Narzucać
Co to jest narzucenie?
Nakładać to termin odnoszący się do czynności polegającej na nałożeniu opłaty, daniny, podatku lub obciążenia na składnik aktywów lub transakcję na niekorzyść inwestora. Nakładanie opłat jest powszechną praktyką w przypadku większości produktów i usług inwestycyjnych i może być wykorzystywane jako środek zniechęcający do wcześniejszej sprzedaży lub wyjścia z pozycji finansowej.
Kluczowe wnioski
- Termin „nałożyć” odnosi się do czynności polegającej na nałożeniu opłaty, daniny, podatku lub obciążenia na składnik aktywów lub transakcję ze szkodą dla inwestora.
- Nakładanie opłat jest powszechną praktyką w przypadku większości produktów i usług inwestycyjnych i może być wykorzystywane jako środek zniechęcający do wcześniejszej sprzedaży lub wyjścia z pozycji finansowej.
- O większości opłat należy poinformować inwestorów przed zakupem nowego papieru wartościowego lub przeniesieniem środków w sposób, który wiąże się z jakąś opłatą.
- Wiele opłat nakłada się nie w momencie transakcji, ale zamiast tego pobiera się je corocznie jako procent aktywów lub udziałów.
Zrozumieć Impose
Opłaty są nieuniknione, niezależnie od tego, czy jesteś małym inwestorem detalicznym, czy międzynarodowym bankiem inwestycyjnym (IB). Prawie każda usługa finansowa wiąże się z płatnością na rzecz strony, która pomaga ułatwić transakcję.
O większości opłat należy poinformować inwestorów przed zakupem nowego papieru wartościowego lub przeniesieniem środków w sposób, który wiąże się z jakąś opłatą. Wiele opłat nakłada się nie w momencie transakcji, ale zamiast tego pobiera się je corocznie jako procent aktywów lub udziałów.
Rodzaje opłat nakładanych na inwestorów
Inwestorzy mogą wykorzystać swoje pieniądze na różne sposoby. Niektórzy wolą, aby ktoś inny, na przykład doradca inwestycyjny, przejął pełną kontrolę nad ich kapitałem. Inni mogą mieć pomysł, w którą klasę aktywów chcą inwestować, a następnie zdecydować się powierzyć zarządzającemu funduszem wybór odpowiednich papierów wartościowych w ich imieniu. Alternatywnie, są tacy, którzy decydują się na podejście całkowicie zrób to sam (zrób to sam), przyjmując zadanie wyboru poszczególnych akcji do samodzielnego inwestowania za pośrednictwem rachunku maklerskiego.
Oczywiście im więcej inwestorów zleca na zewnątrz decyzje, tym więcej zwykle będą musieli zapłacić. Zewnętrzna ekspertyza ma swoją cenę, chociaż nie oznacza to, że samotność jest zawsze dużo tańszym przedsięwzięciem.
Doradca inwestycyjny
Inwestorzy, którzy chcą, aby ktoś inny zarządzał ich kapitałem, będą zazwyczaj obciążani procentem całkowitych zarządzanych aktywów. Opłaty te, które zwykle różnią się w zależności od wielkości konta i portfela, mogą być czasami częściowo pokrywane z dolarów podlegających odliczeniu od podatku.
Zwykle opłaty są pobierane z kont co kwartał. Oznacza to, że jeśli doradca inwestycyjny pobiera opłatę w wysokości 1,5% za każde zainwestowane 100 000 USD, klient zarządzający taką kwotą zapłaciłby 375 USD co trzy miesiące.
Fundusz powierniczy
Fundusze inwestycyjne, profesjonalnie zarządzany inwestycyjne, które gromadzą razem pieniądze z licznych inwestorów do zakupu portfela papierów wartościowych, koszt pieniądze uruchomić. Inwestorzy, którzy zstępują tej trasy oczekuje na chipie do pomocy na pokrycie tych kosztów operacyjnych, składający się głównie z zarządzania i opłat administracyjnych , przez płacenie co znane jest jako stosunek kosztów (ER).
ER, który jest obliczany poprzez podzielenie kosztów operacyjnych funduszu wspólnego inwestowania przez średnią całkowitą wartość wszystkich aktywów w funduszu w dolarach, nie jest prezentowany jako rachunek do natychmiastowej zapłaty, a zamiast tego jest odejmowany od zwrotu, jaki otrzymuje inwestor. Niektóre fundusze inwestycyjne naliczają również opłaty i kary za wcześniejsze wypłaty, a także prowizję przy ich kupnie lub sprzedaży.
Opłaty różnią się w zależności od rodzaju klasy aktywów, w które inwestuje fundusz, oraz poziomu zarządzania wymaganego do prowadzenia portfela. Na przykład fundusze inwestujące w spółki o małej kapitalizacji często nakładają wyższe opłaty niż te, które specjalizują się w większych spółkach. Zrozumiałe jest, że aktywnie zarządzane pojazdy również nakładają większe opłaty niż pojazdy pasywne, takie jak fundusze indeksowe.
Opłata transakcyjna dla brokera
Rachunki maklerskie nakładają na inwestorów opłatę transakcyjną za każdym razem, gdy kupują lub sprzedają papier wartościowy. Opłaty te, zwykle wahające się od 5 do 50 dolarów, zachęcają inwestorów do zawierania większych transakcji i skłaniają ich do zastanowienia się nad regularnym modyfikowaniem swoich portfeli, nawet jeśli czasami oferowane są rabaty za regularną działalność.
Uwagi specjalne
Konsumenci są również obciążani kilkoma opłatami za samo zarządzanie gotówką na rachunkach bankowych.
Opłaty nakładane przez banki
Od kryzysu finansowego w 2008 roku coraz więcej banków nakładało opłaty na rachunki i transakcje klientów. Ustawa Dodda-Franka o reformie Wall Street i ochronie konsumentów z 2010 r. Wprowadziła szereg nowych regulacji i zasad dla branży finansowej, co przełożyło się na wyższe opłaty dla klientów bankowych.
Durbin Poprawka do ustawy o Dodda-Franka umieścić czapkę w sprawie opłat banki mogą naliczać do kupców do przetwarzania kart debetowych zakupów, co skutkuje jeszcze wyższych kosztów dla posiadaczy rachunków. Banki nakładają również opłaty w bankomatach (bankomatach), ponieważ opłaty bankomatowe sprawiają, że te zewnętrzne opcje bankowe są bardziej opłacalne. Często bank będący właścicielem bankomatu nakłada opłatę, a bank, który wydał kartę debetową klienta, jeśli jest to inny bank, narzuca własną opłatę. Może to prowadzić do całkowitych opłat za bankomat w wysokości 11 USD lub więcej w niektórych lokalizacjach.
Inne rodzaje opłat, które banki mogą nakładać, obejmują:
- Opłaty za transakcje zagraniczne
- Minimalne opłaty za saldo
- Zwrócone opłaty depozytowe
- Opłaty za debet
- Roczne lub miesięczne opłaty za utrzymanie
- Opłaty za wcześniejsze zamknięcie konta
- Opłaty za wyciąg papierowy
- Opłaty za utracone karty debetowe
- Opłaty za przesyłkę zwrotną
- Opłaty za wykorzystanie punktów lojalnościowych
- Opłaty za korzystanie z ludzkiego kasjera
Według Rezerwy Federalnej (Fed) banki mogą pobierać od klientów opłaty za przekroczenie rachunku w rachunku bieżącym od transakcji kartą debetową tylko wtedy, gdy klient wyrazi zgodę.
Duże banki, posiadające aktywa o wartości 50 miliardów dolarów lub więcej, pobierają najwięcej opłat, ponieważ są mniej wydajne niż mniejsze banki i muszą płacić więcej, aby utrzymywać wspólne rachunki na żądanie. Coraz częściej klienci decydują się na unikanie nakładania większości opłat przez banki w mniejszych bankach lokalnych lub spółdzielczych kasach oszczędnościowo-kredytowych.