Fundusze obligacji a fundusze ETF obligacji: jaka jest różnica?

Fundusze obligacji a fundusze ETF obligacji: przegląd

Fundusze obligacji i obligacyjne fundusze ETF lub fundusze giełdowe inwestują w koszyk obligacji lub instrumentów dłużnych. Fundusze obligacji lub fundusze wspólnego inwestowania zawierają pulę kapitału od inwestorów, przy czym zarządzający funduszem alokuje kapitał na różne papiery wartościowe. ETF obligacji śledzi indeks obligacji z celem dopasowania zwrotów z indeksu bazowego.

Fundusze obligacji i obligacyjne fundusze ETF mają kilka wspólnych cech, w tym dywersyfikację poprzez portfele, w których znajduje się wiele obligacji. Zarówno fundusze, jak i ETF mają mniejsze minimalne wymagane inwestycje, które byłyby niezbędne do osiągnięcia tego samego poziomu dywersyfikacji poprzez zakup pojedynczych obligacji przy budowie portfela.

Przed porównaniem funduszy obligacji i ETF-ów obligacji warto poświęcić kilka chwil na przeanalizowanie powodów, dla których inwestorzy kupują obligacje. Większość inwestorów umieszcza obligacje w portfelu, aby generować dochód. Obligacja jest instrumentem dłużnym, które zwykle płaci oprocentowanie, zwany oprocentowanie corocznie obligatariusza. Chociaż kupowanie i sprzedawanie obligacji w celu generowania zysku na wahaniach ich cen jest realną strategią, większość inwestorów inwestuje w nie w celu spłaty odsetek.

Inwestorzy kupują również obligacje z powodów związanych z ryzykiem, ponieważ starają się przechowywać swoje pieniądze w inwestycji, która jest mniej zmienna niż akcje. Zmienność to stopień, w jakim cena papieru wartościowego zmienia się w czasie.

Zarówno fundusze obligacyjne, jak i obligacyjne fundusze ETF mogą wypłacać dywidendy, czyli płatności gotówkowe od firm za inwestowanie w ich papiery wartościowe. Oba rodzaje funduszy oferują szeroką gamę opcji inwestycyjnych, od wysokiej jakości obligacji rządowych po obligacje korporacyjne o niskiej jakości i wszystko pomiędzy.

Zarówno fundusze, jak i fundusze ETF można również kupować i sprzedawać za pośrednictwem rachunku maklerskiego w zamian za niewielką opłatę za transakcję. Pomimo tych podobieństw, fundusze obligacji i ETF-y obligacji mają unikalne, niewspólne cechy.

Fundusze obligacji

Fundusze inwestycyjne inwestują w obligacje od wielu lat. Niektóre z najstarszych funduszy zrównoważonych, które obejmują zarówno akcje, jak i obligacje, pochodzą z późnych lat dwudziestych XX wieku.

W związku z tym duża liczba istniejących funduszy obligacji oferuje znaczną różnorodność opcji inwestycyjnych. Należą do nich zarówno fundusze indeksowe, które starają się powielać różne benchmarki i nie starają się osiągnąć lepszych wyników, jak i aktywnie zarządzane fundusze, które starają się pokonać swoje benchmarki.

Aktywnie zarządzane fundusze zatrudniają również analityków kredytowych do prowadzenia badań jakości kredytowej obligacji, które fundusz kupuje, aby zminimalizować ryzyko zakupu obligacji, które mogą zostać niewykonane. Do niewykonania zobowiązania dochodzi, gdy emitent obligacji nie jest w stanie spłacić odsetek lub spłacić pierwotnie zainwestowanej kwoty ze względu na trudności finansowe. Agencje ratingowe oceniające żywotność finansową emitenta i prawdopodobieństwo niewykonania zobowiązania przyznają każdej obligacji ocenę jakości kredytowej.

Fundusze obligacji są dostępne w dwóch różnych strukturach: funduszy otwartych  i funduszy zamkniętych. Fundusze otwarte można kupić bezpośrednio od dostawców funduszy, co oznacza, że ​​nie trzeba ich kupować za pośrednictwem rachunku maklerskiego. W przypadku bezpośredniego zakupu można uniknąć prowizji maklerskiej. Podobnie fundusze obligacyjne można odsprzedać spółce funduszu, która wyemitowała udziały, dzięki czemu są one wysoce płynne lub łatwo można je kupić i sprzedać.

Ponadto fundusze otwarte są wyceniane i sprzedawane raz dziennie po zamknięciu rynku i określeniu wartości aktywów netto każdego funduszu (NAV). Cena transakcyjna jest bezpośrednim odzwierciedleniem WAN, która jest oparta na wartości obligacji w portfelu.

Fundusze otwarte nie są sprzedawane z premią lub dyskontem, dzięki czemu można łatwo i przewidywalnie określić, ile wygenerują akcje funduszu, jeśli zostaną sprzedane. Obligacja sprzedawana z premią ma wyższą cenę rynkową niż jej pierwotna wartość nominalna, podczas gdy dyskonto ma miejsce, gdy obligacja jest sprzedawana po cenie niższej niż jej wartość nominalna.

Warto zauważyć, że niektóre fundusze obligacji pobierają dodatkową opłatę, jeśli zostaną sprzedane przed określonym minimalnym wymaganym okresem utrzymywania (często 90 dni), ponieważ fundusz chce zminimalizować koszty związane z częstym obrotem.

Fundusze obligacji nie ujawniają codziennie swoich bazowych inwestycji. Generalnie zwalniają udziały w okresach półrocznych, a niektóre fundusze raportują co miesiąc. Brak przejrzystości utrudnia inwestorom określenie w dowolnym momencie dokładnego składu ich portfeli.

Fundusze ETF obligacji

Obligacyjne fundusze ETF są znacznie nowszymi podmiotami wchodzącymi na rynek w porównaniu z funduszami inwestycyjnymi, a iShares wprowadził pierwszy obligacyjny ETF w 2002 r. Większość tych ofert ma na celu replikację różnych indeksów obligacji, chociaż dostępna jest również rosnąca liczba aktywnie zarządzanych produktów.

Fundusze ETF często mają niższe opłaty niż ich odpowiedniki w funduszach wspólnego inwestowania, co potencjalnie czyni je bardziej atrakcyjnym wyborem dla niektórych inwestorów, przy czym wszystkie inne są równe.

Obligacyjne fundusze ETF działają podobnie jak fundusze zamknięte, ponieważ są kupowane za pośrednictwem rachunku maklerskiego, a nie bezpośrednio od firmy funduszu. Podobnie, gdy inwestor chce sprzedać, fundusze ETF muszą być przedmiotem obrotu na otwartym rynku, co oznacza, że ​​należy znaleźć nabywcę, ponieważ spółka funduszu nie kupi udziałów, tak jak w przypadku otwartych funduszy inwestycyjnych.

Podobnie jak akcje, ETF-y są przedmiotem obrotu przez cały dzień. Ceny akcji mogą ulegać wahaniom w każdej chwili i mogą się znacznie różnić w trakcie obrotu. Ekstremalne wahania cen były widoczne podczas anomalii rynkowych, takich jak tak zwany Flash Crash  z 2010 r. Akcjami można również handlować z premią lub dyskontem w stosunku do bazowej wartości aktywów netto posiadanych udziałów.

Chociaż znaczne odchylenia wartości są stosunkowo rzadkie, nie są one niemożliwe. Odchylenia mogą budzić szczególne obawy w okresach kryzysu, na przykład, gdy duża liczba inwestorów stara się sprzedać obligacje. W takich przypadkach cena ETF może odzwierciedlać dyskonto w stosunku do NAV, ponieważ dostawca ETF nie jest pewien, czy istniejące udziały można sprzedać po ich bieżącej wartości aktywów netto.

Obligacyjne fundusze ETF nie mają minimalnego wymaganego okresu utrzymywania, co oznacza, że ​​nie ma kary za szybką sprzedaż po dokonaniu zakupu. Można je również kupować z marżą i sprzedawać krótko, oferując znacznie większą elastyczność w zakresie handlu niż otwarte fundusze inwestycyjne. Marża obejmuje pożyczanie pieniędzy lub papierów wartościowych od brokera w celu zainwestowania. Ponadto, w przeciwieństwie do funduszy inwestycyjnych, obligacyjne fundusze ETF codziennie ujawniają swoje aktywa bazowe, zapewniając inwestorom pełną przejrzystość.