Kryzys finansowy 2008 r. I jego wpływ na gaz i ropę
Kryzys finansowy 2008 i Wielka Recesja, która następnie miała wyraźny negatywny wpływ na sektor ropy i gazu, jak to doprowadziło do spadku strome cen ropy i gazu oraz skurcz w kredytu. Spadek cen spowodował spadek przychodów spółek naftowych i gazowych. Kryzys finansowy doprowadził również do ciasnych warunków kredytowych, które doprowadziły wielu badaczy i producentów płacenia wysokich stóp procentowych przy pozyskiwaniu kapitału, a tym samym zaciskania przyszłe zarobki.
Kluczowe wnioski
- Kryzys finansowy z 2008 roku i Wielka Recesja wywołały bessę na rynku ropy i gazu, powodując wzrost ceny baryłki ropy z prawie 150 do 35 dolarów w ciągu zaledwie kilku miesięcy.
- Recesja doprowadziła do ogólnego spadku cen aktywów na całym świecie, ponieważ zaciągnięto kredyt i spadły prognozy dotyczące zysków.
- Jednocześnie rosnące bezrobocie i niższe wydatki doprowadziły do zmniejszenia popytu na ropę zarówno ze strony konsumentów, jak i przedsiębiorstw.
Kryzys finansowy
Kryzys finansowy rozpoczął się na rynku nieruchomości w 2006 r., Kiedy zaczęły rosnąć przypadki niewypłacalności kredytów hipotecznych subprime. Początkowo szkody zostały opanowane. Skończyło się jednak na poważnym ograniczeniu działalności gospodarczej, gdy zgnilizna rozprzestrzeniła się w gospodarce. Od jakiegoś czasu ceny surowców nadal rosły, mimo osłabienia na rynku mieszkaniowym.
Kryzys ostatecznie odsłonił falę deflacji i likwidacji, która obniżyła wszystkie aktywa, w tym ropę i gaz. Jednocześnie wzrosło bezrobocie, ponieważ przedsiębiorstwa ograniczały produkcję, ponieważ spadał zagregowany popyt. W rezultacie zużyto mniej energii, a popyt na ropę i gaz spadł z kolei, wywierając dodatkową presję na jego cenę.
Sektor naftowo-gazowy
Ceny ropy spadły z najwyższego poziomu 147 USD w lipcu 2008 r. Do najniższego poziomu 33 USD w lutym 2009 r. W tym samym okresie ceny skroplonego gazu ziemnego (LNG) spadły z 14 USD do 4 USD. Niższa cena ropy i gazu spowodowana kryzysem finansowym miała największy wpływ na sektor. W ten sposób ceny energii spadły z powodu zmniejszającego się popytu, kurczenia się kredytów na zakupy oraz niższych zysków przedsiębiorstw, co doprowadziło do zwolnień i wzrostu bezrobocia.
Ostatecznie agresywne bodźce zastosowane przez rządy do walki z kryzysem finansowym zaowocowały oczekiwaniami zwiększonej inflacji, która doprowadziła do zakupu towarów i poprawy warunków kredytowania. Popyt wzrósł, gdy bodźce fiskalne i monetarne odwróciły siły deflacyjne i doprowadziły do wzrostu cen. Jednak przedsiębiorstwa zmuszone do pozyskania kapitału w tym okresie poniosły wyższe koszty oprocentowania przez dłuższy okres.