Jak regulowane są banki inwestycyjne
Banki inwestycyjne w Stanach Zjednoczonych podlegają ciągłemu przeglądowi i są nadzorowane przez KomisjęPapierów Wartościowych i Giełd (SEC). Czasami są one również regulowane i badane przez Kongres. Banki inwestycyjne istnieją z technicznego punktu widzenia, ponieważ zostały prawnie odróżnione od banków komercyjnych na podstawie wcześniejszych aktów Kongresu.
Banki inwestycyjne i Glass-Steagall
Banki inwestycyjne stały się oficjalnym wyznaczeniem prawnym po ustawie Prawo bankowe z 1933 r., Powszechnie nazywanej Glass-Steagall. Ustawa bankowa była odpowiedzią Kongresu na finansowe nieszczęście Wielkiego Kryzysu, kiedy to ponad 10 000 banków zamknęło swoje drzwi lub zawiesiło działalność.
Zwolennicy Glass-Steagall argumentowali, że sektor finansowy byłby mniej ryzykowny, ograniczając konflikty interesów między bankami a klientami. Podkomisja Pecora-Glass przeprowadziła przesłuchania w celu ustalenia, czy deponenci byli narażeni na nadmierne ryzyko ze strony banków posiadających podmioty powiązane z papierami wartościowymi. Nigdy nie przedstawiono żadnych istotnych dowodów i ustalono, że bankowość powinna zostać oddzielona, ale chroniona przez Federalną Korporację Ubezpieczeń Depozytów (FDIC).
Dało to początek bankom wyłącznie inwestycyjnym. Kongres określił je jako banki zajmujące się ubezpieczaniem i obrotem papierami wartościowymi. Z kolei banki komercyjne zostały zdefiniowane jako te, które przyjmowały depozyty i udzielały kredytów.
Bariery między przynależnością banku komercyjnego do banku inwestycyjnego zostały usunięte w 1999 r. Na mocy ustawy o modernizacji usług finansowych lub Gramm-Leach-Bliley. W tym prawodawstwie przyjęto szerszy termin dla wszystkich rodzajów pośredników pieniężnych – instytucji finansowych.
Kluczowe regulacje Kongresu dotyczące banków inwestycyjnych
Kilka innych wpływowych aktów Kongresu nastąpiło po ustawie Prawo bankowe. Ustawa o giełdach papierów wartościowych z 1934 r. Wprowadziłanowe przepisy dotyczące giełd papierów wartościowych i maklerów. Ten akt stworzył SEC. Act firmy inwestycyjne i Advisers Act inwestycyjne zostały przekazane w 1940 roku, tworząc przepisy dotyczące doradców, zarządców finansowych i innych.
Po spadku na giełdzie w 1969 r. Pojawiły się obawy, że obroty wzrosły zbyt duże, aby banki inwestycyjne mogły je obsłużyć. Kongres zareagował, zakładając Securities Investor Protection Corporation, czyli SIPC. Wymogi kapitałowe banków inwestycyjnych zostały zaktualizowane w 1975 r. Za pomocą Uniform Net Capital Rule (UNCR). UNCR zmusiło banki inwestycyjne do utrzymania określonego poziomu aktywów płynnych i podawania szczegółów w kwartalnych raportach Financial and Operational Combined Uniform Single, czyli FOCUS.
Problemy z różnymi międzynarodowymi standardami kapitału doprowadziły do porozumienia bazylejskiego z 1988 roku. Choć był przeznaczony przede wszystkim dla banków komercyjnych, był to przełomowy moment w tworzeniu ponadnarodowych regulacji dla instytucji finansowych. Kongres USA podjął próbę zniesienia rozdziału między bankami inwestycyjnymi i komercyjnymi w latach 1991 i 1995, zanim ostatecznie odniósł sukces z Gramm-Leach-Bliley. Ustawa ta pozwoliła na utworzenie holdingów finansowych, które mogłyby być właścicielami zarówno banków komercyjnych, jak i banków inwestycyjnych, których towarzystwa ubezpieczeniowe byłyby powiązane.
Ustawa Sarbanes-Oxley (SOX) została uchwalona w 2002 r. I miała na celu regulację kierownictwa i upoważnienie audytorów. Po kryzysie finansowym 2008 roku Kongres uchwalił ustawę Dodd-Frank Wall Street Reform and Consumer Protection Act. Dodd-Frank wprowadził ogromną liczbę nowych przepisów dla wszelkiego rodzaju instytucji finansowych.
Uprawnienia regulacyjne SEC dotyczące banków inwestycyjnych
Uprawnienia SEC są rozszerzeniem uprawnień wymienionych w ustawodawstwie Kongresu. Prawie każdy aspekt bankowości inwestycyjnej jest regulowany przez SEC. Obejmuje to licencjonowanie, wynagrodzenie, sprawozdawczość, dokumentację, księgowość, reklamę, oferty produktów i obowiązki powiernicze.
SEC nadzoruje świat papierów wartościowych i jego uczestników, w tym giełdy papierów wartościowych, brokerów i dealerów papierów wartościowych, doradców inwestycyjnych i fundusze wspólnego inwestowania. Promowanie ujawniania ważnych informacji rynkowych, uczciwe postępowanie i ochrona przed oszustwami są podstawą misji SEC.