Fundusze federalne, stawki Prime i LIBOR

Jaki jest związek między funduszami federalnymi, stawkami Prime i LIBOR?

Jeśli oglądasz wiadomości, z pewnością od czasu do czasu słyszysz, że Rezerwa Federalna zdecydowała się podnieść lub obniżyć swoją główną stopę procentową, stopę funduszy federalnych. W takim przypadku bank centralny próbuje albo spowolnić wzrost gospodarczy, albo dać krajowi siłę finansową. Aby zrozumieć, jak podejmowanie decyzji przez Fed – a dokładniej jego Federalny Komitet Otwartego Rynku wpływa na kredyty konsumenckie i biznesowe, ważne jest, aby zrozumieć, jak działa stopa funduszy federalnych.

Zrozumienie stopy funduszy

Być może mniej jasne jest, czy zmiana tej stopy procentowej, zwanej stopą funduszy federalnych, wpływa na Ciebie na poziomie osobistym. Jeśli masz kartę kredytową, kredyt hipoteczny o zmiennej stopie procentowej lub prywatną pożyczkę studencką, prawdopodobnie tak jest. Wiele produktów finansowych o zmiennej stopie procentowej jest powiązanych z jedną z dwóch referencyjnych stóp – prime  lub LIBOR. I chociaż Fed nie kontroluje bezpośrednio tych stóp, mają one tendencję do podążania w tym samym kierunku, co stopa funduszy federalnych.

Zgodnie z przepisami amerykańskimi instytucje pożyczkowe muszą co noc przechowywać pewien procent swoich depozytów w Rezerwie Federalnej. Wymaganie minimalnego poziomu rezerw pomaga ustabilizować sektor finansowy, zapobiegając ucieczce banków w czasach kryzysu gospodarczego. Co się dzieje, gdy w banku w USA brakuje gotówki w danym momencie? W takim przypadku musi pożyczyć od innych pożyczkodawców. Stopa funduszy federalnych to po prostu stawka, którą bank pobiera od innej instytucji za te niezabezpieczone, krótkoterminowe pożyczki.

Jak więc dokładnie Fed wpływa na tę stopę? Posiada dwa główne mechanizmy, które może wykorzystać do osiągnięcia pożądanej stopy docelowej : kupno i sprzedaż rządowych papierów wartościowych na otwartym rynku oraz zmiana procentu rezerwy obowiązkowej.

Jak Fed ustala stopy procentowe

Kiedy Fed kupuje lub sprzedaje rządowe papiery wartościowe na otwartym rynku, dodaje lub zmniejsza ilość gotówki w obiegu. W ten sposób Fed dyktuje cenę pożyczki między bankami komercyjnymi. Powiedzmy, że komisja zgadza się, że gospodarka potrzebuje ożywienia i postanawia obniżyć docelową stopę procentową o jedną czwartą punktu procentowego. W tym celu kupuje określoną ilość rządowych papierów wartościowych na otwartym rynku, zasilając system finansowy gotówką. Zgodnie z prawami podaży i popytu ten napływ gotówki oznacza, że ​​prywatne banki nie są w stanie pobierać od siebie tak wysokich kredytów. W związku z tym spada oprocentowanie kredytów jednodniowych wśród banków komercyjnych. Jeśli Fed chce podwyższyć stopę procentową, mógłby zrobić coś odwrotnego, wchodząc na otwarty rynek i sprzedając rządowe papiery wartościowe. Zmniejsza to ilość gotówki w systemie finansowym i zachęca banki do wzajemnego naliczania wyższej stawki.

Zmiana procentu rezerwy obowiązkowej ma podobny skutek, ale jest rzadko stosowana. Zmniejszenie procentu rezerwy obowiązkowej zwiększa nadwyżki rezerw i gotówki w systemie. W przypadku zwiększania procentu rezerwy obowiązkowej jest odwrotnie. Powodem, dla którego nie jest to zbyt powszechne podejście Fed, jest to, że uważa się go za najpotężniejsze narzędzie wpływania na wzrost gospodarczy. Biorąc pod uwagę wielkość amerykańskiego systemu finansowego, jego ruchy są odczuwalne na całym świecie, a minimalna zmiana procentu rezerwy obowiązkowej może mieć większy wpływ niż pożądany.

Związek z Prime

Podczas gdy większość pożyczek bankowych o zmiennej stopie procentowej nie jest bezpośrednio powiązana ze stopą funduszy federalnych, zwykle podążają one w tym samym kierunku. Dzieje się tak, ponieważ stopa prime i LIBOR, dwie ważne powiązane są te pożyczki, mają ścisły związek z funduszami federalnymi.

W przypadku stawki prime związek jest szczególnie bliski. Za najwyższą stawkę uważa się zwykle stawkę, którą bank komercyjny oferuje swoim najmniej ryzykownym klientom. The Wall Street Journal pyta 10 głównych banków w Stanach Zjednoczonych, ile obciążają swoich klientów korporacyjnych o największej zdolności kredytowej. Publikuje średnią codziennie, choć zmienia stawkę dopiero wtedy, gdy 70% respondentów dostosuje stawkę.

Podczas gdy każdy bank ustala własną główną stopę procentową, średnia stale waha się o trzy punkty procentowe powyżej stopy funduszy. W konsekwencji obie figury poruszają się w wirtualnym blokowaniu względem siebie.

Jeśli jesteś osobą fizyczną z przeciętnym kredytem, ​​Twoja karta kredytowa może obciążać prime plus, powiedzmy, sześć punktów procentowych. Jeśli stopa funduszy wynosi 1,5%, oznacza to, że prime prawdopodobnie wynosi 4,5%. Tak więc nasz hipotetyczny klient płaci 10,5% swojej odnawialnej linii kredytowej. Jeśli Federalny Komitet Otwartego Rynku obniży stopę procentową, klient niemal natychmiast odczuje niższe koszty kredytu.

Połączenie LIBOR

Podczas gdy większość małych i średnich banków pożycza fundusze federalne, aby spełnić wymogi dotyczące rezerw – lub pożycza nadwyżkę gotówki – bank centralny nie jest jedynym miejscem, w którym mogą uzyskać krótkoterminowe pożyczki po konkurencyjnych cenach. Mogą również handlować eurodolarami, które są depozytami denominowanymi w dolarach amerykańskich w zagranicznych bankach. Ze względu na wielkość swoich transakcji wiele większych banków jest skłonnych wyjechać za granicę, jeśli oznacza to nieco lepszy kurs.

LIBOR to kwota, jaką banki pobierają od siebie nawzajem za eurodolary na londyńskim rynku międzybankowym. Grupa Intercontinental Exchange (ICE) pyta kilka dużych banków, ile kosztowałoby ich codzienne pożyczanie od innej instytucji pożyczkowej. Przefiltrowana średnia odpowiedzi reprezentuje LIBOR. Eurodolary mają różne okresy trwania, więc w rzeczywistości istnieje wiele stawek referencyjnych – jednomiesięczny LIBOR, trzymiesięczny LIBOR i tak dalej.

Ponieważ eurodolary zastępują fundusze federalne, LIBOR ma tendencję do dość dokładnego śledzenia podstawowej stopy procentowej Fed. Jednak w przeciwieństwie do podstawowej stopy procentowej podczas kryzysu finansowego w latach 2007–2009 między nimi występowały znaczne rozbieżności.

Poniższy wykres przedstawia stopę funduszy, stopę główną i jednomiesięczny LIBOR w okresie 10 lat. Wstrząsy finansowe w 2008 r. Doprowadziły do ​​niezwykłej rozbieżności  między stopą LIBOR a stopą funduszy.

Po części ma to związek z międzynarodowym charakterem LIBOR. Wiele zagranicznych banków na całym świecie posiada również eurodolary. W miarę rozwoju kryzysu wielu wahało się przed udzieleniem pożyczki lub obawiało się, że inne banki nie będą w stanie spłacić swoich zobowiązań. W międzyczasie Rezerwa Federalna była zajęta kupowaniem papierów wartościowych w celu obniżenia stopy funduszy dla krajowych pożyczkodawców. Rezultatem był znaczący podział między dwiema stopami, zanim ponownie się zbiegły.

Jeśli zdarzyło Ci się, że kredyt był indeksowany do LIBOR, efekt był spory. Na przykład właściciel domu z kredytem hipotecznym o zmiennej stopie procentowej, który został zresetowany pod koniec 2008 r., Mógł w ciągu nocy odnotować wzrost efektywnej stopy procentowej o ponad pełny punkt procentowy.