Uciekanie się
Co to jest regres?
Regres to umowa prawna, która daje pożyczkodawcy prawo do zastawienia zabezpieczenia, jeżeli pożyczkobiorca nie jest w stanie spłacić zobowiązania dłużnego. Regres oznacza ustawowe prawo pożyczkodawcy do ściągania należności. Pożyczki regresowe zapewniają pożyczkodawcom ochronę, ponieważ są oni pewni, że zostaną spłaceni w formie gotówki lub aktywów płynnych. Firmy korzystające z długu regresowego mają niższy koszt kapitału, ponieważ istnieje mniejsze ryzyko związane z udzielaniem pożyczek tej firmie.
Kluczowe wnioski
- Regres to ustawowe prawo pożyczkodawcy do pobrania zastawionego przez pożyczkobiorcę zabezpieczenia, jeżeli pożyczkobiorca nie spłaci swojego zadłużenia.
- Pełna regres oznacza, że oprócz zabezpieczenia pożyczkodawca może również przejąć inne aktywa pożyczkobiorcy w celu spłaty zadłużenia.
- Jeżeli pożyczkobiorca nie spłaci pożyczki regresowej, pożyczkodawca może pobrać rachunki bankowe pożyczkobiorcy lub zająć wynagrodzenie w celu spłaty salda zadłużenia.
- Pożyczka bez regresu ogranicza jednak pożyczkodawcę do żądania jedynie określonego składnika aktywów stanowiącego zabezpieczenie w przypadku niewykonania zobowiązania.
Zrozumienie regresu
Regres zapewnia pożyczkodawcy prawne środki do przejęcia aktywów pożyczkobiorcy, jeżeli pożyczkobiorca nie spłaci zadłużenia. W przypadku pełnego regresu pożyczkobiorca odpowiada za dług w pełnej wysokości nawet do wysokości przewyższającej wartość przedmiotu zabezpieczenia.
Kredyt regresowy umożliwia pożyczkodawcy przejęcie innych aktywów od pożyczkobiorcy poza zabezpieczeniem w celu spłaty zadłużenia. W większości przypadków pożyczkodawca może uzyskać orzeczenie w sprawie uchybienia w celu zajęcia aktywów niezwiązanych z zajęciem, obciążania rachunków bankowych lub zajęcia wynagrodzenia. Pożyczkodawca może również sięgać po inne źródła dochodu pożyczkobiorcy, takie jak prowizje, tantiemy lub dochody z inwestycji.
Regres a brak regresu
Pożyczki z regresem różnią się od pożyczek bez regresu, które ograniczają pożyczkodawcę do żądania jedynie określonych aktywów stanowiących zabezpieczenie. Jeżeli pożyczkobiorca zalega ze spłatą pożyczki bez regresu, a wartość zabezpieczenia nie pokrywa kwoty, którą pożyczkobiorca jest winien, pożyczkodawca nie może podjąć próby odzyskania salda poprzez zajęcie innych aktywów pożyczkobiorcy. Pożyczkodawcy przysługuje jedynie ustawowe prawo do zastawionego zabezpieczenia. Ze względu na to rozróżnienie, dług regresowy faworyzuje pożyczkodawcę, podczas gdy dług bez regresu faworyzuje pożyczkobiorcę.
Dług regresowy jest bardziej powszechną formą zadłużenia, ponieważ jest mniej ryzykowny dla pożyczkodawców. Zadłużenie bez regresu jest zwykle ograniczone do długoterminowych pożyczek udzielonych na stabilizowane i działające aktywa, takie jak nieruchomości komercyjne.
Pożyczkobiorcy, którzy posiadają pożyczki bez regresu, na ogół muszą płacić wyższe stopy procentowe niż pożyczki z regresem, aby zrekompensować pożyczkodawcy podjęcie dodatkowego ryzyka.
Podatkowy wpływ regresu na pożyczkobiorców
Zadłużenie regresowe ma dla kredytobiorców dwie konsekwencje podatkowe, które przekładają się na ujęcie zwykłego dochodu podlegającego opodatkowaniu i wykazanie straty lub zysku. Składając podatki, pożyczkobiorca musi wykazać jako zwykły dochód każdą część długu umorzoną przez pożyczkodawcę.
Na przykład, jeśli pożyczkodawca przejmuje dom, aby odzyskać 150 000 dolarów długu i sprzedaje go za 125 000 dolarów, nadal jest winien 25 000 dolarów. Jeśli pożyczkodawca daruje 25 000 USD, pożyczkobiorca musi zgłosić tę kwotę jako zwykły dochód do celów podatkowych. Jeżeli dług jest bez regresu, umorzenie pożyczki nie skutkuje podlegającym opodatkowaniu umorzeniem dochodu z zadłużenia, ponieważ warunki pożyczki nie dają pożyczkodawcy żadnych praw do osobistego dochodzenia właściciela w przypadku zwłoki.
Niezależnie od tego, czy dług zostanie umorzony, pożyczkobiorca musi wykazać stratę lub zysk w oparciu o różnicę między pierwotną kwotą pożyczki a kwotą zrealizowaną przy sprzedaży składnika aktywów. W powyższym przykładzie 25 000 USD należy zgłosić jako stratę. Straty poniesione na sprzedaży brakujących aktywów nie podlegają odliczeniu od podatku.
Uwagi specjalne
Większość pożyczek jest wydawana z klauzulą regresu zawartą w dokumencie pożyczki. Język określa działania regresowe, które pożyczkodawca może podjąć, wraz z wszelkimi ograniczeniami.
Ogólnie rzecz biorąc, to, czy pożyczka jest z regresem, czy bez regresu, zależy od państwa, w którym pożyczka została udzielona. Większość stanów przewiduje możliwość regresu dla kredytodawców hipotecznych, ale może to być w jakiś sposób ograniczone. Na przykład w niektórych stanach orzeczenie w sprawie braków, które pożyczkodawca może uzyskać wobec pożyczkobiorcy, nie może przekroczyć godziwej wartości rynkowej (FMV) nieruchomości.
Na przykład weźmy pod uwagę dom, którego saldo kredytu hipotecznego wynosi 250 000 USD, a wartość rynkowa wynosi 200 000 USD. Jeśli pożyczkodawca sprzeda dom na aukcji za 150 000 USD, może odzyskać tylko 50 000 USD orzeczenia w sprawie braków w stosunku do pożyczkobiorcy, co stanowi różnicę między FMV a kwotą, za którą dom został sprzedany na aukcji. W niektórych stanach pożyczkodawcy nie mogą uzyskiwać orzeczeń w sprawie braków.