ze względu na różnice w jakości produktów, postawach konsumentów i warunkach ekonomicznych w każdym kraju. Również parytet siły nabywczej jest koncepcją teoretyczną, która może nie być prawdziwa w świecie rzeczywistym, zwłaszcza na krótką metę.
Dowody empiryczne wykazały, że w przypadku wielu dóbr i koszyków dóbr PPP nie jest obserwowana w krótkim okresie i nie ma pewności, czy ma zastosowanie w dłuższej perspektywie.
Dynamika względnego PPP
RPPP jest zasadniczo dynamiczną formą PPP, ponieważ wiąże zmianę stóp inflacji w dwóch krajach ze zmianą ich kursu walutowego. Teoria głosi, że inflacja zmniejszy rzeczywistą siłę nabywczą waluty narodowej. Tak więc, jeśli kraj ma roczną stopę inflacji na poziomie 10%, waluta tego kraju będzie mogła kupować o 10% mniej dóbr realnych pod koniec jednego roku.
RPPP uzupełnia również teorię bezwzględnego parytetu siły nabywczej (APPP), która utrzymuje, że kurs walutowy między dwoma krajami będzie identyczny ze stosunkiem poziomów cen dla tych dwóch krajów. Pojęcie to wywodzi się z podstawowej idei znanej jako prawo jednej ceny. Teoria ta głosi, że rzeczywisty koszt dobra musi być taki sam we wszystkich krajach po uwzględnieniu kursu wymiany.
Przykład względnego parytetu siły nabywczej
Załóżmy, że w ciągu następnego roku inflacja spowoduje, że średnie ceny towarów w USA wzrosną o 3%. W tym samym okresie ceny produktów w Meksyku wzrosły o 6%. Można powiedzieć, że w Meksyku odnotowano wyższą inflację niż w USA, ponieważ tam ceny wzrosły szybciej o trzy punkty.
Zgodnie z koncepcją względnego parytetu siły nabywczej, ta trzypunktowa różnica spowoduje trzypunktową zmianę kursu wymiany między Stanami Zjednoczonymi a Meksykiem. Można więc oczekiwać, że peso meksykańskie będzie osłabiać się w tempie 3% rocznie, albo że dolar będzie umacniał się w tempie 3% rocznie.