Anomalia
Co to jest anomalia?
W ekonomii i finansach anomalia ma miejsce, gdy rzeczywisty wynik przy danym zestawie założeń różni się od oczekiwanego wyniku przewidywanego przez model. Anomalia jest dowodem na to, że dane założenie lub model nie sprawdza się w praktyce. Model może być stosunkowo nowym lub starszym modelem.
Kluczowe wnioski
- Anomalie to zdarzenia, które odbiegają od przewidywań modeli ekonomicznych lub finansowych, które podważają podstawowe założenia tych modeli.
- Na rynkach wzorce, które są sprzeczne z hipotezą efektywnego rynku, takie jak efekty kalendarzowe, są głównymi przykładami anomalii.
- Większość anomalii rynkowych ma podłoże psychologiczne.
- Anomalie mają jednak tendencję do szybkiego zanikania, gdy wiedza o nich zostanie upubliczniona.
Zrozumienie anomalii
W finansach dwa powszechne typy anomalii to anomalie rynkowe i anomalie cenowe. Anomalie rynkowe to zniekształcenia w zwrotach, które są sprzeczne z hipotezą efektywnego rynku (EMH). Anomalie cenowe występują, gdy coś, na przykład akcje, jest wyceniane inaczej, niż przewiduje to model.
Typowe anomalie rynkowe obejmują efekt małej kapitalizacji i efekt stycznia. Efekt małej kapitalizacji odnosi się do efektu małej spółki, w przypadku którego mniejsze firmy z czasem osiągają lepsze wyniki niż większe. Efekt stycznia odnosi się do tendencji do zwrotu akcji w styczniu znacznie bardziej niż w pozostałych.
Często występują również anomalie w odniesieniu do modeli wyceny aktywów, w szczególności modelu wyceny aktywów kapitałowych (CAPM). Chociaż metoda CAPM została opracowana przy użyciu innowacyjnych założeń i teorii, często słabo radzi sobie z przewidywaniem zwrotów akcji. Liczne anomalie rynkowe, które zaobserwowano po utworzeniu CAPM, pomogły stworzyć podstawę dla tych, którzy chcieli obalić model. Chociaż model może nie wytrzymać testów empirycznych i praktycznych, nadal ma pewną użyteczność.
Anomalie są zwykle nieliczne. W rzeczywistości, gdy anomalie stają się publicznie znane, mają tendencję do szybkiego zanikania, ponieważ arbitrzy szukają i eliminują każdą taką okazję, aby się powtórzyła.
Rodzaje anomalii rynkowych
Na rynkach finansowych każda możliwość uzyskania nadmiernych zysków podważa założenia dotyczące efektywności rynkowej, zgodnie z którymi ceny odzwierciedlają już wszystkie istotne informacje, a zatem nie mogą podlegać arbitrażowi.
Efekt stycznia
Efekt stycznia to dość dobrze znana anomalia. Zgodnie z efektem styczniowym, akcje, które zachowywały się gorzej w czwartym kwartale ubiegłego roku, zwykle osiągają lepsze wyniki niż rynki w styczniu. Powód styczniowego efektu jest tak logiczny, że prawie trudno nazwać go anomalią. Inwestorzy często będą starali się pozbyć spółek o słabych wynikach pod koniec roku, aby mogli wykorzystać swoje straty na skompensowanie podatków od zysków kapitałowych (lub wziąć niewielkie odliczenie, na które zezwala IRS, jeśli za rok wystąpi strata kapitałowa netto). Wiele osób nazywa to wydarzenie pobieraniem podatków od strat.
Ponieważ presja sprzedażowa jest czasami niezależna od faktycznych podstaw spółki lub wyceny, ta „sprzedaż podatkowa” może doprowadzić te akcje do poziomów, na których staną się atrakcyjne dla kupujących w styczniu. Podobnie, inwestorzy często unikają kupowania akcji o słabych wynikach w czwartym kwartale i czekają do stycznia, aby nie dać się złapać na sprzedaży ze stratą podatkową. W rezultacie istnieje nadmierna presja sprzedażowa przed styczniem i nadmierna presja kupna po 1 stycznia, co prowadzi do tego efektu.
Efekt września
Efekt września odnosi się do historycznie słabych zwrotów na giełdzie we wrześniu. Istnieje statystyczny przypadek efektu września w zależności od analizowanego okresu, ale większość teorii jest niepotwierdzona. Powszechnie uważa się, że inwestorzy wracają z wakacji we wrześniu, gotowi na zyski i straty podatkowe przed końcem roku. Istnieje również przekonanie, że inwestorzy indywidualni likwidują akcje we wrześniu, aby zrównoważyć koszty edukacji dzieci. Podobnie jak w przypadku wielu innych efektów kalendarzowych, efekt września jest uważany za historyczne dziwactwo w danych, a nie efekt z jakimkolwiek związkiem przyczynowym.
Efekt października
Podobnie jak wcześniejszy efekt października, efekt września paniki z 1907 r., Czarnego wtorku, czwartku i poniedziałku w 1929 r. Oraz Czarnego Poniedziałku w 1987 r. We wrześniu nastąpiły takie same zawirowania na rynku jak w październiku. Był to miesiąc, w którym pierwotny Czarny Piątek miał miejsce w 1869 r., A dwa znaczące jednodniowe spadki na DJIA miały miejsce w 2001 r. Po 11 września oraz w 2008 r., Gdy narastał kryzys subprime .
Jednak według realistów rynkowych efekt ten zanikł w ostatnich latach. W ciągu ostatnich 25 lat dla indeksu S&P 500 średni miesięczny zwrot za wrzesień wyniósł około -0,4%, podczas gdy mediana miesięcznej stopy zwrotu jest dodatnia. Ponadto we wrześniu częste duże spadki nie występowały tak często, jak przed 1990 r. Jednym z wyjaśnień jest to, że inwestorzy zareagowali „pozycjonowaniem wstępnym”; czyli sprzedaż zapasów w sierpniu.
Anomalie dni tygodnia
poniedziałku to teoria, która mówi, że zwroty na giełdzie w poniedziałki będą zgodne z dominującym trendem z poprzedniego piątku. Dlatego też, jeśli w piątek rynek był zwyżkowy, powinien trwać przez weekend, a w poniedziałek wznowić wzrost. Efekt poniedziałku jest również nazywany „ efektem weekendu ”.
Na poziomie podstawowym nie ma żadnego szczególnego powodu, dla którego powinno to być prawdą. Mogą działać pewne czynniki psychologiczne. Być może optymizm końca tygodnia przenika rynek, ponieważ traderzy i inwestorzy niecierpliwie czekają na weekend. Alternatywnie, być może weekend daje inwestorom szansę na nadrobienie zaległości w czytaniu, dusenie się i niepokój o rynek oraz rozwinięcie pesymizmu w poniedziałek.
Wskaźniki przesądne
Oprócz anomalii kalendarzowych istnieją pewne sygnały nierynkowe, które według niektórych osób dokładnie wskażą kierunek rynku. Oto krótka lista przesądnych wskaźników rynkowych :
- Wskaźnik Super Bowl : Gdy drużyna ze starej ligi futbolu amerykańskiego wygra mecz, rynek zamknie się niżej w ciągu roku. Kiedy stara drużyna National Football League wygra, rynek zakończy rok wyżej. Choć może się to wydawać głupie, wskaźnik Super Bowl był poprawny przez ponad 80% czasu w okresie 40 lat kończącym się w 2008 roku. Jednak wskaźnik ma jedno ograniczenie: nie zawiera żadnego dodatku na zwycięstwo zespołu ekspansji.
- Wskaźnik Hemline : Rynek rośnie i spada wraz z długością spódnic. Czasami wskaźnik ten nazywany jest teorią „gołych kolan, hossy ”. Co więcej, wskaźnik dolnej krawędzi był dokładny w 1987 roku, kiedy projektanci przeszli z minispódniczek na spódnice do podłogi tuż przed załamaniem się rynku. Podobna zmiana miała miejsce również w 1929 r., Ale wielu spiera się, co było pierwsze, katastrofa lub przesunięcie rąbka.
- Wskaźnik aspiryny : Ceny akcji i produkcja aspiryny są do siebie odwrotnie proporcjonalne. Ten wskaźnik sugeruje, że gdy rynek rośnie, mniej ludzi potrzebuje aspiryny, aby leczyć bóle głowy wywołane rynkiem. Niższa sprzedaż aspiryny powinna wskazywać na rosnący rynek.