Średnia cena połączenia
Co to jest średnia cena połączenia?
Cena kupna ze średnią ceną to opcja kupna, której zysk jest określany poprzez porównanie ceny wykonania ze średnią ceną składnika aktywów, która wystąpiła w czasie trwania opcji. W związku z tym w przypadku wezwania do kupna z trzymiesięczną średnią ceną posiadacz opcji otrzyma dodatnią wypłatę, jeżeli średnia cena zamknięcia aktywów bazowych będzie sprzedawana powyżej ceny wykonania w trzymiesięcznym okresie obowiązywania opcji.
Natomiast zysk z tradycyjnej opcji kupna zostałby obliczony poprzez porównanie ceny wykonania z ceną występującą w określonym dniu, w którym opcja jest wykonywana, lub w momencie wygaśnięcia kontraktu, jeśli pozostaje ona niewykonana.
Opcje kupna o średniej cenie są również znane jako opcje azjatyckie i są uważane za rodzaj opcji egzotycznych.
Kluczowe wnioski
- Wezwanie po średniej cenie to modyfikacja tradycyjnej opcji kupna, w której wypłata zależy od średniej ceny instrumentu bazowego w określonym okresie.
- Jest to przeciwieństwo standardowych opcji kupna, których wypłata zależy od ceny instrumentu bazowego w określonym momencie – w momencie wykonania lub wygaśnięcia.
- Opcje o średniej cenie, znane również jako opcje azjatyckie, są używane, gdy podmioty zabezpieczające lub spekulanci są zainteresowani wygładzeniem skutków zmienności i nie polegają na wycenie w jednym momencie.
Zrozumienie średniej ceny połączeń
Opcje kupna ze średnią ceną są częścią szerszej kategorii instrumentów pochodnych, zwanych opcjami średniej ceny (APO), które czasami określa się również jako opcje średniego kursu (ARO). Są to głównie transakcje OTC, ale niektóre giełdy, takie jak Intercontinental Exchange (ICE), również handlują nimi jako kontraktami notowanymi. Tego rodzaju APO notowane na giełdzie są rozliczane gotówkowo i mogą być wykonywane tylko w dniu wygaśnięcia, który jest ostatnim dniem handlowym miesiąca.
Niektórzy inwestorzy wolą opcję kupna po średniej cenie od tradycyjnych opcji kupna, ponieważ zmniejszają one zmienność opcji. Ponieważ zmienność zwiększa prawdopodobieństwo, że posiadacz opcji będzie w stanie wykonać opcję w trakcie jej trwania, oznacza to, że opcje kupna o średniej cenie są generalnie tańsze niż ich tradycyjne odpowiedniki.
Uzupełnieniem wezwania do średniej ceny jest średnia cena sprzedaży, w której wypłata jest dodatnia, jeżeli średnia cena instrumentu bazowego jest niższa niż cena wykonania w okresie obowiązywania opcji.
Prawdziwy przykład rozmowy o średniej cenie
Aby to zilustrować, załóżmy, że wierzysz, iż stopy procentowe spadną i dlatego chcesz zabezpieczyć swoją ekspozycję na bony skarbowe (bony skarbowe). W szczególności chcesz zabezpieczyć ekspozycję na ryzyko stopy procentowej o wartości 1 miliona USD na okres jednego miesiąca.
Zaczynasz rozważać swoje opcje i zauważasz, że kontrakty terminowe T-bill są obecnie sprzedawane na rynku po 145,09 USD. Aby zabezpieczyć się przed ryzykiem stopy procentowej, kupujesz opcję kupna ze średnią ceną, której aktywem bazowym są kontrakty terminowe typu T-bill, w której premią 45 500 USD.
Miesiąc później opcja wkrótce wygaśnie, a średnia cena kontraktów terminowych na bony skarbowe w poprzednim miesiącu wyniosła 146,00 USD. Zdając sobie sprawę, że twoja opcja jest w pieniądzach, korzystasz z opcji kupna, kupując za 145,00 USD i sprzedając po średniej cenie 146,00 USD. Ponieważ średnia cena opcji kupna miała wartość nominalną 1 mln USD, Twój zysk wynosi 954,500 USD, obliczony w następujący sposób:
Alternatywnie, gdyby średnia cena bonów skarbowych w tym okresie wynosiła 144,20 USD zamiast 146,00 USD, wówczas opcja wygasłaby jako bezwartościowa. W tym scenariuszu poniósłbyś stratę równą premii opcyjnej, czyli 45 500 USD.