Obliczenie kosztów
Co to jest rachunek kosztów?
Rachunek kosztów to forma rachunkowości zarządczej, która ma na celu uchwycenie całkowitego kosztu produkcji firmy poprzez oszacowanie kosztów zmiennych na każdym etapie produkcji, a także kosztów stałych, takich jak koszt leasingu.
Kluczowe wnioski
- Rachunek kosztów jest stosowany wewnętrznie przez kierownictwo w celu podejmowania w pełni świadomych decyzji biznesowych.
- W przeciwieństwie do rachunkowości finansowej, która dostarcza informacji użytkownikom zewnętrznych sprawozdań finansowych, księgowanie kosztów nie musi być zgodne z ustalonymi standardami i może być elastyczne, aby sprostać potrzebom kierownictwa.
- Rachunek kosztów uwzględnia wszystkie nakłady związane z produkcją, w tym zarówno koszty zmienne, jak i stałe.
- Rodzaje rachunku kosztów obejmują standardowe kalkulacje kosztów, kalkulację kosztów działań, oszczędną księgowość i rachunek kosztów krańcowych.
Zrozumienie rachunku kosztów
Rachunek kosztów jest używany przez wewnętrzny zespół zarządzający firmy do identyfikacji wszystkich zmiennych i stałych kosztów związanych z procesem produkcyjnym. Najpierw zmierzy i zarejestruje te koszty indywidualnie, a następnie porówna koszty wejściowe z wynikami wyjściowymi, aby pomóc w mierzeniu wyników finansowych i podejmowaniu przyszłych decyzji biznesowych. Istnieje wiele rodzajów kosztów związanych z księgowaniem kosztów, które zostały zdefiniowane poniżej.
Rodzaje kosztów
- Koszty stałe to koszty, które nie różnią się w zależności od poziomu produkcji. Są to zazwyczaj rzeczy, takie jak spłata kredytu hipotecznego lub leasingu za budynek lub element wyposażenia, który jest amortyzowany według stałej miesięcznej stawki. Wzrost lub spadek poziomu produkcji nie spowodowałby zmiany tych kosztów.
- Koszty zmienne to koszty powiązane z poziomem produkcji przedsiębiorstwa. Na przykład sklep kwiatowy, który zwiększa zapasy kompozycji kwiatowych na Walentynki, będzie ponosił wyższe koszty, gdy kupuje większą liczbę kwiatów w lokalnym szkółce lub centrum ogrodniczym.
- Koszty operacyjne to koszty związane z codzienną działalnością przedsiębiorstwa. Koszty te mogą być stałe lub zmienne, w zależności od wyjątkowej sytuacji.
- Koszty bezpośrednie to koszty konkretnie związane z wytworzeniem produktu. Jeżeli palarnia kawy spędza pięć godzin na paleniu kawy, bezpośrednie koszty gotowego produktu obejmują godziny pracy palarni i koszt ziaren kawy.
- Koszty pośrednie to koszty, których nie można bezpośrednio powiązać z produktem. W przykładzie z prażalnią kawy koszt energii do ogrzania palarni byłby pośredni, ponieważ jest niedokładny i trudny do prześledzenia do poszczególnych produktów.
Rachunkowość kosztów a rachunkowość finansowa
Podczas gdy rachunkowość kosztów jest często stosowana przez kierownictwo w firmie jako pomoc w podejmowaniu decyzji, rachunkowość finansowa jest tym, co zazwyczaj widzą zewnętrzni inwestorzy lub wierzyciele. Rachunkowość finansowa przedstawia sytuację finansową i wyniki firmy zewnętrznym źródłom za pośrednictwem sprawozdań finansowych, które zawierają informacje o jej przychodach, wydatkach, aktywach i pasywach. Rachunek kosztów może być najkorzystniejszy jako narzędzie zarządzania w budżetowaniu i tworzeniu programów kontroli kosztów, które mogą poprawić marże netto firmy w przyszłości.
Jedną z kluczowych różnic między rachunkowością kosztów a rachunkowością finansową jest to, że podczas gdy w rachunkowości finansowej koszt jest klasyfikowany w zależności od rodzaju transakcji, rachunek kosztów klasyfikuje koszty zgodnie z potrzebami informacyjnymi kierownictwa. Rachunek kosztów, ponieważ jest używany przez kierownictwo jako narzędzie wewnętrzne, nie musi spełniać żadnych określonych standardów, takich jak ogólnie przyjęte zasady rachunkowości (GAAP), w wyniku czego jest różny w użyciu w różnych firmach lub działach.
Rodzaje rachunku kosztów
Kalkulacja kosztów standardowych
Wycena standardowa przypisuje koszty „standardowe”, a nie koszty rzeczywiste, do kosztu sprzedanych towarów (COGS) i zapasów. Koszty standardowe opierają się na efektywnym wykorzystaniu siły roboczej i materiałów do wyprodukowania towaru lub usługi w standardowych warunkach operacyjnych i są one zasadniczo kwotą przewidzianą w budżecie. Mimo że do towaru przypisane są standardowe koszty, firma nadal musi pokryć koszty rzeczywiste. Ocena różnicy między kosztem standardowym (efektywnym) a kosztami faktycznie poniesionymi nazywa się analizą wariancji.
Jeżeli analiza wariancji wykaże, że rzeczywiste koszty są wyższe niż oczekiwane, wariancja jest niekorzystna. Jeśli stwierdzi, że rzeczywiste koszty są niższe niż oczekiwane, wariancja jest korzystna. Do korzystnej lub niekorzystnej wariancji mogą przyczyniać się dwa czynniki. Istnieje koszt wkładu, taki jak koszt robocizny i materiałów. Uważa się to za wariancję kursu. Dodatkowo istnieje wydajność lub ilość użytego wkładu. Jest to uważane za odchylenie wolumenu. Jeśli na przykład firma XYZ spodziewała się wyprodukować 400 widżetów w danym okresie, ale ostatecznie wyprodukowałaby 500 widżetów, koszt materiałów byłby wyższy ze względu na całkowitą wyprodukowaną ilość.
Kalkulacja kosztów na podstawie aktywności
Kalkulacja kosztów działań (ABC) identyfikuje koszty ogólne z każdego działu i przypisuje je do określonych obiektów kosztów, takich jak towary lub usługi. System rachunku kosztów ABC opiera się na czynnościach, które są dowolnymi zdarzeniami, jednostkami pracy lub zadaniami mającymi określony cel, np. Ustawianie maszyn do produkcji, projektowanie produktów, dystrybucja wyrobów gotowych czy obsługa maszyn. Działania te są również uważane za czynniki kosztowe i są to miary wykorzystywane jako podstawa do alokacji kosztów ogólnych.
Tradycyjnie koszty ogólne są przypisywane na podstawie jednej ogólnej miary, takiej jak godziny pracy maszyn. W ramach ABC analiza działań jest przeprowadzana, gdy odpowiednie środki są zidentyfikowane jako czynniki kosztowe. W rezultacie ABC wydaje się być znacznie dokładniejsze i bardziej pomocne, jeśli chodzi o menedżerów dokonujących przeglądu kosztów i rentowności określonych usług lub produktów ich firmy.
Na przykład księgowi kosztów używający ABC mogą rozesłać ankietę do pracowników linii produkcyjnej, którzy następnie uwzględnią ilość czasu spędzonego na różnych zadaniach. Koszty tych konkretnych działań są przypisywane tylko do towarów lub usług, które wykorzystały tę czynność. Daje to kierownictwu lepszy obraz tego, gdzie dokładnie wydaje się czas i pieniądze.
Aby to zilustrować, załóżmy, że firma produkuje zarówno bibeloty, jak i widżety. Błyskotki są bardzo pracochłonne i wymagają sporego wysiłku ze strony personelu produkcyjnego. Produkcja widżetów jest zautomatyzowana i polega głównie na umieszczeniu surowca w maszynie i czekaniu wiele godzin na gotowy towar. Nie ma sensu wykorzystywać godzin pracy maszyn do przydzielania narzutów obu elementom, ponieważ bibeloty prawie nie wykorzystywały godzin maszynowych. W ramach ABC drobiazgom przypisuje się więcej narzutów związanych z pracą, a widżetom przypisuje się więcej narzutów związanych z używaniem maszyny.
Lean Accounting
Głównym celem odchudzonej księgowości jest doskonalenie praktyk zarządzania finansami w organizacji. Lean Accounting jest rozszerzeniem filozofii odchudzonej produkcji i produkcji, która ma na celu minimalizację marnotrawstwa przy jednoczesnej optymalizacji produktywności. Na przykład, jeśli dział księgowości jest w stanie ograniczyć stracony czas, pracownicy mogą skoncentrować się bardziej produktywnie na zadaniach o wartości dodanej, które zaoszczędzą czas.
W przypadku korzystania z oszczędnej księgowości tradycyjne metody kalkulacji kosztów są zastępowane przez wycenę opartą na wartości i ukierunkowane na odchudzanie pomiary wydajności. Podejmowanie decyzji finansowych opiera się na wpływie na rentowność całego strumienia wartości przedsiębiorstwa. Wartość strumienie są centra zysków w spółce, która jest każdy oddział lub podział, który bezpośrednio przyczynia się do jej dolnej linii rentowności.
Koszty krańcowe
Koszt krańcowy (czasami nazywany analizą koszt-wielkość-zysk ) to wpływ na koszt produktu poprzez dodanie jednej dodatkowej jednostki do produkcji. Przydaje się przy krótkoterminowych decyzjach gospodarczych. Koszt krańcowy może pomóc kierownictwu zidentyfikować wpływ różnych poziomów kosztów i wolumenu na zysk operacyjny. Ten rodzaj analizy może być wykorzystany przez kierownictwo do uzyskania wglądu w potencjalnie zyskowne nowe produkty, ceny sprzedaży do ustalenia dla istniejących produktów oraz wpływ kampanii marketingowych.
Próg rentowności, czyli poziom produkcji, w którym całkowity przychód z produktu jest równy całkowitemu wydatkowi, jest obliczany jako całkowite koszty stałe przedsiębiorstwa podzielone przez jego marżę wkładu. Margines wkład liczony jako przychody ze sprzedaży minus koszty zmienne, można również obliczyć na podstawie jednostkowej w celu określenia stopnia, w którym wnosi o produkcie specyficzne dla całego zysku spółki.
Historia rachunku kosztów
Naukowcy uważają, że rachunkowość kosztów została po raz pierwszy opracowana podczas rewolucji przemysłowej, kiedy wyłaniająca się ekonomia podaży i popytu przemysłowegozmusiła producentów do śledzenia ich stałych i zmiennych wydatków w celu optymalizacji procesów produkcyjnych. Rachunek kosztów pozwolił firmom kolejowym i stalowym kontrolować koszty i zwiększyć wydajność. Na początku XX wieku rachunkowość kosztów stała się szeroko omawianym tematem w literaturze dotyczącej zarządzania przedsiębiorstwem.
Często Zadawane Pytania
Czym księgowanie kosztów różni się od tradycyjnych metod księgowania?
W przeciwieństwie do rachunkowości ogólnej lub finansowej, metoda księgowania kosztów jest wewnętrznie ukierunkowanym, specyficznym dla firmy systemem stosowanym do wdrażania kontroli kosztów. Rachunek kosztów może być znacznie bardziej elastyczny i konkretny, szczególnie jeśli chodzi o podział kosztów i wycenę zapasów. Metody i techniki księgowania kosztów będą się różnić w zależności od firmy i mogą stać się dość złożone.
Dlaczego stosuje się rachunek kosztów?
Rachunek kosztów jest pomocny, ponieważ pozwala określić, gdzie firma wydaje pieniądze, ile zarabia i gdzie traci się pieniądze. Rachunek kosztów ma na celu raportowanie, analizowanie i doprowadzanie do poprawy wewnętrznej kontroli kosztów i wydajności. Chociaż firmy nie mogą wykorzystywać danych z rachunku kosztów w swoich sprawozdaniach finansowych lub do celów podatkowych, mają one kluczowe znaczenie dla kontroli wewnętrznej.
Jakie rodzaje kosztów są uwzględniane w rachunku kosztów?
Będą się one różnić w zależności od branży i firmy, jednak zazwyczaj uwzględniane są pewne kategorie kosztów (z których niektóre mogą się pokrywać), takie jak: koszty bezpośrednie; koszty pośrednie; koszty zmienne; koszty stałe; i koszty operacyjne.
Jakie są zalety rachunku kosztów?
Ponieważ metody księgowania kosztów są opracowywane i dostosowywane do konkretnej firmy, można je w dużym stopniu dostosować i dostosować. Menedżerowie doceniają księgowanie kosztów, ponieważ można je dostosowywać, modyfikować i wdrażać zgodnie ze zmieniającymi się potrzebami firmy. W przeciwieństwie do rachunkowości finansowej kierowanej przez Radę Standardów Rachunkowości Finansowej (FASB), rachunkowość kosztów musi zajmować się jedynie oczami osób posiadających dostęp do informacji poufnych i wewnętrznymi celami. Kierownictwo może analizować informacje w oparciu o kryteria, które w szczególności ceni, które kierują ustalaniem cen, dystrybucją zasobów, pozyskiwaniem kapitału i podejmowaniem ryzyka.
Jakie są wady rachunku kosztów?
Opracowanie i wdrożenie systemów rachunku kosztów i stosowanych w nich technik może wiązać się z wysokimi kosztami początkowymi. Szkolenie księgowych i menedżerów w zakresie ezoterycznych i często złożonych systemów wymaga czasu i wysiłku, a błędy można popełniać na wczesnym etapie. Księgowi i audytorzy o wyższych kwalifikacjach będą prawdopodobnie naliczać więcej za swoje usługi przy ocenie systemu księgowania kosztów niż standardowy, taki jak GAAP.