Umowa Lock-Up

Co to jest umowa lock-up?

Lock-up to postanowienie umowne uniemożliwiające osobom posiadającym dostęp do informacji o spółce sprzedawanie jej udziałów przez określony czas. Są powszechnie stosowane w ramach procesu pierwszej oferty publicznej (IPO).

Chociaż umowy lock-up nie są wymagane na mocy prawa federalnego, subemitenci często wymagają od dyrektorów, inwestorów venture capital (VC) i innych osób z wewnątrz firmy podpisania umów lock-up, aby zapobiec nadmiernej presji sprzedażowej w pierwszych kilku miesiącach handlu po IPO.

Jak działają umowy lock-up

Okresy blokady trwają zwykle 180 dni, ale czasami mogą trwać nawet 90 dni lub nawet rok. Czasami wszyscy wtajemniczeni zostaną zablokowani na ten sam okres czasu. W innych przypadkach umowa będzie miała rozłożoną w czasie strukturę lock-up, w której różne kategorie osób mających dostęp do informacji poufnych będą zablokowane na różne okresy. Chociaż prawo federalne nie wymaga od firm stosowania okresów blokady, mogą być one jednak wymagane na mocy przepisów dotyczących błękitnego nieba stanowych.

Szczegóły dotyczące umów typu lock-up firmy są zawsze ujawniane w dokumentach prospektu emisyjnego danej spółki. Mogą one być zabezpieczone poprzez kontaktowanie firmy relacji inwestorskich działem lub za pomocą KPWiG (SEC) „s Informatyka gromadzenia, analizy i pobierania (EDGAR) bazę danych.

Celem umowy lock-up jest uniemożliwienie osobom z wewnątrz firmy zrzucanie swoich akcji na nowych inwestorów w tygodniach i miesiącach następujących po debiucie giełdowym. Niektórzy z tych insiderów mogą być wczesnymi inwestorami, takimi jak firmy VC, którzy kupili firmę, gdy była ona warta znacznie mniej niż jej wartość IPO. W związku z tym mogą mieć silną motywację do sprzedaży swoich akcji i osiągnięcia zysku na początkowej inwestycji.

Podobnie, kadra kierownicza firmy i niektórzy pracownicy mogli otrzymać opcje na akcje w ramach umowy o pracę. Podobnie jak w przypadku VC, pracownicy ci mogą ulec pokusie wykonania swoich opcji i sprzedaży swoich akcji, ponieważ cena IPO spółki prawie na pewno byłaby znacznie wyższa od ceny wykonania ich opcji.

Uwagi specjalne

Z perspektywy regulacyjnej umowy typu lock-up mają pomóc chronić inwestorów. Scenariusz, którego ma uniknąć umowa lock-up, polega na tym, że grupa insiderów przejmuje przewartościowaną spółkę na giełdę, a następnie rzuca ją na inwestorów, uciekając z zyskami. Z tego powodu niektóre przepisy dotyczące błękitnego nieba nadal wymagają blokad jako wymogu prawnego, ponieważ był to prawdziwy problem w kilku okresach ożywienia na rynku w Stanach Zjednoczonych.

Nawet w przypadku zawarcia umowy lock-up inwestorzy, którzy nie są osobami wewnętrznymi w firmie, mogą nadal odczuwać skutki, gdy ta umowa lock-up wygaśnie po wygaśnięciu. Po wygaśnięciu blokady pracownicy firmy mogą sprzedawać swoje zapasy. Jeśli wielu insiderów i inwestorów kapitału wysokiego ryzyka chce wyjść, może to spowodować drastyczny spadek ceny akcji z powodu ogromnego wzrostu podaży akcji.

Oczywiście inwestor może spojrzeć na to na dwa sposoby, w zależności od tego, jak postrzega jakość spółki bazowej. Spadek po zamknięciu, jeśli rzeczywiście wystąpi, może być okazją do zakupu akcji po tymczasowo obniżonej cenie. Z drugiej strony może to być pierwszy sygnał, że cena IPO została zawyżona, sygnalizując początek długoterminowego spadku.

Prawdziwy przykład umowy lock-up

Badania wykazały, że po wygaśnięciu umowy lock-up zazwyczaj następuje okres nienormalnych zwrotów. Niestety dla inwestorów te nienormalne zyski częściej mają negatywny kierunek.

Co ciekawe, niektóre z tych badań wykazały, że rozłożone w czasie umowy typu lock-up mogą w rzeczywistości wpływać na akcje bardziej negatywnie niż te z jedną datą wygaśnięcia. Jest to zaskakujące, ponieważ rozłożone w czasie umowy dotyczące lock-up są często postrzegane jako rozwiązanie problemu spadku po zamknięciu.