Nośna strata podatkowa
Co to jest martwa strata podatkowa?
Termin „deadweight strata podatkowa” odnosi się do wyceny straty spowodowanej nałożeniem nowego dochodach publicznych z powodu spadku popytu na towary lub usługi podlegające opodatkowaniu. Dlatego też strata efektu deadweight zaburza równowagę między podażą a popytem. Angielski ekonomista Alfred Marshall jest powszechnie uznawany za twórcę analizy deadweight loss.
Kluczowe wnioski
- Nierówna strata podatkowa mierzy całkowitą stratę ekonomiczną spowodowaną nowym podatkiem od produktu lub usługi.
- Analizuje spadek produkcji i spadek popytu spowodowany nałożeniem podatku.
- To utracony koszt alternatywny.
Zrozumienie Deadweight Loss of Taxation
Rządy nakładają podatki, aby pobierać dochody. Fundusze te są wykorzystywane do wspierania programów i projektów publicznych, takich jak infrastruktura, pomoc gospodarcza i usługi społeczne. Rządy federalne, stanowe i lokalne często decydują się na podniesienie podatków w celu zwiększenia dochodów na pokrycie niedoborów. Chociaż ta czynność może wydawać się dobrym pomysłem, często ma odwrotny skutek. Nazywa się to martwą stratą podatkową lub po prostu martwą stratą.
Oto jak to działa. Kiedy rząd podnosi podatki od niektórych towarów i usług, pobiera ten podatek jako dodatkowy dochód. Jednak podatki skutkują wyższymi kosztami produkcji i wyższą ceną zakupu dla konsumenta. To z kolei powoduje spadek wielkości produkcji (a tym samym podaży), co prowadzi do spadku popytu na te towary i usługi. Ta różnica między wolumenami produkcji opodatkowanej i wolnej od podatku jest utratą masy własnej.
Teoria ta została opracowana przez Alfreda Marshalla, ekonomistę specjalizującego się w mikroekonomii. Według Marshalla podaż i popyt są bezpośrednio związane z produkcją i kosztami. Punkty te przecinają się w środku. Tak więc, kiedy się zmienia, wytrąca równowagę.
Chociaż eksperci nie są zgodni co do tego, czy stratę deadweight można dokładnie zmierzyć, wielu ekonomistów zgadza się, że podatki często mogą przynosić skutki odwrotne do zamierzonych. To sprawia, że strata podatkowa jest utraconym kosztem alternatywnym.
Deadweight strata podatkowa może być postrzegana jako ogólne zmniejszenie popytu i późniejszy spadek poziomu produkcji, który następuje po nałożeniu podatku, który jest zwykle przedstawiany graficznie.
Uwagi specjalne
Opodatkowanie zmniejsza zyski z inwestycji, płac, czynszów i przedsiębiorczości. To z kolei zmniejsza motywację do inwestowania, pracy, rozmieszczania nieruchomości i podejmowania ryzyka. Zachęca jednak również podatników do poświęcania czasu i pieniędzy na unikanie obciążeń podatkowych i przekierowywanie cennych zasobów do innych produktywnych zastosowań.
Większość rządów nakłada podatki nieproporcjonalnie na różnych ludzi, towary, usługi i działania. To zakłóca naturalną dystrybucję zasobów na rynku. Ograniczone zasoby przejdą z ich optymalnego wykorzystania, z dala od działalności podlegającej wysokim opodatkowaniu i przejdą do działalności lekko opodatkowanej, co może nie być korzystne dla wszystkich.
Utrata wydatków deficytowych i inflacja
Ekonomika opodatkowania ma również zastosowanie do innych form finansowania publicznego. Jeśli rząd finansuje działalność za pomocą obligacji, a nie podatków, efekt deadweight strata jest tylko opóźniony. Aby spłacić dług obligacyjny, trzeba będzie pobierać wyższe podatki w przyszłości.
Nierówna utrata inflacji jest zniuansowana. Inflacja ogranicza wielkość produkcji w gospodarce na trzy sposoby:
- Jednostki kierują środki na działania przeciwinflacyjne.
- Rządy angażują się w większe wydatki, a finansowanie deficytu staje się ukrytym podatkiem.
- Oczekiwania przyszłej inflacji zmniejszają obecne wydatki prywatne.
Wydatki deficytowe oznaczają zaciąganie pożyczek, które tylko opóźniają utratę podatków w przyszłości do pewnego przyszłego terminu, kiedy dług będzie musiał zostać spłacony.
Przykład martwej straty podatkowej
Oto hipotetyczny przykład pokazujący, jak działa efekt deadweight straty podatkowej. Powiedzmy, że mityczne miasto-państwo Braavos nakłada na wszystkich swoich obywateli stały 40% podatek dochodowy. Rząd ma zamiar zebrać dodatkowe 1,2 biliona dolarów rocznie w ramach tego nowego podatku.
Ta duża część pieniędzy, która teraz trafia do rządu Braavos, nie jest już dostępna na wydatki na towary i usługi konsumenckie ani na oszczędności i inwestycje konsumenckie.
Załóżmy, że wydatki i inwestycje konsumentów spadną o co najmniej 1,2 biliona dolarów, a całkowita produkcja gospodarcza spadnie o 2 biliony dolarów. W tym przypadku strata deadweight wynosi 800 miliardów dolarów – 2 biliony dolarów całkowitej produkcji pomniejszonej o 1,2 biliona dolarów wydatków konsumenckich lub inwestycji równa się stracie w wysokości 800 miliardów dolarów.