Ukryte różnice między funduszami indeksowymi

Fundusze indeksowe, które śledzą indeks rynku bazowego, zyskały na popularności wśród inwestorów na przestrzeni lat. Fundusz może śledzić indeks S&P 500 lub Dow Jones Industrial Average, umożliwiając inwestorom posiadanie każdego z udziałów w tych indeksach.

Chociaż fundusze indeksowe powinny powielać swoje odpowiednie indeksy, żaden fundusz nie gwarantuje, że wyniki będą takie same, jak podobne fundusze; fundusz nie musi też koniecznie powielać indeksu, który śledzi. Chociaż różnice między funduszami indeksowymi mogą być subtelne, mogą mieć duży wpływ na długoterminowy zwrot inwestora.

Zrozumienie ukrytych różnic między funduszami indeksowymi

Fundusz indeksowy to rodzaj funduszu giełdowego (ETF), który zawiera koszyk akcji lub papierów wartościowych, które śledzą składniki istniejącego indeksu rynku finansowego . Na przykład istnieją fundusze indeksowe, które śledzą indeks Standard & Poor’s 500. Chociaż inwestorzy nie mogą kupić indeksu jako takiego, mogą inwestować w fundusze indeksowe, które mają odzwierciedlać indeks. Innymi słowy, fundusz indeksowy śledzący S&P miałby wszystkie 500 akcji z S&P 500 w funduszu. Fundusze indeksowe zwykle zapewniają inwestorom szeroką ekspozycję rynkową lub ekspozycję na cały sektor.

W rezultacie fundusze indeksowe są inwestycjami pasywnymi, co oznacza, że ​​zarządzający portfelem nie wybiera aktywnie akcji, kupując i sprzedając papiery wartościowe dla funduszu. Zamiast tego  zarządzający funduszem wybiera kombinację aktywów do portfela, który ma naśladować indeks. Ponieważ aktywa bazowe funduszu są przechowywane i nie są przedmiotem aktywnego obrotu, koszty operacyjne są zwykle niższe niż w przypadku funduszy zarządzanych aktywnie.

Na początku może być rozsądne, że fundusz indeksowy powinien śledzić indeks z niewielkimi różnicami, a inne fundusze śledzące ten sam indeks powinny mieć te same wyniki. Jednak głębsza analiza ujawnia liczne rozbieżności między rodzajami funduszy.

Wskaźniki kosztów

Być może najbardziej charakterystyczną ukrytą różnicą między funduszami indeksowymi są koszty operacyjne funduszu. Są one wyrażone jako wskaźnik, który przedstawia procent wydatków w porównaniu z kwotą średnich aktywów zarządzanych w ciągu roku.

Inwestorzy inwestujący w fundusze indeksowe powinni teoretycznie spodziewać się niższych kosztów operacyjnych, ponieważ zarządzający funduszem nie musi wybierać ani zarządzać żadnymi papierami wartościowymi. Jednak koszty operacyjne mogą się różnić w zależności od funduszu. Podczas inwestowania należy wziąć pod uwagę wydatki, ponieważ mogą one obniżyć zwrot inwestora.

Weź pod uwagę następujące porównanie 10 funduszy S&P 500 i ich  wskaźników kosztów  w kwietniu 2003 r.:

Różne słupki na tym wykresie przedstawiają różne fundusze. Należy pamiętać, że roczny zwrot z indeksu S&P 500 na koniec kwietnia 2003 r. Wyniósł około 5%, biorąc pod uwagę, że wskaźniki kosztów wahają się od 0,15% do prawie 1,60%. Jeśli założymy, że fundusz ściśle śledzi indeks, wskaźnik wydatków na poziomie 1,60% zmniejszy zwrot inwestora o około 30%.

Opłaty

Fundusze indeksowe z prawie identycznymi zestawami portfeli i strategiami inwestycyjnymi mogą mieć różne struktury opłat. Niektóre fundusze indeksowe pobierać ładunki front-end, które są  prowizje  i opłaty handlowe stosowane góry, gdy występuje początkowy zakup inwestycji. Inne fundusze pobierają obciążenia wewnętrzne, czyli opłaty i prowizje, które występują w momencie sprzedaży inwestycji. Inne opłaty obejmują opłaty 12b-1, które stanowią roczne opłaty dystrybucyjne lub marketingowe dla funduszu. Jednakże opłata 12b-1 może być naliczana oddzielnie lub osadzona we wskaźniku wydatków funduszu.

Opłaty, wraz ze wskaźnikiem kosztów, należy wziąć pod uwagę przed zakupem funduszu indeksowego. Niektóre fundusze mogą wydawać się lepszym zakupem, ponieważ mogą naliczać niski wskaźnik kosztów, ale mogą oddzielnie pobierać opłatę za back-end lub opłatę 12b-1. Opłaty i wskaźnik kosztów, gdy są traktowane łącznie, mogą radykalnie wpłynąć na zwrot inwestora w czasie.

Zazwyczaj większe fundusze o bardziej ugruntowanej pozycji, takie jak fundusz Vanguard 500 Index (VFINX), zwykle pobierają niższe opłaty. Niższe opłaty mogą wynikać z doświadczenia kierownictwa w śledzeniu indeksów, większej  bazy aktywów, która mogłaby zwiększyć możliwość wykorzystania  korzyści skali przy zakupie papierów wartościowych. Korzyści skali to oszczędności kosztów i korzyści, jakie czerpią duże firmy, gdy mogą kupować hurtowo, obniżając w ten sposób koszt jednostkowy.

Śledzenie błędów

Inna metoda efektywnej oceny funduszy indeksowych polega na porównaniu ich błędów śledzenia  i kwantyfikacji odchyleń każdego funduszu od indeksu, który naśladuje.

Błąd śledzenia mierzy, jak duża jest  rozbieżność  między wartością funduszu a wartością indeksu, który fundusz śledzi. Błąd śledzenia jest zwykle wyrażany jako odchylenie standardowe, które pokazuje, jaka różnica lub dyspersja istnieje między ceną funduszu a średnią lub średnią ceną indeksu bazowego. Znaczne odchylenia wskazują na duże niespójności między stopą zwrotu funduszu indeksowego a benchmarkiem.

Ta duża rozbieżność może wskazywać na słabą konstrukcję funduszu, wysokie opłaty lub koszty operacyjne. Wysokie koszty mogą spowodować, że zwrot z funduszu indeksowego będzie znacznie niższy niż zwrot indeksu, co spowoduje duży błąd śledzenia. W rezultacie każde odchylenie może przynieść funduszowi mniejsze zyski i większe straty.

Poniższy wykres porównuje zwrot z indeksu S&P 500 (czerwony), Vanguard 500 (zielony), Dreyfus S&P 500 (niebieski) i Advantus Index 500 B (fioletowy). Zwróć uwagę, że fundusz indeksowy różni się od benchmarku, gdy rosną wydatki.

Posiadane aktywa funduszu

To, że fundusz podaje w nazwie nazwę funduszu indeksowego, nie musi oznaczać, że dokładnie śledzi indeks lub sektor bazowy. Podczas poszukiwania funduszu indeksowego należy pamiętać, że nie wszystkie fundusze indeksowe oznaczone „S&P 500” lub „ Wilshire 5000 ” stosują się tylko do tych indeksów. Zarządzanie niektórymi funduszami może być zróżnicowane. Innymi słowy, zarządzający portfelem może dodawać do funduszu akcje, które są podobne do tych, które znajdują się w indeksie.

Weźmy na przykład fundusz Devcap Shared Return, który jest społecznie odpowiedzialnym funduszem indeksowym S&P 500. Od 4 czerwca 2003 r. Wskaźnik kosztów wynosił 1,75% i pobierał opłatę 12b-1 w wysokości 0,25%. Inny fundusz, ASAF Bernstein Managed Index 500 B, został sklasyfikowany jako fundusz indeksowy S&P 500, ale w rzeczywistości dążył do osiągnięcia lepszych wyników niż S&P 500.

Fundusze indeksów sektorowych, które śledzą sektor w gospodarce, są często otwarte na subiektywizm ze strony zarządzającego inwestycjami, co do zawartości funduszu. Na przykład fundusz giełdowy SPDR S&P Homebuilders ( XHB ) jest znany ze śledzenia akcji w branży budownictwa mieszkaniowego. Inwestor kupujący fundusz może założyć, że obejmuje on tylko producentów domów. Jednak niektóre udziały to akcje spółek związanych z branżą. Na przykład Whirlpool Corporation ( WHR ), producent urządzeń, sklep z artykułami dla domu, Home Depot ( HD ), a także Aaron’s Inc., które są czynszami na rzecz własnego sprzedawcy mebli.

Ponadto jeśli zarządzający portfelem funduszu indeksowego świadczy dodatkowe usługi zarządzania, fundusz przestaje być pasywny. Innymi słowy, celem funduszu może być osiągnięcie lepszych wyników niż indeks, taki jak S&P 500, co prowadzi do inwestycji obejmujących spółki i papiery wartościowe poza śledzonym indeksem. W rezultacie fundusze z tymi dodatkowymi funkcjami sprzedaży zwykle mają opłaty znacznie powyżej średniej.

Inwestorzy powinni przeanalizować stan posiadania funduszu indeksowego przed dokonaniem inwestycji, aby określić, czy jest to prawdziwy fundusz indeksowy, czy też fundusz o nazwie podobnej do indeksu.

Brak dywersyfikacji

W kategorii funduszy indeksowych nie wszystkie wymienione fundusze są tak zdywersyfikowane, jak te śledzące indeksy, takie jak S&P 500. Wiele funduszy indeksowych ma te same właściwości, co fundusze skoncentrowane, wartościowe lub sektorowe. Należy jednak pamiętać, że skoncentrowane fundusze mają zwykle mniej niż 30 akcji lub aktywów w tym samym sektorze. Brak dywersyfikacji funduszy sektorowych może narazić inwestorów na większe ryzyko niż fundusz śledzący indeks S&P 500, który obejmuje 500 spółek z różnych sektorów gospodarki.

Uwagi specjalne

Dokładne badanie funduszy indeksowych przed zakupem obejmuje upewnienie się, że błędy śledzenia są niewielkie lub żadne, a wskaźniki opłat i kosztów są niskie. Ważne jest również, aby zrozumieć cel menedżera inwestycyjnego dla funduszu indeksowego i jakie udziały lub inwestycje są uwzględnione, aby osiągnąć ten cel. Jeśli cel zostanie uznany za agresywny, inwestycje funduszu mogą odbiegać od indeksu bazowego.

Konieczność uwzględnienia opłat staje się jeszcze ważniejsza w porównaniu ze zwiększonymi czynnikami ryzyka – opłaty zmniejszają kwotę zwrotu otrzymywanego za podjęte ryzyko. Rozważ następujące porównanie funduszy indeksowych Dow 30:

Tolerancja ryzyka i horyzont czasowy inwestora mogą wpływać na wybór inwestycji. Emeryt prawdopodobnie szukałby funduszy indeksowych, które są konserwatywne lub o niskim ryzyku, ponieważ celem może być utrzymanie portfela i zapewnienie dochodu. Z drugiej strony millenialsi mogą wybrać fundusz, który ma bardziej agresywną strategię inwestycyjną, zaprojektowaną w celu zapewnienia wzrostu, ponieważ millenials ma więcej czasu na nadrobienie spadków na rynku. Tolerancja ryzyka i horyzont czasowy to ważne czynniki, które należy wziąć pod uwagę przy wyborze funduszu indeksowego.