Jaka jest struktura funduszu private equity?
Chociaż historia nowoczesnych inwestycji typu private equity sięga początków ubiegłego wieku, tak naprawdę zyskały one na znaczeniu dopiero w latach osiemdziesiątych XX wieku. To mniej więcej w czasie, gdy technologia w Stanach Zjednoczonych otrzymała bardzo potrzebny impuls dzięki kapitałowi wysokiego ryzyka.
Wiele nowopowstałych i znajdujących się w trudnej sytuacji firm było w stanie pozyskać fundusze ze źródeł prywatnych, zamiast wchodzić na rynek publiczny. Niektóre z wielkich nazwisk, które znamy dzisiaj -na przykładApple – były w stanie umieścić swoje nazwiska na mapie dzięki funduszom, które otrzymały od private equity.
Chociaż fundusze te obiecują inwestorom duże zyski, mogą nie być łatwo dostępne dla przeciętnego inwestora. Firmy generalnie wymagają minimalnej inwestycji w wysokości 200 000 USD lub więcej, co oznacza, że private equity jest skierowane do inwestorów instytucjonalnych lub tych, którzy mają do dyspozycji dużo pieniędzy.
Jeśli tak się składa, że to ty i jesteś w stanie spełnić to początkowe minimalne wymaganie, pokonałeś pierwszą przeszkodę. Ale zanim dokonasz inwestycji w fundusz private equity, powinieneś dobrze poznać typową strukturę tych funduszy.
Kluczowe wnioski
- Fundusze private equity to fundusze zamknięte, które nie są notowane na giełdach publicznych.
- Ich opłaty obejmują zarówno opłaty za zarządzanie, jak i za wyniki.
- Partnerzy funduszy private equity nazywani są komplementariuszami, a inwestorami lub komandytariuszami.
- Umowa spółki komandytowej określa wysokość ryzyka, które każda ze stron podejmuje wraz z czasem trwania funduszu.
- Partnerzy komandytowi odpowiadają do pełnej kwoty zainwestowanych pieniędzy, podczas gdy komplementariusze ponoszą pełną odpowiedzialność rynkową.
Podstawy funduszu private equity
Fundusze private equity to fundusze zamknięte, które są uważane za alternatywną klasę inwestycji. Ponieważ są prywatne, ich kapitał nie jest notowany na giełdzie publicznej. Fundusze te pozwalają zamożnym osobom i różnym instytucjom na bezpośrednie inwestowanie i nabywanie udziałów w przedsiębiorstwach.
Fundusze mogą rozważyć zakup udziałów w firmach prywatnych lub spółkach publicznych z zamiarem usunięcia tych ostatnich z publicznych giełd i przejęcia ich jako prywatnych. Po pewnym czasie fundusz private equity z reguły zbywa swoje udziały za pośrednictwem szeregu opcji, w tym pierwszych ofert publicznych (IPO) lub sprzedaży innym firmom private equity.
W przeciwieństwie do funduszy publicznych kapitał funduszy private equity nie jest dostępny na giełdzie publicznej.
Chociaż minimalne inwestycje są różne dla każdego funduszu, struktura funduszy private equity historycznie opiera się na podobnych ramach, które obejmują kategorie partnerów funduszy, opłaty za zarządzanie, horyzonty inwestycyjne i inne kluczowe czynniki określone w umowie spółki komandytowej (LPA).
W większości fundusze private equity podlegały znacznie mniejszym regulacjom niż inne aktywa na rynku. Dzieje się tak dlatego, że zamożni inwestorzy są uważani za lepiej przygotowanych do poniesienia strat niż przeciętni inwestorzy. Jednak po kryzysie finansowym rząd przyglądał się private equity znacznie dokładniej niż kiedykolwiek wcześniej.
Opłaty
Jeśli znasz strukturę opłat funduszu hedgingowego, zauważysz, że jest ona bardzo podobna do struktury funduszu private equity. Pobiera zarówno opłatę za zarządzanie, jak i opłatę za wyniki.
Opłata za zarządzanie wynosi około 2% kapitału zobowiązani do inwestowania w fundusz. Tak więc fundusz z aktywami pod zarządzaniem (AUM) w wysokości 1 miliarda USD pobiera opłatę za zarządzanie w wysokości 20 milionów USD. Opłata ta obejmuje opłaty operacyjne i administracyjne funduszu, takie jak pensje, opłaty transakcyjne – w zasadzie wszystko, co jest potrzebne do prowadzenia funduszu. Jak w przypadku każdego funduszu, opłata za zarządzanie jest pobierana, nawet jeśli nie generuje ona dodatniego zwrotu.
Z drugiej strony opłata za wyniki to procent zysków generowanych przez fundusz, które są przekazywane komplementariuszowi (GP). Opłaty te, które mogą sięgać nawet 20%, są zwykle uzależnione od uzyskania przez fundusz dodatniego zwrotu. Uzasadnieniem opłat za wyniki jest to, że pomagają one zrównać interesy zarówno inwestorów, jak i zarządzającego funduszem. Jeśli zarządzający funduszem jest w stanie to zrobić z powodzeniem, jest w stanie uzasadnić swoją opłatę za wyniki.
Partnerzy i obowiązki
Fundusze private equity mogą angażować się w wykupy lewarowane (LBO), zadłużenie typu mezzanine, pożyczki w ramach oferty prywatnej, zadłużenie zagrożone lub działać w portfelu funduszu funduszy. Chociaż istnieje wiele różnych możliwości dla inwestorów, fundusze te są najczęściej projektowane jako spółki komandytowe.
Ci, którzy chcą lepiej zrozumieć strukturę funduszu private equity, powinni rozpoznać dwie klasyfikacje uczestnictwa w funduszu. Po pierwsze, partnerzy funduszu private equity nazywani są komplementariuszami. W ramach struktury każdego funduszu GP mają prawo zarządzać funduszem private equity i wybierać inwestycje, które będą uwzględniać w jego portfelach. GP są również odpowiedzialni za realizację zobowiązań kapitałowych od inwestorów zwanych komandytariuszami (LP). Ta klasa inwestorów obejmuje zazwyczaj instytucje – fundusze emerytalne, fundusze uniwersyteckie, firmy ubezpieczeniowe – oraz zamożne osoby fizyczne.
Komandytariusze nie mają wpływu na decyzje inwestycyjne. W momencie pozyskiwania kapitału dokładne inwestycje zawarte w funduszu nie są znane. Jednak LP mogą zdecydować o nieprowadzeniu dodatkowych inwestycji do funduszu, jeśli będą niezadowoleni z funduszu lub zarządzającego portfelem.
Umowa spółki komandytowej
Gdy fundusz zbiera pieniądze, inwestorzy instytucjonalni i indywidualni wyrażają zgodę na określone warunki inwestycji przedstawione w umowie spółki komandytowej. Tym, co oddziela każdą klasyfikację partnerów w tej umowie, jest ryzyko dla każdego z nich. LP ponoszą odpowiedzialność do pełnej kwoty pieniędzy, które zainwestują w fundusz. Jednakże lekarze pierwszego kontaktu są w pełni odpowiedzialni wobec rynku, co oznacza, że jeśli fundusz straci wszystko, a jego rachunek stanie się ujemny, lekarze pierwszego kontaktu są odpowiedzialni za wszelkie długi lub zobowiązania funduszu.
LPA określa również ważny wskaźnik cyklu życia, znany jako „Czas trwania funduszu”. Fundusze PE tradycyjnie mają skończoną długość 10 lat, składającą się z pięciu różnych etapów:
- Organizacja i formacja.
- Okres zbierania funduszy. Ten okres trwa zwykle dwa lata.
- Trzyletni okres pozyskiwania transakcji i inwestowania.
- Okres zarządzania portfelem.
- Do siedmiu lat wychodzenia z istniejących inwestycji poprzez IPO, rynki wtórne lub wyprzedaże.
Fundusze private equity zazwyczaj zamykają każdą transakcję w określonym czasie ze względu na strukturę zachęt i możliwą chęć lekarza ogólnego do pozyskania nowego funduszu. Jednak na te ramy czasowe mogą mieć wpływ niekorzystne warunki rynkowe, takie jak okresy, w których różne opcje wyjścia, takie jak IPO, mogą nie przyciągnąć kapitału pożądanego do sprzedaży spółki.
Godne uwagi wyjścia z rynku private equity obejmują IPO Blackstone Group (BX) 2013 Hilton Worldwide Holdings (HLT), które zapewniło architektom transakcji zysk w wysokości 8,5 miliarda dolarów.
Struktura inwestycji i wypłat
Być może najważniejsze elementy LPA każdego funduszu są oczywiste: zwrot z inwestycji i koszty prowadzenia interesów z funduszem. Oprócz uprawnień decyzyjnych, lekarze pierwszego kontaktu otrzymują opłatę za zarządzanie i „przeniesienie”.
LPA tradycyjnie określa wysokość opłat za zarządzanie dla komplementariuszy funduszu. Fundusze private equity często wymagają rocznej opłaty w wysokości 2% zainwestowanego kapitału w celu opłacenia pensji firm, pozyskania transakcji i usług prawnych, kosztów danych i badań, marketingu oraz dodatkowych kosztów stałych i zmiennych. Na przykład, jeśli firma private equity zgromadziłaby fundusz o wartości 500 milionów dolarów, zbierałaby 10 milionów dolarów każdego roku na pokrycie wydatków. W ciągu 10-letniego cyklu funduszu firma PE zbiera opłaty w wysokości 100 milionów dolarów, co oznacza, że w ciągu tej dekady zainwestowano 400 milionów dolarów.
Spółki private equity otrzymują również przeniesienie, czyli opłatę za wyniki, która tradycyjnie stanowi 20% nadwyżki zysków brutto funduszu. Inwestorzy są zazwyczaj skłonni uiścić te opłaty ze względu na zdolność funduszu do pomocy w zarządzaniu i łagodzeniu ładu korporacyjnego i problemów zarządczych, które mogą mieć negatywny wpływ na spółkę publiczną.
Inne uwagi
LPA zawiera również ograniczenia nałożone na lekarzy rodzinnych dotyczące rodzajów inwestycji, jakie mogą rozważyć. Ograniczenia te mogą obejmować rodzaj branży, wielkość firmy, wymagania dotyczące dywersyfikacji oraz lokalizację potencjalnych celów przejęć. Ponadto, lekarze mogą jedynie przeznaczyć konkretną kwotę pieniędzy z funduszu do każdej transakcji to finansuje. Zgodnie z tymi warunkami fundusz musi pożyczyć pozostałą część swojego kapitału od banków, które mogą udzielać pożyczek przy różnych wielokrotnościach przepływów pieniężnych, co może sprawdzić rentowność potencjalnych transakcji.
Możliwość ograniczenia potencjalnego finansowania do konkretnej umowy jest ważna dla partnerów z ograniczoną odpowiedzialnością, ponieważ kilka powiązanych ze sobą inwestycji poprawia strukturę zachęt dla lekarzy pierwszego kontaktu. Inwestowanie w wiele firm stwarza ryzyko dla GP i może zmniejszyć potencjalne przeniesienie, jeśli przeszła lub przyszła transakcja będzie miała gorsze wyniki lub będzie negatywna.
Tymczasem LP nie mają prawa weta w stosunku do poszczególnych inwestycji. Jest to ważne, ponieważ LP, których liczba przewyższa liczbę lekarzy ogólnych w funduszu, często sprzeciwialiby się niektórym inwestycjom ze względu na kwestie związane z zarządzaniem, szczególnie na wczesnych etapach identyfikacji i finansowania spółek. Wielokrotne weta firm mogą osłabić pozytywne bodźce stworzone przez mieszanie się inwestycji w fundusze.
Podsumowanie
Firmy private equity oferują wyjątkowe możliwości inwestycyjne zamożnym inwestorom instytucjonalnym. Jednak każdy, kto chce zainwestować w fundusz PE, musi najpierw zapoznać się z jego strukturą, aby był świadomy ilości czasu, jaki będzie musiał zainwestować, wszystkich powiązanych opłat za zarządzanie i wyniki oraz związanych z tym zobowiązań.
Zazwyczaj fundusze PE mają 10-letni okres obowiązywania, wymagają 2% rocznych opłat za zarządzanie i 20% opłat za wyniki oraz wymagają od LP przejęcia odpowiedzialności za ich indywidualne inwestycje, podczas gdy lekarze pierwszego kontaktu zachowują pełną odpowiedzialność.