Odpowiedni (przydatność)

Co jest odpowiednie (przydatność)?

Inwestycja musi spełniać wymogi odpowiedniości określone w regule FINRA 2111, zanim zostanie zarekomendowana przez firmę inwestorowi. W większości części świata specjaliści finansowi mają obowiązek podjęcia kroków, które zapewnią, że inwestycja będzie odpowiednia dla klienta. Na przykład w Stanach Zjednoczonych Financial Industry Regulatory Authority (FINRA) nadzoruje i egzekwuje te zasady. Standardy odpowiedniości to nie to samo, co wymogi powiernicze.

Zrozumienie odpowiedniego (przydatności)

Każda firma finansowa lub osoba fizyczna współpracująca z inwestorem musi odpowiedzieć na pytanie: „Czy ta inwestycja jest odpowiednia dla mojego klienta?” Firma lub osoba powiązana musi mieć uzasadnione z prawnego punktu widzenia podstawy lub wysoki stopień pewności, że zabezpieczenie, które oferuje inwestorowi, jest zgodne z celami tego inwestora, takimi jak tolerancja ryzyka, jak określono w jego profilu inwestycyjnym.

Zarówno doradcy finansowi, jak i pośrednicy-dealerzy muszą spełniać obowiązek odpowiedniości, co oznacza wydawanie zaleceń zgodnych z najlepiej pojętym interesem klienta bazowego. Financial Industry Regulatory Authority (FINRA) reguluje oba rodzaje podmiotów finansowych zgodnie ze standardami, które wymagają od nich wydawania odpowiednich zaleceń swoim klientom. Jednak broker lub pośrednik-dealer działa również w imieniu firmy brokersko-dealerskiej, dlatego konieczne było zdefiniowanie pojęcia przydatności, aby chronić inwestorów przed drapieżnymi praktykami.

Zasada FINRA 2111 stwierdza, że ​​profil inwestycyjny klienta „ obejmuje między innymi wiek klienta, inne inwestycje, sytuację finansową i potrzeby, status podatkowy, cele inwestycyjne, doświadczenie inwestycyjne, horyzont czasowy inwestycji, potrzeby w zakresie płynności, [i] tolerancję na ryzyko ”Wśród innych informacji. Zalecenie inwestycyjne wydane przez brokera lub inny podmiot objęty regulacją automatycznie uruchomiłoby tę regułę.

Żadna inwestycja, poza zwykłymi oszustwami, nie jest z natury odpowiednia lub nieodpowiednia dla inwestora. Przydatność zależy od sytuacji inwestora w oparciu o wytyczne FINRA. Aby to zilustrować, dla 95-letniej wdowy, która utrzymuje się ze stałego dochodu, inwestycje spekulacyjne, takie jak opcje i kontrakty terminowe typu futures, akcje groszowe itp., Są wyjątkowo nieodpowiednie. Wdowa ma niską tolerancję na ryzyko dla inwestycji, które mogą spowodować utratę kapitału. Z drugiej strony dyrektor o znacznej wartości netto i doświadczeniu inwestycyjnym może swobodnie podejmować te spekulacyjne inwestycje w ramach swojego portfela.

Bez względu na typ inwestora, wymogi dotyczące odpowiedniości obejmują rażąco wysokie koszty transakcji i nadmierne obroty portfela, zwane churning, w celu wygenerowania prowizji.

Adekwatność a wymagania powiernicze

Ludzie mogą pomylić terminy przydatność i powiernictwo. Obie mają na celu ochronę inwestora przed przewidywalną szkodą lub nadmiernym ryzykiem. Jednak standardy opieki nad inwestorami są inne. Powiernik inwestycyjny to każda osoba, która jest prawnie odpowiedzialna za zarządzanie cudzymi pieniędzmi. Doradcy inwestycyjni, którzy zazwyczaj są płatni, są zobowiązani do przestrzegania standardów powierniczych. Brokerzy-dealerzy, którzy zwykle otrzymują wynagrodzenie w postaci prowizji, muszą zazwyczaj spełnić jedynie obowiązek odpowiedni.

Doradca finansowy jest odpowiedzialny za rekomendowanie odpowiednich inwestycji, przy jednoczesnym przestrzeganiu standardów powierniczych. Standardy nakładają na doradców obowiązek przedkładania interesów klientów ponad interesy własne lub firmy. Na przykład doradca nie może kupować papierów wartościowych na swój rachunek, zanim zarekomenduje je lub kupi na rachunek klienta. Standardy powiernicze zabraniają również zawierania transakcji, które mogą skutkować płaceniem wyższych prowizji doradcy lub jego firmie inwestycyjnej.

Doradca musi korzystać z dokładnych i pełnych informacji i analiz, udzielając klientowi porad inwestycyjnych. Aby uniknąć konfliktu interesów, powiernik ujawni klientowi potencjalne konflikty, a następnie przedkłada interesy klienta nad własne. Dodatkowo doradca inicjuje transakcje w najlepszym standardzie wykonania, gdzie pracuje nad realizacją transakcji po najniższych kosztach iz najwyższą wydajnością.