W jaki sposób określa się wartość rezydualną aktywów?
Wartość końcową składnika aktywów ustala się, biorąc pod uwagę szacunkową kwotę, jaką właściciel składnika aktywów zarobiłby na jego zbyciu, pomniejszoną o wszelkie koszty zbycia. W przypadku wartości końcowej przyjmuje się, że składnik aktywów osiągnął koniec okresu użytkowania i znajduje się w takim stanie, w jakim powinien znajdować się na koniec okresu użytkowania. Wartość końcowa składnika aktywów jest ważna przy ustalaniu wartości składnika aktywów na koniec okresu leasingu.
Kluczowe wnioski
- Wartość końcowa składnika aktywów to szacunkowa kwota, jaką właściciel składnika aktywów zarobiłby na jego zbyciu, pomniejszona o wszelkie koszty zbycia.
- W przypadku wartości rezydualnej zakłada się, że składnik aktywów osiągnął koniec okresu użytkowania.
- Wartość końcowa składnika aktywów jest ważna przy ustalaniu wartości składnika aktywów na koniec okresu leasingu.
Zrozumienie sposobu określania wartości rezydualnej
Wartość rezydualna jest czasami określana jako wartość odzysku składnika aktywów, czyli wartość składnika aktywów na koniec jego szacowanego okresu użytkowania. Aktywa można nabyć lub wydzierżawić, a na koniec okresu użytkowania składnika aktywów lub na koniec okresu leasingu wartość składnika aktywów jest również nazywana wartością rezydualną. Okres użytkowania jest zwykle określany jako okres, w którym składnik aktywów generuje przychody dla firmy lub dodaje wartości właścicielowi. Jednak wartość odzysku jest zwykle używana w przypadku nabytych aktywów, podczas gdy wartość rezydualna jest zwykle używana w przypadku leasingu.
Wartość rezydualna i leasing
Jeśli chodzi na przykład o wartość końcową leasingowanego samochodu, jest ona równa szacunkowej wartości samochodu na koniec okresu leasingu. Jest to cena, po której najemca może kupić samochód od firmy leasingowej, jeśli zdecydował się zatrzymać samochód na koniec okresu leasingu.
Bank lub instytucja finansowa określa wartość końcową samochodu w umowie leasingu. Obliczona przez bank wartość rezydualna może mieć duży wpływ na miesięczne płatności. Jeśli na przykład bank uważa, że samochód za 32 000 USD ma wartość końcową 15 000 USD na koniec okresu leasingu, leasingobiorca musiałby zapłacić różnicę w wysokości 17 000 USD. Jeśli jednak inny dostawca usług finansowych obliczy wartość końcową tego samego samochodu na 8 000 USD, najemca musiałby zapłacić łącznie 24 000 USD (wartość rezydualna 32 000–8 000 USD).
Podczas leasingu pojazdu należy pamiętać, że im wyższa wartość końcowa, tym niższe opłaty leasingowe dla leasingobiorcy.
Wartość rezydualna i zakupione aktywa
Jeśli osoba jest właścicielem samochodu zamiast leasingować go, wartość końcowa byłaby równa wartości odzysku samochodu pomniejszonej o wszelkie koszty jego utylizacji. Wyobraź sobie na przykład, że osoba ma 10-letni samochód, który jest uważany za clunkera. Osoba może być w stanie sprzedać samochód kupującemu, który potrzebuje części lub dealerowi śmieci za 500 USD, aby pozbyć się samochodu. Jeśli transport samochodu na złomowisko kosztuje 100 dolarów, wartość rezydualna samochodu wyniosłaby 400 dolarów.
Wartość rezydualną składnika aktywów należy sprawdzać co najmniej raz w roku, na koniec każdego roku. Jeżeli szacunkowa wartość rezydualna ulegnie zmianie podczas sprawdzania jej wartości, zmianę należy ująć jako zmianę wartości szacunkowej.
Uwagi specjalne
Wartość rezydualna może być trudna do przewidzenia dla firm, które kupują środki trwałe, takie jak maszyny i sprzęt. Im droższy zasób, tym trudniejsze może być określenie wartości rezydualnej, ponieważ trudno jest określić, jaką użyteczność może mieć dany zasób w ciągu kilku lat. Ponadto aktywa technologiczne mogą bardzo szybko stracić na wartości ze względu na postęp technologiczny, który sprawia, że zasób staje się przestarzały. W rezultacie niektóre firmy kupują ubezpieczenie wartości rezydualnej, aby chronić je na wypadek utraty wartości aktywów o większą kwotę, niż pierwotnie przewidywano.