Artykuł 1256 Umowa

Co to jest umowa na podstawie sekcji 1256?

Kontrakt na podstawie paragrafu 1256 jest rodzajem inwestycji zdefiniowanym przez Internal Revenue Code (IRC) jako regulowany kontrakt futures, kontrakt w walucie obcej, opcja nieudziałowa, opcja kapitałowa dealera lub kontrakt futures na papiery wartościowe dealera. To, co sprawia, że ​​umowa na podstawie art. 1256 jest wyjątkowa, polega na tym, że każda umowa posiadana przez podatnika na koniec roku podatkowego jest traktowana tak, jakby została sprzedana za jej godziwą wartość rynkową, a zyski lub straty są traktowane jako krótkoterminowe lub długoterminowe zyski kapitałowe.

Zrozumienie sekcji 1256 Kontrakty

Oto pouczający przykład wykorzystania handlu opcjami: Straddle to strategia polegająca na utrzymywaniu kontraktów, które równoważą ryzyko wzajemnej straty. Na przykład, jeśli przedsiębiorca kupuje jednocześnie opcję kupna i opcję sprzedaży dla tego samego składnika aktywów inwestycyjnych, jego inwestycja jest określana jako straddle.

Umowy na podstawie art. 1256 zapobiegają umotywowanym podatkowo warunkom pośrednim, które odraczałyby dochód i przekształcały krótkoterminowe zyski kapitałowe w długoterminowe zyski kapitałowe. Bardziej szczegółowe informacje na temat kontraktów na podstawie sekcji 1256 można znaleźć w podtytule A (Podatki dochodowe), rozdziale 1 (Podatki zwykłe i dodatkowe), podrozdziale P (Zyski i straty kapitałowe), Część IV (Specjalne zasady określania zysków i strat kapitałowych) IRC.

Za wdrożenie IRC odpowiada Internal Revenue Service (IRS).

Znak na rynku

Handlowcy, którzy handlują kontraktami futures, opcjami futures i opcjami na szerokie indeksy, muszą być świadomi kontraktów określonych w sekcji 1256. Umowy te, zgodnie z powyższą definicją, muszą podlegać wycenie według wartości rynkowej, jeśli sązawieranedo końca roku podatkowego. Zysk lub stratę na godziwej wartości rynkowej kontraktów należy obliczać niezależnie od tego, czy zostały one faktycznie sprzedane w celu uzyskania zysku czy straty kapitałowej. Zysk / strata wyceniana według wartości rynkowej jest w rzeczywistości niezrealizowana, ale musi zostać wykazana w zeznaniu podatkowym przedsiębiorcy. Po faktycznym zamknięciu pozycji ze względu na zrealizowany zysk / stratę, kwota już zgłoszona we wcześniejszym zeznaniu podatkowym jest uwzględniana, aby uniknąć zbędnego raportu.

Sprzedaż produktów do mycia nie ma zastosowania do umów na podstawie art. 1256, ponieważ są one wyceniane według wartości rynkowej.

Formularz 6781

Inwestorzy zgłaszają zyski i straty dla inwestycji kontraktowych z sekcji 1256 przy użyciu formularza 6781, ale transakcje zabezpieczające są traktowane inaczej. Ponieważ te kontrakty są uważane za sprzedane każdego roku, okres utrzymywania aktywów bazowych nie określa, czy zysk lub strata jest krótkoterminowa czy długoterminowa, a raczej wszystkie zyski i straty na tych kontraktach są uważane za długie na 60%. krótkoterminowe i 40% krótkoterminowe. Innymi słowy, kontrakty na podstawie art. 1256 pozwalają inwestorowi lub handlowcowi pobierać 60% zysku przy korzystniejszej długoterminowej stawce podatkowej, nawet jeśli umowa została zawarta tylko przez rok lub krócej.

Na przykład załóżmy, że trader kupił regulowany kontrakt futures 5 maja 2017 roku za 25 000 USD. Pod koniec roku podatkowego, 31 grudnia, nadal ma kontrakt w swoim portfelu, którego wartość wynosi 29 000 USD. Jego zysk rynkowy wynosi 4000 USD i zgłasza to na formularzu 6781, traktowanym jako 60% długoterminowy i 40% krótkoterminowy zysk kapitałowy. 30 stycznia 2018 r. Sprzedaje swoją długą pozycję za 28 000 USD. Ponieważ rozpoznał już 4000 USD zysku w swoim zeznaniu podatkowym za 2017 r., Odnotuje stratę 1000 USD (obliczoną jako 28000 USD minus 29000 USD) w swoim zeznaniu podatkowym za 2018 r., Traktowaną jako 60% długoterminowej i 40% krótkoterminowej straty kapitałowej.

Formularz 6781 zawiera oddzielne sekcje dla straddles i sekcji 1256 Kontrakty, co oznacza, że ​​inwestorzy muszą określić konkretny rodzaj zastosowanej inwestycji. Część I formularza wymaga, aby zyski i straty z inwestycji zgodnie z sekcją 1256 były zgłaszane albo według rzeczywistej ceny, za jaką inwestycja została sprzedana, albo według ceny rynkowej ustalonej na dzień 31 grudnia. Część II formularza wymaga wykazania strat na segmentach przedsiębiorcy należy zgłosić w sekcji A, a zyski obliczone w sekcji B. Część III obejmuje wszelkie nieujęte zyski z pozycji utrzymywanych na koniec roku podatkowego, ale musi zostać zakończona tylko wtedy, gdy ujęta zostanie strata na pozycji.