Uwagi partycypacyjne

Co to są notatki partycypacyjne?

Obligacje partycypacyjne, zwane również P-Notes lub PN, to instrumenty finansowe, których inwestorzy lub fundusze hedgingowe  muszą inwestować w indyjskie papiery wartościowe bez konieczności rejestracji w Radzie Papierów Wartościowych i Giełd Indii (SEBI). P-Notes należą do grupy inwestycji uważanych za Offshore Derivative Investments (ODI). Citigroup ( C ) i Deutsche Bank ( DB ) należą do największych emitentów tych instrumentów.

Wszelkie dywidendy lub zyski kapitałowe pobrane z papierów wartościowych wracają do inwestorów. Indyjskie organy regulacyjne generalnie nie popierają obligacji udziałowych, ponieważ obawiają się, że fundusze hedgingowe działające za pośrednictwem obligacji udziałowych spowodują niestabilność gospodarczą na giełdach w Indiach.

Wyjaśnienie uwag partycypacyjnych

Zagraniczni inwestorzy instytucjonalni (FII) emitują instrumenty finansowe inwestorom w innych krajach, którzy chcą inwestować w indyjskie papiery wartościowe. FII to inwestor lub  fundusz inwestycyjny zarejestrowany w kraju innym niż ten, w którym inwestuje.

System ten pozwala niezarejestrowanym zagranicznym inwestorom kupować indyjskie akcje bez konieczności rejestracji w indyjskim organie regulacyjnym. Inwestycje te są również korzystne dla Indii. Zapewniają szybki dostęp do pieniędzy na indyjski rynek kapitałowy. Ze względu na krótkoterminowy charakter inwestowania organy regulacyjne mają mniej wytycznych dla zagranicznych inwestorów instytucjonalnych. Aby inwestować na indyjskich giełdach i uniknąć uciążliwego procesu zatwierdzania przez organy regulacyjne, inwestorzy ci handlują obligacjami partycypacyjnymi.

Jak działają notatki partycypacyjne?

Obligacje partycypacyjne są zagranicznymi instrumentami pochodnymi, w których aktywa bazowe stanowią indyjskie akcje. Brokerzy i zagraniczni inwestorzy instytucjonalni zarejestrowani w indyjskiej Radzie Papierów Wartościowych i Giełd (SEBI) emitują obligacje i inwestują w imieniu inwestorów zagranicznych. Brokerzy muszą co kwartał zgłaszać radzie nadzorczej status swoich emisji obligacji. Obligacje pozwalają zagranicznym inwestorom o dużej wartości netto, funduszom hedgingowym i innym inwestorom uczestniczyć w rynkach indyjskich bez rejestracji w SEBI. Inwestorzy oszczędzają czas, pieniądze i kontrolę związaną z rejestracją bezpośrednią.

Plusy i minusy uwag partycypacyjnych

Obligacje partycypacyjne są łatwo sprzedawane za granicą poprzez ich indosowanie i dostawę. Są popularne, ponieważ inwestorzy anonimowo zajmują pozycje na rynkach indyjskich, a fundusze hedgingowe mogą anonimowo przeprowadzać swoje operacje. Niektóre podmioty kierują swoje inwestycje za pośrednictwem obligacji partycypacyjnych, aby skorzystać z przepisów podatkowych obowiązujących w niektórych krajach.

Jednak ze względu na anonimowość indyjskie organy regulacyjne napotykają trudności w określeniu pierwotnego właściciela i ostatecznego właściciela notatki uczestnika. Dlatego też znaczące kwoty nieuwzględnionych pieniędzy napływają do kraju za pośrednictwem noty partycypacyjnej. Ten przepływ niewykrytych funduszy wywołał pewne sygnały ostrzegawcze.

Uwagi dotyczące udziału w kwestiach regulacyjnych

SEBI nie ma jurysdykcji w zakresie obrotu papierami wartościowymi. Chociaż zagraniczni inwestorzy instytucjonalni muszą zarejestrować się w indyjskiej radzie regulacyjnej, obrót papierami dłużnymi między zagranicznymi inwestorami instytucjonalnymi nie jest rejestrowany. Urzędnicy obawiają się, że taka praktyka może doprowadzić do wykorzystania banknotów P do prania brudnych pieniędzy lub innej nielegalnej działalności.

Ta niemożność śledzenia pieniędzy jest również powodem, dla którego Specjalny Zespół Śledczy (SIT) chciałby bardziej rygorystycznych środków zgodności w obrocie papierami wartościowymi. SIT to wyspecjalizowany zespół funkcjonariuszy indyjskich organów ścigania, który składa się z personelu przeszkolonego w zakresie prowadzenia dochodzeń w sprawie poważnych przestępstw.

Jednak gdy w przeszłości rząd proponował ograniczenia w handlu banknotami, rynek indyjski stał się niezwykle niestabilny. Na przykład w październiku 2007 r. Rząd ogłosił, że rozważa ograniczenie obrotu papierami wartościowymi. Ogłoszenie spowodowało, że indeks Sensex spadł w ciągu dnia o 1744 punkty, co stanowiło wówczas ponad 8-procentowy spadek.

To zaburzenie na rynku było odpowiedzią na obawy inwestorów i rządu, że ograniczenie obligacji P-Notes będzie bezpośrednim uderzeniem w gospodarkę Indii. Wynika to z faktu, że zagraniczni inwestorzy instytucjonalni pomagają napędzać rozwój indyjskiej gospodarki, przemysłu i rynków kapitałowych, a zwiększająca się regulacja utrudniłaby zagranicznym pieniądzom wejście na rynek. Ostatecznie rząd zdecydował się nie regulować not partycypacyjnych.

Aktualny stan przepisów dotyczących not partycypacyjnych

Noty partycypacyjne pozostają podatne na orzeczenia regulacyjne. Pod koniec 2017 r. Indyjskie organy regulacyjne ustaliły, że Obligacje P nie mogą zajmować żadnych pozycji w instrumentach pochodnych na rynkach indyjskich z powodów innych niż zabezpieczenie. Jak donosi EconomicTimes. IndiaTimes.com, ta rygorystyczna interwencja regulacyjna spowodowała, że ​​inwestycje za pośrednictwem P-Notes spadły w całym 2018 roku, osiągając w końcu poziom o ponad 9-1 / 2 roku w listopadzie 2018. Jednak inwestycje odbiły się w grudniu 2018 po złagodzeniu przez organy regulacyjne. niektóre z bardziej restrykcyjnych wymagań.

Przykład ze świata rzeczywistego

P-Notes można wykorzystać do zakupu dowolnych indyjskich papierów wartościowych, których chce inwestor, wykonując szereg czynności.

Inwestor deponuje środki w amerykańskich lub europejskich oddziałach zarejestrowanego zagranicznego inwestora instytucjonalnego (FII), takiego jak HSBC lub Deutsche Bank. Następnie inwestorzy informują bank o indyjskich papierach wartościowych lub papierach wartościowych, które chcą kupić. Transfer środków od inwestora na konto FII, a FII wystawia klientowi weksle udziałowe i kupuje bazowe akcje lub akcje w odpowiednich ilościach na rynku indyjskim.

Inwestor jest uprawniony do otrzymywania dywidend, zysków kapitałowych i wszelkich innych wypłat należnych akcjonariuszom posiadającym akcje indyjskiej spółki. FII raportuje co kwartał wszystkie swoje emisje do indyjskich organów nadzoru, ale zgodnie z prawem nie ujawnia tożsamości faktycznego inwestora.